Problem ze studiami

[biolchemistka]

Witam, jestem uczennicą 2 klasy liceum o profilu biolchem. Powiem szczerze, że jest to spełnienie moich małych marzeń, zawsze interesowała mnie biologia, potem też chemia i cieszę się, że wybrałam taki profil. Nie jestem ścisłowcem, zdecydowanie lepiej idą mi języki, ale kompletnie tego nie lubię. Fizyki nie rozumiem, matematyka idzie mi dobrze, ale nie umiem matematycznie myśleć. To przekłada się też na moje problemy z rozszerzoną chemią, robię zadania schematycznie, ale gdy wchodzi nowy typ zadania to nie zawsze umiem coś wykombinować. Oceny mam jednak bardzo dobre, jestem ambitna i lubię się uczyć. Na początku przez kilka dobrych lat chciałam być weterynarzem. Jednak doszłam do wniosku, że to nie praca dla mnie i oprócz głaskania piesków będę musiała też je operować. Potem moje zainteresowania skierowały się bardziej w nauki o człowieku, zaczęło się od genetyki. Potem jakoś w gimnazjum miałam problemy "natury emocjonalnej", głównie popadłam w hipochondrię. Może to być śmieszne, ale tak się obawiałam o własne zdrowie i czytałam o każdej chorobie, że stało się to dla mnie interesujące. Teraz już się ogarnęłam, nabrałam właściwego dystansu, a swoją wiedzę na temat chorób i anatomii wykorzystuję na biologii rozszerzonej. Czasami jak szłam na wyniki krwi to sprawdzałam każdy parametr, co oznacza i czy nie odbiega od normy, co było dla mnie równie interesujące. W liceum na lekcjach biologii pracowaliśmy trochę z mikroskopami. Co prawda oglądaliśmy tam tylko roślinki i ewentualnie tkanki zwierzęce, ale nie mogłam się od tego oderwać. Tak samo było z eksperymentami na chemii, uwielbiam coś analizować, mieszać i po prostu działać praktycznie. W liceum też zaczęłam na poważnie zastanawiać się nad kierunkiem studiów i mama podsunęła mi pomysł z pracą w laboratorium. Powiem szczerze, że to jest super sprawa i widzę siebie na takim stanowisku. I chyba na żadnym innym. Niby moje "zainteresowania" są szerokie, ale mało który kierunek studiów mi pasuje.

Medycyna odpada - nie chcę odpowiadać w pełni za czyjeś zdrowie i życie, nie chcę przepłacać tego swoim zdrowiem, szukam pracy spokojnej, bo sama jestem dosyć nerwowa i wrażliwa.

Wszelkie ratownictwa medyczne, chirurgia, fizjoterapia odpadają - nie mogę patrzeć na wypadki, operacje, rany, robi mi się słabo. Wszystko jest do przejścia, ale jednak nie mam na tyle silnych nerwów. Krew i inne wydzieliny mnie nie ruszają, jednak operacje i rany to dla mnie za dużo. Zwłoki tym bardziej, pojedyncze ćwiczenia i fragmenty - okej, ale nie za dużo.

Był okres, że byłam przekonana co do pójścia na stomatologię, w sumie pomysł niezły, praca też nie jest jakoś wybitnie ciężka, nawet interesująca. Jeśli matura poszłaby mi na tyle dobrze to zastanowiłabym się nad tym.

