Jak nie mieć oczekiwań?

[karolaola00]

Hej,
ostatnio naszło mnie na przemyślenia odnośnie życiowych oczekiwań. Przez większość swojego życia oczekiwałam bardzo dużo od siebie, ale przede wszystkim też od innych - układałam sobie w głowie milion scenariuszy co do tego jak powinno wyglądać moje życie, a kiedy coś nie potoczyło się po mojej myśli wpadałam w panikę/złość/rozczarowanie/zniechęcenie.
Chciałabym wreszcie poczuć się wolna - zredukować swoje oczekiwania do minimum, bo przecież każdy wie, że plany sobie a los/życie sobie.
Macie na to jakieś sposoby? Podzielcie się swoimi historiami, czy było w waszym życiu jakieś wydarzenie przez które przestałyście za dużo oczekiwać od życia i wyszło wam to na dobre?

[Triszuniek]

Przestan ukladac scenariusze a zamiast tego ułóż sobie jakąs listę celów edukacyjnych/ zawodowych, ktore mają słuzyć osiągnięciu konkretnej przyszłości. Cała reszta jest zbyt losowa i niezależna od ciebie aby mieć wobec niej jakies plany i oczekiwania. Nie wspominalaś czy kogoś masz, ale jezeli nie - skup sie na sobie i tyle. Jak masz potrzebe znalezienia sobie kogoś to też jakos tam sobie rozsądnie działaj.

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez karolaola00

Hej,
ostatnio naszło mnie na przemyślenia odnośnie życiowych oczekiwań. Przez większość swojego życia oczekiwałam bardzo dużo od siebie, ale przede wszystkim też od innych - układałam sobie w głowie milion scenariuszy co do tego jak powinno wyglądać moje życie, a kiedy coś nie potoczyło się po mojej myśli wpadałam w panikę/złość/rozczarowanie/zniechęcenie.
Chciałabym wreszcie poczuć się wolna - zredukować swoje oczekiwania do minimum, bo przecież każdy wie, że plany sobie a los/życie sobie.
Macie na to jakieś sposoby? Podzielcie się swoimi historiami, czy było w waszym życiu jakieś wydarzenie przez które przestałyście za dużo oczekiwać od życia i wyszło wam to na dobre?

Oczekiwania od życia są absurdalne i ocierają się o magię. Tzn, nie sprecyzowałaś jakiego rodzaju to są oczekiwania, czy, że dostaniesz lepszą pracę, czy że w następnym tygodniu będzie piekna pogoda, bo akurat jedziesz na wycieczkę.
Wymagaj tylko od siebie, nie od otoczenia, bo na to nie masz wpływu. Chcesz coś osiągnąć? Daj z siebie wszystko, żeby tak się stało. Nie udało się? Usiądź i wyciągnij wnioski. Może jednak nie dałaś z siebie 100%? Może przyjęłaś złą strategię? Może zabrakło ci innych kompetencji nad którymi jeszcze trzeba popracować na przyszłość.
A tak jak już napisałam, wszelkie oczekiwania od innych nie mają racji bytu.

[karolaola00]

Dzięki za odpowiedzi
Chodzi głównie o to, że ułożyłam sobie w głowie już jakichś skonkretyzowany plan na życie i myślałam, że wszystko będzie toczyło się zgodnie z moją wizją - nie uwzględniając w ogóle, że ten plan dotyczy również innych ludzi, którzy przecież niekoniecznie muszą go podzielać i działać według ustalonej przeze mnie wizji
Wiem, wiem, bardzo naiwne to było
Pytacie o co chodzi - o związki, rozwój zawodowy itd.

Jeżeli chodzi o to pierwsze - jeszcze do niedawna miałam wizję ustabilizowanego życia obok konkretnego człowieka, plan mi nie wypalił i zwątpiłam we wszystko, stąd też moje przemyślenia o tym, żeby za dużo nie oczekiwać...

[puchaty71]

Tylko czy to się tak da nie mieć oczekiwań? Skoro praktycznie wszystko w około jakieś oczekiwania wobec nas ma? Państwo oczekuje podatków, chodzenia na wybory, postępowania zgodnie z prawem, społeczność lokalna, współpasażerowie w autobusie liczą, że będziesz się jakoś zachowywać, rodzina ciągle oczekuje tego i tamtego, partner... I nawet jeśli uda Ci się w jakiś sposób zawalczyć ze swoimi oczekiwaniami wobec nich wszystkich czy nawet wobec kształtu własnego życia to w końcu i tak pojawi się jakieś, choćby takie aby inni przestali oczekiwać czegoś od Ciebie. A na koniec, tak jak teraz, gdy zauważysz, że z powodu oczekiwań pojawia się jakaś forma cierpienia, wyłoni się oczekiwanie aby samemu już nie oczekiwać.

Wg mnie nie da się ot tak po prostu przestać oczekiwać, ale można spróbować odwrócić uwagę od oczekiwań. W momencie gdy poprzez swoje oczekiwania zaczynasz czuć jakiś dyskomfort sprawdź, co łączy chwile, gdy tego dyskomfortu nie było z chwilami, gdy wraz z uświadomieniem sobie jakiegoś oczekiwania, dyskomfort się pojawił. Co jest niezmienną częścią wspólną dla stanu gdy nie ma jakiegoś oczekiwania ze stanem, gdy już się pojawiło wraz z uczuciami, które oczekiwanie/pragnienie przyniosło. I zainteresuj się tą częścią wspólną, bo to właśnie ona jest tym, czym jesteś. Nie takie czy inne pragnienie albo oczekiwanie, które teraz jest takie, a za chwilę będzie inne, by za parę chwil o tym zapomnieć, gdy pojawi się kolejne, jeszcze bardziej pilne na dany moment.

[cooralinka]

Przeżyłam kiedyś kilka takich sytuacji, które uświadomiły mi, że NIE WARTO to po prostu trzeba wypracować. Ja po długim czasie zmagania się z czymś takim poszłam na terapię i chyba to mi pomogło.