Jak zmienić jędzowaty charakter?

[Ava_]

Prosze pomozcie mi. Mam troche ponad 30 lat na karku, a zachowuje sie jak nastolatka i to taka niezbyt lotna. Nie potrafie powiedziec czy pokazac facetowi, ktory mi sie podoba, ze jestem nim zainteresowana. Nie potrafie flirtowac. Zawsze tak bylo, komplementy i mile slowa ledwo przeciskaja sie przez gardlo. Za to jesli chodzi o kasliwe uwagi to nie ma zadnego hamulca, sypia sie jeden za drugim. To samo dotyczy czlonkow rodziny. Im blizej jestem kogos, tym bardziej szorstka staje sie w kontaktach.

Oczywiscie w sprawe jest zamieszany jeden konkretny facet, ktory siedzi mi w glowie od miesiecy. Piszemy ze soba, proponowal spotkanie kilkukrotnie. Rzecz w tym, ze kiedys mielismy sie spotkac, ale odwolal w ostatniej chwili, za co naturalnie zostal zmieszany z blotem. Po tej sytuacji przeprosil i stwierdzil, ze rozumie jesli nie bede chciala sie umowic ponownie, jednak jesli zmienie zdanie on bardzo chetnie sie spotka. Nic na to nie odpowiedzialam. Juz nawet nie chodzi mi o te konkretna sytuacje. Dlaczego tak trudno mi jest zwyczajnie do niego napisac i zaproponowac spotkanie? Siedze i kombinuje jak kon pod gore. Wiem, ze to jest dziecinne zachowanie, ale nie wiem skad sie ono bierze, a tym bardziej jak sie pozbyc takich odruchow? Na 99,9% wiem, ze chcialby sie spotkac, jednak to 0.01% mnie paralizuje. Mam czekac kolejne miesiace az znowu zaproponuje spotkanie? Jestem zmeczona swoim zachowaniem. W ten sposob marnuje kolejne lata zycia, a refleksja nie nadchodzi.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[TadCooper]

Polecam psychologa.

Dobrze że widzisz problem w sobie i go analizujesz, praca nad sobą wymaga wiele wysiłku, ale jest to najlepsza droga.

A jak w domu rodzinnym było? Rodzice chwalili czy krytykowali? Jaki teraz masz z nimi kontakt?

[awia]

Z doświadczenia wiem ze osoby które są ultra krytyczne wobec innych, są najbardziej krytyczne wobec siebie i nic sie z tym nie da zrobic, poza pracą nad samą soba.

Najwiekszy banał na swiecie - zaakceptować siebie i pokochać siebie. Zawsze twierdziłam ze to głupota, ze nie jestem tego typu człowiekiem, ze po prostu mam taki charakter i sie to nie zmieni - ale to nie prawda.

Widzenie wszystkiego w czarnych barwach to wybór. Tak jak bycie bardziej pozytywnym. W moim przypadku pomogła praca z terapeutą i przepracowanie dziecinstwa, pogodzenie sie z tym ze bylam wiecznie krytykowana i nigdy dość dobra, ale teraz juz sama decyduje o swoim zyciu. Kim jestem. Jak widzę swiat. I jeśli sie podejmie decyzję ze dość bycia narzekajaca, marudna, czarnowidzaca osoba ktora wiecznie widzi cudze wady i ulomnosci - to mozna to zmienic, chociaz jest to ciezkie i trzeba caly czas kontrolowac swoje myslenie i podejscie.

[ANKA54321]

Pracuj nad swoimi wadami ale wydaje mi się, że charakteru chyba tak całkiem się nie da zmienić. Ale dobrze, że widzisz swoje wady.

[lady666macbeth]

jeśli widzisz z czym masz problemy to jest dobrze, wiesz musisz nad sobą pracować. Przede wszystkim panować nad tym co mówisz i co robisz.Łatwe to nie będzie ale da się zrobić i poczujesz się lepiej. Tylko potrzeba czasu. Znam to z autopsji..

[Ava_]

Napisane przez TadCooper

A jak w domu rodzinnym było? Rodzice chwalili czy krytykowali? Jaki teraz masz z nimi kontakt?

Kontakt z obojgiem mam w porzadku, chociaz celny strzal, bo jestem z domu, gdzie nigdy nie bylam dosc dobra. A czemu nie 5 zamiast 4+ w szkole, kazdy dodatkowy kilogram skrzetnie odnotowany i skomentowany itd.

Moje dorosle srodowisko takze drobiazgowo przywiazuje uwage do wszystkiego, kto wie czy nie jeszcze bardziej.

