Uderzenie matki w twarz.

[eae41177eb364e60e3fe3d47289b23a1b4ea3858_5d8e9471c90a4]

Chciałabym poznać Waszą opinię na temat hipotetycznej sytuacji.

Czy jeśli matce, zdarzało się często uderzyć córkę w twarz od dzieciństwa po okres nastoletni,
To powinna się dziwić jeśli od dorosłej córki też raz na miesiąc dostanie plaskacza?

Zakładając,że córka nie jest ułomna, czy chora. normalna.






Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Niestety, ja jestem z tych dzieci, które były twardą ręką wychowane... przemoc w domu była, zwłaszcza od matki. Ale sama ręki bym nie podniosła na nią nigdy. Koniec końców - ta córka nie jest wtedy w niczym lepsza od matki, tu nie ma żadnych taryf ulgowych, czy usprawiedliwień.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Nie wiem po co sie lac po pyskach zamiast odseparowac?
Dla mnie sytuacja nie do zaakceptowania nigdy nie uderzylam nikogo w twarz jesli ktos mnie obraza trsktuje zle to sie odcinam nie bije
To co opisujesz to pełna patologia

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Uważam, że na przemoc nie powinno się odpowiadać przemocą, bo tylko pogłębia się problem. Gdyby matka się nade mną znęcała w jakikolwiek sposób to po prostu urwałabym z nią kontakt. Myślę, że to by było wystarczającą karą, a nawet jeśli nie to przynajmniej nie miałaby już możliwości mnie bić/poniżać.

Skąd takie 'hipotetyczne' pytanie w ogóle?

[luks_baba]

Uważam, że jedno i drugie to patologia i nie ma na takie zachowania usprawiedliwienia.

[Limonka2738]

Teoretycznie - nie mam przeciwwskazań.

Ale w praktyce, to tak nie działa. Lepiej się od matki odseparowac, iść na terapię i żyć własnym życiem.

Zdrowiej być po prostu lepszą osobą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ChanLee]

Gdyby ktoś mnie szarpał czy próbował uderzyć to w ramach obrony koniecznej przywaliłabym z liścia i nie patrzyłabym na to kim agresor jest. Może sobie być matką, ojcem, bratem, siostrą. Więzy krwi nie oznaczają przyzwolenia na przemoc wobec mnie. I nie przejmowałabym się szacunkiem do takiej osoby, szczególnie jeśli idzie o rodzica. Nikt nie ma żadnego prawa mnie bić, nawet własna matka.

A potem pewnie odcięłabym się od tej osoby, wyprowadziła z domu jak to możliwe lub przeniosła się do innego członka rodziny - chociażby babci. Gorzej ma się sprawa z nastolatkami, ale są jeszcze szkoły z internatem.

[elvegirl]

Dziwić się? Nie, generalnie nie powinna - wychowała dziecko w przemocy i braku szacunku i teraz zbiera żniwo.
Córka pewnie kwalifikuje się na terapię i odcięcie od matki, pytanie czy zdaje sobie sprawę z tego jak bardzo jest skrzywdzona i skrzywiona, jak bardzo chora jest ta sytuacja i czy chce to zmienić.

[Misia452]

Ani matka ani córka nie lepsza. Skoro dziecko było od małego uczone przemocy to nie ma się co dziwić,że powiela takie zachowania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DracarysDragon]

Nie zdziwiłoby mnie takie zachowanie. W końcu od rodzica dziecku uczy się wzorców reagowania w sytuacjach stresowych. Oczywiście - oddanie matce tego, na co zasłużyła wydaje się być fair, ale czy nie lepiej przejść ponad to i być lepszą osobą niż ona była? To chyba większa satysfakcja.

[MsN]

[1=eae41177eb364e60e3fe3d4 7289b23a1b4ea3858_5d8e947 1c90a4;86970137]Chciałabym poznać Waszą opinię na temat hipotetycznej sytuacji.

Czy jeśli matce, zdarzało się często uderzyć córkę w twarz od dzieciństwa po okres nastoletni,
To powinna się dziwić jeśli od dorosłej córki też raz na miesiąc dostanie plaskacza?

Zakładając,że córka nie jest ułomna, czy chora. normalna.






Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]



Myślę, że gdyby RAZ w obronie koniecznej za te wszystkie lata upokorzeń i wielu innych ''uczuć'', ''odczuć'' córka oddała matce to nic by się nie stało. Wiadomo jest to sytuacja patologiczna więc najlepiej tego ''nie nadużywać''. Ogólnie przeważnie jest tak, że ofiara zamienia się w kata. Myślę, że to nie jest reguła, ale uważam, że czasem się tak zdarza. Uważam, że w pewien sposób jest to ''element obronny''. Ogólnie kumulowane przez lata w człowieku negatywne emocje gdy wciąż ma się do czynienia z katem, który nas krzywdzi w każdy możliwy sposób czasem ''eskalują'', uzewnętrzniają się, ''odzywają się w człowieku'' w człowieku coś pęka i czasem nie daje rady, robi coś pod wpływem emocji czego może żałować bądź nie - czasem jest to zwykłe ''oddanie'' w ryj komuś, a czasem ktoś posuwa się do gorzej rzeczy, na którą jest paragraf... Nie każdy potrafi się powstrzymać, przed oddaniem komuś z liścia.

Wiadomo, że agresja rodzi agresję. Kiedy ktoś kogoś całe życie traktuje jak śmiecia bez kszty szacunku to ciężko potem nie oddać chociaż przemoc nie jest rozwiązaniem.

Lepiej dać upust emocjom i po prostu odejść.

Po za tym najlepiej odejść i odciąć się. Zacząć terapię, wyprowadzić się jeśli mieszka się z matką - oprawcą i uświadamianie takiego człowieka co robi źle, bo mam wrażenie, że ludzie którzy nas krzywdzą są często prymitywni i wiadomo, że najważniejsze - toksyczni.

Ja byłam bliska wymierzenia matce czegoś gorszego. Noża. Wyszło na terapii. Nigdy nie myślałam o ''prawym sierpowym'' w ''ryj'' czy podejściu i duszeniu mojej matki. To było tak silne, że gdyby nie terapia, rozmowa o uczuciach, upust negatywnych emocji, który często kończył się płaczem to poszłabym pewnie siedzieć...

Także...również wiem czym jest twarda ręka...niestety...

---------- Dopisano o 17:23 ---------- Poprzedni post napisano o 17:21 ----------

Napisane przez DracarysDragon

Nie zdziwiłoby mnie takie zachowanie. W końcu od rodzica dziecku uczy się wzorców reagowania w sytuacjach stresowych. Oczywiście - oddanie matce tego, na co zasłużyła wydaje się być fair, ale czy nie lepiej przejść ponad to i być lepszą osobą niż ona była? To chyba większa satysfakcja.

Dokładnie. Też jestem tego zdania. Ja raz pokazałam to co chciałam i powiedziałam to co bolało mnie tyle lat i to z jakim brzemiem żyłam. Ego ją zabolało, obruszyła się. Miałam chwilową satysfakcję. Też sobie podbiłam ego. Zaj#iście się czułam. Jednak lepsze mieć właśnie lepszy charakter i starać się być ''ponad to''.

[eae41177eb364e60e3fe3d47289b23a1b4ea3858_5d8e9471c90a4]

Dziękuję za Wasze opinie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[januszpolak]

Napisane przez elvegirl

Dziwić się? Nie, generalnie nie powinna - wychowała dziecko w przemocy i braku szacunku i teraz zbiera żniwo.
Córka pewnie kwalifikuje się na terapię i odcięcie od matki, pytanie czy zdaje sobie sprawę z tego jak bardzo jest skrzywdzona i skrzywiona, jak bardzo chora jest ta sytuacja i czy chce to zmienić.

Dokładnie. Agresja rodzi agresję, to że uderzy matkę to nic dziwnego, ale sama nie będzie szczęśliwa póki się z tego nie wyleczy.