Czy sterylizacja pomaga nerwowym sukom? - wasze obserwacje

[szminkinagodzinki]

Mam niemal dwuipółletnią suczkę ze schroniska. Była jednym z tych psiaków, co potrzebował domu od zaraz. Choć była zaledwie podrośniętym szczeniakiem (miała ok. pół roku, jak ją braliśmy), to zachowywała się jak pies z 10letnim stażem przykrych doświadczeń. Wszystko ją przerażało, przez pierwsze dni leżała jak zamrożona na posłaniu, spacery polegały na tym, że schodziło się z nią na rękach na dwór (lęk przed progami, schodami, drzwiami, smyczą, generalnie wszystkim), stawiało na trawniku i... koniec. Nie miała żadnej woli, aby chociaż powąchać pobliskiego kwiatka. Samochody, psy, ludzie, rowery, wiatr, deszcz, śmieć, no generalnie wszystko, co sobie wyobrazicie - było dla niej śmiertelnie przerażające. Opisuje to wszystko, abyście zdawali sobie sprawę z jakiego pułapu startowaliśmy (a w zasadzie - ona startowała). Po tych dwóch latach oczywiście jest już w znacznym stopniu innym psiakiem, ale nadal niezwykle strachliwym i nieufnym. Nawet sytuacje znane i codziennie powtarzane, jak spacery w określone miejsca, potrafią w niej wzbudzić popłoch - samochód zbyt szybko jedzie, człowiek zbyt dziarsko idzie, obcy pies chce się przywitać. Na spacerze non stop się rozgląda, jak dziewczyna wracająca nocą ciemnym zaułkiem;p No generalnie ta nerwowość to jej cecha reprezentacyjna i teraz pytanie - czy jest szansa, że np. sterylizacja jakkolwiek pomoże w ukojeniu jej nerwów? Czy charakter suki jakkolwiek zmienia się po tym zabiegu? Niedługo mamy umówioną wizytę i tak się trochę łudzę, że to jej w jakimkolwiek stopniu pomoże...

[SteveS]

Trochę minęło, jak wygląda sytuacja suczki po zabiegu?

Ja miałam do czynienia w bezpośrednim otoczeniu z dwiema takimi suczkami - lękliwe (jedna była u mnie na DT, no wypisz-wymaluj to samo, co opisujesz). Ta z mojego DT szła w lękliwość i bezruch, zero agresji do ludzi (do psów różnie, z nimi lepiej się dogadywała i potrafiła pokazać, co jej się należy, ale trudno mówić o agresji - raczej aktywna komunikacja). Druga poszła w lękliwość i atakowanie tego, co uznała za zagrożenie, czyli praktycznie wszystkiego (gdy tylko zaaklimatyzowała się w domu). Obie przeszły sterylizację, pierwsza w wieku ok. roku, druga w wieku ok. 3-4 lat. U tej pierwszej to w połączeniu z ćwiczeniami pomogło na tyle, że suczka ma swoje odpały, ale generalnie jakoś żyje w społeczeństwie (u niej akurat dużo pomógł trening agility, wzmocnił jej pewność siebie). U tej drugiej wzmocniła się pewność siebie w tym kiepskim, agresywnym kierunku,ale ona ma bardzo fajną przewodniczkę ze sporą wiedzą i była w stanie sukę opanować na tyle, że podejmowanie decyzji scedowała na swoją właścicielkę.