Medycynę rozważam tylko w przypadku, gdy mój wynik matury będzie na tyle wysoki i wtedy wybrałabym jakąś specjalizację typu okulista, gdzie nie ma dużej styczności z ciężkimi przypadkami i operacjami, wiecie o co chodzi. Jednak najbardziej spośród wszystkich kierunków zainteresowała mnie analityka medyczna - no po prostu cud miód. Studia wyglądają na bardzo pochłaniające, to nic, że trudne. Uczyłabym się o tym, co lubię najbardziej i praca wygląda też na świetną. Spokojna, siedząca, zajmująca... Ale są też minusy. Chodzi mi oczywiście o perspektywy i płacę. Gdyby był to rozchwytywany kierunek i łatwo byłoby znaleźć po nim pracę to nawet bym się nie zastanawiała. Ale naczytałam się, że jest inaczej. Spotkałam się z opiniami, że jest to zawód wymierający, nie ma praktycznie zapotrzebowania na diagnostów, nie ma co się pchać. Pieniądze są mniej ważne, jakieś 2 - 3 tysiące w zupełności wystarczy, nie oczekuję kokosów. Ale też nie chcę, żeby mój trud włożony w studiowanie nie poszedł na marne. Biorę pod uwagę różne szkolenia i kursy, może nawet specjalizację czy doktorat. No ale jestem ciekawa, czy naprawdę jest tak źle, że nie ma szans na znalezienie pracy. Nie wiem, czy mam kierować się zainteresowaniami, czy może perspektywami. Przeczytałam już w internecie prawie wszystko, co możliwe na temat analityki. Przeczytałam setki opinii, wątków na forach, artykułów, ofert pracy i mam jeden wielki mętlik w głowie. Wiem tylko tyle, że po studiach nie jest najlepiej. Niestety nie znam osobiście nikogo, kto jest związany z medycyną, nie mam kompletnie nikogo kogo mogłabym się zapytać. Może wśród Was są jacyś studenci lub diagności, którzy zechcieliby wypowiedzieć się na ten temat. Co do przebiegu studiów wiem już praktycznie wszystko, mam wybraną uczelnię itd, ale bardziej chodzi mi o to, co dzieje się po samych studiach. Czy łatwo jest znaleźć pracę, czy pensja nie jest głodowa, czy jest zapotrzebowanie na diagnostów i czy opłaca się w to wchodzić? Proszę Was o pomoc, bo jak nie Wy to już chyba nikt. Pozdrawiam.

[Andora]

Okulistyka to również bardzo bardzo ciężkie przypadki i jest to specjalizacja zabiegowa, co, mam wrażenie, nie jest informacją powszechnie znaną dodatkowo trudno się na nią dostać.
Sama analityki medycznej nie studiuję, ale miałam współlokatorkę na tym kierunku - w skrócie: pieniądze bardzo kiepskie przy wymaganej specyficznej wiedzy, o doktorat ciężko (ale to pewnie zależy też od uczelni), na roku większość osób jest z przypadku i poprawia maturę żeby dostać się na lek/stomę. Z moich obserwacji wynika że ci, którzy matury nie poprawili, są raczej mocno zawiedzeni perspektywami. Dodatkowo dzięki kursom można zostać diagnostą nie kończąc analityki, a na przykład biologię, farmację. Z tego co słyszałam nie polecam.
Jeśli interesują Cię laboratoria to może farmacja? To bardzo trudne studia, ale i w laboratoriach sporo czasu się spędza

dopisek: jeśli lubisz mikroskopy i genetykę to może biotechnologia?

[biolchemistka]

Właśnie też zastanawiałam się nad farmacją, ale są to trudne studia. Przede wszystkim jest tam dużo chemii, której nie zawsze rozumiem i stwierdzam, że po prostu sobie nie poradzę lub będzie mnie to kosztować dużo wysiłku. Dzięki za informację o okulistyce, w takim razie od razu to odrzucam, bo zabiegówki po prostu nie wytrzymam. Ech, trudny wybór...

---------- Dopisano o 18:27 ---------- Poprzedni post napisano o 18:25 ----------

O biotechnologii też myślałam, ale też dużo się na ten temat naczytałam, że to dziedzina świetna, tylko nie w Polsce. Nie wiem jak jest naprawdę, w sumie też bardzo ciekawy kierunek.

[Andora]

Szczerze, gdybym miała wybierać między analityką a biotechnologią to pewnie poszłabym na biotechnologię. Wydaje mi się ze studia ciekawsze i lepsze perspektywy, nie jest się też chyba tak "zniszowanym" jak po analityce. Nie wiem czy znasz, ale na youtubie jest kanał dziewczyny która studiuje biotechnologię, nie stricte o studiach ale porusza ciekawe biologiczno-chemiczne tematy, Kasia Gandor się nazywa

[biolchemistka]

Oo zobaczę na pewno, dziękuję!

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez biolchemistka

O biotechnologii też myślałam, ale też dużo się na ten temat naczytałam, że to dziedzina świetna, tylko nie w Polsce. Nie wiem jak jest naprawdę, w sumie też bardzo ciekawy kierunek.

Jeśli chodzi o wszelkie kierunki pokrewne biologii, to nie patrz na nazwę, tylko na przedmioty i ich zakres. Takich biotechnologii w Polsce jest kilka, a są kompletnie różne. I o ile same studia są w porządku, to praca po nich już nie. Najpopularniejsze ścieżki kariery po studiach magisterskich w tym kierunku to doktorat lub przemysł. Oba w Polsce płatne żałośnie, chociaż jak masz szczęście, to można trafić nieźle.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Optometria? Dietetyka?

