Wakacje bez regularnych spotkań ze znajomymi

[EmDeline]

Są wakacje, próbowałam odświeżyć kontakt z moimi znajomymi, ale każdy wydaje się być pochłonięty swoim światem, obowiązkami. A ja choć mam tę świadomość, że o znajomości, przyjaźnie trzeba się starać, że potrzeba zaangażowania obu stron bla bla bla, to nie chcę podtrzymywać znajomości na siłę. Czasami martwię się, że to w mojej osobowości jest problem - jestem raczej nieśmiała, choć powiedziałabym, że lekko, ale to mi tak bardzo w sobie nie przeszkadza. Wiele znajomości zapowiadało się dobrze, ale posypały się gdy zrezygnowałam z pierwszego kierunku studiów i wyjechałam z miejsca studiowania. Mam nerwicę i to sprawia, że czuję się ograniczona i gdy patrzę na zdjęcia znajomych na fb, to mnie trochę pognębia, wiem, że nie każdy jest tak szczęśliwy na jakiego pozuje, ale patrząc np. na te znajomości z osobami z innych krajów, na doświadczenia związane z pracą, zainteresowaniami, czuję się tak jakby coś mi nieodwracalnie przepadało.

Czy miał ktoś podobnie?

I czy spotkania ze znajomymi każdego tygodnia są u was normą?

[limonka1983]

Napisane przez EmDeline

Są wakacje, próbowałam odświeżyć kontakt z moimi znajomymi, ale każdy wydaje się być pochłonięty swoim światem, obowiązkami. A ja choć mam tę świadomość, że o znajomości, przyjaźnie trzeba się starać, że potrzeba zaangażowania obu stron bla bla bla, to nie chcę podtrzymywać znajomości na siłę. Czasami martwię się, że to w mojej osobowości jest problem - jestem raczej nieśmiała, choć powiedziałabym, że lekko, ale to mi tak bardzo w sobie nie przeszkadza. Wiele znajomości zapowiadało się dobrze, ale posypały się gdy zrezygnowałam z pierwszego kierunku studiów i wyjechałam z miejsca studiowania. Mam nerwicę i to sprawia, że czuję się ograniczona i gdy patrzę na zdjęcia znajomych na fb, to mnie trochę pognębia, wiem, że nie każdy jest tak szczęśliwy na jakiego pozuje, ale patrząc np. na te znajomości z osobami z innych krajów, na doświadczenia związane z pracą, zainteresowaniami, czuję się tak jakby coś mi nieodwracalnie przepadało.

Czy miał ktoś podobnie?

I czy spotkania ze znajomymi każdego tygodnia są u was normą?

Ile masz lat? Mniemam, że jesteś w wieku nastoletnim (ok, studiujesz), ewentualnie masz za dużo wolnego czasu. Ludzie pracują, czasem dochodzi rodzina, mają jakieś pasje... U mnie takie spotkania były normą, gdy nie pracowałam i nie miałam dziecka, a moi znajomi byli w podobnej sytuacji. Życie... Starzejemy się, dorastamy, znajdujemy prace i nie zawsze są siły i ochota na spotkania. Albo Tobie czas pasuje, a znajomi właśnie są w pracy. Nie każdy ma wakacje wtedy, gdy wypadają one dla osób uczących się... Inaczej już nie będzie.

[stitches]

Napisane przez limonka1983

Ile masz lat? Mniemam, że jesteś w wieku nastoletnim (ok, studiujesz), ewentualnie masz za dużo wolnego czasu. Ludzie pracują, czasem dochodzi rodzina, mają jakieś pasje... U mnie takie spotkania były normą, gdy nie pracowałam i nie miałam dziecka, a moi znajomi byli w podobnej sytuacji. Życie... Starzejemy się, dorastamy, znajdujemy prace i nie zawsze są siły i ochota na spotkania. Albo Tobie czas pasuje, a znajomi właśnie są w pracy. Nie każdy ma wakacje wtedy, gdy wypadają one dla osób uczących się... Inaczej już nie będzie.

Dokładnie. Ludzie z czasem się gubią, jeśli się nie dba o znajomości. To Twoje bla la bla jest bardzo wymowne, autorko. Nikt nie będzie na Twoje zawołanie, bo Ty akurat sobie przypomniałaś,potrzeba Ci towarzystwa i masz czas.
Ale jeśli czujesz, że nie chcesz podtrzymywać znajomości na siłę,bo się narzucasz to spróbuj poznac kogoś nowego. Zawsze możesz gdzies wyjść sama, jesli czujesz taka potrzebe, a nóż kogoś poznasz. Przez internet też można poznać fajnych ludzi. Nie żyj tym co przepadło ani tym jak ktoś zyje, a tym co może Cie za chwilę spotkać jeśli wyjdziesz.
Żadna statystyka czy ktoś sie spotyka raz w tygodniu czy raz w miesiącu raczej Cie nie uszczęśliwi.