Oczywiscie nie musze nadmieniac, ze mam kompleksy i nie czuje sie atrakcyjna. Gdzies podskornie sobie mysle, ze co ten facet ode mnie chce, przeciez nie mnie. Ciagle w sobie analizuje, ze byc moze on mnie probuje nabrac i oszukac, wiec odszczekuje.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Ava_

Kontakt z obojgiem mam w porzadku, chociaz celny strzal, bo jestem z domu, gdzie nigdy nie bylam dosc dobra. A czemu nie 5 zamiast 4+ w szkole, kazdy dodatkowy kilogram skrzetnie odnotowany i skomentowany itd.

Moje dorosle srodowisko takze drobiazgowo przywiazuje uwage do wszystkiego, kto wie czy nie jeszcze bardziej.

Oczywiscie nie musze nadmieniac, ze mam kompleksy i nie czuje sie atrakcyjna. Gdzies podskornie sobie mysle, ze co ten facet ode mnie chce, przeciez nie mnie. Ciagle w sobie analizuje, ze byc moze on mnie probuje nabrac i oszukac, wiec odszczekuje.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Skoro czujesz, ze cos jest na rzeczy to znaczy ze dla niego jestes atrakcyjna. Potraktuj to jako szanse na pokonanie wlasnych slabosci i zaryzykuj, mozesz zaproponowac niezobowiazującą kawe. Tak w ramach przeprosin za twoją nadmierną reakcje kiedy przelozyl spotkanie. Nie atakuj go tak, bo w koncu mu sie odechce i przestanie sie godzic na takie traktowanie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Roseslove]

Ja napiszę z innej perspektywy. Gdyby facet potrzebował kilku miesięcy żeby mnie gdzieś zaprosić to nie sposób go traktować poważnie. Jeśli nie ma na to czasu to tak samo bo na związek tego czasu też nie będzie mieć. Odwołanie spotkania w ostatniej chwili do najmilszych rzeczy nie należy. Może nie jest wam razem po drodze i dlatego masz takie wątpliwości?

[Ava_]

Napisane przez Roseslove

Ja napiszę z innej perspektywy. Gdyby facet potrzebował kilku miesięcy żeby mnie gdzieś zaprosić to nie sposób go traktować poważnie. Jeśli nie ma na to czasu to tak samo bo na związek tego czasu też nie będzie mieć. Odwołanie spotkania w ostatniej chwili do najmilszych rzeczy nie należy. Może nie jest wam razem po drodze i dlatego masz takie wątpliwości?

Absolutnie masz racje. Z tym ze po tej odwolanej prawie-randce zaserwowalam mu dlugasny akapit o tym jak marnuje moj czas, jest beznadziejny i niegotowy na zadna forme relacji. Delikatnie rzecz ujmujac. Wytlumaczyl mi pozniej dlaczego nie mogl sie zjawic, przeprosil i stwierdzil, ze calkowicie zrozumie jesli nie bede sie chciala z nim spotkac. Nie liczy na laske, ale jednoczesnie mam mu dac znac jesli zmienie zdanie i pozwole mu udowodnic, ze zasluguje na druga szanse. Pozniej raz czy dwa zasugerowal wspolne wyjscie na zasadzie “dzisiaj walentynki, powinnismy gdzies pojsc” pewnie celem wybadania mojej reakcji, ktora przeciez nie mogla byc inna niz - tak, ja sie z toba umowie a potem ty nie przyjdziesz.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Tez chcialabym zmienic swoj jedzowaty charakter ale nie mam kompletnie pomyslu jak to zrobic. Jesli staram sie byc mila to wychodzi to sztucznie czasami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lady666macbeth]

[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;81660751]Tez chcialabym zmienic swoj jedzowaty charakter ale nie mam kompletnie pomyslu jak to zrobic. Jesli staram sie byc mila to wychodzi to sztucznie czasami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

ja zmieniam. Przynajmniej się staram, bo nie chcę krzywdzić innych ludzi wokół siebie tym moim popieprzonym charakterem.
Uspokoiłam się, ważę słowa. Ale nie jestem przesadnie miła, tak wiesz do porzygu.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez lady666macbeth

ja zmieniam. Przynajmniej się staram, bo nie chcę krzywdzić innych ludzi wokół siebie tym moim popieprzonym charakterem.
Uspokoiłam się, ważę słowa. Ale nie jestem przesadnie miła, tak wiesz do porzygu.

