Co chciałam usłyszeć od swojego ojca...

lloth_d · 2020-01-13, 15:36

... gdy byłam małą dziewczynką?

Wydaje mi się, że to bardzo ważne, żeby ojciec wspierał nas, gdy jesteśmy małe. Sama teraz mam córkę i chciałabym, żeby jej tata wiedział co mówić, by wyrosła na pewną siebie, silną kobietę

**7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014** · 2020-01-13, 17:34

Przeciez to nie tylko od ojca zalezy na kogo wyrośnie twoja córka

Mi się wydaje że o wiele ważniejsza jest rola ojca kiedy dziecko zaczyna dorastac akceptacja jego indywidualności, zaufanie ,nie krytykowanie jego wyborow ,akceptowanie ze dziecko dojrzewa potrzebuje więcej swobody itp itd
Małe dziecko przedewszystkim potrzebuje poczucia bezpieczeństwa i miłości

**megamag** · 2020-01-13, 19:18

Nie mam zielonego pojęcia, co moi rodzice mówili do mnie, kiedy byłam mała, bo prawie nic z tego okresu nie pamiętam i w sumie mi to zwisa.

**b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14** · 2020-01-13, 19:25

Cytat:

Napisane przez lloth_d

... gdy byłam małą dziewczynką?

Wydaje mi się, że to bardzo ważne, żeby ojciec wspierał nas, gdy jesteśmy małe. Sama teraz mam córkę i chciałabym, żeby jej tata wiedział co mówić, by wyrosła na pewną siebie, silną kobietę

porozmawiaj z psychologiem dziecięcym.

**7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014** · 2020-01-13, 19:30

Cytat:

Napisane przez megamag

Nie mam zielonego pojęcia, co moi rodzice mówili do mnie, kiedy byłam mała, bo prawie nic z tego okresu nie pamiętam i w sumie mi to zwisa.

ja to samo
praktycznie nie pamietam nic z mojego wczesnego dziecinstwa
jakies fragmenty sytuacji np jak mialam 4 lata to moj ojciec zaliczyl dachowanie w samochodzie ktory jechal przedemna i matka i pamietam tylko ten samochod na dachu
pamietam tez jak rodzice ciagneli nas na sankach milam wtedymoze z 7 lat ,albo ze ja i moja siostra mialysmy takie same sukienki albo jak szlismy na lody
zadnych pogadanek od ojca czy mamy nie pamietam

**f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0** · 2020-01-13, 19:31

Nie słowa a czyny sie licza.

Co z tego, ze ktos pięknie mowi jak karci kiedy cos złego zrobimy...

---------- Dopisano o 19:31 ---------- Poprzedni post napisano o 19:31 ----------

Cytat:

Napisane przez megamag

Nie mam zielonego pojęcia, co moi rodzice mówili do mnie, kiedy byłam mała, bo prawie nic z tego okresu nie pamiętam i w sumie mi to zwisa.

Tez tak mam. Pamietam wybiórczo sytuacje.

dekko27 · 2020-01-13, 21:22

Cytat:

Napisane przez lloth_d

... gdy byłam małą dziewczynką?

Wydaje mi się, że to bardzo ważne, żeby ojciec wspierał nas, gdy jesteśmy małe. Sama teraz mam córkę i chciałabym, żeby jej tata wiedział co mówić, by wyrosła na pewną siebie, silną kobietę

KOMUNIKATY DOBREGO OJCA

1. Kocham Cię.
2. Wierzę w Ciebie.
3. Jestem pewien, że dasz sobie radę.
4. Będę ustanawiał nakazy i zakazy i egzekwował je.
5. Jestem z Ciebie dumny.
6. Jeśli upadniesz, pomogę Ci się podnieść.
7. Jesteś dla mnie kimś wyjątkowym.
8. Ufam Ci.
9. Jesteś człowiekiem i daję Ci przyzwolenie, byś realizował(a) się w życiu seksualnym.
10. Daję Ci przyzwolenie, byś był(a) taki(a) jak ja.
11. Akceptuję, by kto inny był Twoim wzorcem.
12. Pragnę, abyś miał(a) własne ideały i pasje w życiu.
13. Daję Ci pozwolenie, byś mnie przerósł(a) i pozwolenie, byś do mnie nie dorastał(a)
(według Lee Rosenberg)

