Czy miłość zawsze się wypala?

[maslomaslaneeee]

Czy waszym zdaniem uczucie zawsze z czasem się wypala? Luźny wątek po prostu jestem ciekawa waszych poglądów.



Moim zdaniem uczucie zawsze po czasie wygasa, co nie jest jednoznaczne z tym, ze każdy związek się kończy. Uważam, ze po wielu latach bycia razem, bardziej ludzi trzymają zobowiązania( dzieci, dom, kredyt) niż miłość. Bycie razem to po prostu wtedy już wygoda i przyzwyczajenie, a także poczucie obowiązku. Jak jest waszym zdaniem?

[kalor]

Często tak jest, ale uważam, że nie zawsze. Wiadomo, przychodzi jakaś tam rutyna, może nie ma ognia, ale to nie zawsze jest zła rutyna

moi rodzice na przykład wciąż się kochają, najbardziej lubią spędzać czas sami ze sobą, widzę, jaką przyjemność im to sprawia. Praktycznie nie potrzebują za bardzo nikogo innego, z nikim nie mają specjalnie głębokiej więzi oprócz siebie. Nie mają za to dzieci do opiekowania się (jestem na tyle „duża”, ze w sumie mi to rybka, czy będą razem nie mieszkam z nimi ), nie mają kredytów. Codziennie wieczorem, bez wyjątku, siedzą ze sobą, oglądają filmy, rozmawiają, jeżdżą na wycieczki i takie tam. Robią to, bo lubią. Codziennie okazują tez sobie czułość, przy szukaniu czegoś w ich szafkach zauważyłam po zawartości, że życie seksualne tez nie wygasło wiadomo, nie ma u nich jakiegoś specjalnego szaleństwa, ale nigdy nie było - to ludzie spokojni do bólu i ich miłość tez zawsze, od początku była spokojna NIGDY nie było sytuacji, żeby któreś z nich zauroczyło się inną osobą (tzn nie wiem, co tam przezywają w środku, ale nie było nigdy żadnych spotkań, telefonów, smsow, ba, nie było ani słowem wspomniane, że ktoś jest fajny, czy coś), nigdy nie mieli kryzysu. Kłótnie? Zdarzają się, ale jednodniowe. I nie jest to oznaka tego, że im nie zależy - po prostu są tak spokojni i zgodni

To jest najbliższa mi para, która spędziła dobre kilkadziesiąt lat razem, dlatego ten przykład opisuje, ale znam tez parę innych podobnych, chociaż niestety wiele innych par z mojego otoczenia się rozpadło lub nie jest specjalnie szczęśliwa. Jednak związek moich rodziców jest dla mnie bardzo dobrym wzorem udanego, długiego małżeństwa. Mam nadzieję, że tez mi się uda coś takiego

[cava]

Napisane przez maslomaslaneeee

Czy waszym zdaniem uczucie zawsze z czasem się wypala? Luźny wątek po prostu jestem ciekawa waszych poglądów.



Moim zdaniem uczucie zawsze po czasie wygasa, co nie jest jednoznaczne z tym, ze każdy związek się kończy. Uważam, ze po wielu latach bycia razem, bardziej ludzi trzymają zobowiązania( dzieci, dom, kredyt) niż miłość. Bycie razem to po prostu wtedy już wygoda i przyzwyczajenie, a także poczucie obowiązku. Jak jest waszym zdaniem?

Nie. Pisze to z perspektywy ponad 23 lat małżeństwa.
Kocham swojego męża i czuję się kochana.
Uczucia się zmieniają, wielu ludzi nie rozumie czym jest miłość, myląc ją ze stanem zakochania i etapu „ pożaru majtek”.

[Mijanou]

Nie mogę pochwalić się tak znakomitym, długim stażem jak cava ale wydaje mi się, że miłość się nie wypala. Ona ewoluuje. Tak, jak napisała cava- z' pożaru majtek' staje się spokojniejsza, bardziej wyrozumiała, stabilniejsza.

