Brak kontaktu - kiedy traktować to jako koniec znajomości?

[master_disaster]

Zanim zacznę powiem, że NIE jestem nastolatką. Jestem trochę po trzydziestce. Bardzo długo się z nikim nie spotykałam i teraz miesiąc temu poznałam A. On jest trochę młodszy, ale nie jakoś bardzo.

Z A. zaczęliśmy się po pierwszym spotkaniu bardzo często spotykać. On imponował mi spokojem i tym, jaki jest poukładany. Jakiś tydzień temu podjęliśmy decyzję, że jesteśmy oficjalnie w związku. Desaktywowaliśmy swoje profile na portalu randkowym. Byłam nim zachwycona. On naprawdę pokazał mi się z najlepszej strony: z głową na karku, rozganizowany, inteligentny.

Ale...

Od początku wiedzieliśmy, że różnimy się stylem życia. On zarabia znacznie więcej ode mnie i tak naprawdę - jak sam mówi - za nic. Robi praktycznie codziennie home office i ma w przerwach między zadaniami dużo wolnego. On również bardzo dużo podróżuje, więc czesto go nie ma. I gra namiętnie w karty, więc np. w ubiegły weekend widzieliśmy się tylko krótko, bo on w piątek i sobotę wieczorem miał grę. Chociaż sobota to były moje urodziny. Wpadł, dał kwiaty, pobyliśmy razem 2 h, potem musiał uciekać na karty.

Mnie to jednak nie przeszkadza. Mam własne życie.

Natomiast ja mam stresującą, toksyczną robotę, więc teraz szukam intensywnie czegoś nowego. I jak jestem w pracy to zwykle wymienialiśmy tego smsa czy dwa, ale na więcej miałam czas tylko wieczorem. W tygodniu nie chcę się aktualnie spotykać więcej niż 2 razy, bo chcę się przygotowywać na rozmowy i aplikować. Miałam poczucie, że jemu to przeszkadzało, chociaż jego często nie ma i karty i podróże to dla niego świętość. Mięliśmy z tego powodu spięcie, bo on chce się ze mną widzieć każdego dnia między poniedziałkiem a dzisiaj (czyli kartami i podróżą). A mnie się jednak nie podoba, że spotykamy się tylko jak jemu pasuje.

I seks byl taki sobie.

I teraz zazwyczaj wymieniamy się przynajmniej kilkoma wiadomościami każdego dnia. Od wczoraj zero. Napisałam maila. Zero odzewu. Próbowałam dzwonić. Nie odpowiedział, nie oddzwonił.

Jak postanowił zerwać znajomość to nie będę miała z tym problemu - sama nie jestem obecnie do niej przekonana, ale chciałabym wiedzieć, żeby móc zacząć się spotykać z innymi ludźmi. Kiedy mam zaakceptować, że już się nie spotkamy?

[farmaceutka88]

Od wczoraj zero? Poczekaj może jeszcze 2-3 dni i wtedy podejmuj decyzję ...



Może coś mu wypadło, może gdzieś wyjechał, ciężko powiedzieć. Chociaż nie powiem, skoro uzgodniliście, że jesteście razem, to mógłby się chociaż pofatygować i cokolwiek zrobić: napisać, zadzwonić, uprzedzić, że go nie będzie. Tak po ludzku, żeby Ciebie nie martwić.



[Ale z opisu czuć tak, jakby on Ci niespecjalnie pasował jako partner ... Takie odnoszę wrażenie, co sama też podkreśliłaś.]

[awia]

Wiesz, niekoniecznie od razu zrywa znajomość, moze strzelil focha ze jest nie po jego mysli i sprawdza czy sie przejmiesz.

Tak czy siak, słabe.

Natomiast co do samego pytania, to maksimum tydzien. Minimum 3 dni, bo moze jest logiczne wytlumaczenie tej sytuacji. Staraj sie nie nakrecac. I z nim nie kontaktowac.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Nawet od jutra możesz zacząć się spotykać z innymi, skoro tak niepewna jesteś tej relacji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez master_disaster

Zanim zacznę powiem, że jestem nastolatką. Jestem trochę po trzydziestce. Bardzo długo się z nikim nie spotykałam i teraz miesiąc temu poznałam A. On jest trochę młodszy, ale nie jakoś bardzo.

Z A. zaczęliśmy się po pierwszym spotkaniu bardzo często spotykać. On imponował mi spokojem i tym, jaki jest poukładany. Jakiś tydzień temu podjęliśmy decyzję, że jesteśmy oficjalnie w związku. Desaktywowaliśmy swoje profile na portalu randkowym. Byłam nim zachwycona. On naprawdę pokazał mi się z najlepszej strony: z głową na karku, rozganizowany, inteligentny.

Ale...