**megamag** · 2020-01-13, 23:00

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87500608]ja to samo
praktycznie nie pamietam nic z mojego wczesnego dziecinstwa
jakies fragmenty sytuacji np jak mialam 4 lata to moj ojciec zaliczyl dachowanie w samochodzie ktory jechal przedemna i matka i pamietam tylko ten samochod na dachu
pamietam tez jak rodzice ciagneli nas na sankach milam wtedymoze z 7 lat ,albo ze ja i moja siostra mialysmy takie same sukienki albo jak szlismy na lody
zadnych pogadanek od ojca czy mamy nie pamietam[/QUOTE]

Myślę, że bycie rodzicem jest w gruncie rzeczy dość niewdzięczne. Ludzie nieraz to swoje rodzicielstwo bardzo przeżywają, czytają artykuły, książki o wychowaniu, wymyślają dzieciom rozwijające zabawy, mówią im miłe rzeczy. Dla rodzica te pierwsze lata życia są najważniejsze, wtedy się do dziecka przywiązuje, buduje więź. A dziecko... nic potem z tego nie pamięta, bo mu się neurony z tych najwcześniejszych lat po prostu wymieniają. Podobno to dlatego pamiętamy tylko przebłyski. W sumie to ja i z podstawówki nie mam zbyt wielu wspomnieć, a te które mam, dotyczą prędzej rówieśników niż rodziców, bo to chyba relacje z nimi bardziej wtedy przeżywałam. Potem z kolei zostałam nastolatką i zaczęłam żyć własnym życiem. Zastanawiam się czasem, czy rodzice nie czują się odrzuceni przez swoje dzieci. Te najpiękniejsze dla nich lata dla dziecka nie istnieją, potem dziecko się odsuwa. Słaby interes to rodzicielstwo.

**7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014** · 2020-01-13, 23:26

Cytat:

Napisane przez megamag

Myślę, że bycie rodzicem jest w gruncie rzeczy dość niewdzięczne. Ludzie nieraz to swoje rodzicielstwo bardzo przeżywają, czytają artykuły, książki o wychowaniu, wymyślają dzieciom rozwijające zabawy, mówią im miłe rzeczy. Dla rodzica te pierwsze lata życia są najważniejsze, wtedy się do dziecka przywiązuje, buduje więź. A dziecko... nic potem z tego nie pamięta, bo mu się neurony z tych najwcześniejszych lat po prostu wymieniają. Podobno to dlatego pamiętamy tylko przebłyski. W sumie to ja i z podstawówki nie mam zbyt wielu wspomnieć, a te które mam, dotyczą prędzej rówieśników niż rodziców, bo to chyba relacje z nimi bardziej wtedy przeżywałam. Potem z kolei zostałam nastolatką i zaczęłam żyć własnym życiem. Zastanawiam się czasem, czy rodzice nie czują się odrzuceni przez swoje dzieci. Te najpiękniejsze dla nich lata dla dziecka nie istnieją, potem dziecko się odsuwa. Słaby interes to rodzicielstwo.

Ja byłam zawsze wyluzowana matka .
Nie wymyśliłam stymulujacych zadań, nie piekłam razem ciasteczek a moje dzieci uważają że jestem najlepsza matka pod słońcem do której można przyjść z każdym problemem
Ich wspomnienia z dzieciństwa są zupełnie inne niż z mojej perspektywy (rodzica)
Czasami mi opowiadaja jakaś historię a ja kompletnie tego nie pamietam i odwrotnie albo pamiętamy to zupełnie inaczej
Tak masz rację rodzicielstwo to kiepski biznes;-)
Mi nie przeszkadza że mogę dzieci dorosły i żyją swoim życiem zawsze jakoś łatwo przychodziło mi akceptować kolejne zmiany/etapy w ich życiu. Może dlatego że pamiętam jeszcze siebie z tych czasów?
Jednym słowem dziecko trzeba kochać i zostawiać mu przestrzeń na rozwinięcie własnego ja

Limonka2738 · 2020-01-14, 08:22

Nie ma jednej dobrej odpowiedzi.

Poważnie. Ludzie mają różne charaktery.

Tak samo jak człowiek różne rzeczy chce usłyszeć od partnera/przyjaciela, tak samo różnym dzieciom różne sposoby wychowania mogą pasować lub nie.