[biolchemistka]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;82623176]Jeśli chodzi o wszelkie kierunki pokrewne biologii, to nie patrz na nazwę, tylko na przedmioty i ich zakres. Takich biotechnologii w Polsce jest kilka, a są kompletnie różne. I o ile same studia są w porządku, to praca po nich już nie. Najpopularniejsze ścieżki kariery po studiach magisterskich w tym kierunku to doktorat lub przemysł. Oba w Polsce płatne żałośnie, chociaż jak masz szczęście, to można trafić nieźle.[/QUOTE]

Wiem, że jest parę rodzajów biotechnologii, ale jakich dokladnie to nie mam pojęcia, bo nigdy się w to aż tak nie zagłębiałam. Na pewno nie poszłabym na taką związaną w dużej mierze z matematyką i fizyką. Bardziej chodzi mi o biologię, chemię, a co za tym idzie jakieś laboratoria, genetykę, medycynę itd. I jak zwykle, ile ludzi tyle opinii. Coś mnie zaciekawi to od razu jestem sprowadzana na ziemię, bo pracy brak, zarobki słabe, studia ciężkie itd... Bardzo ciężko coś wybrać, praktycznie po niczym nie jest kolorowo.
Dziękuję za pomoc!

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez biolchemistka

Wiem, że jest parę rodzajów biotechnologii, ale jakich dokladnie to nie mam pojęcia, bo nigdy się w to aż tak nie zagłębiałam. Na pewno nie poszłabym na taką związaną w dużej mierze z matematyką i fizyką. Bardziej chodzi mi o biologię, chemię, a co za tym idzie jakieś laboratoria, genetykę, medycynę itd.

W takim razie omijaj biotechnologie na politechnikach.

I jak zwykle, ile ludzi tyle opinii. Coś mnie zaciekawi to od razu jestem sprowadzana na ziemię, bo pracy brak, zarobki słabe, studia ciężkie itd... Bardzo ciężko coś wybrać, praktycznie po niczym nie jest kolorowo.
Dziękuję za pomoc!

W Polsce ogólnie słabo się zarabia, to nie jest żadna nowość.

[biolchemistka]

Tak, to jest prawda. Miałam w ogóle taki pomysł, żeby nie patrzeć na nic i po prostu studiować to co chcę i liczyć na to, że coś się zmieni za parę lat. Wyjazdu za granicę niestety nie przewiduję i przez to jest o wiele trudniej

[Cytokina]

Pierwsze co mi przyszło na myśl to analityka medyczna, gdzie jednak jest bardzo dużo chemii, liczenia, rozwiązywania zadań oraz biotechnologia.
Mam znajomych po analityce - narzekają na mało pracy, ale jednak mimo tego większa część z nich tą pracę znalazła. Ale kokosów z tego nie ma. Jeśli jednak to Cię interesuje i miałabyś zacięcie żeby na przykład szkolić się, robić doktorat, być może zostać nauczycielem akademickim, a to wszystko z ciekawością i pasją - z tego co piszesz to może być najlepszy wybór dla ciebie
Ale również możesz zastanowić się nad lekarskim, a następnie wyborem genetyki medycznej, genoterapii albo mikrobiologii jako specjalizacji. Jest jeszcze opcja radioterapii (specjalizacja lekarska)/elektroradiologii (osobny kierunek) chociaż tam będziesz miała styczność z pacjentami onkologicznymi i jest to już bardziej ukierunkowane na fizykę.

PS: Jak już poprzedniczki zauważyły okulistyka jest specjalizacją zabiegową

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Cytokina

Ale również możesz zastanowić się nad lekarskim, a następnie wyborem genetyki medycznej, genoterapii albo mikrobiologii jako specjalizacji.

Wybór specjalizacji po studiach medycznych nie jest taki łatwy. Jest konkurencja, znajomości i potem wiele lat tyrania o ile się uda.
Poza tym to nie jestem pewna czy to to, co wymieniłaś, w ogóle należy do oficjalnie uznanych specjalizacji lekarskich w Polsce. Popraw mnie jeśli się mylę.