[patrycjapatib]

A ile znalas tych ludzi? Rok? No, sila rzeczy jesli byly to takie znajomosci, zeby sobie pogadac na wykladzie, nie zzyliscie sie mega + mieszkacie w innych miastach, sa wakacje, wyjazdy, praca, no to nie liczylabym na jakies przyjaznie.

[Antoiineette]

W mieście w którym studiuję mam parę dobrych koleżanek i tam spotykam się z nimi minimum raz w tygodniu (nie licząc tego, że jesteśmy razem na zajęciach). Wychodzimy gdzieś albo spotykamy się w swoich mieszkaniach. W wakacje widziałyśmy się raz, zaprosiłam dziewczyny do swojego domu rodzinnego.

Natomiast w swoim mieście rodzinnym, w którym spędzam większość wakacji mam w sumie tylko jedną koleżankę, która też ma swoje życie, chłopaka i pracę, więc spotykamy się jak zawieje, nie zawsze co tydzień.
Jeśli czujesz, że potrzebujesz częstszych spotkań ze znajomymi, zaproponuj spotkanie wprost i zobacz co z tego wyniknie.

[Vanir410]

Musisz odróżnić znajomości. Jest gigantyczna różnica między przyjaźnią 1, a 2. Z jedną koleżanką potrafię widzieć się kilka razy w tygodniu, z inną kilka razy na rok. Tu i tu jest przyjaźń, po prostu inne możliwości.

[Captopril]

Ja idę właśnie na 4 rok (studia jednolite mgr) i od połowy 1 roku trzymamy się paczką, 8 osób. W trakcie roku spędzamy ze sobą wszystkie zajęcia (jedna grupa)+jakieś piwko czy impreza raz na jakiś czas. W związku z tym, że ja i 2 inne osoby jesteśmy z jednego miasta, a reszta z miast porozrzucanych po całej polsce, to w wakacje nie widzimy się wcale. Mamy konwersację na fb, w ciągu roku akademickiego ciągle ktoś coś pisze, a w wakacje jest cisza. Każdy ma swoje życie, plany na wakacje, pracę itd i po prostu każdy zajmuje się sobą. Nam takie coś nie przeszkadza. Jeśli brakuje ci spotkan ze znajomymi to może napisz do nich, zapytaj o plany na najbliższe dni, może akurat ktoś ma wolny czas. Nie musisz się ograniczać, żeby mieć znajomych tylko ze studiów, może masz jakieś hobby, zainteresowania, albo w twoim mieście są jakieś ciekawe eventy. Jakieś kino plenerowe, zlot foodtrucków, festiwal kolorowych proszków. Czasem na różnych grupach fb ktoś szuka kogoś żeby pójść razem na rolki, rower czy do kina, może spróbuj tego

[patusiaa23]

Welcome to the real world.

[kotissska]

Nikt za Ciebie świata nie podbije, nie podsunie pod nosek niczego. Jeśli masz wrażenie że coś Ci ucieka, to chyba czas coś zmienić?
Wyjść do ludzi i o to zawalczyć, a nie tylko zazdrościć i podziwiać. No i nie trzeba mieć super kontakt z wszyskkimi, czasami trzeba sobie odpuścić znajomości, które nic dobrego nie wnoszą do życia.

[damdalena]

Napisane przez EmDeline

I czy spotkania ze znajomymi każdego tygodnia są u was normą?

Nie, nie są normą. Mało kto ma to czas.

[elsene]

Napisane przez Captopril

Ja idę właśnie na 4 rok (studia jednolite mgr) i od połowy 1 roku trzymamy się paczką, 8 osób. W trakcie roku spędzamy ze sobą wszystkie zajęcia (jedna grupa)+jakieś piwko czy impreza raz na jakiś czas. W związku z tym, że ja i 2 inne osoby jesteśmy z jednego miasta, a reszta z miast porozrzucanych po całej polsce, to w wakacje nie widzimy się wcale. Mamy konwersację na fb, w ciągu roku akademickiego ciągle ktoś coś pisze, a w wakacje jest cisza. Każdy ma swoje życie, plany na wakacje, pracę itd i po prostu każdy zajmuje się sobą. Nam takie coś nie przeszkadza.

Dla osoby, która ma swoje życie i znajomych, a znajomi ze studiów są dodatkiem nie odczuwa braku. Dla osób, dla których znajomi z takiej paczki są głównymi (albo i jedynymi) znajomymi jest to ogromna zmiana.
Sama widziałam, jak rozpadają się takie paczki i jedni wychodzili z tego cało -bo dla nich to było tymczasowe, na czas studiów, a inni byli podłamani, bo uważali, że to przyjaźnie na resztę życia.