Jeśli wychowasz swoje dzieci dokładnie w ten sam sposób, to nie ma żadnej gwarancji, że będą miał takie samo zdanie na temat swojego dzieciństwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 09:22 ---------- Poprzedni post napisano o 09:20 ----------

Cytat:

Napisane przez megamag

Myślę, że bycie rodzicem jest w gruncie rzeczy dość niewdzięczne. Ludzie nieraz to swoje rodzicielstwo bardzo przeżywają, czytają artykuły, książki o wychowaniu, wymyślają dzieciom rozwijające zabawy, mówią im miłe rzeczy. Dla rodzica te pierwsze lata życia są najważniejsze, wtedy się do dziecka przywiązuje, buduje więź. A dziecko... nic potem z tego nie pamięta, bo mu się neurony z tych najwcześniejszych lat po prostu wymieniają. Podobno to dlatego pamiętamy tylko przebłyski. W sumie to ja i z podstawówki nie mam zbyt wielu wspomnieć, a te które mam, dotyczą prędzej rówieśników niż rodziców, bo to chyba relacje z nimi bardziej wtedy przeżywałam. Potem z kolei zostałam nastolatką i zaczęłam żyć własnym życiem. Zastanawiam się czasem, czy rodzice nie czują się odrzuceni przez swoje dzieci. Te najpiękniejsze dla nich lata dla dziecka nie istnieją, potem dziecko się odsuwa. Słaby interes to rodzicielstwo.

Trochę tak.

Najpierw nie pamięta.
Potem go nudzisz, bo idzie do szkoły.
Potem Cię nienawidzi, bo dojrzewa.
Potem wybywa na studia i nara.

Nie opyla się.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

lloth_d · 2020-01-14, 08:46

A jako nastolatka?

Limonka2738 · 2020-01-14, 08:52

Cytat:

Napisane przez lloth_d

A jako nastolatka?

"Wolisz PlayStation czy Xboxa?"
"Kupić ci nową kartę graficzną?"
"Kończy ci się miejsce na dysku, chcesz nowy?"
"Dać ci kasę na Blizzcon?"
"Oczywiście, że popieram twoje lekcje japońskiego. Może zapiszesz się na koreański?"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**megamag** · 2020-01-14, 13:36

Cytat:

Napisane przez lloth_d

A jako nastolatka?

"Potrzebujesz na coś pieniędzy?"
"Oczywiście, że możesz iść na imprezę i wrócić rano."
"To nic, że się upiłaś, każdemu się zdarza."
"Oczywiście, że możesz iść do szkoły w większym mieście i mieszkać w internacie."
"Oczywiście, że możemy mieć jeszcze jednego psa... i chomika, i świnkę morską, i szczura."
"Fajnie, że masz chłopka."

Soso · 2020-01-14, 21:10

Cytat:

Napisane przez megamag

"Potrzebujesz na coś pieniędzy?"
"Oczywiście, że możesz iść na imprezę i wrócić rano."
"To nic, że się upiłaś, każdemu się zdarza."
"Oczywiście, że możesz iść do szkoły w większym mieście i mieszkać w internacie."
"Oczywiście, że możemy mieć jeszcze jednego psa... i chomika, i świnkę morską, i szczura."
"Fajnie, że masz chłopka."

Hahaha

Wysłane z mojego SM-N960F przy użyciu Tapatalka

FALLinLOVE · 2020-01-15, 07:41

Nie pmaietam dokladnie slow mojego ojca, tore by jakos konkretnie na mnie wplynely.

Jak to ktos wyzej napisal: nie licza sie slow, tylko czyny.

Dla mnie istotne bylo to, ze moj ojciec (i w zasadzie mama rowniez) dali mi bardzo duzo swobody gdy bylam nastolatka.
Nigdy w zyciu nie mialam szlabanow, chodzilam na dyskoteki kiedy chcialam, nocowalam u kolezanek kiedy chcialam, wychodzilam z domu wlasciwie bez ograniczen (oczywiscie w granicach rozsadku). Jak chcialam sie spotykac z kolegami/chlopakami, to mowilam o tym wprost i nigdy nie robili z tego tytulu problemow.

