poddałam się. utrata związku.

[izagie]

Chciałabym podzielić się swoją historią. Historią wielkiego uczucia, szybkich decyzji o ślubie i wspólnym zamieszkaniu. Pięknie..
Nie byłam nigdy boginią seksu, uważałam że seks jest dodatkiem który nie ma większego znaczenia, w poprzednim związku byłam zdecydowanie stroną bierną jeśli chodzi o erotykę, przytulanie i seks były na wyciągnięcie ręki, wciąż dostępne...więc wiecie jak to jest.. nie było ochoty, czasu itd..
Obecny związek, ten człowiek, którego zawsze będę nazywać MIŁOŚCIĄ MOJEGO ŻYCIA obudził we mnie nadzieję na szczęśliwe życie, które szybko zweryfikował mijający czas. Kilka miesięcy po ślubie zauważyłam że mąż łóżko kojarzy wyłącznie ze spokojnym snem, i tylko to ma ochotę w nim robić. To był rok 2013, od tego czasu sytuacje kiedy to on inicjował zbliżenia mogę policzyć na palcach jednej ręki, w zasadzie wystarczą jedynie dwa palce
Zawsze to ja starałam się o bliskość i intymność, o pieszczoty, wreszcie o seks. Rozmawiałam, prosiłam, płakałam, groziłam. NIC. Wyobraźcie sobie że jesteście z facetem którego kochacie, na którego macie ochotę, a on przytula Was jak córkę, całuje w czółko, a w łóżku nawet jak leżysz w seksownej bieliźnie czy w wyzywającej pozycji to po prostu udaje że nie widzi i kładzie się obok z książką..przez te cztery lata poczułam się jak przedmiot, straciłam świadomość własnej atrakcyjności, zaczęłam wieczorami wypijać kieliszeczek malinówki żeby móc zasnąć bez płaczu, na który mąż w ogóle nie reagował. Dla niego nie było problemu..
Przyszedł moment w którym coś pękło, kiedy ja uświadomiłam sobie że tak dalej być nie może, i powiedziałam sobie NIE TO NIE.
Trwa to już pół roku..od pół roku śpimy razem, nie dotykając się nawet we śnie, mijając się w domu każde się odsuwa by nie dotknąć drugiego, rozmawiamy wyłącznie w sprawach koniecznych. Mnie to boli, mnie to przeszkadza, dlatego podjęłam decyzję o rozstaniu i wyprowadzce. Mam swoje mieszkanko maleńkie, do którego wrócę.. Mąż z kolei nie robi nic, by mnie zatrzymać, wręcz stwierdził że nie chce mu się walczyć . Przykro mi, ale wiecie, przeszłam już na taki etap, że wszystko mi zobojętniało. no i poznałam kogoś, kto mi w tym pomógł.. Tak, mam kochanka , jakkolwiek to brzmi i jakkolwiek będę oceniana uważam że nie robię nic złego! Cztery lata proszenia, błagania to według mnie dużo. czy to zbyt wiele oczekiwać od męża bliskości i intymności? Dlatego osobom które mnie krytykują mówię grzecznie "mam w dupiu co Ty myślisz, to moje życie i moja sprawa".... ale boli bardzo...

[sallyskellington]