Od początku wiedzieliśmy, że różnimy się stylem życia. On zarabia znacznie więcej ode mnie i tak naprawdę - jak sam mówi - za nic. Robi praktycznie codziennie home office i ma w przerwach między zadaniami dużo wolnego. On również bardzo dużo podróżuje, więc czesto go nie ma. I gra namiętnie w karty, więc np. w ubiegły weekend widzieliśmy się tylko krótko, bo on w piątek i sobotę wieczorem miał grę. Chociaż sobota to były moje urodziny. Wpadł, dał kwiaty, pobyliśmy razem 2 h, potem musiał uciekać na karty.

Mnie to jednak nie przeszkadza. Mam własne życie.

Natomiast ja mam stresującą, toksyczną robotę, więc teraz szukam intensywnie czegoś nowego. I jak jestem w pracy to zwykle wymienialiśmy tego smsa czy dwa, ale na więcej miałam czas tylko wieczorem. W tygodniu nie chcę się aktualnie spotykać więcej niż 2 razy, bo chcę się przygotowywać na rozmowy i aplikować. Miałam poczucie, że jemu to przeszkadzało, chociaż jego często nie ma i karty i podróże to dla niego świętość. Mięliśmy z tego powodu spięcie, bo on chce się ze mną widzieć każdego dnia między poniedziałkiem a dzisiaj (czyli kartami i podróżą). A mnie się jednak nie podoba, że spotykamy się tylko jak jemu pasuje.

I seks byl taki sobie.

I teraz zazwyczaj wymieniamy się przynajmniej kilkoma wiadomościami każdego dnia. Od wczoraj zero. Napisałam maila. Zero odzewu. Próbowałam dzwonić. Nie odpowiedział, nie oddzwonił.

Jak postanowił zerwać znajomość to nie będę miała z tym problemu - sama nie jestem obecnie do niej przekonana, ale chciałabym wiedzieć, żeby móc zacząć się spotykać z innymi ludźmi. Kiedy mam zaakceptować, że już się nie spotkamy?

Z tymi urodzinami, to sorry, ale tak się nie zachowuje mocno zauroczony i zaangażowany w związek facet. Są takie okazje, że się rezygnuje z własnych przyjemności, aby spędzisz czas ze swoją kobietą / facetem. I skoro o tym napisałaś, to jednak Ci to przeszkadza. Nie bój się mieć wymagań w stosunku do faceta.

Skoro piszesz, że seks taki sobie, style życia różne, to jak sobie wyobrażasz (a może raczej wyobrażałaś) rozwój tego związku? Coś Was przez moment połączyło, jakaś iskra zauroczenia, ale macie ze sobą tak naprawdę niewiele wspólnego tak realnie.

[Folgia]

Z własnego doświadczenia wiem, że jeśli komuś zależy to znajdzie chwilę czasu na napisanie jednej durnej wiadomości. Mój TŻ jest teraz na wyjeździe, cały dzień praktycznie zajęty, ale znajduje czas, aby zadzwonić na te kilka minut albo wysłać SMS z pytaniem o samopoczucie, albo jak mi mija dzień. Dlatego uważam, że on albo stosuje teraz jakieś gierki, strzelił focha albo się wkurzył i już więcej się nie odezwie. Tak czy siak, bardzo nie fajne podejście. Dla mnie facet i tak do odstrzału. On ma swoje hobby, zajęcia, a od Ciebie oczekuje, że ze wszystkiego zrezygnujesz. Straszny egoista z niego.

[kotissska]

Oby go tylko karty nie wciągnęły za mocno
Poza tym nie zachowuje się, jakby mu wybitnie zależało i był mocno zauroczony. Może tylko takie wrażenie.

[I am Rock]

Czyli spotykał się z tobą, gdy akurat nie miał nic lepszego do roboty, a w dodatku kochanek z niego mierny?

Rzuć go. Mała strata, krótki żal.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Jakos wam.nie po drodze..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[master_disaster]

Napisane przez Ellen_Ripley

Z tymi urodzinami, to sorry, ale tak się nie zachowuje mocno zauroczony i zaangażowany w związek facet. Są takie okazje, że się rezygnuje z własnych przyjemności, aby spędzisz czas ze swoją kobietą / facetem. I skoro o tym napisałaś, to jednak Ci to przeszkadza. Nie bój się mieć wymagań w stosunku do faceta.

Skoro piszesz, że seks taki sobie, style życia różne, to jak sobie wyobrażasz (a może raczej wyobrażałaś) rozwój tego związku? Coś Was przez moment połączyło, jakaś iskra zauroczenia, ale macie ze sobą tak naprawdę niewiele wspólnego tak realnie.

