Potrzebuje rady..

Lullaby96 · 2018-07-27, 18:21

Zatem to się zaczęło jakieś niecałe dwa miesiące temu - byliśmy razem niecałe 4 lata, na zimę mieliśmy mieć rocznicę, ale to nie istotne. Niestety los chciał że jesteśmy związkiem na odległość i spotykaliśmy się mimo tego i tak regularnie! Na prawdę, nie było miesiąca abyśmy się nie widzieli, że są też spędzaliśmy prawie każdą chwilę.. No i tu się zaczyna problem, jak co roku od trzech lat przyjechałam do niego na wakacje, potem sprawa miała się odwrócić i on miał przyjechać do mnie. Jednak pokłóciliśmy się, kilka słów za dużo i nagle wyleciał mi że ''On ma dość związku, chce być sam, kocha mnie ale męczy go to''.. Moja reakcja była raczej normalną reakcją każdej kobiety która ma jakiekolwiek uczucia do mężczyzny - popłakałam się i próbowałam to wyjaśnić, nie zmienił zdania. Myślałam ze to jest jak zwykle chwilowy foch i rano mu przejdzie, niestety nie przeszło nad ranem, za dwa dni i za tydzień też nie. Zatem wróciłam do domu, sama.. Przy jakiekolwiek próbie co się właściwie stało zawsze słyszę odpowiedź ''nie wiem'' dla niego to mam wrażenie że jest to czasem jedyna odpowiedź.. Mówi mi że nie chce nas skreślać ale potrzebuje czasu, chociaż nie umie się określić ile w sumie tego czasu mu dać. Zależy mi na nim, jednak mam wrażenie że aktualnie spędza że mną czas tak na ''odwal się'', aby mi nie było przykro. Dużo czasu spędza z kumplami i w hobby. Niestety był takim typem człowieka który nie umiał określić się co co mu właściwie nie pasuje, dlatego zawsze mówił że między nami jest dobrze, w porządku, nie ma problemu.. Aż się dowiaduje że męczy go siedzenie ciągle że mną, że chce poczuć się wolny - i to jest lekko mówiąc nie fair, ponieważ jak ja mu mówiłam idź do kumpli, napierał że nie, bo ja.. A potem że od razu ma dość? Nie umiem pojąc jego logiki. Mówi mi że się martwi, że mnie kocha, ale nie chce być za mnie odpowiedzialny.. W aktualnym momencie żyję pod kontem czekania aż się w końcu zastanowi czy chce dalej w tym być, czy nie. Najgorsze jest to że ten chłopak na prawdę nie pokazywał po sobie aby cokolwiek było nie tak, nie dawał n najmniejszych znaków. Zatem o co mam się martwić skoro ktoś mnie ciągle upewnia? Ustaliłam Sobie granicę czekania do końca wakacji, że jeśli do września się nie określi, to ja będę musiała coś z tym zrobić, choć nie jestem pewna czy czekania w tej całej niepewności cokolwiek dobrego może mi dać. I tak chodzę w ciągłym stresie i w sumie normalnie nie funkcjonuje, czy dobrym pomysłem jest dodawanie sobie jeszcze miesiąca niepewności? Zależy mi na nim, jednak raczej na siłę go nie zatrzymam, a jeśli już że mną będzie, czy ja potrafię mu zaufać? Obawiam się że jeśli dalej byśmy mieli być razem to będzie jedna wielka niepewność czy mu znowu coś nie odwali.. Jak mu pomóc aby się określił? Mój mózg w aktualnej chwili to jedno wielkie cmentarzysko wspomnień, marzeń i tego co będzie dalej i jak mam się zachować.. Boję się powiedzieć aby się zdecydował - już, teraz.. Bo wiem że mogę zostać sama..

