Duma Faceta???

[MaHawran]

Witam,
Postanowiłam napisać bo chciałabym poznać Wasze zdanie na ten temat. Poznaliśmy się już dawno temu. Przytulaliśmy, trzymaliśmy za ręce. Po jakimś czasie poniosło mnie i powiedziałam mu, że go kocham. Jego odpowiedź, była taka że tą znajomość traktuje jak przyjaźń. Generalnie zerwał ze mną kontakt na długo. Zajęliśmy się własnym życiem.
W ostatnim czasie odnowił ze mną kontakt. Pisaliśmy, spotkaliśmy się. Pewnego razu zabrał mnie w fajne miejsce. Miło spędzony czas.. Trochę się blokowałam, on trochę miłych komplementów-gdzieś tam oparł się o mnie, ja nie broniłam się przed tym. Zaskoczona byłam gdy swoim kroczem (przepraszam za szczegół) oparł się o moją nogę. Nie protestowałam. Ogólnie cieszyłam się wszystkim wokół jego traktując koleżeńsko... bo niby kiedyś powiedział przyjaźń.. nie wiem jak to ocenić teraz... Później był poważny.. mało mówił. Wróciliśmy do domu. Spotkałam go po 2 dniach. Nie był w stanie wypowiedzieć do mnie ani słowa. Nie potrafił. Zajęty sobą, swoim telefonem.. z trudem wypowiadał każde słowo. Zapytałam czy jest coś nie tak.. Odpowiedział nie... wszystko ok. nie jestem obrażony itp.
Generalnie nie ma dnia abym, od tamtej chwili nie pisała do niego, próbowała rozmawiać, jestem miła, czasem przesadnie proponuję spotkania. Wszystko jest na nie lub spławia mnie w bardzo kulturalny sposób. Zero spotkań, dwa słowa i nie ma nic, nie ma nas...i tak od ponad miesiąca. Na prawdę nie wiem jak mam się jeszcze starać, co zrobić? Czuję się odrzucona, tak jakbym nie zasłużyła na przyjaźń, zaufanie. Zupełnie tego nie rozumie. Staram się, a może źle to odbieram, że niby jemu wtedy przez chwilę mogło zależeć? On jest taki trochę przeczulony na sobie...no ale ile można być tak upartym ale i obojętnym....???

[Mad_Max]

Napisane przez MaHawran

On jest taki trochę przeczulony na sobie...no ale ile można być tak upartym ale i obojętnym....???

Może jak już skończy gimnazjum, to trochę się ogarnie?

[lady666macbeth]

on jest jeszcze chłopcem, nie mężczyzną.

[QueenOfHearts]

autorko,
odpuść to sobie.
Facet nie chce kontaktu z tobą, spławia cię, a ty dalej z uporem maniaka narzucasz się.

Napisane przez MaHawran

Generalnie nie ma dnia abym, od tamtej chwili nie pisała do niego, próbowała rozmawiać, jestem miła, czasem przesadnie proponuję spotkania. Wszystko jest na nie lub spławia mnie w bardzo kulturalny sposób. Zero spotkań, dwa słowa i nie ma nic, nie ma nas...i tak od ponad miesiąca. Na prawdę nie wiem jak mam się jeszcze starać, co zrobić? Czuję się odrzucona, tak jakbym nie zasłużyła na przyjaźń, zaufanie. Zupełnie tego nie rozumie. Staram się, a może źle to odbieram, że niby jemu wtedy przez chwilę mogło zależeć? On jest taki trochę przeczulony na sobie...no ale ile można być tak upartym ale i obojętnym....???

[mellitus]

Napisane przez Mad_Max

Może jak już skończy gimnazjum, to trochę się ogarnie?

oj nastoletni chłopcy tak mają

Autorko, jesteś czasoumilaczem. Jeśli chłopak nie ma nic lepszego do roboty to spędzi czas z zapatrzoną w niego dziewczyną, która robi do niego maślane oczy i podbudowuje jego ego. Te gesty, o których piszesz mają za zadanie jedynie podtrzymać Twoje zainteresowanie. To jest bardzo nie w porządku. Chłopak wie, że się w nim zakochałaś, on Cię nie chce, ale nadzieje daje, i to tylko i wyłącznie dla własnej rozrywki.
Nie pisz do niego, nie spotykaj się, za dużo Cię to kosztuje, a nic z tego nie będzie.

[MaHawran]

Jesteśmy dorośli. Może i relacja wygląda dziecinnie ale skonczylismy 26l

---------- Dopisano o 13:01 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Nie jesteśmy dziećmi, choć relacja jest dziecinna. Mamy skończone 26 l
Ja po prostu czuję się winna, że od razu nie odwzajemniłam jego zachowania, a podeszłam do tego koleżeńsko. Odrzuciłam go, a teraz ja tak się czuję widząc jak on się zachowuje... Chciałabym to naprawić. Dużo się starałam. Dużo ciepłych słów, zainteresowania z mojej strony itd. ale to nic.. czasem odpisze dosłownie za 10 wiadomością istnie z łaski.....

[mellitus]

Napisane przez MaHawran

Jesteśmy dorośli. Może i relacja wygląda dziecinnie ale skonczylismy 26l

---------- Dopisano o 13:01 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Nie jesteśmy dziećmi, choć relacja jest dziecinna. Mamy skończone 26 l
Ja po prostu czuję się winna, że od razu nie odwzajemniłam jego zachowania, a podeszłam do tego koleżeńsko. Odrzuciłam go, a teraz ja tak się czuję widząc jak on się zachowuje... Chciałabym to naprawić. Dużo się starałam. Dużo ciepłych słów, zainteresowania z mojej strony itd. ale to nic.. czasem odpisze dosłownie za 10 wiadomością istnie z łaski.....

WTF masz dziwne podejście do związków. Jeśli facetowi by zależało, to nie zraziłby się "koleżeńskim" traktowaniem, tylko POROZMAWIAŁ z Tobą, co czuje, czego oczekuje. Wasze podchody, szczególnie w aspekcie wieku są żenujące. Zadzwoń do niego, umów się na spotkanie i zapytaj, jak on widzi Waszą relację. W końcu jesteście dorośli, wiec tak się zachowujcie.

Odnosząc się do tematu wątku- to nie jest duma faceta, tylko albo zupełnym brak dojrzałości, albo brak zainteresowania Tobą jako potencjalną partnerką.

[201712242137]

Napisane przez MaHawran

Ja po prostu czuję się winna, że od razu nie odwzajemniłam jego zachowania, a podeszłam do tego koleżeńsko. Odrzuciłam go, a teraz ja tak się czuję widząc jak on się zachowuje... Chciałabym to naprawić. Dużo się starałam. Dużo ciepłych słów, zainteresowania z mojej strony itd. ale to nic.. czasem odpisze dosłownie za 10 wiadomością istnie z łaski.....

?? No a jak mialas podejsc? To niby ma byc to odrzucenie? On pewnie liczyl tego dnia na seks, a ze nie wyszlo, to dal sobie spokoj.
Odpusc sobie, on nie jest zainteresowany zwiazkiem i to nie twoja wina ani twojego zachowania.

[I am Rock]

Napisane przez MaHawran

Witam,
Postanowiłam napisać bo chciałabym poznać Wasze zdanie na ten temat. Poznaliśmy się już dawno temu. Przytulaliśmy, trzymaliśmy za ręce. Po jakimś czasie poniosło mnie i powiedziałam mu, że go kocham. Jego odpowiedź, była taka że tą znajomość traktuje jak przyjaźń. Generalnie zerwał ze mną kontakt na długo. Zajęliśmy się własnym życiem.
W ostatnim czasie odnowił ze mną kontakt. Pisaliśmy, spotkaliśmy się. Pewnego razu zabrał mnie w fajne miejsce. Miło spędzony czas.. Trochę się blokowałam, on trochę miłych komplementów-gdzieś tam oparł się o mnie, ja nie broniłam się przed tym. Zaskoczona byłam gdy swoim kroczem (przepraszam za szczegół) oparł się o moją nogę. Nie protestowałam. Ogólnie cieszyłam się wszystkim wokół jego traktując koleżeńsko... bo niby kiedyś powiedział przyjaźń.. nie wiem jak to ocenić teraz... Później był poważny.. mało mówił. Wróciliśmy do domu. Spotkałam go po 2 dniach. Nie był w stanie wypowiedzieć do mnie ani słowa. Nie potrafił. Zajęty sobą, swoim telefonem.. z trudem wypowiadał każde słowo. Zapytałam czy jest coś nie tak.. Odpowiedział nie... wszystko ok. nie jestem obrażony itp.
Generalnie nie ma dnia abym, od tamtej chwili nie pisała do niego, próbowała rozmawiać, jestem miła, czasem przesadnie proponuję spotkania. Wszystko jest na nie lub spławia mnie w bardzo kulturalny sposób. Zero spotkań, dwa słowa i nie ma nic, nie ma nas...i tak od ponad miesiąca. Na prawdę nie wiem jak mam się jeszcze starać, co zrobić? Czuję się odrzucona, tak jakbym nie zasłużyła na przyjaźń, zaufanie. Zupełnie tego nie rozumie. Staram się, a może źle to odbieram, że niby jemu wtedy przez chwilę mogło zależeć? On jest taki trochę przeczulony na sobie...no ale ile można być tak upartym ale i obojętnym....???

Czyli facet już raz cię odrzucił, a ty nie wyciągnęłaś żadnych wniosków i nie podeszłaś z dystansem do odnowienia kontaktów po długim czasie. Niby powtarzasz parę razy "przyjaźń", ale nabrałaś chęci na coś więcej. Niestety nie zareagowałaś odpowiednio (zdaniem faceta) na ocieranie się kroczem o ciebie, bo zapewne sądził, że przez wzgląd na stare czasy ochoczo wyskoczysz z majtek, a tu zonk.
Nie żałuj go, nie kontaktuj się, niech spada. Dla mnie oczywiste, o co mu chodziło.