Wiesz co z urodzinami to chyba moja wina, bo powiedziałam mu, że dla mnie to nie odgrywa znaczenia. Co jest prawdą. Zdarzało mi się już zapominać o swoich urodzinach, znaczy w dniu urodzin zapomniałam, że je mam. I naprawdę podkreślałam, że niczego od niego nie oczekuję, co było prawdą.

Smutno mi trochę było, bo sądziłam, że spędzimy ze sobą trochę więcej czasu w weekend, nie dlatego że to były akurat moje urodziny. A tak: wpadł, dał kwiatka i prezent i wypadł.

---------- Dopisano o 15:58 ---------- Poprzedni post napisano o 15:55 ----------

Napisane przez kotissska

Oby go tylko karty nie wciągnęły za mocno
Poza tym nie zachowuje się, jakby mu wybitnie zależało i był mocno zauroczony. Może tylko takie wrażenie.

Po pierwszych spotkaniach się zachowywał. Byliśmy bez przerwy w kontakcie. Już na 2. spotkaniu dostałam kwiatka.

Poza tym miałam poczucie, że mnie słucha. Teraz tego jest mniej i trochę mi klapki z oczu opadają, bo on jest dosyć mocno skoncentrowany na sobie i nie bardzo tam gdzieś jest miejsce na związek w ogóle.

Poza tym mieliśmy jeszcze jedno spięcie. On pyta jak leci, ja mówię, że wysyłam aplikacje a on zaczyna mi dawać wykład o tym, że mam małe szanse, bo pochodzę z zagranicy i nie mam typowego CV pasujacego do branży, w której aplikuje i powinnam networkingować zanim wysyłać. 5 minut monologu. Niby mówi, że on też nie ma i żebym nie zrozumiała tego opacznie, ale kurna: ja wiem, że mam jako obcokrajowiec bardzo małe szanse - i on wie, że ja to wiem, bo już o tym rozmawialiśmy. Naprawdę jeśli czegoś nie można mi zarzucić to jest to brak realistycznego spojrzenia na siebie i swoje szanse. A pracy szukam wszystkimi kanałami - networkinguje i wysyłam aplikacje - o czym on również wie. A od chłopaka oczwkuję, że będzie pomocny a nie, że będzie mnie dołował. Jemu wszystko w życiu łatwo przyszło. Ja mam trochę trudniej, ale przecież nie popełnię samobójstwa.

Staram się nie zanudzać o szukaniu pracy, ale to jednak jest moje życie. Tak jak jego życie to odwiedzanie coraz nowszych restauracji i palenie sishy. On i tak mówi przez większość czasu. Mówiłam mu już, że jak przesadzam z rzeczami związanymi z pracą i szukaniem pracy ma mi przerwać.

Powiedziałam mu to i przeprosił.

[farmaceutka88]

I co, nadal się nie odzywa?

[master_disaster]

Napisane przez farmaceutka88

I co, nadal się nie odzywa?

Odezwał się. Ale nadal mam wątpliwości, czy to ciągnąć.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez master_disaster

Odezwał się. Ale nadal mam wątpliwości, czy to ciągnąć.

Autorko, już samo słowo "ciągnąć" świadczy o tym, że sensu nie ma. Sama napisałaś, że macie nieco inne podejście do życia, on ma inne podejście do spędzania czasu wolnego (i tego czasu beztroski ma bardzo dużo), seks mocno średni (nie rozumiem w ogóle jak można brać pod uwagę kontynuowanie związku wobec tego faktu, ale ok, ludzie są różni jak widać), pan nie zachowuje się też jakby go jakoś specjalnie na Ciebie "wzięło", masz sporo wątpliwości, a to zaledwie początek. Mnóstwo minusów.

---------- Dopisano o 18:38 ---------- Poprzedni post napisano o 18:37 ----------

Napisane przez master_disaster

(...)
Poza tym miałam poczucie, że mnie słucha. Teraz tego jest mniej i trochę mi klapki z oczu opadają, bo on jest dosyć mocno skoncentrowany na sobie i nie bardzo tam gdzieś jest miejsce na związek w ogóle.
(...)

Czyli może materiał na fajnego kumpla od piwa, z ciekawymi opowieściami z jego wypadów, do pozwierzania mu się na stresującą pracę, ale do związku to już nie za bardzo.

[master_disaster]

Napisane przez Ellen_Ripley

seks mocno średni (nie rozumiem w ogóle jak można brać pod uwagę kontynuowanie związku wobec tego faktu, ale ok, ludzie są różni jak widać).

Seks uprawialiśmy dopiero kilka razy. Seks nie zawsze jest super od początku.

Tym bardziej, że teraz jest fala upałów i oboje wymiękamy w 35 stopniach bez klimy.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez master_disaster

Seks uprawialiśmy dopiero kilka razy. Seks nie zawsze jest super od początku.