Nie mam pojęcia jak rozwiązać tą sytuację.. aby było normalnie.. nie wiem nawet jak teraz może być normalnie.. Chciałam do niego przyjechać, jednak ciągle mówi mi że nie ma na to ochoty. Czy da się kochać i nie mieć ochoty aby ta osobę zobaczyć? Nie jesteśmy już dziećmi, razem jesteśmy lekko po 20, a mam wrażenie, jakbym miała 15.. Czy się kogoś kochać i nie mieć chęci go zobaczyć? nie tęsknić? Czy to tylko słowa? Walczyć o to, czy olać? Czekać miesiąc, czy już wyłożyć kawę na stół? Pomocy..

stitches · 2018-07-27, 19:03

Cytat:

Napisane przez Lullaby96

Zatem to się zaczęło jakieś niecałe dwa miesiące temu - byliśmy razem niecałe 4 lata, na zimę mieliśmy mieć rocznicę, ale to nie istotne. Niestety los chciał że jesteśmy związkiem na odległość i spotykaliśmy się mimo tego i tak regularnie! Na prawdę, nie było miesiąca abyśmy się nie widzieli, że są też spędzaliśmy prawie każdą chwilę.. No i tu się zaczyna problem, jak co roku od trzech lat przyjechałam do niego na wakacje, potem sprawa miała się odwrócić i on miał przyjechać do mnie. Jednak pokłóciliśmy się, kilka słów za dużo i nagle wyleciał mi że ''On ma dość związku, chce być sam, kocha mnie ale męczy go to''.. Moja reakcja była raczej normalną reakcją każdej kobiety która ma jakiekolwiek uczucia do mężczyzny - popłakałam się i próbowałam to wyjaśnić, nie zmienił zdania. Myślałam ze to jest jak zwykle chwilowy foch i rano mu przejdzie, niestety nie przeszło nad ranem, za dwa dni i za tydzień też nie. Zatem wróciłam do domu, sama.. Przy jakiekolwiek próbie co się właściwie stało zawsze słyszę odpowiedź ''nie wiem'' dla niego to mam wrażenie że jest to czasem jedyna odpowiedź.. Mówi mi że nie chce nas skreślać ale potrzebuje czasu, chociaż nie umie się określić ile w sumie tego czasu mu dać. Zależy mi na nim, jednak mam wrażenie że aktualnie spędza że mną czas tak na ''odwal się'', aby mi nie było przykro. Dużo czasu spędza z kumplami i w hobby. Niestety był takim typem człowieka który nie umiał określić się co co mu właściwie nie pasuje, dlatego zawsze mówił że między nami jest dobrze, w porządku, nie ma problemu.. Aż się dowiaduje że męczy go siedzenie ciągle że mną, że chce poczuć się wolny - i to jest lekko mówiąc nie fair, ponieważ jak ja mu mówiłam idź do kumpli, napierał że nie, bo ja.. A potem że od razu ma dość? Nie umiem pojąc jego logiki. Mówi mi że się martwi, że mnie kocha, ale nie chce być za mnie odpowiedzialny.. W aktualnym momencie żyję pod kontem czekania aż się w końcu zastanowi czy chce dalej w tym być, czy nie. Najgorsze jest to że ten chłopak na prawdę nie pokazywał po sobie aby cokolwiek było nie tak, nie dawał n najmniejszych znaków. Zatem o co mam się martwić skoro ktoś mnie ciągle upewnia? Ustaliłam Sobie granicę czekania do końca wakacji, że jeśli do września się nie określi, to ja będę musiała coś z tym zrobić, choć nie jestem pewna czy czekania w tej całej niepewności cokolwiek dobrego może mi dać. I tak chodzę w ciągłym stresie i w sumie normalnie nie funkcjonuje, czy dobrym pomysłem jest dodawanie sobie jeszcze miesiąca niepewności? Zależy mi na nim, jednak raczej na siłę go nie zatrzymam, a jeśli już że mną będzie, czy ja potrafię mu zaufać? Obawiam się że jeśli dalej byśmy mieli być razem to będzie jedna wielka niepewność czy mu znowu coś nie odwali.. Jak mu pomóc aby się określił? Mój mózg w aktualnej chwili to jedno wielkie cmentarzysko wspomnień, marzeń i tego co będzie dalej i jak mam się zachować.. Boję się powiedzieć aby się zdecydował - już, teraz.. Bo wiem że mogę zostać sama..

