Wielka kłótnia o święta

[foreverago]

Cześć dziewczyny,
Mam problem, z którego nie za bardzo wiem jak wybrnąć.

W skrócie:
Moi rodzice na święta chcą jechać do babci, mieszka ona 300 km od miejsca mojego zamieszkania. Nigdy nie miałam z babcią żadnego bliższego kontaktu, z racji iż mieszkałam daleko, byłam jej najmniej lubianą wnuczką co nie raz dała mi odczuć. Dziś nasz kontakt ogranicza się do życzeń na urodziny i imieniny. Nie mam z nią żadnej więzi i tyle, prawie obca dla mnie osoba. Próbowałam polepszyć kontakt jednak bez skutku, bo druga strona nie wykazała chęci. Ok, pogodziłam się z tym.

Rodzice chcą zmusić mnie abym pojechała z nimi (wyjazd na 3 dni). Najpierw prośbą, a później groźbą. Zawsze byłam posłuszną córeczką, robiłam wszystko pod nich. Ale serio, nie chcę dłużej robić czegoś wbrew sobie. Święta chcę spędzić w spokoju i odetchnąć od pracy i uczelni. TŻ zaprosił mnie do siebie na wielkanocne śniadanie i tam miałam zamiar się udać. Ale oni kategorycznie nie przyjmują odmowy. Mamy jechac całą rodziną i koniec kropka. Kiedy powiedziałam, że nie chce matka zaczęła płakać i krzyczeć, że jestem egoistką, źle mnie wychowali, że jak chłopaka znalazłam to odwracam się od rodziny i że mam się szykować i w niedziele jedziemy i nie mam nic do gadania, bo rodzina to świętość. Wytrzymałam 30 min wrzasków przez telefon i się rozłączyłam.

Ja świąt zresztą nie lubię i mogłabym ich wcale nie obchodzić. Dla mnie ważne nie są.

Jak myślicie co mam zrobić? Do nich nic nie dociera. A może przesadzam? Z drugiej strony jestem bliska ugięciu się i pojechaniu, ale kurczę wtedy już zawsze będą mną rządzić. Jestem dorosła i myślę, ze sama mogę sobie wybrać gdzie chcę spędzić świeta i z kim.

[kennedy]

Napisane przez foreverago

Cześć dziewczyny,
Mam problem, z którego nie za bardzo wiem jak wybrnąć.

W skrócie:
Moi rodzice na święta chcą jechać do babci, mieszka ona 300 km od miejsca mojego zamieszkania. Nigdy nie miałam z babcią żadnego bliższego kontaktu, z racji iż mieszkałam daleko, byłam jej najmniej lubianą wnuczką co nie raz dała mi odczuć. Dziś nasz kontakt ogranicza się do życzeń na urodziny i imieniny. Nie mam z nią żadnej więzi i tyle, prawie obca dla mnie osoba. Próbowałam polepszyć kontakt jednak bez skutku, bo druga strona nie wykazała chęci. Ok, pogodziłam się z tym.

Rodzice chcą zmusić mnie abym pojechała z nimi (wyjazd na 3 dni). Najpierw prośbą, a później groźbą. Zawsze byłam posłuszną córeczką, robiłam wszystko pod nich. Ale serio, nie chcę dłużej robić czegoś wbrew sobie. Święta chcę spędzić w spokoju i odetchnąć od pracy i uczelni. TŻ zaprosił mnie do siebie na wielkanocne śniadanie i tam miałam zamiar się udać. Ale oni kategorycznie nie przyjmują odmowy. Mamy jechac całą rodziną i koniec kropka. Kiedy powiedziałam, że nie chce matka zaczęła płakać i krzyczeć, że jestem egoistką, źle mnie wychowali, że jak chłopaka znalazłam to odwracam się od rodziny i że mam się szykować i w niedziele jedziemy i nie mam nic do gadania, bo rodzina to świętość. Wytrzymałam 30 min wrzasków przez telefon i się rozłączyłam.