Tym bardziej, że teraz jest fala upałów i oboje wymiękamy w 35 stopniach bez klimy.

Napisałaś, że seks był taki sobie. Nie dodałaś, że powody mogły być takie, a takie. Szukasz argumentów, aby tego nie kończyć? Przecież napisałaś tyle negatywnych rzeczy o tej znajomości. Ty sama.

[master_disaster]

Napisane przez Ellen_Ripley

Napisałaś, że seks był taki sobie. Nie dodałaś, że powody mogły być takie, a takie. Szukasz argumentów, aby tego nie kończyć? Przecież napisałaś tyle negatywnych rzeczy o tej znajomości. Ty sama.

To raczej nie ma szans na długą metę. Pytanie jest takie czy warto to zakończyć już teraz czy nie.

Ale zanim go poznałam byłam bardzo długo sama. Więc możliwe, że przesadzam i szukam powodów, żeby znowu być sama.

Seksu też długo nie miałam - od ostatniego związku 6 lat temu. Faktem jest, że z moimi poprzednimi stałymi partnerami było dużo lepiej. Temu obecnemu brakuje chyba trochę intuicji w te klocki. I gada trochę za bardzo. I chyba nie chwyta, że kobiecy orgazm trochę się różni od męskiego. ALe możliwe, że ja jestem teraz inna i nie tak otwarta albo porządanie mi się zmniejszyło.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez master_disaster

To raczej nie ma szans na długą metę. Pytanie jest takie czy warto to zakończyć już teraz czy nie.

Ale zanim go poznałam byłam bardzo długo sama. Więc możliwe, że przesadzam i szukam powodów, żeby znowu być sama.
(...)

Tak, lepiej to zakończyć teraz. Po co chcesz to ciągnąć? Dla samego bycia w statusie "związek"? Wypisałaś bardzo KONKRETNE problemy, a nie jakieś "wydaje mi się, bo nie mam doświadczenia". Ufaj samej sobie. Głupot nie gadasz. Ten facet to mógłby być co najwyżej fajny kumpel do piwa.

[Fortuna1]

Napisane przez master_disaster

Wiesz co z urodzinami to chyba moja wina, bo powiedziałam mu, że dla mnie to nie odgrywa znaczenia. Co jest prawdą. Zdarzało mi się już zapominać o swoich urodzinach, znaczy w dniu urodzin zapomniałam, że je mam. I naprawdę podkreślałam, że niczego od niego nie oczekuję, co było prawdą.

Smutno mi trochę było, bo sądziłam, że spędzimy ze sobą trochę więcej czasu w weekend, nie dlatego że to były akurat moje urodziny. A tak: wpadł, dał kwiatka i prezent i wypadł.

---------- Dopisano o 15:58 ---------- Poprzedni post napisano o 15:55 ----------



Po pierwszych spotkaniach się zachowywał. Byliśmy bez przerwy w kontakcie. Już na 2. spotkaniu dostałam kwiatka.

Poza tym miałam poczucie, że mnie słucha. Teraz tego jest mniej i trochę mi klapki z oczu opadają, bo on jest dosyć mocno skoncentrowany na sobie i nie bardzo tam gdzieś jest miejsce na związek w ogóle.

Poza tym mieliśmy jeszcze jedno spięcie. On pyta jak leci, ja mówię, że wysyłam aplikacje a on zaczyna mi dawać wykład o tym, że mam małe szanse, bo pochodzę z zagranicy i nie mam typowego CV pasujacego do branży, w której aplikuje i powinnam networkingować zanim wysyłać. 5 minut monologu. Niby mówi, że on też nie ma i żebym nie zrozumiała tego opacznie, ale kurna: ja wiem, że mam jako obcokrajowiec bardzo małe szanse - i on wie, że ja to wiem, bo już o tym rozmawialiśmy. Naprawdę jeśli czegoś nie można mi zarzucić to jest to brak realistycznego spojrzenia na siebie i swoje szanse. A pracy szukam wszystkimi kanałami - networkinguje i wysyłam aplikacje - o czym on również wie. A od chłopaka oczwkuję, że będzie pomocny a nie, że będzie mnie dołował. Jemu wszystko w życiu łatwo przyszło. Ja mam trochę trudniej, ale przecież nie popełnię samobójstwa.

Staram się nie zanudzać o szukaniu pracy, ale to jednak jest moje życie. Tak jak jego życie to odwiedzanie coraz nowszych restauracji i palenie sishy. On i tak mówi przez większość czasu. Mówiłam mu już, że jak przesadzam z rzeczami związanymi z pracą i szukaniem pracy ma mi przerwać.

Powiedziałam mu to i przeprosił.

Nic z tej znajomości nie będzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz