Coś ze mną nie tak.Czy to jest jakaś choroba?

[Natalia2002]

Witam mam 22 lata i pracuje z dziećmi.Zauważyłam że od kilku lat mam problemy z koncentracją,pamięcią i organizacją.Zawsze się spóźniam nie ważne o ile minut,godzin szybciej zaczne się gdzieś szykować.Pracuje z dziećmi od roku i nadal bardzo często myle ich imiona lub długo nie mogę ich zapamiętać.Często mam tak,że ktoś do mnie mówi i ja nie słyszę albo słyszę tylko nie dochodzi to do mojego mózgu.Czuję jakbym miała jakąś blokadę w głowie.Często się zamyślam i często o czymś zapominam.Jestem bardzo zakręcona i mam słabą orientacje w terenie.Szybko wpadam w złość i krzyczę na mojego narzeczonego.Zawsze bardzo się stresuje.Ostatnio zauważyłam,że bardzo często drgają mi dłonie w szczególności w stresowej sytuacji lub gdy się stresuje,denerwuje a jest to u mnie codziennością ponieważ stresuje mnie nawet najgłupsza rzecz.Od dziecka zmagam się z niską samooceną i wiarą w siebie oraz bardzo stresuje się tym co inni mówią i myślą na mój temat chociaż staram się tego nie pokazywać.Bardzo często przepraszam za coś za co nie muszę przepraszać.W tygodniu bardzo krótko śpię(7,6 h czasami krócej) ale nawet jak w weekendy śpie po 8 h lub więcęj to bardzo często czuje się zmęczona,niewyspana.Braku je mi energii.W dodatku cały czas myślę,że nikt mnie nie lubi bo mam tylko kilku znajomych co moge zliczyc na palcach jednej ręki.Cały czas myślę,że tylko innym szkodzę.Z resztą wszyscy uważają,że mma wiecej wad niż zalet.Oczywiście nie odpowiedzieli mi wprost ale jak tak im mówię to też nie zaprzeczają.Mam bardzo często zmienne humory,lecz w 90 % jestem codziennie nerwową,zakompleksioną osobą( i nie chodzi mi o wygląd) oraz przejmującą się wszystkim.Dużo osób mi mówi,że mam sztywne ciało i że mam wrzucić na luz ale ja tak nie umiem.Co mam robić?Nienawidze siebie za te moje wady bo utrudniają innym życie i prace.Niestety nie umiem sobie z nimi sama poradzić(chociaż z pamięcią i orientacją w terenie odkąd zaczęłam pracować jest o wiele lepiej ale nadal ten problem istnieje).Bardzo często płaczę z tego powodu,że jestem taka a nie inna.Wszyscy mówią,,weż się ogarnij'' ale to nie jest dla mnie takie łatwe.

P.S Dodam jeszcze,że często zapominam słów i mój układ odpornościowy przez te nerwy też jest zerowy.

[kaczuszka69]

robiłaś badania na insulinooporność? objawy dość typowe.

[AuroraCoriolis]

Napisane przez kaczuszka69

robiłaś badania na insulinooporność? objawy dość typowe.

nie wiem jak ze zdrowiem psychicznym ale problem z niska samoocena/depresja/fobia spoleczna w roznym natezeniu.

Boisz sie ludzi sytuacji przez swoja niska samoocene i stad pewnie wiekszosc nerwow- stresujesz sie roznymi sytuacjami, przezywasz je niepotrzebnie i myslisz o nich potem i przez to to zmeczenie, bo negatywne mysli i emocje same sie nakrecja i tworza kolejne negatywne sytuacje.
wg mnie musisz zaczac prace nad soba-dobrze by bylo z psychologiem , ale moze na start jakies poradniki pozytynego myslenia albo dostrzegania swoich dobrych cech ?

Kazdy je ma - byc moze ludzie po prostu nie maja okazji poznac Twoich

[Pani_Robot]

Napisane przez Natalia2002

Witam mam 22 lata i pracuje z dziećmi.Zauważyłam że od kilku lat mam problemy z koncentracją,pamięcią i organizacją.Zawsze się spóźniam nie ważne o ile minut,godzin szybciej zaczne się gdzieś szykować.Pracuje z dziećmi od roku i nadal bardzo często myle ich imiona lub długo nie mogę ich zapamiętać.Często mam tak,że ktoś do mnie mówi i ja nie słyszę albo słyszę tylko nie dochodzi to do mojego mózgu.Czuję jakbym miała jakąś blokadę w głowie.Często się zamyślam i często o czymś zapominam.Jestem bardzo zakręcona i mam słabą orientacje w terenie.Szybko wpadam w złość i krzyczę na mojego narzeczonego.Zawsze bardzo się stresuje.Ostatnio zauważyłam,że bardzo często drgają mi dłonie w szczególności w stresowej sytuacji lub gdy się stresuje,denerwuje a jest to u mnie codziennością ponieważ stresuje mnie nawet najgłupsza rzecz.Od dziecka zmagam się z niską samooceną i wiarą w siebie oraz bardzo stresuje się tym co inni mówią i myślą na mój temat chociaż staram się tego nie pokazywać.Bardzo często przepraszam za coś za co nie muszę przepraszać.W tygodniu bardzo krótko śpię(7,6 h czasami krócej) ale nawet jak w weekendy śpie po 8 h lub więcęj to bardzo często czuje się zmęczona,niewyspana.Braku je mi energii.W dodatku cały czas myślę,że nikt mnie nie lubi bo mam tylko kilku znajomych co moge zliczyc na palcach jednej ręki.Cały czas myślę,że tylko innym szkodzę.Z resztą wszyscy uważają,że mma wiecej wad niż zalet.Oczywiście nie odpowiedzieli mi wprost ale jak tak im mówię to też nie zaprzeczają.Mam bardzo często zmienne humory,lecz w 90 % jestem codziennie nerwową,zakompleksioną osobą( i nie chodzi mi o wygląd) oraz przejmującą się wszystkim.Dużo osób mi mówi,że mam sztywne ciało i że mam wrzucić na luz ale ja tak nie umiem.Co mam robić?Nienawidze siebie za te moje wady bo utrudniają innym życie i prace.Niestety nie umiem sobie z nimi sama poradzić(chociaż z pamięcią i orientacją w terenie odkąd zaczęłam pracować jest o wiele lepiej ale nadal ten problem istnieje).Bardzo często płaczę z tego powodu,że jestem taka a nie inna.Wszyscy mówią,,weż się ogarnij'' ale to nie jest dla mnie takie łatwe.