Napisane przez izagie

Chciałabym podzielić się swoją historią. Historią wielkiego uczucia, szybkich decyzji o ślubie i wspólnym zamieszkaniu. Pięknie..
Nie byłam nigdy boginią seksu, uważałam że seks jest dodatkiem który nie ma większego znaczenia, w poprzednim związku byłam zdecydowanie stroną bierną jeśli chodzi o erotykę, przytulanie i seks były na wyciągnięcie ręki, wciąż dostępne...więc wiecie jak to jest.. nie było ochoty, czasu itd..
Obecny związek, ten człowiek, którego zawsze będę nazywać MIŁOŚCIĄ MOJEGO ŻYCIA obudził we mnie nadzieję na szczęśliwe życie, które szybko zweryfikował mijający czas. Kilka miesięcy po ślubie zauważyłam że mąż łóżko kojarzy wyłącznie ze spokojnym snem, i tylko to ma ochotę w nim robić. To był rok 2013, od tego czasu sytuacje kiedy to on inicjował zbliżenia mogę policzyć na palcach jednej ręki, w zasadzie wystarczą jedynie dwa palce
Zawsze to ja starałam się o bliskość i intymność, o pieszczoty, wreszcie o seks. Rozmawiałam, prosiłam, płakałam, groziłam. NIC. Wyobraźcie sobie że jesteście z facetem którego kochacie, na którego macie ochotę, a on przytula Was jak córkę, całuje w czółko, a w łóżku nawet jak leżysz w seksownej bieliźnie czy w wyzywającej pozycji to po prostu udaje że nie widzi i kładzie się obok z książką..przez te cztery lata poczułam się jak przedmiot, straciłam świadomość własnej atrakcyjności, zaczęłam wieczorami wypijać kieliszeczek malinówki żeby móc zasnąć bez płaczu, na który mąż w ogóle nie reagował. Dla niego nie było problemu..
Przyszedł moment w którym coś pękło, kiedy ja uświadomiłam sobie że tak dalej być nie może, i powiedziałam sobie NIE TO NIE.
Trwa to już pół roku..od pół roku śpimy razem, nie dotykając się nawet we śnie, mijając się w domu każde się odsuwa by nie dotknąć drugiego, rozmawiamy wyłącznie w sprawach koniecznych. Mnie to boli, mnie to przeszkadza, dlatego podjęłam decyzję o rozstaniu i wyprowadzce. Mam swoje mieszkanko maleńkie, do którego wrócę.. Mąż z kolei nie robi nic, by mnie zatrzymać, wręcz stwierdził że nie chce mu się walczyć . Przykro mi, ale wiecie, przeszłam już na taki etap, że wszystko mi zobojętniało. no i poznałam kogoś, kto mi w tym pomógł.. Tak, mam kochanka , jakkolwiek to brzmi i jakkolwiek będę oceniana uważam że nie robię nic złego! Cztery lata proszenia, błagania to według mnie dużo. czy to zbyt wiele oczekiwać od męża bliskości i intymności? Dlatego osobom które mnie krytykują mówię grzecznie "mam w dupiu co Ty myślisz, to moje życie i moja sprawa".... ale boli bardzo...

Bardzo Ci współczuje sytuacji bo niedopasowanie temperamentów to straszny problem :/. Uważam, że powinnaś szybko skończyć nieudane małżeństwo i zaangażować się właśnie w coś nowego albo odpocząc od facetów.

[kennedy]

Wdpolczuje. Rozwiedz sie jak najszybciej. Ja tu wielkiej milosci nie widze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Aanicaa]

Rozumiem Twój ból i współczuję, jednak nie pochwalam ładowania się w kolejną relację nieskończywszy poprzedniej, to nazywa się zdrada, niestety.

[Hultaj]

Mąż z kolei nie robi nic, by mnie zatrzymać, wręcz stwierdził że nie chce mu się walczyć .

Ty to nazywasz miłością życia? serio?

Wyobraźcie sobie że jesteście z facetem którego kochacie, na którego macie ochotę, a on przytula Was jak córkę, całuje w czółko, a w łóżku nawet jak leżysz w seksownej bieliźnie czy w wyzywającej pozycji to po prostu udaje że nie widzi i kładzie się obok z książką..przez te cztery lata poczułam się jak przedmiot, straciłam świadomość własnej atrakcyjności, zaczęłam wieczorami wypijać kieliszeczek malinówki żeby móc zasnąć bez płaczu, na który mąż w ogóle nie reagował. Dla niego nie było problemu..

to chyba dobrze, że wreszcie się poddałaś, męczysz się w tym małżenstwie bez w sumie szansy na poprawę czwarty rok.

[sarah9494]

Ja ci się takiej sytuacji nie dziwie.. Jak sama napisalas - nie zrobił nic, by cie zatrzymać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bluebluesky]

Rozwod, jak najszybciej. Nie widze milosci ze strony twojego meza, nie wiem jak mozna pozwolic by kobieta plakala przy tobie codziennie.