Nie mam pojęcia jak rozwiązać tą sytuację.. aby było normalnie.. nie wiem nawet jak teraz może być normalnie.. Chciałam do niego przyjechać, jednak ciągle mówi mi że nie ma na to ochoty. Czy da się kochać i nie mieć ochoty aby ta osobę zobaczyć? Nie jesteśmy już dziećmi, razem jesteśmy lekko po 20, a mam wrażenie, jakbym miała 15.. Czy się kogoś kochać i nie mieć chęci go zobaczyć? nie tęsknić? Czy to tylko słowa? Walczyć o to, czy olać? Czekać miesiąc, czy już wyłożyć kawę na stół? Pomocy..

Olać. Mowi, ze kocha, ale czynami tego nie potwierdza. Mówić to sobie mozna. Wygląda na to, że on chce mieć swoje życie, swoich znajomych, swoje pasje, w których dla Ciebie nie ma miejsca. Wiem, że teraz jest ciężko, ale musisz zadbac o siebie i po swojemu sobie jakoś wszystko ułożyć. Nie ma co walczyć i czekac, jak słyszysz tylko "nie" i "nie wiem", bo sama nic nie zdzialasz, do tanga trzeba dwojga, jak to mówią.
A dlaczego, jeśli można spytać, tak się ulozylo, że to związek na odległość? Od początku tak było czy np. któreś z Was dostało prace gdzies dalej i wyjechało?

**Mad_Max** · 2018-07-27, 19:31

4 lata związku na odległość mało kto wytrzyma. To niezwykle męczące.
Facet się jasno zdeklarował, więc robisz sobie bzdurne nadzieje, przedłużając czas ostatecznego rozstania.

Lullaby96 · 2018-07-27, 19:40

Niestety od początku, jednak ciągle się deklarował iż mu nie przeszkadza taki stan rzeczy.

nate1 · 2018-07-27, 19:41

Wydaje mi się ,że ta cała odległość, ciągłe dojazdy zaczęły go już przerastać i męczyć. Czekaniem na jego deklaracje wykończysz się dziewczyno. Poproś o spotkanie i zapytaj prosto z mostu na czym stoicie.

Lullaby96 · 2018-07-27, 19:43

Z spotkaniem nie jest łatwo. Słyszę odpowiedź że nie ma ochoty, że sam MOŻE przyjedzie w sierpniu.. A przez telefon jeszcze więcej nie wiem.

**a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b** · 2018-07-28, 05:28

Na Twoim miejscu zaczelabym sie zachowywac tak jak on. Unies sie troszke duma, pokazalas ze ci zalezy, ale nie plaszcz sie przed nim. Ciagle dopytywanie i przypominanie o sobie nic nie pomoze. Moze rzeczywiscie potrzebuje czasu i zateskni za Toba, jak nie to kij mu w oko, bedzie wielu nastepnych

I am Rock · 2018-07-28, 09:56

Moim zdaniem, on już ten związek spisał na straty, uczucie, jakiekolwiek było, już mu przeszło i nie ma sensu ciągnąć tego na siłę.

Ja chłopaka rozumiem, bo nie nadaję się do związków na odległość, nie czuję więzi z kimś widywanym z doskoku.

peopeo · 2018-07-28, 10:19

Jak dla mnie to jesteście baaardzo mlodzi, teraz dopiero wchodzicie w życie a już 4 rocznica związku i to jeszcze na odległość. Takie licealne pary zawsze się rozsypuja, to nie są prawie nigdy związki "na zawsze"... W ogóle to dochodzę do wniosku, że ludzie oszczedziliby sobie wiele problemów, łez i cierpienia gdyby wchodzili w związek z drugą osobą tylko jeśli chcą tego na poważnie i myślą przyszlosciowo...

Ten chłopak nie wie czego chce, bo przywiazal się do ciebie, do myśli, że Cię ma, ale miłości tutaj nie ma. Jest przyjaźń i przywiazanie a tym można zadowala się na innych etapach życia, małżeństwa... zostaw go, bo on i tak prędzej czy później zerwie

Lullaby96 · 2018-07-28, 14:37

Przyszło mi do głowy aby właśnie odpuścić lekko i zobaczyć co w tedy się stanie. Bo aktualnie raczej nie osiągnę nic.

