Jestem kretynem

[dziwneuczucie]

Witam wszystkich
Tytuł mojego posta dokładnie mnie odzwierciedla. Teraz o tym doskonale wiem ale che się z Wami podzielić moją historią i poznać Wasze zdanie (wiem, że okrutne w większości przypadków)
Byłem żonaty, nasze małżeństwo już od drugiego roku po ślubie to była jedna wielka katastrofa. Z żoną żyłem jak brat z siostrą. Poznałem młodszą dziewczynę. Bardzo dobrze mi się z nią rozmawiało, była dla mnie wypełnieniem tego co brakowało żonie. Pokochałem ją szczerze i doszło do tego, że się razem przespaliśmy. Raz, potem kolejny itd to się pociągło. Ona miała faceta, którego zdradzała ze mną a ja żone, którą zdradzałem z nią. Oczywiście, żonie powiedziałem o sytuacji i doszliśmy do wniosku, że to nie ma sensu. Rozwiedliśmy się bez jakiejś większej złości. Ciągnąłem swój związek z nową partnerką ale los chciał tak, że stwierdziła, że chce odpocząć. Później okazało się, że puszcza się z innym (cały czas miała faceta). Minęło trochę czasu, zaczęliśmy rozmawiać no i dalej poleciało, znowu się związaliśmy, spotkania, wyznania miłości i seks. Jednak nie trwało to długo, znalazła sobie innego, a mi powiedziała, że tak na prawdę nic nigdy do mnie nie czuła. Zaczęła się bawić z kimś innym (cały czas miała faceta ). Przeszedłem wtedy straszny kryzys. Znacie powiedzenie, że nie wchodzi się dwa razy w to samo bagno? To uwaga, ja wszedłem trzeci raz. Znowu rozmowa, chęć pomocy z mojej strony bo tego potrzebowała, cały czas ją kochałem i wróciliśmy do siebie!! Tak, po raz trzeci ale tym razem było inaczej. Zerwała ze swoim facetem. Byliśmy razem ale nie afiszowaliśmy się z tym, otoczenie, znajomi itp. Tym razem było inaczej, na prawdę czułem, że jej na mnie zależy. Cały czas powtarzała, że jej na mnie zależy, że chce abyśmy byli razem, że kocha. Przyszedł dzień w którym musiałem wyjechać służbowo na 2 tygodnie. Pierwszy tydzień był ok, pisaliśmy, dzwoniliśmy do siebie ale po drugim tygodniu coś się zmieniło. Stwierdziła, że potrzebuje czasu, musi ochłonąć po dawnym związku (trwał 6 lat). Jak wróciłem to okazało się, że "odpoczywa" z innym lamusem w jednym łóżku. Wpadłem w gniew, powiedziałem jej kilka słów a ona do mnie tylko tyle: "byłeś mi potrzebny bo potrzebowała pomocy w tym i tym, nic dla mnie nie znaczysz i nigdy nie znaczyłeś".
I co jest najśmieszniejsze w tym ? to że nadal ją kocham i wybaczyłbym po raz kolejny. Co o tym myślicie?
+ stało się to stało nie będę się użalał. tak jakoś mnie coś tchnęło wczoraj na napisanie

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez dziwneuczucie

Witam wszystkich
Tytuł mojego posta dokładnie mnie odzwierciedla. Teraz o tym doskonale wiem ale che się z Wami podzielić moją historią i poznać Wasze zdanie (wiem, że okrutne w większości przypadków)
Byłem żonaty, nasze małżeństwo już od drugiego roku po ślubie to była jedna wielka katastrofa. Z żoną żyłem jak brat z siostrą. Poznałem młodszą dziewczynę. Bardzo dobrze mi się z nią rozmawiało, była dla mnie wypełnieniem tego co brakowało żonie. Pokochałem ją szczerze i doszło do tego, że się razem przespaliśmy. Raz, potem kolejny itd to się pociągło. Ona miała faceta, którego zdradzała ze mną a ja żone, którą zdradzałem z nią. Oczywiście, żonie powiedziałem o sytuacji i doszliśmy do wniosku, że to nie ma sensu. Rozwiedliśmy się bez jakiejś większej złości. Ciągnąłem swój związek z nową partnerką ale los chciał tak, że stwierdziła, że chce odpocząć. Później okazało się, że puszcza się z innym (cały czas miała faceta). Minęło trochę czasu, zaczęliśmy rozmawiać no i dalej poleciało, znowu się związaliśmy, spotkania, wyznania miłości i seks. Jednak nie trwało to długo, znalazła sobie innego, a mi powiedziała, że tak na prawdę nic nigdy do mnie nie czuła. Zaczęła się bawić z kimś innym (cały czas miała faceta ). Przeszedłem wtedy straszny kryzys. Znacie powiedzenie, że nie wchodzi się dwa razy w to samo bagno? To uwaga, ja wszedłem trzeci raz. Znowu rozmowa, chęć pomocy z mojej strony bo tego potrzebowała, cały czas ją kochałem i wróciliśmy do siebie!! Tak, po raz trzeci ale tym razem było inaczej. Zerwała ze swoim facetem. Byliśmy razem ale nie afiszowaliśmy się z tym, otoczenie, znajomi itp. Tym razem było inaczej, na prawdę czułem, że jej na mnie zależy. Cały czas powtarzała, że jej na mnie zależy, że chce abyśmy byli razem, że kocha. Przyszedł dzień w którym musiałem wyjechać służbowo na 2 tygodnie. Pierwszy tydzień był ok, pisaliśmy, dzwoniliśmy do siebie ale po drugim tygodniu coś się zmieniło. Stwierdziła, że potrzebuje czasu, musi ochłonąć po dawnym związku (trwał 6 lat). Jak wróciłem to okazało się, że "odpoczywa" z innym lamusem w jednym łóżku. Wpadłem w gniew, powiedziałem jej kilka słów a ona do mnie tylko tyle: "byłeś mi potrzebny bo potrzebowała pomocy w tym i tym, nic dla mnie nie znaczysz i nigdy nie znaczyłeś".
I co jest najśmieszniejsze w tym ? to że nadal ją kocham i wybaczyłbym po raz kolejny. Co o tym myślicie?

Że nie masz za grosz dumy i honoru. Ja rozumiem, że nadal możesz kochać, może cię boleć ta sytuacja. Ale gdybyś nie myślał tylko penisem to już dawno temu nie dałbyś się tak traktować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dziwneuczucie]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Że nie masz za grosz dumy i honoru. Ja rozumiem, że nadal możesz kochać, może cię boleć ta sytuacja. Ale gdybyś nie myślał tylko penisem to już dawno temu nie dałbyś się tak traktować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Hmm, w sumie seks nie był najważniejszy ale masz rację, brak mi dumy i honoru.

[Jogurtowe_love]

Nie kłóci Ci się pisanie że dziewczyna się "puszcza" w kontekście tego co Ty robiłeś? Jak mnie coś takiego wkurza. Facet ma po prostu seks na boku ewentualnie zdradza a dziewczyna to się "puszcza". Wrr

[Mijanou]

Zamykam. Autor nie jest zainteresowany kontynuowaniem wątku.