[Folgia]

Uczucia, a miłość to zupełnie inne kwestie. Wielu ludzi bardzo często myli miłość właśnie z uczuciami, czyli krótko mówiąc z reakcjami biochemicznymi w mózgu. Na początku jest właśnie ten ogień, potem pojawia się rutyna (nie musi być zła), związek staje się bardziej stabilny i te uczucia mogą zamienić się w miłość. To już nie będzie to samo, co na początku. Niektórzy wciąż szukają tych mocnych wrażeń, dlatego idą szukać kogoś innego dalej. Jednak prawda jest taka, że ten ogień zawsze się wypali, bo te procesy nie trwają wiecznie. Kwestia tego, kto ma jakie priorytety. Zależy czego się oczekuje od związku - tych żywych mocnych uczuć, czy stabilizacji i spokoju.

[d169664e00d109aa737daf198b1aecbf032d7859]

Nie, nie zawsze miłość się wypala. Moi rodzice są w kochającym się, szczęśliwym małżeństwie. Kiedy byłam na kilka dni na wyjeździe z tatą bez mamy słuchałam jak bardzo tęskni za żoną. Podobnie jak kalor związek rodziców jest dla mnie przykładem i mam nadzieję, że kiedyś mnie coś takiego spotka.

[ruda_beksa]

Napisane przez cava

Nie. Pisze to z perspektywy ponad 23 lat małżeństwa.
Kocham swojego męża i czuję się kochana.
Uczucia się zmieniają, wielu ludzi nie rozumie czym jest miłość, myląc ją ze stanem zakochania i etapu „ pożaru majtek”.

Uczucia się zmieniają, ale nie odchodzą. Niektóre odczucia z okresu zakochania - np. niepewność, wrażenia jak z kolejki w wesołym miasteczku - zostają zastąpione innymi. Jestem w związku prawie 14 lat (aaaaa) i nic mi jeszcze się nie wypaliło.

Moi teściowie są razem ponad 30 lat i kochają się jak dwa gołąbki, odstawiają akcje typu tańczenie razem w kuchni, romantyczne spacery po plaży, wypady tylko we dwoje

Do osób, które piszą, że procesy chemiczne nie trwają wiecznie - nasze mózgi mogą produkować dopaminę, oksytocynę i endorfiny do śmierci. Konkretny koktajl chemiczny się zmienia z czasem, ale to nie tak, że jednego dnia studnia hormonów się wyczerpuje i zostaje tylko poczucie obowiązku.

[golgie]

Napisane przez cava

Nie. Pisze to z perspektywy ponad 23 lat małżeństwa.
Kocham swojego męża i czuję się kochana.
Uczucia się zmieniają, wielu ludzi nie rozumie czym jest miłość, myląc ją ze stanem zakochania i etapu „ pożaru majtek”.

Zgadzam się.
U mnie tez jest nadal miłość, czasem nawet i ,,pożar majtek", a may dwoje dzieci, staż małżeński 10 lat, a razem 21 lat.

[chwast]

Moim zdaniem tak.
Przykłady rodziców i dziadków mnie nie interesują, nikt nie wie co komu siedzi w głowie.

[kotissska]

Napisane przez chwast

Moim zdaniem tak.
Przykłady rodziców i dziadków mnie nie interesują, nikt nie wie co komu siedzi w głowie.

A co jest nie tak z przykładem rodziców?
Jest mnóstwo małżeństw, które mimo lat dogadują się, jest chemia, zależy im na sobie i autentycznie widać między nimi miłość. Niezależnie czy to rodzice, sąsiedzi, znajomi. O uczucia zwyczajnie trzeba dbać.

[_Supernova_]

Jesli uczucie opiera sie na pozadaniu to tak,wypala sie, bo goracy etap nie jest wieczny.
Ale milosc to tez przyjazn, wsparcie, zaufanie,bliskosc i to sie nie powinno wypalic, na tym powinno sie budowac zwiazek i to nie powinno sie wypalic.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dk2591]

Dużo zależy od tego czy głównym składnikiem miłości jest pożądanie, czy oprócz tego jest coś jeszcze.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Pożar majtek



Zgadzam się z cava. Etap przywiązania jaki pojawia się w dłuższym związku jest całkowiecie naturalny i dobry - to nie jest żadne tam przyzwyczajenie i wygoda redukowane do wspólnego kredytu czy domu. To jest też wybór dalszego życia w związku, budowania wspólnoty, a nie żaden przymus. Jak pojawia się przymus, to nie ma już po prostu uczucia. A to nie jest standardem.

[Katia525]

Dolaczam do reszty, trzeba oddzielic stan zakochania, czyli te slynne rozowe okulary, "pozar majtek", od milosci, ktora jest stabilna, nie ma juz takiej ekscytacji, emocji.
Nie prawda, ze milosc kiedys mija. Dlugoletni zwiazek to ciagla praca, nie wolno osiadac na laurach, tylko trzeba zawsze sie starac, pracowac nad zwiazekiem. Wiele osob o tym zapomina i wkrada sie, jak to okreslilyscie, ta zla rutyna, ludzie oszczedzaja sobie czulosci, zainteresowania soba nawzajem i sie wypala.
Jestem w dlugoletnim zwiazku, zakochanie przeszlo ladnych pare lat temu, ale czuje te milosc, moze nie jest to skrajne odczucie jak zakochanie, ale wziac mile.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[groszek75]

Napisane przez cava

Nie. Pisze to z perspektywy ponad 23 lat małżeństwa.
Kocham swojego męża i czuję się kochana.
Uczucia się zmieniają, wielu ludzi nie rozumie czym jest miłość, myląc ją ze stanem zakochania i etapu „ pożaru majtek”.

Potwierdzam

23 lata razem i mogę to samo napisać

http://party.pl/porady/zwiazki-i-sek...losc-94191-r1/

Tu jest mądrze napisane o miłości

[Asior77]

Jesteśmy małżeństwem 24 lata. Nasze uczucie nie wypaliło się, ono poprostu ewoluowało, po drodze były ciężkie chwile, ale daliśmy radę, pokonaliśmy trudności. Dziś jesteśmy szczęśliwy, kochamy się, świetnie bawimy się sami ze sobą, spędzamy ze sobą każdą wolną chwile. Dbamy o nasz związek, o siebie nawzajem.

[faeria]

Ale pozytywny wątek. Piszcie dalej dziewczyny, bo przynosicie nadzieję

[OldWorldBlues]

Napisane przez kalor

Często tak jest, ale uważam, że nie zawsze. Wiadomo, przychodzi jakaś tam rutyna, może nie ma ognia, ale to nie zawsze jest zła rutyna

moi rodzice na przykład wciąż się kochają, najbardziej lubią spędzać czas sami ze sobą, widzę, jaką przyjemność im to sprawia. Praktycznie nie potrzebują za bardzo nikogo innego, z nikim nie mają specjalnie głębokiej więzi oprócz siebie. Nie mają za to dzieci do opiekowania się (jestem na tyle „duża”, ze w sumie mi to rybka, czy będą razem nie mieszkam z nimi ), nie mają kredytów. Codziennie wieczorem, bez wyjątku, siedzą ze sobą, oglądają filmy, rozmawiają, jeżdżą na wycieczki i takie tam. Robią to, bo lubią. Codziennie okazują tez sobie czułość, przy szukaniu czegoś w ich szafkach zauważyłam po zawartości, że życie seksualne tez nie wygasło wiadomo, nie ma u nich jakiegoś specjalnego szaleństwa, ale nigdy nie było - to ludzie spokojni do bólu i ich miłość tez zawsze, od początku była spokojna NIGDY nie było sytuacji, żeby któreś z nich zauroczyło się inną osobą (tzn nie wiem, co tam przezywają w środku, ale nie było nigdy żadnych spotkań, telefonów, smsow, ba, nie było ani słowem wspomniane, że ktoś jest fajny, czy coś), nigdy nie mieli kryzysu. Kłótnie? Zdarzają się, ale jednodniowe. I nie jest to oznaka tego, że im nie zależy - po prostu są tak spokojni i zgodni