2018-07-27, 18:21	#1
Lullaby96 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 4	Potrzebuje rady.. Zatem to się zaczęło jakieś niecałe dwa miesiące temu - byliśmy razem niecałe 4 lata, na zimę mieliśmy mieć rocznicę, ale to nie istotne. Niestety los chciał że jesteśmy związkiem na odległość i spotykaliśmy się mimo tego i tak regularnie! Na prawdę, nie było miesiąca abyśmy się nie widzieli, że są też spędzaliśmy prawie każdą chwilę.. No i tu się zaczyna problem, jak co roku od trzech lat przyjechałam do niego na wakacje, potem sprawa miała się odwrócić i on miał przyjechać do mnie. Jednak pokłóciliśmy się, kilka słów za dużo i nagle wyleciał mi że ''On ma dość związku, chce być sam, kocha mnie ale męczy go to''.. Moja reakcja była raczej normalną reakcją każdej kobiety która ma jakiekolwiek uczucia do mężczyzny - popłakałam się i próbowałam to wyjaśnić, nie zmienił zdania. Myślałam ze to jest jak zwykle chwilowy foch i rano mu przejdzie, niestety nie przeszło nad ranem, za dwa dni i za tydzień też nie. Zatem wróciłam do domu, sama.. Przy jakiekolwiek próbie co się właściwie stało zawsze słyszę odpowiedź ''nie wiem'' dla niego to mam wrażenie że jest to czasem jedyna odpowiedź.. Mówi mi że nie chce nas skreślać ale potrzebuje czasu, chociaż nie umie się określić ile w sumie tego czasu mu dać. Zależy mi na nim, jednak mam wrażenie że aktualnie spędza że mną czas tak na ''odwal się'', aby mi nie było przykro. Dużo czasu spędza z kumplami i w hobby. Niestety był takim typem człowieka który nie umiał określić się co co mu właściwie nie pasuje, dlatego zawsze mówił że między nami jest dobrze, w porządku, nie ma problemu.. Aż się dowiaduje że męczy go siedzenie ciągle że mną, że chce poczuć się wolny - i to jest lekko mówiąc nie fair, ponieważ jak ja mu mówiłam idź do kumpli, napierał że nie, bo ja.. A potem że od razu ma dość? Nie umiem pojąc jego logiki. Mówi mi że się martwi, że mnie kocha, ale nie chce być za mnie odpowiedzialny.. W aktualnym momencie żyję pod kontem czekania aż się w końcu zastanowi czy chce dalej w tym być, czy nie. Najgorsze jest to że ten chłopak na prawdę nie pokazywał po sobie aby cokolwiek było nie tak, nie dawał n najmniejszych znaków. Zatem o co mam się martwić skoro ktoś mnie ciągle upewnia? Ustaliłam Sobie granicę czekania do końca wakacji, że jeśli do września się nie określi, to ja będę musiała coś z tym zrobić, choć nie jestem pewna czy czekania w tej całej niepewności cokolwiek dobrego może mi dać. I tak chodzę w ciągłym stresie i w sumie normalnie nie funkcjonuje, czy dobrym pomysłem jest dodawanie sobie jeszcze miesiąca niepewności? Zależy mi na nim, jednak raczej na siłę go nie zatrzymam, a jeśli już że mną będzie, czy ja potrafię mu zaufać? Obawiam się że jeśli dalej byśmy mieli być razem to będzie jedna wielka niepewność czy mu znowu coś nie odwali.. Jak mu pomóc aby się określił? Mój mózg w aktualnej chwili to jedno wielkie cmentarzysko wspomnień, marzeń i tego co będzie dalej i jak mam się zachować.. Boję się powiedzieć aby się zdecydował - już, teraz.. Bo wiem że mogę zostać sama.. Nie mam pojęcia jak rozwiązać tą sytuację.. aby było normalnie.. nie wiem nawet jak teraz może być normalnie.. Chciałam do niego przyjechać, jednak ciągle mówi mi że nie ma na to ochoty. Czy da się kochać i nie mieć ochoty aby ta osobę zobaczyć? Nie jesteśmy już dziećmi, razem jesteśmy lekko po 20, a mam wrażenie, jakbym miała 15.. Czy się kogoś kochać i nie mieć chęci go zobaczyć? nie tęsknić? Czy to tylko słowa? Walczyć o to, czy olać? Czekać miesiąc, czy już wyłożyć kawę na stół? Pomocy..