[kalor]

Jaka to miłość życia - nie dość, ze nie ma w ogóle pożądania, to jeszcze sama piszesz, ze się unikacie i nawet NIE ROZMAWIACIE. Daj sobie szanse na poznanie kogoś innego, ale najpierw przebolej to rozstanie.

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

a czy rozmawialas z mezem na ten temat? moze jest aseksualny? jakie sa przyczyny jego niecheci? rozwazaliscie inne opcje np. otwarte malzenstwo?

[Hank_Moody]

W pierwszym związku olewalas faceta i nie chciałaś seksu bo on często chciał ( yyy) a teraz stało się na odwrót. Karma istnieje!


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[izagie]

dlaczego "niestety"?? no i co z tego że zdrada? mąż mnie zdradził również - emocjonalnie, więc jesteśmy kwita

[kalor]

Napisane przez izagie

dlaczego "niestety"?? no i co z tego że zdrada? mąż mnie zdradził również - emocjonalnie, więc jesteśmy kwita

No tak, w sumie nico to się zdradzajcie nawzajem ze swoją "miłością życia"

[Hank_Moody]

Napisane przez izagie

dlaczego "niestety"?? no i co z tego że zdrada? mąż mnie zdradził również - emocjonalnie, więc jesteśmy kwita

Uwielbiam te podwójne zasady. Za to gdyby ten pierwszy z którym nie chciałaś sypiać puścił Cię bokiem to mówiłabyś zupełnie co innego

Zdrada to zła rzecz i nic jej nie usprawiedliwia. Jak ten Twój nowy facet jest mądry i ma łeb na karku to nigdy nie będzie traktował Cię poważne bo będzie miał świadomość że jego też puścisz kantem przy okazji jakiegoś kryzysu


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[deep_blue]

W moim związku jest podobnie. Niby planujemy ślub(oświadczył się )ale ja już straciłam do tego zapał. On jest dobrym człowiekiem, nie spotkałam dotąd innego mężczyzny z którym chciałabym tworzyć jakikolwiek związek. Przez pierwszy rok było bardzo dobrze, byłam szczęśliwa i spełniona. Później emocje troszkę opadły. Ale dalej sex był, nie na każdym spotkaniu ale 2-3 razy w tygodniu. Teraz jest źle. Ostatnio powiedział mi, że nie lubi seksu/ całowania etc. Jednak kiedy do czegoś dochodzi widzę, że jest mu dobrze. To chyba jakaś blokada psychiczna(on jest DDA). Nie wiem co mam zrobić szczerze. Wiem, że go nie zostawię. Widzę, że jego uczucia są szczere. Jednak ten związek wygląda bardziej jak przyjaźń czy może rodzina, ale na zasadzie brat-siostra. Najgorsze jest to jak widzimy się z jego kolegami i większość z nich mnie podrywa, komplementuje etc. A jemu mówią, że zazdroszczą mu takiej dziewczyny. Podobno jestem atrakcyjna etc. ale przy nim tego nie czuje. Każdemu na moim miejscu poradziłabym pewnie zakończenie związku. Ale ja tego nie chce. On na terapie nie pójdzie. Ja juz nie wiem jak mu pomóc. Problem jest gdzieś w jego głowie. Ja staram się te uczucia jakoś odświeżyć ale jemu chyba jest dobrze tak jak jest. To ja potrzebuję innej jakości. Nie chcę być sama. Nie znam żadnego mężczyzny który by się nadawał na związek. Nawet żaden mi się nie podoba. Zresztą nie znam tez żadnego wieloletniego związku bez wad. Może moje wymagania są nierealistyczne? Chciałabym namiętności i bliskości jak na początku...

[Antoiineette]

Każdy ma swoje pojęcie moralności, ja również zdrady nie pochwalam, ale jestem w stanie Autorkę w jakimś stopniu zrozumieć.
Autorko, rozwiedź się jak najszybciej. To nie jest wielka miłość.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Dziewczyny, dajcie sobie z tymi facetami spokój. Wiadomo, że z biegiem lat namiętność w związku nie wygląda tak jak na początku. Wiadomo, że zdarzają się rożne sytuacje, stresy, choroby itd.

Ale jeśli mężczyzna nie próbuje z Wami na ten temat rozmawiać, nic nie chce zmieniać, poprawiać, tylko wychodzi z założenia, że brak seksu przez kilka lat i jego kompletna obojętność wobec Was są ok, to zostawcie takiego buca samemu sobie. Sama byłam w takich relacjach i wiem, co mówię. To są stracone lata. Wy będziecie każdej nocy na nowo umierać w środku, Wasze poczucie atrakcyjności może być przez to mocno skopane. Po co? Dlaczego stawiać siebie samą w takiej sytuacji?

Jak mówię: gdyby chodziło o "zwykłe" stresy w pracy, gdyby facet sam miał z tym problem, gdyby się o Was starał w innych sferach życia, gdybyście poza tym czuły się naprawdę dla niego ważne i kochane - okej, wiele można wspólnie poukładać, popracować, przetrwać.
Ale moje doświadczenia pokazują, że jeśli przez kilka lat facet jest w łóżku świnką, to niestety, ale w innych sferach życia razem też nie jest ani czuły, ani kochający, mimo że same siebie próbujemy często okłamać i wmawiamy sobie, że to "miłość naszego życia".

[izagie]

---------- Dopisano o 16:57 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

[/COLOR][1=578537b29e2e39e1d6e3dc9 dfc9821e485b809af_62f97e7 3ceb2a;75089916]Dziewczyny, dajcie sobie z tymi facetami spokój. Wiadomo, że z biegiem lat namiętność w związku nie wygląda tak jak na początku. Wiadomo, że zdarzają się rożne sytuacje, stresy, choroby itd.

Ale jeśli mężczyzna nie próbuje z Wami na ten temat rozmawiać, nic nie chce zmieniać, poprawiać, tylko wychodzi z założenia, że brak seksu przez kilka lat i jego kompletna obojętność wobec Was są ok, to zostawcie takiego buca samemu sobie. Sama byłam w takich relacjach i wiem, co mówię. To są stracone lata. Wy będziecie każdej nocy na nowo umierać w środku, Wasze poczucie atrakcyjności może być przez to mocno skopane. Po co? Dlaczego stawiać siebie samą w takiej sytuacji?

Jak mówię: gdyby chodziło o "zwykłe" stresy w pracy, gdyby facet sam miał z tym problem, gdyby się o Was starał w innych sferach życia, gdybyście poza tym czuły się naprawdę dla niego ważne i kochane - okej, wiele można wspólnie poukładać, popracować, przetrwać.
Ale moje doświadczenia pokazują, że jeśli przez kilka lat facet jest w łóżku świnką, to niestety, ale w innych sferach życia razem też nie jest ani czuły, ani kochający, mimo że same siebie próbujemy często okłamać i wmawiamy sobie, że to "miłość naszego życia".[/QUOTE]
Dziękuję za odpowiedź, zwłaszcza że jest udzielona przez kogoś kto ma pojęcie w tym temacie.. podjęłam już decyzję o rozstaniu, bo wiem że on się nie zmieni. Mąż poszedł na jedną wizytę do seksuologa po moich prawie rocznych prośbach, Pani dr.przepisała mu leki oraz dała skierowania na badania. Mąż tabletki wykupił, włożył do szafki i tyle, na badania nie poszedł.

---------- Dopisano o 17:15 ---------- Poprzedni post napisano o 16:57 ----------

Napisane przez deep_blue

W moim związku jest podobnie. Niby planujemy ślub(oświadczył się )ale ja już straciłam do tego zapał. On jest dobrym człowiekiem, nie spotkałam dotąd innego mężczyzny z którym chciałabym tworzyć jakikolwiek związek. Przez pierwszy rok było bardzo dobrze, byłam szczęśliwa i spełniona. Później emocje troszkę opadły. Ale dalej sex był, nie na każdym spotkaniu ale 2-3 razy w tygodniu. Teraz jest źle. Ostatnio powiedział mi, że nie lubi seksu/ całowania etc. Jednak kiedy do czegoś dochodzi widzę, że jest mu dobrze. To chyba jakaś blokada psychiczna(on jest DDA). Nie wiem co mam zrobić szczerze. Wiem, że go nie zostawię. Widzę, że jego uczucia są szczere. Jednak ten związek wygląda bardziej jak przyjaźń czy może rodzina, ale na zasadzie brat-siostra. Najgorsze jest to jak widzimy się z jego kolegami i większość z nich mnie podrywa, komplementuje etc. A jemu mówią, że zazdroszczą mu takiej dziewczyny. Podobno jestem atrakcyjna etc. ale przy nim tego nie czuje. Każdemu na moim miejscu poradziłabym pewnie zakończenie związku. Ale ja tego nie chce. On na terapie nie pójdzie. Ja juz nie wiem jak mu pomóc. Problem jest gdzieś w jego głowie. Ja staram się te uczucia jakoś odświeżyć ale jemu chyba jest dobrze tak jak jest. To ja potrzebuję innej jakości. Nie chcę być sama. Nie znam żadnego mężczyzny który by się nadawał na związek. Nawet żaden mi się nie podoba. Zresztą nie znam tez żadnego wieloletniego związku bez wad. Może moje wymagania są nierealistyczne? Chciałabym namiętności i bliskości jak na początku...

Nie wiem ile ma Pani lat, ale wiem na pewno, że życie na co dzień z takim oziębłym człowiekiem jest niemożliwe, chyba że jest Pani w stanie mieszkać i żyć jak z bratem czy kolegą. Ja nie potrafię. Chcesz bliskości i namiętności jak na początku.. z pewnością te uczucia nie trwają wiecznie, ale jednak nawet w wieloletnich związkach to facet "nadaje" związkowi tego erotycznego biegu, to on częściej jest inicjatorem i osobą "rządzącą" w tej kwestii. Kiedy tego nie ma, to jest lipa, Moja Droga. Ja już to wiem niestety...jesteś gotowa na samotne zasypianie? Na powroty do domu z nadzieją na miły wieczór i spędzanie go z książką? Na podryw ze strony innych facetów i totalną obojętność swojego mężczyzny? Na wymyślanie erotycznych niespodzianek i zakładanie seksownej bielizny tylko po to żeby Twój facet przeszedł obok Ciebie i otworzył laptopa albo książkę? Tak codziennie? Przez ileś tam lat?? Ja już wiem że tacy ludzie się nie zmieniają... np. w tej chwili mój mąż, pomimo że wczoraj mu powiedziałam że to koniec i że się wyprowadzam, więc mój mąż siedzi sobie obok , ogląda kabaret w tv i wygląda na mega zadowolonego. Nie życzę nikomu takiego człowieka obok siebie. Uciekaj póki możesz.

---------- Dopisano o 17:21 ---------- Poprzedni post napisano o 17:15 ----------

Napisane przez kalor

No tak, w sumie nico to się zdradzajcie nawzajem ze swoją "miłością życia"

No więc nie będziemy się wzajemnie dalej zdradzać, gdyż jak pisałam w wątku, podjęłam decyzję o rozwodzie i wyprowadzce.

[SteveS]

Rozwiedź się, bo nic z tego nie będzie, skoro jemu nie zależy. A zdrada nadal jest tak samo paskudna, niezaleznie od okolicznosci.

Napisane przez izagie

Chcesz bliskości i namiętności jak na początku.. z pewnością te uczucia nie trwają wiecznie, ale jednak nawet w wieloletnich związkach to facet "nadaje" związkowi tego erotycznego biegu, to on częściej jest inicjatorem i osobą "rządzącą" w tej kwestii. Kiedy tego nie ma, to jest lipa, Moja Droga.

Ale z takim podejściem to ja Ci raczej nic dobrego nie wróżę. W udanym związku jednak obie strony się starają. Mówię to z perspektywy - choć pewnie niedługiej, w porównaniu z niektórymi tutaj - 9 lat bycia razem, z czego dwóch lat małżeństwa. To obie strony muszą się starać, nie tak, ze facet to napędza - on też moze mieć dokładnie takie same odczucia, jakimi Ty dzielisz sie tutaj.