[EmDeline]

Dziękuję za Wasze rady . Rozumiem, że nie każdy będzie na moje zawołanie, ale po prostu momentami robi mi się przykro, gdy koleżanka z którą jeszcze dwa lata temu spotykałam się co jakiś czas, dziś nie znajduje dla mnie ani jednego dnia w wakacje. Co prawda, mogłabym ją zaprosić do siebie, ale jest teraz w innym mieście i szansa na spotkanie z nią jest nikła. Najchętniej bym odpuściła tę znajomość z nią, bo czuję, że to wszystko jest takie jakieś... naciągane? sama nie wiem jak to określić .

Faktem jest to, że zbyt mało wychodzę z domu, stąd i szansa na poznanie nowych ludzi jest u mnie niewielka.

Ale brak spotkań z ludźmi wpędza mnie w depresję, na siłę nie znajdę sobie znajomych, ale od początku wakacji z nikim się nie widziałam, nie licząc spotkań rodzinnych

[patrycjapatib]

Napisane przez EmDeline

Dziękuję za Wasze rady . Rozumiem, że nie każdy będzie na moje zawołanie, ale po prostu momentami robi mi się przykro, gdy koleżanka z którą jeszcze dwa lata temu spotykałam się co jakiś czas, dziś nie znajduje dla mnie ani jednego dnia w wakacje. Co prawda, mogłabym ją zaprosić do siebie, ale jest teraz w innym mieście i szansa na spotkanie z nią jest nikła. Najchętniej bym odpuściła tę znajomość z nią, bo czuję, że to wszystko jest takie jakieś... naciągane? sama nie wiem jak to określić .

Wiesz co, ale to trzeba zrozumieć, że to, że się z kimś przyjaźniłaś w podstawówce czy liceum, nie oznacza przyjaźni na całe życie. Warto czasem się zastanowić kto jest tak naprawdę potrzebny w życiu, a kto jest takim kumplem na imprezę.

[Folgia]

Może warto poznać jakieś nowe osoby? Często tak jest, że z biegiem czasu wiele znajomości się sypie. Nie musi być nawet jakiegoś powodu. Po prostu może się wypalić i tyle. Druga kwestia, że może są zbyt zajęci swoim życiem prywatnym, aby mieć czas.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Ja się spotykam ze znajomymi 1-2 razy w tygodniu. Głównie w weekendy.
Ale to są znajomi z lat licealnych albo jeszcze wcześniejszych.
Z ludźmi ze studiów kontakt się pourywały po ich skończeniu. Każdy miał swoje życie.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[martaakow]

To zależy.
"Z kimś" spotykam się zwykle z raz w tygodniu, czasem raz na 2 tygodnie, a czasem zdarzają się w tygodniu 3 spotkania.

Ale to z różnymi osobami.

Ludzie dorastają, mają coraz więcej, a nie coraz mniej obowiązków i tak to po prostu wygląda.
Na studiach nosiło mnie, jak 2 dni z nikim się nie spotkalam. Teraz przywykłam.

Jeśli chodzi o regularność w odniesieniu do konkretnych osób:
Z przyjaciółką, która mieszka tuż obok, widuję się zwykle raz na tydzień bądź 2 (a mam do niej kilka minut piechotą, po prostu każda z nas ma swoje życie i obowiązki, to wystarcza)
Z resztą znajomych (naprzemiennie) z raz w miesiącu, czasem niektórych nie widuję nawet i 2-3 miesiące, jak nie udaje się nam zgadać.
Z moją byłą przyjaciółką z liceum - z raz w roku. Kontakt jakiś cały czas jest, ale nie nazwalabym już tego przyjaźnią. Na początku ciężko mi to bylo zrozumieć, no ale takie jest życie. Nasze drogi się rozeszły i kontakt sprowadza się głównie do życzeń na wszelakie okazje.


A jeszcze co do znajomych ze studiów - wszystkie kontakty się urwały. Zdarzają się tylko zdawkowe rozmowy na fb, gdy ktoś coś chce od drugiej osoby. Ewentualnie zaproszenia na śluby.

[elsene]

Ludzie są zabiegani, mają wiele zajęć. Sama czasem nie mam czasu się z kimś spotkać przez wiele tygodni, miesięcy.
Z drugiej strony, takie "samotne" wakacje zmuszają do refleksji, że o kontakty trzeba dbać na co dzień. Czasem w tym zagonieniu ma się przekonanie, że "teraz" nie mam czasu na spotkania ze znajomymi, ale jak tylko go znajdę to się z nimi spotkam. A umyka po drodze to, że przez brak tych spotkań znajomi trochę się oddalili i to poczucie, że jak tylko znajdę czas to spotkam się ze znajomymi "bo ich mam" jest złudne.