Jednak zaznacze jedna rzecz - dla mnie najwazniejsza - nidgy nie dalam moim rodzicom zadnego powodu, przez ktory mogliby mi nie ufac.
I to jest klucz - ja mialam swiadomosc, ze mam szczescie, ze nie kontroluja mnie na kazdym kroku, wiec staralam sie pilnowac na tyle, zeby nic nie nawywijac, uczylam sie dobrze i pilnowalam sie, zeby nie stracic tej 'wolnosci'.

Ale kiedys to bylo... inne czasy, inna mlodziez.

Dzis bym swojemu dziecku na pewno na tyle nie pozwolila

**7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014** · 2020-01-15, 10:30

Cytat:

Napisane przez FALLinLOVE

Nie pmaietam dokladnie slow mojego ojca, tore by jakos konkretnie na mnie wplynely.

Jak to ktos wyzej napisal: nie licza sie slow, tylko czyny.

Dla mnie istotne bylo to, ze moj ojciec (i w zasadzie mama rowniez) dali mi bardzo duzo swobody gdy bylam nastolatka.
Nigdy w zyciu nie mialam szlabanow, chodzilam na dyskoteki kiedy chcialam, nocowalam u kolezanek kiedy chcialam, wychodzilam z domu wlasciwie bez ograniczen (oczywiscie w granicach rozsadku). Jak chcialam sie spotykac z kolegami/chlopakami, to mowilam o tym wprost i nigdy nie robili z tego tytulu problemow.

Jednak zaznacze jedna rzecz - dla mnie najwazniejsza - nidgy nie dalam moim rodzicom zadnego powodu, przez ktory mogliby mi nie ufac.
I to jest klucz - ja mialam swiadomosc, ze mam szczescie, ze nie kontroluja mnie na kazdym kroku, wiec staralam sie pilnowac na tyle, zeby nic nie nawywijac, uczylam sie dobrze i pilnowalam sie, zeby nie stracic tej 'wolnosci'.

Ale kiedys to bylo... inne czasy, inna mlodziez.

Dzis bym swojemu dziecku na pewno na tyle nie pozwolila

Ja swoim dzieciom na tyle właśnie pozwalałam i nie widze powodu dlaczego nie
Tak jak piszesz podstawa jest mówienie prawdy i na to stawiam w relacjach w rodzinie
Dawałam swoim dzieciom duży kredyt zaufania ale wymagałam mówienia prawdy i używania mózgu
Nigdy też nie udawałam że sama byłam święta w dziecinstwie, przyznawalam się do błędów jeśli je popełniłam w relacjach z dziecmi ale o wiele częściej to one przychodziły/przychodzą do mnie z tekstem"mialas rację mamo,"

cava · 2020-01-15, 11:10

Małym dzieciom, rodzic powinien mówić że je kocha, ze są dla niego najważniejsze, najmądrzejsze, najśliczniejsze, że im się uda (jak się coś nie udaje), ze pięknie zrobiły to czy tamto, że jest z nich dumny.

tego owszem potem dzieci pamiętać nie będą, ale poczucie bycia ważnym, kochanym, akceptowanym, niegłupim, umiejącym sobie radzić mimo potknięć, zostanie w człowieku.

Ze słowa nie mogą być sobie a przekaz niewerbalny i czyny sobie, to wiadomo.

**7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014** · 2020-01-15, 11:39

Jak moje dziecko nie miało talentu do czegoś nigdy nie mówiłam mu że jest to piękne albo że super mu wyszło tylko namawialam do spróbowania czegoś innego
Traumy nie mieli .Nie musisz być we wszystkim najlepszy ;-)

cava · 2020-01-15, 11:54

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87505512]Jak moje dziecko nie miało talentu do czegoś nigdy nie mówiłam mu że jest to piękne albo że super mu wyszło tylko namawialam do spróbowania czegoś innego
Traumy nie mieli .Nie musisz być we wszystkim najlepszy ;-)[/QUOTE]

Mnie jak pytały to mówiłam ze ślicznie.
Przy czym,

zakładam ze temat jest o bardzo małych dzieciach
i co najwyżej dokonaniach typu seplenienie wierszyka, układanie z klocków czy rysowanie głowonoga co najwyżej, a nie o starszych już więcej kumatych u których faktycznie pojawiają się już kwestie jakichś talentów lub ich kompletnego braku.

