Pierwsze wakacje z chłopakiem

[avelaide]

Cześć wszystkim!
Od kilku dni stresuje mnie pewna rzecz, w związku z czym postanowiłam założyć tutaj konto i zapytać
Otóż jestem ze swoim chłopakiem w związku od miesiąca, oboje mamy po 19 lat, ale znamy się od podstawówki, dopiero gimnazjum nasz kontakt się urwał, gdyż ja zmieniłam szkołę. Zresztą wtedy i tak nasza relacja ograniczała się do "cześć" na korytarzu.
Tak się złożyło, że dwa miesiące temu zaczęliśmy pisać, spotykać się i teraz jesteśmy razem.
Tydzień temu stwierdziliśmy, że fajnie byłoby gdzieś się wspólnie wybrać i padło na Albanię wyjazd już za tydzień, a ja coraz bardziej się stresuję, gdyż nigdy nie spędziliśmy ze sobą więcej niż dobę, ani nigdy nie byłam nawet ze swoim byłym na żadnym dłuższym wyjeździe, a tu 11 dni non stop. Nie wiem dlaczego i czym się denerwuję, ale może wpływ ma na to, że jestem jedynaczką. Może to dziwnie zabrzmi, ale jak jestem z kimś dłużej niż 3 dni, kogo nawet bardzo lubię, to po czasie zaczyna mnie ta osoba irytować, bo czuję potrzebę bycia samą, a gdy już sobie ode mnie pójdzie to znów tęsknie. I tak w kółko. Boję się, że i z nim tak będzie i zrobię się jakaś nieznośna.
Może to głupie, ale ten problem mnie męczy już od kilku lat. Unikałam przez to zawsze wyjazdów ze znajomymi, nigdy nie byłam na wycieczce kilkudniowej szkolnej, bo nie chciałam.
Zawsze jest tak, że super, mija kilka godzin i nagle spada mi humor do 0, bo czuję się przytłoczona towarzystwem drugiej osoby(lub osób) i robię się strasznie aspołeczna. Bardzo mnie to martwi.. na prawdę mi na nim zależy, uwielbiam się z nim spotykać, ale ciągle się boję, że nagle przyjdzie to poczucie, że muszę pobyć sama, przez to unikam dłuższych spotkań.
Nie wiem czy to ma jakiś związek, ale jestem z rozbitej rodziny, a z mamą i moim ojczymem rzadko spędzamy czas wspólnie. Odkąd pamiętam zawsze wolałam być sama w swoim pokoju.
Zauważyłam też niedawno, że często łapią mnie jakieś lęki w miejscach publicznych i nagle z osoby pewnej siebie, mam potrzebę się schować. Byłam ostatnio w Warszawie w galerii i jak mnie to złapało, to zamknęłam się w ubikacji na ponad godzinę, aż przeszło. Coraz bardziej mi to doskwiera, coraz bardziej niszczę sobie tym relacje z ludźmi.
Co ze mną nie tak?

[januszpolak]

Każdy potrzebuje chwili spokoju, samotności. Wszystko z Tobą w porządku. Wiele osób tak ma, a ja na pewno, że po dłuższym przebywaniu z innymi non stop ma się ochotę zamknąć w pokoju i wyciszyć.

W czasie wspólnych wakacji możesz np. wygospodarować godzinę, kiedy idziesz sama na spacer albo poleżeć.

A na co dzień warto dbać o to, aby mieć czas dla siebie, osobno od partnera.

[260c4d4fdb0e7f4840fc70476d5f7e46d82a0f3e]

Czasu sam na sam potrzebuje każdy, ale ciągłe unikanie wyjazdów i ataki paniki w miejscach publicznych do powszechnych zjawisk już nie należą. Autorko, opisałaś problem, który utrudnia Tobie normalne funkcjonowanie i który Tobie samej przeszkadza, pora więc skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą; okiem laika widzę tu cechy agorafobii i fobii społecznej.

Porozmawiałabym o tym problemie z chłopakiem - żeby mógł zrozumieć Twoją potrzebę samotności i pomóc w razie ewentualnych kolejnych napadów lęku.

[911814027737b2fb37208075fbc353dc82d7d123_64640b1bca2a5]

Zgadzam sie z przedmówcami - czas dla siebie samej warto sobie zorganizować, np ja teraz ide na spacer a Ty sobie polez albo cos w tym stylu. Kazdy potrzebuje chwili dla siebie i to jest w pełni normalne. Chłopak powinien to zrozumieć.

Natomiast napady leków ktore utrudniają Ci codzienne zycie to nie jest cos z czym powinnaś sie pogodzić. Nie warto zeby to Ci doskwieralo i psuło relacje z ludźmi czy przerywalo zwykle codzienne sprawy. Zdecydowanie wybierz sie do psychologa. Specjalista poradzi jak sobie z tym poradzić kiedy to sie dzieje itd. Naprawde warto w swoje zdrowie psychiczne zainwestować, to zaprocentuje w przyszłości.

I jeszcze na koniec, jestescie bardzo młodzi i nie wiem ile macie doświadczenia w podróżowaniu, ale Albania to raczej kierunek dla juz troszke bardziej zaprawionych w bojach obieżyświatów niz dla początkujących - jesli organizujecie wyjazd całkiem na własna rękę. Zaplanujcie ten wyjazd dobrze i zróbcie porządne rozeznanie, zeby nieprzyjemne niespodzianki ograniczyć do minimum. Zwłaszcza jesli chcecie sie tam poruszać samochodem.

[lady666macbeth]

nie wydaje mi się że z Tobą jest coś nie tak. To zupełnie normalne że czasem chcesz spokoju. Każdy tak ma.
A co do wspólnego wyjazdu.. będzie to dla Was próba, i wyzwanie.

[Cytrynowy_Sorbet24]

Jesteś introwertyczką? Jeśli tak to uzasadnione, chociaż tym zamknięciem się na godzinę w toalecie bym się zmartwiła, ewentualnie że miałaś gorszy dzień.

Sama jestem introwertyczką, więc potrzeba samotności jest u mnie większa niż u przeciętnej osoby. Każdy wyjazd z rodziną czy znajomymi kończył się tym, że pierwszego dnia było spoko, ale dalej były kłótnie, byłam jakaś poirytowana i rozdrażniona, czułam się jakby ktoś mi zabierał moją przestrzeń. Nie zostaje wtedy nic innego jak spędzić kilka godzin samotnie. Kiedyś pojechałam na 10 dni z chłopakiem do Bułgarii, musiałam go uprzedzić, że lubię czasami być sama i mogę z nim nie wytrzymać przez cały czas, nawet się delikatnie obraził, bo myślał, że mu komunikuję, że coś jest z nim nie tak ostatecznie wyjazd minął całkiem normalnie, byliśmy wtedy dopiero 5 miesięcy w związku, więc poważnych spięć jeszcze nie było.

Myślę, że warto żebyś swojego chłopaka też uprzedziła, tak na wszelki wypadek. W razie czego skorzystasz z opcji, żeby gdzieś pochodzić sobie sama. A jeśli nie będzie takiej potrzeby to chociaż będziesz wiedziała, że umiesz z nim przebywać bez większych problemów.