To jest najbliższa mi para, która spędziła dobre kilkadziesiąt lat razem, dlatego ten przykład opisuje, ale znam tez parę innych podobnych, chociaż niestety wiele innych par z mojego otoczenia się rozpadło lub nie jest specjalnie szczęśliwa. Jednak związek moich rodziców jest dla mnie bardzo dobrym wzorem udanego, długiego małżeństwa. Mam nadzieję, że tez mi się uda coś takiego

Mam dokładnie taki sam przykład - moi rodzice. W zasadzie to mam wrażenie, że ich właśnie opisałaś.
Dzięki nim widzę, że miłość absolutnie nie zawsze się wypala i również są dla mnie wzorem do naśladowania. Jestem im za to bardzo wdzięczny.

[groszek75]

Ja dodam, że często ludzie nie podolaja problemom, rozchodzą się, ale jednak kochaja się do końca. Taka miłość to zagadka i właśnie trudna praca.

[Mysza456]

Myślę ,ze ludzie często mylą miłość z pożądaniem itp ,albo myślą że miłość jest wtedy jak jest odczuwalna cały czas ta huśtawka emocji, dreszcz itp , a jak sie robi stabilniej to już uważaja że to . koniec.Sytuacje są różne, czasem u kogos się wypali ,a u kogoś nie. Myślę że miłość jesli jest prawdziwa i nie oparta tylko na poządaniu i seksie ,ale na oparta na fundamencie przyjazni to przetrwa.

[Cytokina]

Uważam, że ludzie po pierwsze mylą zauroczenie i zakochanie z miłością. Często przypisują tym dwóm pierwszym stanom większe znaczenie niż mają. Owszem, są one piękne i ważne, często stanowią bazę pod rozwijające się uczucie, ale w żadnym razie nie są z nim tożsame i one faktycznie z czasem się wypalają. Po drugie zauważyłam, że bardzo dużo ludzi wokół mnie uznaje miłość za coś, co po prostu przychodzi, jest i będzie już niezmienne. A niestety niepielęgnowane uczucie z czasem zanika. Nawet nad najlepszym związkiem pełnym szczerej, silnej miłości trzeba nieustannie pracować.



Moi rodzice są przykładem miłości trwającej przez lata. Ale pamiętam, że nie zawsze było super i idealnie. W ich związku były długie gorsze okresy. Być może gdyby zaniedbali wtedy swój związek i relacje to i miłość by się wypaliła. Ale mimo wszystko postanowili walczyć o swój związek. Przepracowali problemy i są naprawdę zgodnym, stabilnym i pełnym wzajemnej miłości małżeństwem.

[dori7]

Napisane przez cava

Nie. Pisze to z perspektywy ponad 23 lat małżeństwa.
Kocham swojego męża i czuję się kochana.
Uczucia się zmieniają, wielu ludzi nie rozumie czym jest miłość, myląc ją ze stanem zakochania i etapu „ pożaru majtek”.

[Hanako]

Napisane przez maslomaslaneeee

Bycie razem to po prostu wtedy już wygoda i przyzwyczajenie, a także poczucie obowiązku. Jak jest waszym zdaniem?