**megamag** · 2020-01-15, 12:08

Tak szczerze to, kiedy byłam nastolatką, bo wcześniej nie pamiętam, to najbardziej chciałam, żeby mój ojciec się wyprowadzić albo żebym ja mogła się wyprowadzić. Dlatego jakbym miała dawać rady ojcom, tobym powiedziała: nie bądź moim ojcem. Ale to nie takie proste, bo to chyba kwestia charakteru. Po prostu niektórzy tacy są od urodzenia: kłótliwi, upierdliwi i przekonani o własnej racji.

Sariah · 2020-01-15, 14:01

Moje relacje z ojcem nie byly jakos super przyjemne i zasadniczo postawilam sie na nogi dopiero jak zniknal z mojego zycia. A co chcialabym uslyszec? W sumie nie wiem, pewnie jakieś mądre rady zyciowe ktore nie byłyby listą zakazów "bo tak".

Agoose · 2020-01-15, 20:00

https://dadhero.pl/285559,co-mowic-c...-silna-kobiete

Czyli, że twoja córka to pisanie artykułów w natemat? :p

---------- Dopisano o 21:00 ---------- Poprzedni post napisano o 20:58 ----------

( Moderacja ? )

kolorowe_jaskolki · 2020-01-16, 18:03

Cytat:

Napisane przez megamag

Ludzie nieraz to swoje rodzicielstwo bardzo przeżywają, czytają artykuły, książki o wychowaniu, wymyślają dzieciom rozwijające zabawy, mówią im miłe rzeczy. Dla rodzica te pierwsze lata życia są najważniejsze, wtedy się do dziecka przywiązuje, buduje więź. A dziecko... nic potem z tego nie pamięta, bo mu się neurony z tych najwcześniejszych lat po prostu wymieniają. Podobno to dlatego pamiętamy tylko przebłyski.

No, ale co z tego, że nie pamiętamy dokładnie całego naszego dzieciństwa, przecież ono i to jak wtedy traktowali nas rodzice (bo jakby nie patrzeć w większości przypadków przynajmniej przez pierwsze lata życia chłoniemy od nich wszystko) nas kształtuje. Nie chodzi nawet o jakieś traumy czy patologię, ale zwyczajnie tak kształtuje się nasz charakter, nasza pewność siebie, obraz partnera jakiego szukamy. I jasne, nie tylko to ma wpływ, ale nie można tego bagatelizować

**megamag** · 2020-01-16, 18:41

Cytat:

Napisane przez kolorowe_jaskolki

No, ale co z tego, że nie pamiętamy dokładnie całego naszego dzieciństwa, przecież ono i to jak wtedy traktowali nas rodzice (bo jakby nie patrzeć w większości przypadków przynajmniej przez pierwsze lata życia chłoniemy od nich wszystko) nas kształtuje. Nie chodzi nawet o jakieś traumy czy patologię, ale zwyczajnie tak kształtuje się nasz charakter, nasza pewność siebie, obraz partnera jakiego szukamy. I jasne, nie tylko to ma wpływ, ale nie można tego bagatelizować

Tak się mówi, ale nie jestem tego do końca pewna. Znam mnóstwo przypadków tak samo traktowanego rodzeństwa, które wyrosło na zupełnie różne osoby.

LhunLai · 2020-01-16, 18:47

Cytat:

Napisane przez megamag

Tak się mówi, ale nie jestem tego do końca pewna. Znam mnóstwo przypadków tak samo traktowanego rodzeństwa, które wyrosło na zupełnie różne osoby.

Bo w przyrodzie nie istnieje takie zjawisko jak "równo traktowane rodzeństwo"

Tak nie ma i nie będzie nigdy. Zawsze starsze/ młodsze/ środkowe jest inaczej traktowane, nasłuchałam się wiele historii od wszystkich tych typów i wiem, że każdy zawsze ma o coś pretensje do rodziców, że był/a traktowany inaczej bo jest najstarszy/ najmłodszy/ środkowy. Trzeba być naiwnym, żeby myśleć inaczej, tak się po prostu naturalnie dzieje mimo najszczerszych chęci rodziców. Stąd też różnice w późniejszym ich życiu. Znam też pewne 3 siostry i ich dotychczasowe, bardzo różne historie życiowo-związkowe to zjawisko perfekcyjnie odzwierciedlają. A pochodzą z najbardziej zdrowej i kochającej się rodziny, jaką w życiu poznałam, więc sorry ale nie doszukacie się tu patologicznych schematów.

kolorowe_jaskolki · 2020-01-16, 19:07

Cytat:

Napisane przez megamag

Tak się mówi, ale nie jestem tego do końca pewna. Znam mnóstwo przypadków tak samo traktowanego rodzeństwa, które wyrosło na zupełnie różne osoby.