Ja świąt zresztą nie lubię i mogłabym ich wcale nie obchodzić. Dla mnie ważne nie są.

Jak myślicie co mam zrobić? Do nich nic nie dociera. A może przesadzam? Z drugiej strony jestem bliska ugięciu się i pojechaniu, ale kurczę wtedy już zawsze będą mną rządzić. Jestem dorosła i myślę, ze sama mogę sobie wybrać gdzie chcę spędzić świeta i z kim.

A babcia nie przyjedzie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[foreverago]

Napisane przez kennedy

A babcia nie przyjedzie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W sensie do nas? Dwa lata temu zaprosiliśmy ją na święta, miała zostać u nas na tydzień. Ojciec musiał ją odwieźć jeszcze tego samego dnia, bo ona "źle się czuła nie u siebie i było jej za gorąco".

[Cytokina]

Ah, szantaż emocjonalny ze strony mamy, próba wywołania wyrzutów sumienia, brak poszanowania dla twojej decyzji. Rodzina to nie świętość, zwłaszcza jeśli tak się zachowuje.
Jeśli nie chcesz jechać to nie jedź. Poinformuj o swojej decyzji, nie dyskutuj. Powiedz, że plany z TŻ miałaś już od dłuższego czasu i już jest wszystko ustalone i nie będziesz ich zmieniać na ostatnią chwilę.

[kennedy]

Napisane przez foreverago

W sensie do nas? Dwa lata temu zaprosiliśmy ją na święta, miała zostać u nas na tydzień. Ojciec musiał ją odwieźć jeszcze tego samego dnia, bo ona "źle się czuła nie u siebie i było jej za gorąco".

Niech pociagiem wraca. To juz prpblem rodzicow sa tacy smieszni.


Sprobuj zagadac. A jak nie to twoja decyzja, mozesz na swoeta nie przyjezdzac. Ja bym wziela laptopa i przecierpiala.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[foreverago]

Napisane przez kennedy

Niech pociagiem wraca. To juz prpblem rodzicow sa tacy smieszni.


Sprobuj zagadac. A jak nie to twoja decyzja, mozesz na swoeta nie przyjezdzac. Ja bym wziela laptopa i przecierpiala.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Babcia pociągiem nie pojedzie, bo cieżko jej wejść do pociągu. Trzeba by było po nią pojechać a późnej odwieźć. Czyli zrobić 4 razy po 300 km. Plus to nie jest tak, że babcia mieszka sama/nie miałaby z kim spędzić świat. Mieszka z moim wujkiem i jego żoną. Wiec myślę że moja nieobecność, jej przykrości nie sprawi.

Wzięłabym laptopa i porobiła coś na uczelnie, niestety nie ma tam internetu. Więc raczej klapa.

[SteveS]

Rozumiem, że skoro pracujesz, to utrzymujesz się sama? Jeśli tak, to oznajmiłabym, że nie jadę, bo z babcią więzi nie mam, również z powodu jej niechęci, i została zaproszona na świeta do partnera. I już. Matka niech krzyczy, przeklina i płacze - to tylko jej widzimisię, że macie jechać wszyscy. Dorosła jesteś

[kennedy]

Zrob sobie hot spota z komorki. Wez ksiazki. A jesli nie chcesz to nie jedz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[foreverago]

Napisane przez SteveS

Rozumiem, że skoro pracujesz, to utrzymujesz się sama? Jeśli tak, to oznajmiłabym, że nie jadę, bo z babcią więzi nie mam, również z powodu jej niechęci, i została zaproszona na świeta do partnera. I już. Matka niech krzyczy, przeklina i płacze - to tylko jej widzimisię, że macie jechać wszyscy. Dorosła jesteś

Tak, utrzymuję się sama. Powiedziałam, dokładnie to co tutaj napisałaś, niestety otrzymałam odpowiedź, że mój "TŻ się nie obrazi jeśli wytłumaczę mu, że muszę jechać do babci". Chodzi im jeszcze o to, że w drugi dzień swiąt jest msza za dziadka i nie wypada nie pójść. Oczywiście pójście do komuni obowiązkowe więc zostałam poinstruowana, ze mam iść do spowiedzi w tym tygodniu. Ja do kościoła nie chodzę.