2018-07-27, 19:31	#3
Mad_Max BAN stały Zarejestrowany: 2015-06 Wiadomości: 1 844	Dot.: Potrzebuje rady.. 4 lata związku na odległość mało kto wytrzyma. To niezwykle męczące. Facet się jasno zdeklarował, więc robisz sobie bzdurne nadzieje, przedłużając czas ostatecznego rozstania.

2018-07-27, 19:40	#4
Lullaby96 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 4	Dot.: Potrzebuje rady.. Niestety od początku, jednak ciągle się deklarował iż mu nie przeszkadza taki stan rzeczy.

2018-07-27, 19:41	#5
nate1 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-06 Wiadomości: 10	Dot.: Potrzebuje rady.. Wydaje mi się ,że ta cała odległość, ciągłe dojazdy zaczęły go już przerastać i męczyć. Czekaniem na jego deklaracje wykończysz się dziewczyno. Poproś o spotkanie i zapytaj prosto z mostu na czym stoicie.

2018-07-27, 19:43	#6
Lullaby96 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 4	Dot.: Potrzebuje rady.. Z spotkaniem nie jest łatwo. Słyszę odpowiedź że nie ma ochoty, że sam MOŻE przyjedzie w sierpniu.. A przez telefon jeszcze więcej nie wiem.

2018-07-28, 05:28	#7
a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-02 Wiadomości: 1 329	Dot.: Potrzebuje rady.. Na Twoim miejscu zaczelabym sie zachowywac tak jak on. Unies sie troszke duma, pokazalas ze ci zalezy, ale nie plaszcz sie przed nim. Ciagle dopytywanie i przypominanie o sobie nic nie pomoze. Moze rzeczywiscie potrzebuje czasu i zateskni za Toba, jak nie to kij mu w oko, bedzie wielu nastepnych

2018-07-28, 09:56	#8
I am Rock lokalna gwiazda Zarejestrowany: 2010-02 Lokalizacja: Mazury Wiadomości: 19 803	Dot.: Potrzebuje rady.. Moim zdaniem, on już ten związek spisał na straty, uczucie, jakiekolwiek było, już mu przeszło i nie ma sensu ciągnąć tego na siłę. Ja chłopaka rozumiem, bo nie nadaję się do związków na odległość, nie czuję więzi z kimś widywanym z doskoku.

2018-07-28, 10:19	#9
peopeo Rozeznanie Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 903	Dot.: Potrzebuje rady.. Jak dla mnie to jesteście baaardzo mlodzi, teraz dopiero wchodzicie w życie a już 4 rocznica związku i to jeszcze na odległość. Takie licealne pary zawsze się rozsypuja, to nie są prawie nigdy związki "na zawsze"... W ogóle to dochodzę do wniosku, że ludzie oszczedziliby sobie wiele problemów, łez i cierpienia gdyby wchodzili w związek z drugą osobą tylko jeśli chcą tego na poważnie i myślą przyszlosciowo... Ten chłopak nie wie czego chce, bo przywiazal się do ciebie, do myśli, że Cię ma, ale miłości tutaj nie ma. Jest przyjaźń i przywiazanie a tym można zadowala się na innych etapach życia, małżeństwa... zostaw go, bo on i tak prędzej czy później zerwie

2018-07-28, 14:37	#10
Lullaby96 Przyczajenie Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 4	Dot.: Potrzebuje rady.. Przyszło mi do głowy aby właśnie odpuścić lekko i zobaczyć co w tedy się stanie. Bo aktualnie raczej nie osiągnę nic.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)