[Cytokina]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;82633681]Wybór specjalizacji po studiach medycznych nie jest taki łatwy. Jest konkurencja, znajomości i potem wiele lat tyrania o ile się uda.
Poza tym to nie jestem pewna czy to to, co wymieniłaś, w ogóle należy do oficjalnie uznanych specjalizacji lekarskich w Polsce. Popraw mnie jeśli się mylę.[/QUOTE]
Aż spojrzała na listę specjalizacji. Zwracam honor, faktycznie nie ma takiej jak genoterapia - zmyliły mnie zajęcia, gdzie gorąco zachęcali nas do pójścia w tym kierunku. Pewnie jest to jakaś odrębna ścieżka w jakiejś innej specjalizacji. Ale poza tym mikrobiologia lekarska i genetyka medyczna to normalne, pełnoprawne specjalizacje. Przy okazji rzuciły mi się jeszcze w oczy: diagnostyka laboratoryjna jako specjalność lekarska oraz immunologia kliniczna, która też polega na pracy w laboratorium.
Akurat do pójścia w te kierunki nie ma zbyt dużo chętnych, więc i konkurencji nie ma jakiejś wybitnej. A większość problemów z miejscami szkoleniowymi rozwiązałoby odpowiednie zakręcenie się w kołach naukowych. Z tym, że trzeba przejść przez całe długie studia lekarskie, zajęcia z przedmiotów, które autorki nie interesują (chociażby wspomniana chirurgia czy na przykład medycyna sądowa, gdzie wrażliwsze osoby miały ciężko), a później przez staż podyplomowy, który polega w większości szpitali na normalnej pracy po kolei na różnych oddziałach. Niemniej warto wiedzieć, że takie możliwości rozwoju ścieżki kariery istnieją. Autorka napisała, że w jakimś tam stopniu rozważa medycynę, więc wspominam tylko, że po tym kierunku też jest możliwość pracy w laboratorium, a nie z pacjentem.

[megamag]

Autorko, ja dorzucę jeszcze od siebie trzy grosze, żebyś wzięła pod uwagę, że ludzie w Polsce narzekają, a już zwłaszcza w internecie. Zawsze ktoś napisze, że po tym nie ma pracy, nawet jak sam tę pracę ma. A druga kwestia to że w Polsce ogólnie pensje są dość niskie i większa część narodu musi się zadowolić zarobkami rzędu 2-3 tys. Możesz poszukać jakichś bardziej oficjalnych danych o zapotrzebowaniu na zawody medyczne plus sprawdzić wynagrodzenia na portalach typu wynagrodzenia.pl.

[biolchemistka]

Prawda, nie oczekuję zarobków rzędu 5-6 tysięcy, 3 w zupełności wystarczą. I prawdą jest też, że w internecie praktycznie każdy narzeka, nawet jak już znajdzie tę pracę i dobrze zarabia. Sprawdzałam wynagrodzenia na tej stronie, nawet przeglądałam na bieżąco oferty pracy, opinie wielu osób w trakcie i po studiach. No i w sumie nadal się nic nie dowiedziałam. Oprócz tego, że po analityce to raczej cienko, biotechnologia to nie w Polsce, a najbardziej opłaca się farmacja i lekarski. Dziękuję za pomoc, będę musiała jeszcze coś poprzeglądać i to na spokojnie przemyśleć - mam z resztą jeszcze ponad rok.

---------- Dopisano o 22:22 ---------- Poprzedni post napisano o 22:12 ----------

Cytokina, jestem wdzięczna za wiele cennych informacji. Szczerze mówiąc, o medycynie też dużo myślałam, przeglądałam te różne specjalizacje i jest to naprawdę dobry pomysł, ale chyba nie dla mnie. Nie jest to spełnienie moich marzeń i celów, po prostu bym się tam zamęczyła. Już nie chodzi o samą naukę, zajęcia w prosektorium, ale właśnie o praktyki w szpitalu, np. na chirurgii. Nie dałabym rady, nawet jak oglądam "Na dobre i na złe" to robi mi się słabo. 😂 Rozważam to tylko ewentualnie wtedy, gdy maturę napiszę na jakieś 90%, ale i tak już prędzej wybrałabym wtedy stomatologię. Wydaje mi się, że praca i same studia jednak są nieco spokojniejsze i bardziej przyjemne. Także dziękuję ślicznie za informacje, ale chyba nie skorzystam, szukam po prostu czegoś innego.

[wikii15]

Miałam koleżankę na farmacji w Gdańsku tylko nic nie wyszło ze specjalizacji innej jak farmacja apteczna- zbyt niska średnia i teraz żałuje, bo robi za 'kasjerkę'.....więc też pomyśl popytaj na forach jak to jest z dostaniem się np na specjalizację farmacja przemysłowa czy szpitalna