Bo tak jak zresztą pisałam nie tylko to ma wpływ. Pozostała część środowiska, w którym dorasta dziecko/nastolatek również. Geny zresztą również

2020-01-13, 15:36	#1
lloth_d Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 30	Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... ... gdy byłam małą dziewczynką? Wydaje mi się, że to bardzo ważne, żeby ojciec wspierał nas, gdy jesteśmy małe. Sama teraz mam córkę i chciałabym, żeby jej tata wiedział co mówić, by wyrosła na pewną siebie, silną kobietę

2020-01-13, 17:34	#2
7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014 Konto usunięte Zarejestrowany: 2004-12 Wiadomości: 16 083	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Przeciez to nie tylko od ojca zalezy na kogo wyrośnie twoja córka Mi się wydaje że o wiele ważniejsza jest rola ojca kiedy dziecko zaczyna dorastac akceptacja jego indywidualności, zaufanie ,nie krytykowanie jego wyborow ,akceptowanie ze dziecko dojrzewa potrzebuje więcej swobody itp itd Małe dziecko przedewszystkim potrzebuje poczucia bezpieczeństwa i miłości

2020-01-13, 19:18	#3
megamag BAN stały Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 7 488	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Nie mam zielonego pojęcia, co moi rodzice mówili do mnie, kiedy byłam mała, bo prawie nic z tego okresu nie pamiętam i w sumie mi to zwisa.

2020-01-13, 23:00	#8
megamag BAN stały Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 7 488	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... [1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87500608]ja to samo praktycznie nie pamietam nic z mojego wczesnego dziecinstwa jakies fragmenty sytuacji np jak mialam 4 lata to moj ojciec zaliczyl dachowanie w samochodzie ktory jechal przedemna i matka i pamietam tylko ten samochod na dachu pamietam tez jak rodzice ciagneli nas na sankach milam wtedymoze z 7 lat ,albo ze ja i moja siostra mialysmy takie same sukienki albo jak szlismy na lody zadnych pogadanek od ojca czy mamy nie pamietam[/QUOTE] Myślę, że bycie rodzicem jest w gruncie rzeczy dość niewdzięczne. Ludzie nieraz to swoje rodzicielstwo bardzo przeżywają, czytają artykuły, książki o wychowaniu, wymyślają dzieciom rozwijające zabawy, mówią im miłe rzeczy. Dla rodzica te pierwsze lata życia są najważniejsze, wtedy się do dziecka przywiązuje, buduje więź. A dziecko... nic potem z tego nie pamięta, bo mu się neurony z tych najwcześniejszych lat po prostu wymieniają. Podobno to dlatego pamiętamy tylko przebłyski. W sumie to ja i z podstawówki nie mam zbyt wielu wspomnieć, a te które mam, dotyczą prędzej rówieśników niż rodziców, bo to chyba relacje z nimi bardziej wtedy przeżywałam. Potem z kolei zostałam nastolatką i zaczęłam żyć własnym życiem. Zastanawiam się czasem, czy rodzice nie czują się odrzuceni przez swoje dzieci. Te najpiękniejsze dla nich lata dla dziecka nie istnieją, potem dziecko się odsuwa. Słaby interes to rodzicielstwo.

2020-01-14, 08:46	#11
lloth_d Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-07 Wiadomości: 30	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... A jako nastolatka?