[izagie]

U mnie troszkę się rozjaśnia.... Mój mąż nie odzywa się do mnie, od pół roku jesteśmy dwoma osobami żyjącymi pod jednym dachem, ale nic poza tym.. . Myślałam że on po prostu nie potrzebuje seksu, a tu dzisiaj , po raz pierwszy w życiu, coś mnie pchnęło i sprawdziłam historię w jego kompie. Pomijam fakt że szuka mieszkania do wynajęcia, co wyraźnie świadczy o końcu małżeństwa, to jeszcze znalazłam , co prawda jeden raz - ale jednak - stronę agencji towarzyskiej Roksa.. . hmmm.. W wyszukiwaniach na Fb pojawia się tajemnicza nieznajoma.. a więc wszystko chyba jasne, prawda?

[kennedy]

Ty cos robisz w ogole zeby poprawic swoja sytuacje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201803290936]

Napisane przez izagie

U mnie troszkę się rozjaśnia.... Mój mąż nie odzywa się do mnie, od pół roku jesteśmy dwoma osobami żyjącymi pod jednym dachem, ale nic poza tym.. . Myślałam że on po prostu nie potrzebuje seksu, a tu dzisiaj , po raz pierwszy w życiu, coś mnie pchnęło i sprawdziłam historię w jego kompie. Pomijam fakt że szuka mieszkania do wynajęcia, co wyraźnie świadczy o końcu małżeństwa, to jeszcze znalazłam , co prawda jeden raz - ale jednak - stronę agencji towarzyskiej Roksa.. . hmmm.. W wyszukiwaniach na Fb pojawia się tajemnicza nieznajoma.. a więc wszystko chyba jasne, prawda?

Serio dopiero teraz Ci zaświtało, że pan mąż zapewne sobie realizuje potrzeby poza związkiem (widać ten typ tak ma), a nie że potrzeb nie ma? Cóż, lepiej późno, niż wcale. Rozstań się z nim ostatecznie, zamiast czekać, aż on się wyprowadzi. Po co przedłużać tą komedię?

[izagie]

tak, robię... przygotowuję się do rozstania, bo niby co innego mogę zrobić?

[mellitus]

Napisane przez izagie

dlaczego "niestety"?? no i co z tego że zdrada? mąż mnie zdradził również - emocjonalnie, więc jesteśmy kwita

Fajne podejście Mam nadzieję, że z ta miłością życia to był żart. Zdradzacie się na prawo i lewo, nie rozmawiacie ze sobą. Takie masz oczekiwania co do związków?
Pobądź trochę sama. Odpocznij i dopiero potem szukaj kogoś na stałe. Oboje macie jakiś problem z relacjami.

[Fortuna1]

Współczuję dziewczyny, nie wiem czy tak można żyć na dłuższą metę po wysypie wątków w takim temacie a ostatnim czasie można się zalamac ile kobiet ma problem z tztami, którzy nie mają ochoty na seks.
Zastanawiam się, bo tutaj wszędzie polecacie rozwód, rozstanie. A jeśli ma się dzieci? Czy warto dla dzieci męczyć się razem?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Fortuna1

Współczuję dziewczyny, nie wiem czy tak można żyć na dłuższą metę po wysypie wątków w takim temacie a ostatnim czasie można się zalamac ile kobiet ma problem z tztami, którzy nie mają ochoty na seks.
Zastanawiam się, bo tutaj wszędzie polecacie rozwód, rozstanie. A jeśli ma się dzieci? Czy warto dla dzieci męczyć się razem?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja bym się nie męczyła.

Nie warto się poświęcać, nie warto udawać, że wszystko jest okej, nie warto trwać pomimo wszystko.

[patisia123]

Od pół roku nie rozmawiacie a Ty mówisz, ze PRZYGOTOWUJESZ się do rozstania? co to oznacza? przecież między wami nic nie ma...