Staram sie zmienic odkad przyjaciolka dobitnie mi powiedziala ze mam coraz bardziej chamskie odzywki w stosunku do ludzi i ze tak nie mozna. Maz tez czasem w klotni mowi do mnie wredna mapla xd. Tez waze slowa i zastanowie sie najpierw zanim cos palne, ale czasami przychodza takie mysli ze to nie jestem ja i sie nie uda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

To trzeba dużo czasu, żeby coś w sobie zmienić. Najważniejsze, że autorka widzi swój problem. Ja kiedyś też miałam duży problem z facetami, myślałam że każdy chce mnie tylko wykorzystać itp po części brało się to z jakiś tam przykrych doświadczeń, ale przede wszystkim z niedojrzałości psychicznej. I kompleksy, kompleksy i jeszcze raz kompleksy. No teraz jestem zdecydowanie mniej atrakcyjna, niż mając te 20 lat (sporo przytyłam) ale paradoksalnie nam więcej dystansu i akceptacji do samej siebie, niż kiedyś. Wiadomo nie zmienimy swojego charakteru diametralnie, dalej mam swoje zasady ale nie jestem tak ortodoksyjna jak kiedyś.
Myślę, że największy progress przeszłam w wieku między 25 a 30 lat. I kolokwialnie mówiąc, czas też łagodzi charrrakter, jak wiatr, czy woda szlifuję go i jego kanty stają się łagodniejsze.

Może też ciśnienie zmierzyć, czy nie za wysokie , oraz z kawy zrezygnować, też nie będzie się wtedy zawsze w ofensywie ��

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez Mija62

To trzeba dużo czasu, żeby coś w sobie zmienić. Najważniejsze, że autorka widzi swój problem. Ja kiedyś też miałam duży problem z facetami, myślałam że każdy chce mnie tylko wykorzystać itp po części brało się to z jakiś tam przykrych doświadczeń, ale przede wszystkim z niedojrzałości psychicznej. I kompleksy, kompleksy i jeszcze raz kompleksy. No teraz jestem zdecydowanie mniej atrakcyjna, niż mając te 20 lat (sporo przytyłam) ale paradoksalnie nam więcej dystansu i akceptacji do samej siebie, niż kiedyś. Wiadomo nie zmienimy swojego charakteru diametralnie, dalej mam swoje zasady ale nie jestem tak ortodoksyjna jak kiedyś.
Myślę, że największy progress przeszłam w wieku między 25 a 30 lat. I kolokwialnie mówiąc, czas też łagodzi charrrakter, jak wiatr, czy woda szlifuję go i jego kanty stają się łagodniejsze.

Może też ciśnienie zmierzyć, czy nie za wysokie , oraz z kawy zrezygnować, też nie będzie się wtedy zawsze w ofensywie ��

Tylko u mnie nie wynika to z kompleksow bo jestem pewna siebie. Wlasnie nie wiem czy ja po prostu taka nie jestem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

Myślę, że po części takie jesteśmy. Ale nie całkiem. Naprawdę w moim przypadku, jakkolwiek by to brzmiało, nawet zmiana kawy na delikatniejsza daje fajne efekty. Jak wypije za mocną, to jestem drażliwa i nerwowa. A mam niskie ciśnienie, więc ciężko wycelować
Też miałam takie sytuacje, że usłyszałam kilka razy od koleżanki jednej, czy drugiej, to co Ty. I długo mi zajęło zrozumienie swojego problemu, bo przecież miałam rację, dlatego tak się uniosłam. Ale ile tedy droga, gdybym tak dalej postępowała, nie miałabym przyjaciół, więc żeby ich nie stracić zacząłem panować nad sobą. Co wcale nie znaczy zrezygnować ze swoich racji, ale inaczej je egzekwować. Czasami naprawdę warto ugryźć się w język, coś przez, myśleć, dwa razy się zastanowić, być bardziej powściągliwym.

[Ava_]

Napisane przez Mija62

Może też ciśnienie zmierzyć, czy nie za wysokie , oraz z kawy zrezygnować, też nie będzie się wtedy zawsze w ofensywie ��

Z natury mam niskie, ale kaw wypijam z 3-4 podczas normalnego dnia w pracy.

Mysle, ze u mnie to tez wynikac moze z glebokiego perfekcjonizmu i potrzeby kontroli. Ma byc tak i tak, jesli nie jest to zaczynam odczuwac frustracje, rozczarowanie soba, swiatem. Bo facet ma sie zachowywac tak jak chcialam, kiedy tego nie robi to zaczynam sie wsciekac i normalne, ze troche tej zlosci sie uleje przy nastepnej rozmowie. Mialam pojsc na silownie 3 x w tym tygodniu, a ze nie zrobilam tego, to juz jestem na siebie zla, ze zaraz bedzie mi brzuchol wystawal i bede miec za swoje.

Jesli chodzi o sposob myslenia duzo udalo mi sie zmienic przez ostatnie lata. Kiedys zauwazalam i komentowalam jedynie negatywne rzeczy. Na przyklad widzac czyjas twarz z troche za duzym nosem i gestymi wlosami, wiadomo ze skomentuje nos. Teraz bym wspomniala jedynie o ladnych wlosach. Duzo komplementuje, nawet u obcych. A to perfum albo ubranie, bo wiem jak milo sie robi kiedy ktos powie cos milego na moj temat. Potem to jedno zdanie rozbrzmiewa w mojej glowie przez kolejne kilka dni.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Bulkanietarta]

Napisane przez Ava_

Z natury mam niskie, ale kaw wypijam z 3-4 podczas normalnego dnia w pracy.

Mysle, ze u mnie to tez wynikac moze z glebokiego perfekcjonizmu i potrzeby kontroli. Ma byc tak i tak, jesli nie jest to zaczynam odczuwac frustracje, rozczarowanie soba, swiatem. Bo facet ma sie zachowywac tak jak chcialam, kiedy tego nie robi to zaczynam sie wsciekac i normalne, ze troche tej zlosci sie uleje przy nastepnej rozmowie. Mialam pojsc na silownie 3 x w tym tygodniu, a ze nie zrobilam tego, to juz jestem na siebie zla, ze zaraz bedzie mi brzuchol wystawal i bede miec za swoje.

Jesli chodzi o sposob myslenia duzo udalo mi sie zmienic przez ostatnie lata. Kiedys zauwazalam i komentowalam jedynie negatywne rzeczy. Na przyklad widzac czyjas twarz z troche za duzym nosem i gestymi wlosami, wiadomo ze skomentuje nos. Teraz bym wspomniala jedynie o ladnych wlosach. Duzo komplementuje, nawet u obcych. A to perfum albo ubranie, bo wiem jak milo sie robi kiedy ktos powie cos milego na moj temat. Potem to jedno zdanie rozbrzmiewa w mojej glowie przez kolejne kilka dni.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

jezu, mam identycznie.. walczę często ze sobą, aby zanim coś powiem ugryźć się w język, ale nie zawsze mi to wychodzi..

[Enfant_Double_Terrible]

Mam podobnie. Bardzo utrudnia mi to związek, bo już nie wiem czasami, czy pewne moje pretensje są uzasadnione, czy karzę faceta za to, że czasami nie zachowuje się tak, jak oczekuję (co stwierdziła osoba postronna). Nie wiem za bardzo, co z tym zrobić, niby wiem, że jestem atrakcyjna, a to fajny facet, ale ciągle z tyłu głowy mam, że oni wszyscy mnie chcą tylko wykorzystać dla swojej wygody i przyjemności (Trwa to od lat, przykleiło się i trzyma, jest taki moment, kiedy już jestem z kimś blisko i z człowieka do rany przyłóż zmieniam się w czarownicę z wianuszkiem wątów, traktując gościa jak wroga. I im bardziej mi zależy, tym jest gorzej.).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

U mnie tez to chyba wynika z perfekcjonizmu. Wszystko musi byc jak najlepiej zrobione. Wynika to na pewno ze tego iz tak mialam wpajane zeby byc zaradna, radzic sobie i walczyc o swoje, dlatego pewne zachowania ludzi mnie po prostu wkurzaja i mowie wprost co mysle. Ostatnio jak juz 15 raz musialam tlumaczyc swojemu pracownikowi jak dziala subiekt nie wytrzymalam.Facet 2 dni chodzil przybity. Nie wiem co zrobic juz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lady666macbeth]

[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;81667411]Staram sie zmienic odkad przyjaciolka dobitnie mi powiedziala ze mam coraz bardziej chamskie odzywki w stosunku do ludzi i ze tak nie mozna. Maz tez czasem w klotni mowi do mnie wredna mapla xd. Tez waze slowa i zastanowie sie najpierw zanim cos palne, ale czasami przychodza takie mysli ze to nie jestem ja i sie nie uda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Dobrze że przyjaciółka choć trochę strąciła Cię na ziemię, to ważne jest mieć kogoś takiego.
Wiadomo, czasem każdy ma gorsze dni, ale to nie może ciągnąć się w nieskończoność, nie możemy być dla ludzi wredni. Bo to się potem na nas odbija. Ja źle odnosiłam się do tż, wiecznie się obrażałam i wkurzałam.. przejrzałam na oczy dopiero jak mi o tym powiedział- i niestety ale przyznałam mu rację.