Ale bycie razem powinno być wygodne. I przyjemne. I łatwiejsze niż w pojedynkę. I nie jest niczym dziwnym, że do dobrego człowiek się przyzwyczaja...
Mój związek jest lepszy z każdym kolejnym rokiem - nie tęsknię za czasami dzikiej tęsknoty za sobą, 6000 smsów dziennie, całowania się w bramach. Wolę poczucie bezpieczeństwa, spokój i czułość stabilnego związku o wiele bardziej niż te wariackie zauroczenia.
I choć moi rodzice się nie kochali i nie wierzyłam w długoterminową miłość, to udało mi się spotkać wiele par, które kochają się po kilkudziesięciu latach. Sposób, w jaki na siebie patrzą, jest wyjątkowy. Nie da się patrzeć z czułością na człowieka, który jest obojętny lub niemile widziany - trzeba go kochać i od czasu do czasu nawet lubić. I oni na siebie patrzą z nieopisaną czułością, a do tego jeszcze lubią ze sobą rozmawiać, spędzać czas, pić wino, wyjeżdżać za miasto i nie wyobrażają sobie życia bez tego drugiego.

[Caudofemoralis]

Ja odpowiem pytaniem na pytanie: czy miłość do rodziców się wypala? Czy miłość do naszego psa wygasa z czasem? Czy nasze dziecko może stać się nam obojętne? Według mnie miłość to więcej niż jedno konkretne uczucie, i dlatego nie tak łatwo jest ją zgasić. Wystarczy ją pielęgnować, dbać o nią na co dzień, nie traktować poświęceń partnera jak oczywistości, i nic nie ma prawa się wypalić. Nie wyobrażam sobie, żeby partner miał nagle stać mi się obojętny, chyba że wpadłabym w depresję albo dostała jakiejś innej choroby psychicznej.

Myślę, że o wypaleniu miłości mówią głównie osoby, które mylą miłość z zakochaniem i które wierzą, że dobry związek opiera się na uczuciach, a nie naszym zachowaniu wobec siebie. Zachowują się czule wobec partnera, dopóki dostają za to emocjonalną nagrodę, a gdy ta słabnie (z powodu rosnącej tolerancji na ten narkotykowy haj), oni też mniej się starają. I w końcu zostają dwie takie osoby stawiające sobie wymagania, ale niechętne do ich spełniania wobec siebie. I wtedy faktycznie zostaje tylko poczucie obowiązku, wygoda, przyzwyczajenie. Ale to nie dlatego, że miłość wygasła, tylko dlatego, że oboje byli zbyt leniwi, żeby kochać.

[lola23]

Napisane przez Caudofemoralis

Ja odpowiem pytaniem na pytanie: czy miłość do rodziców się wypala? Czy miłość do naszego psa wygasa z czasem? Czy nasze dziecko może stać się nam obojętne? Według mnie miłość to więcej niż jedno konkretne uczucie, i dlatego nie tak łatwo jest ją zgasić. Wystarczy ją pielęgnować, dbać o nią na co dzień, nie traktować poświęceń partnera jak oczywistości, i nic nie ma prawa się wypalić. Nie wyobrażam sobie, żeby partner miał nagle stać mi się obojętny, chyba że wpadłabym w depresję albo dostała jakiejś innej choroby psychicznej.

Myślę, że o wypaleniu miłości mówią głównie osoby, które mylą miłość z zakochaniem i które wierzą, że dobry związek opiera się na uczuciach, a nie naszym zachowaniu wobec siebie. Zachowują się czule wobec partnera, dopóki dostają za to emocjonalną nagrodę, a gdy ta słabnie (z powodu rosnącej tolerancji na ten narkotykowy haj), oni też mniej się starają. I w końcu zostają dwie takie osoby stawiające sobie wymagania, ale niechętne do ich spełniania wobec siebie. I wtedy faktycznie zostaje tylko poczucie obowiązku, wygoda, przyzwyczajenie. Ale to nie dlatego, że miłość wygasła, tylko dlatego, że oboje byli zbyt leniwi, żeby kochać.

jak zwykle w punkt