2020-01-15, 07:41	#15
FALLinLOVE Realistka Zarejestrowany: 2009-01 Lokalizacja: Kraków Wiadomości: 3 523	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Nie pmaietam dokladnie slow mojego ojca, tore by jakos konkretnie na mnie wplynely. Jak to ktos wyzej napisal: nie licza sie slow, tylko czyny. Dla mnie istotne bylo to, ze moj ojciec (i w zasadzie mama rowniez) dali mi bardzo duzo swobody gdy bylam nastolatka. Nigdy w zyciu nie mialam szlabanow, chodzilam na dyskoteki kiedy chcialam, nocowalam u kolezanek kiedy chcialam, wychodzilam z domu wlasciwie bez ograniczen (oczywiscie w granicach rozsadku). Jak chcialam sie spotykac z kolegami/chlopakami, to mowilam o tym wprost i nigdy nie robili z tego tytulu problemow. Jednak zaznacze jedna rzecz - dla mnie najwazniejsza - nidgy nie dalam moim rodzicom zadnego powodu, przez ktory mogliby mi nie ufac. I to jest klucz - ja mialam swiadomosc, ze mam szczescie, ze nie kontroluja mnie na kazdym kroku, wiec staralam sie pilnowac na tyle, zeby nic nie nawywijac, uczylam sie dobrze i pilnowalam sie, zeby nie stracic tej 'wolnosci'. Ale kiedys to bylo... inne czasy, inna mlodziez. Dzis bym swojemu dziecku na pewno na tyle nie pozwolila __________________ Don’t strive to make your presence noticed, just make your absence felt.

2020-01-15, 11:10	#17
cava Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-02 Wiadomości: 22 121	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Małym dzieciom, rodzic powinien mówić że je kocha, ze są dla niego najważniejsze, najmądrzejsze, najśliczniejsze, że im się uda (jak się coś nie udaje), ze pięknie zrobiły to czy tamto, że jest z nich dumny. tego owszem potem dzieci pamiętać nie będą, ale poczucie bycia ważnym, kochanym, akceptowanym, niegłupim, umiejącym sobie radzić mimo potknięć, zostanie w człowieku. Ze słowa nie mogą być sobie a przekaz niewerbalny i czyny sobie, to wiadomo. __________________ Cava Z salamandrą w dłoni szedłem przez powierzchnię komety. Liz Williams

2020-01-15, 11:39	#18
7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014 Konto usunięte Zarejestrowany: 2004-12 Wiadomości: 16 083	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Jak moje dziecko nie miało talentu do czegoś nigdy nie mówiłam mu że jest to piękne albo że super mu wyszło tylko namawialam do spróbowania czegoś innego Traumy nie mieli .Nie musisz być we wszystkim najlepszy ;-)

2020-01-15, 11:54	#19
cava Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-02 Wiadomości: 22 121	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... [1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87505512]Jak moje dziecko nie miało talentu do czegoś nigdy nie mówiłam mu że jest to piękne albo że super mu wyszło tylko namawialam do spróbowania czegoś innego Traumy nie mieli .Nie musisz być we wszystkim najlepszy ;-)[/QUOTE] Mnie jak pytały to mówiłam ze ślicznie. Przy czym, zakładam ze temat jest o bardzo małych dzieciach i co najwyżej dokonaniach typu seplenienie wierszyka, układanie z klocków czy rysowanie głowonoga co najwyżej, a nie o starszych już więcej kumatych u których faktycznie pojawiają się już kwestie jakichś talentów lub ich kompletnego braku. __________________ Cava Z salamandrą w dłoni szedłem przez powierzchnię komety. Liz Williams

2020-01-15, 12:08	#20
megamag BAN stały Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 7 488	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Tak szczerze to, kiedy byłam nastolatką, bo wcześniej nie pamiętam, to najbardziej chciałam, żeby mój ojciec się wyprowadzić albo żebym ja mogła się wyprowadzić. Dlatego jakbym miała dawać rady ojcom, tobym powiedziała: nie bądź moim ojcem. Ale to nie takie proste, bo to chyba kwestia charakteru. Po prostu niektórzy tacy są od urodzenia: kłótliwi, upierdliwi i przekonani o własnej racji.

2020-01-15, 14:01	#21
Sariah Raczkowanie Zarejestrowany: 2019-03 Wiadomości: 499	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... Moje relacje z ojcem nie byly jakos super przyjemne i zasadniczo postawilam sie na nogi dopiero jak zniknal z mojego zycia. A co chcialabym uslyszec? W sumie nie wiem, pewnie jakieś mądre rady zyciowe ktore nie byłyby listą zakazów "bo tak".

2020-01-15, 20:00	#22
Agoose Raczkowanie Zarejestrowany: 2018-03 Wiadomości: 50	Dot.: Co chciałam usłyszeć od swojego ojca... https://dadhero.pl/285559,co-mowic-c...-silna-kobiete Czyli, że twoja córka to pisanie artykułów w natemat? :p ---------- Dopisano o 21:00 ---------- Poprzedni post napisano o 20:58 ---------- ( Moderacja ? )

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)