[201803290936]

Skoro w ramach szantażu rodzice nie odetną Cię od kasy, bo utrzymujesz się sama, to problem jest tylko i wyłącznie w sferze psychicznej - w sensie tego, czy dasz się kolejny raz zaszantażować emocjonalnie, czy nie dasz. Dziwnie brzmi np. to, że potrafisz aż pół godziny słuchać wrzasków i pretensji matki przez telefon. Po góra 3 minutach powinnaś to przerwać. Jeżeli Ty nie będziesz chciała zmienić sytuacji i nie podejdziesz do tego w końcu na zasadzie "muszę mieć twardą d... w kontaktach z nimi", to nikt Ci nie pomoże. No może terapia. Nie masz ochoty tam jechać? Nie jedź.

[Buzzerka]

Napisane przez foreverago

Tak, utrzymuję się sama. Powiedziałam, dokładnie to co tutaj napisałaś, niestety otrzymałam odpowiedź, że mój "TŻ się nie obrazi jeśli wytłumaczę mu, że muszę jechać do babci". Chodzi im jeszcze o to, że w drugi dzień swiąt jest msza za dziadka i nie wypada nie pójść. Oczywiście pójście do komuni obowiązkowe więc zostałam poinstruowana, ze mam iść do spowiedzi w tym tygodniu. Ja do kościoła nie chodzę.

Pozwalaj tak dalej, a zaraz Ci bedą mowić kiedy dzieci masz rodzić. Nie mieści mi się w głowie zachowanie twoich rodziców.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[megamag]

foreverago jeśli traktujesz siebie i swoje poglądy poważnie, to miej odwagę zgodnie z nimi postępować i pogódź się z konsekwencjami w postaci focha rodziców.

[fairytale]

Nie pojechałabym nawet nie ze względu na niewygody, ale na szantaż emocjonalny w wykonaniu rodziców - i wcale bym się z tym powodem nie kryła. Gdybyś miała z rodzicami stosunki takie, że by Cię prosili, mówili jak bardzo im zależy, ale równocześnie pozostawiali wolność wyboru, to wtedy bym pojechała, aby po prostu nie sprawić im przykrości. Ale w sytuacji szantażu to jest dla mnie nie do pomyślenia. Muszą się nauczyć, że to nie działa.

Czasem ten proces odcinania pępowiny jest trudny dla obu stron, ale trzeba go przejść.

[201803290936]

Napisane przez megamag

foreverago jeśli traktujesz siebie i swoje poglądy poważnie, to miej odwagę zgodnie z nimi postępować i pogódź się z konsekwencjami w postaci focha rodziców.

Dokładnie.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez megamag

foreverago jeśli traktujesz siebie i swoje poglądy poważnie, to miej odwagę zgodnie z nimi postępować i pogódź się z konsekwencjami w postaci focha rodziców.

Niestety niektórych rodziców trzeba sobie jako dorosły człowiek wychować, kiedy relacje robią się po prostu toksyczne. Nie musisz tupać nóżką jak nastolatka, ale jeśli chcesz przerwać teatrzyki i emocjonalne szantaże, to potrzebujesz spokojnej, uprzejmej stanowczości, żeby uświadomić rodzicom, że jesteś odrębną istotą mającą prawo do decydowania o swoim czasie. Jest duża szansa, że jeśli będziesz konsekwentna i nie ulegniesz tanim emocjonalnym zagrywkom, to w końcu to zrozumieją.

[nelciak]

Rób po swojemu. Pomarudzą, porozpaczają, a potem im się znudzi.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez foreverago

Rodzice chcą zmusić mnie abym pojechała z nimi (wyjazd na 3 dni). Najpierw prośbą, a później groźbą. Zawsze byłam posłuszną córeczką, robiłam wszystko pod nich. Ale serio, nie chcę dłużej robić czegoś wbrew sobie.

Czym oni ci mogą grozić niby? Nie mieszkasz z nimi, nie utrzymują cię, a do tego zachowują się na tyle parszywie, że nie wiem dlaczego jeszcze w ogóle masz jakieś wątpliwości co zrobić.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Jestes dorosla, utrzymujesz sie sama, jestes od nich niezalezna. Nie chcesz- nie jedz. To, ze sa Twoimi rodzicami nie znaczy, ze jestes ich pieskiem na kazde zawalanie. Ja bym nie jechala.

Dodam jeszcze, ze nie wiem po co wysluchujesz tych polgodzinnych szantazy zamiast od razu sie rozlaczyc. Twoi rodzice wydaja sie toksyczni i nie potrafia chyba zrozumiec, ze nie jestes ich wlasnoscia

[brokulka]

Ja akurat mam i miałam z rodzicami zupełnie inne relacje więc trudno mi sobie wyobrazić takie postawienie sprawy. Ja bym sie pewnie ugieła ale asertywność nigdy nie była moją mocna stroną bo trudno jest doradzać: nie jedź, postaw na swoim, a potem autorka ryzykuje swoje relacje z rodzicami, kłótnie, fochy, sama nie wiem...

[kalor]

Napisane przez brokulka

Ja akurat mam i miałam z rodzicami zupełnie inne relacje więc trudno mi sobie wyobrazić takie postawienie sprawy. Ja bym sie pewnie ugieła ale asertywność nigdy nie była moją mocna stroną bo trudno jest doradzać: nie jedź, postaw na swoim, a potem autorka ryzykuje swoje relacje z rodzicami, kłótnie, fochy, sama nie wiem...

Tak, ale jeśli coś takiego powoduje fochy i pogorszenie relacji, to nie jest to zdrowa relacja. Nie można całe życie zgadzać się na wszystkie pomysły rodziców, które nas dotyczą, jeśli mamy inne plany. To nie prowadzi do dobrych rzeczy.

[foreverago]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;82472491]Czym oni ci mogą grozić niby? Nie mieszkasz z nimi, nie utrzymują cię, a do tego zachowują się na tyle parszywie, że nie wiem dlaczego jeszcze w ogóle masz jakieś wątpliwości co zrobić.[/QUOTE]

Grożą fochem, ale bardziej chodziło mi o to, że na początku spokojnie prosili, a jak odmówiłam to zaczęli awanturę.

Dzięki. Utwierdziłyście mnie w przekonaniu, że warto się postawić. Jeszcze tylko muszę im to jakoś powiedzieć, łatwo nie będzie. Oni wręcz nie cierpią sprzeciwu i kiedy ktoś ma inne zdanie niż oni. A szczególnie jeśli chodzi o świeta i kościół i rodzinę.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez brokulka

Ja akurat mam i miałam z rodzicami zupełnie inne relacje więc trudno mi sobie wyobrazić takie postawienie sprawy. Ja bym sie pewnie ugieła ale asertywność nigdy nie była moją mocna stroną bo trudno jest doradzać: nie jedź, postaw na swoim, a potem autorka ryzykuje swoje relacje z rodzicami, kłótnie, fochy, sama nie wiem...

No tak, ale z drugiej strony rodzice jakoś się nie boją zaryzykować relacji z córką, kiedy na nią wrzeszczą. Czasami jedynym sposobem na uzdrowienie relacji jest ustalenie granic, żeby potem móc rozmawiać z szacunkiem, jak równi sobie dorośli ludzie. Oczywiście ludzie są różni i są dziwni, więc wszystko się może zdarzyć, ale naprawdę wątpię, że z powodu jednych świąt przestaną się nagle odzywać do autorki na wieki wieków amen. Raczej obstawiałabym, że na początku będzie szok, ale w końcu zaczną ją szanować. Albo nie zaczną, ale wrócą do punktu wyjścia.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez foreverago

Grożą fochem, ale bardziej chodziło mi o to, że na początku spokojnie prosili, a jak odmówiłam to zaczęli awanturę.

Dzięki. Utwierdziłyście mnie w przekonaniu, że warto się postawić. Jeszcze tylko muszę im to jakoś powiedzieć, łatwo nie będzie. Oni wręcz nie cierpią sprzeciwu i kiedy ktoś ma inne zdanie niż oni. A szczególnie jeśli chodzi o świeta i kościół i rodzinę.

A co jest trudnego w oznajmieniu im, że nie jedziesz? Co ci robi groźba focha z ich strony? Wystarczy zadzwonić, powiedzieć "postanowiłam nie jechać z wami na święta" i rozłączyć się jak tylko znowu zaczną wydzierać gęby. Przecież oni mają tylko tyle pola do sprzeciwu ile ty sama im dasz.

[Pia_Gizela]

A nie można pójść na kompromis? Np mogłabyś przyjechać do babci w pierwszy dzień świąt?

[foreverago]

Napisane przez Pia_Gizela

A nie można pójść na kompromis? Np mogłabyś przyjechać do babci w pierwszy dzień świąt?

Gdyby to było z 30 km od mojego domu i gdyby to była babcia z prawdziwego zdarzenia, która chociaż w małym stopniu traktuje mnie jak wnuczkę to bym mogła iść na taki kompromis, jednak podróż przez pół Polski, żeby czuć się niekomfortowo no nie uśmiecha mi się. Sama podróz mnie zmęczy, bo mam chorobę lokomocyjną.

[kasiunia788742]

Napisane przez foreverago

Gdyby to było z 30 km od mojego domu i gdyby to była babcia z prawdziwego zdarzenia, która chociaż w małym stopniu traktuje mnie jak wnuczkę to bym mogła iść na taki kompromis, jednak podróż przez pół Polski, żeby czuć się niekomfortowo no nie uśmiecha mi się. Sama podróz mnie zmęczy, bo mam chorobę lokomocyjną.

Nie jedź. Kontakt z babcią nijaki, a nawet zły, po co masz porzucać swój komfort i się męczyć, a później od razu wrócić na studia i znowu brak odpoczynku. Rodzice chcą jechać to niech jadą.

Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka

[Pia_Gizela]

Z rodzicami tez nie spędzisz świat? No ale jak macie takie relacje, jak przedstawiasz to lepiej zostań w domu

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez Pia_Gizela

A nie można pójść na kompromis? Np mogłabyś przyjechać do babci w pierwszy dzień świąt?

Jak nie chce to po co?

[Rena]

Napisane przez foreverago

Wytrzymałam 30 min wrzasków przez telefon i się rozłączyłam.

To przez telefon takie urocze rozmowki? A kto placil za polaczenie tak z ciekawosci?

Babcia jest bogata, ze tak kolo niej skacza?

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez brokulka

Ja akurat mam i miałam z rodzicami zupełnie inne relacje więc trudno mi sobie wyobrazić takie postawienie sprawy. Ja bym sie pewnie ugieła ale asertywność nigdy nie była moją mocna stroną bo trudno jest doradzać: nie jedź, postaw na swoim, a potem autorka ryzykuje swoje relacje z rodzicami, kłótnie, fochy, sama nie wiem...

Skoro rodzice potrafia rozpetac 3 wojne swiatowa, bo corka nie chce jechac czy chodzic o kosciola to chyba nie swiadczy o zdrowych relacjach.