P.S Dodam jeszcze,że często zapominam słów i mój układ odpornościowy przez te nerwy też jest zerowy.

Zapisać się na psychoterapię, a że brzmi to ogólnie jak nerwica, to i do psychiatry.

[Karena 73]

Mogą to być również problemy z tarczycą. Idź do lekarza po skierowanie na badania, potem ewentualnie do specjalisty. Zależy co wyjdzie i czy w ogóle coś.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Mnie natomiast twoje objawy (problemy z pamięcią, koordynacją, osobowością, drżenie kończyn, poczucie dezorientacji i zagubienia) brzmią na początek jakiejś choroby neurodegeneracyjnej. Niestety takie choroby, chociaż rzadziej, to też dotyczą młodych osób. Skierowałabym się w pierwszym kroku ku diagnostyce neurologicznej.

[felixindahouz]

Zacznij brać magnez (tabletki + jedz gorzką czekoladę parę kostek dziennie).

[sansa2211]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;85835688]Mnie natomiast twoje objawy (problemy z pamięcią, koordynacją, osobowością, drżenie kończyn, poczucie dezorientacji i zagubienia) brzmią na początek jakiejś choroby neurodegeneracyjnej. Niestety takie choroby, chociaż rzadziej, to też dotyczą młodych osób. Skierowałabym się w pierwszym kroku ku diagnostyce neurologicznej.[/QUOTE]
Na pewno świetnie jest autorce przeczytać taką przytłaczającą diagnozę od niechcenia rzuconą przez przypadkowego forumowicza.
Ludzie ogarnijcie się z tym rozdawaniem diagnoz na podstawie wpisu w internecie nie widząc nigdy człowieka i bazując tylko na jego własnej opinii na temat jego zdrowia- która może być po pierwsze błędna z powodu istoty choroby (np nerwicy) lub błędna z powodu niedostatecznej wiedzy. Nie można pisać człowiekowi który sam o sobie pisze, że przejmuje się wszystkim i poziom jego stresu jest i tak wysoki, że być może choruje na chorobę neurodegeneracyjną.
Autorko- radzę wizytę u lekarza. Na początku może to być lekarz rodziny który zleci podstawowe badania w celu wykluczenia chorób fizycznych. Być może konieczna będzie wizyta u psychiatry, a na pewno u psychologa- będziesz tam mogła przepracować swoje problemy z nadmiernym zamartwianiem się i niską samooceną.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez sansa2211

Na pewno świetnie jest autorce przeczytać taką przytłaczającą diagnozę od niechcenia rzuconą przez przypadkowego forumowicza.
Ludzie ogarnijcie się z tym rozdawaniem diagnoz na podstawie wpisu w internecie nie widząc nigdy człowieka i bazując tylko na jego własnej opinii na temat jego zdrowia- która może być po pierwsze błędna z powodu istoty choroby (np nerwicy) lub błędna z powodu niedostatecznej wiedzy. Nie można pisać człowiekowi który sam o sobie pisze, że przejmuje się wszystkim i poziom jego stresu jest i tak wysoki, że być może choruje na chorobę neurodegeneracyjną.
Autorko- radzę wizytę u lekarza. Na początku może to być lekarz rodziny który zleci podstawowe badania w celu wykluczenia chorób fizycznych. Być może konieczna będzie wizyta u psychiatry, a na pewno u psychologa- będziesz tam mogła przepracować swoje problemy z nadmiernym zamartwianiem się i niską samooceną.

A gdzie tu widzisz diagnozę? Zasugerowałam tylko, że to mogą być objawy czegoś poważniejszego, więc dobrze jak najszybciej wykonać szczegółowe badania. No chyba, że twoim zdaniem lepiej udawać, że wszystko ok - zrobić tylko morfologię, która wyjdzie względnie w porządku, a za kilka miesięcy się obudzić z chorobą w zaawansowanym stadium?

Niestety lekarze wcale tak chętnie nie zlecają badań, zwłaszcza na NFZ. Jak nie załatwi sobie sama diagnostyki u specjalisty to może jej nic nie wyjść w podstawowych badaniach, a psychiatra będzie leczył objawowo.

Nie straszę, ale większa szkodliwość może być z głaskania po główce 'to na pewno nic poważnego, porozmawiaj z psychologiem to na pewno zrobi ci się lepiej' niż zasugerowania, że niestety może mieć.

[ptasie__mleczko]

Może problemy z tarczyca? Ja miałam identyczne objawy jak Ty i sie okazalo ze mam niedoczynność tarczycy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz