Czy ciąża teraz to dobry pomysł?

[laila24]

Cześć wszystkim. Chciałabym zasięgnąć waszej niezależnej opinii na temat mojej sytuacji bo sama jestem w kropce. Do rzeczy. Mam 24 lata, jestem mężatką od prawie dwóch lat. Znam mojego męża ( ma 26 lat) od 5 lat. Gdy się poznaliśmy dzieliło nas ponad 400 km. Postanowiłam przeprowadzić się do miasta mojego męża ponieważ on prowadzi tu firmę a ja musiałam zmienić pracę- wydawało się to bardziej logicznym rozwiązaniem. Obecnie studiuje w formie zdalnej - została mi magisterka ( na uczelnię jeżdżę tylko na egzaminy). Mam nową pracę od półtora miesiąca- fajna i spoko płatna- bardzo mi na niej zależało. Nasza sytuacja materialna jest moim zdaniem dobra a nawet bardzo jak na nasz wiek. Mieszkamy z mężem i psem w mieszkaniu teściów od 4 lat - 48m2 więc nie ma szału jeśli chodzi o miejsce ( ogólnie przy układzie mieszkania i ilości rzeczy jest dosyć ciasno), ale cóż mieszkamy tam za free, niezależnie i ile będziemy tylko chcieli więc jest to plus tej sytuacji tym bardziej że myślimy z mężem o budowie domu i chcemy osczednosci wydać na to ale wiadomo to temat nie na kilka miesięcy tylko do ogarnięcia w dłuższej perspektywie. Dodatkowo zaczynam serio tęsknić za swoim rodzinnym domem, brakuje mi rodziców i rodziny - nie wiem czy dam radę tak dłuższą metę. Mój mąż bardzo chce być już ojcem, ma bardzo dobre podejście do dzieci a one go uwielbiaja. Marzy już o pełnej rodzinie ciągle powraca ten temat, ale ja- nie wiem. Jestem pełna obaw z jednej strony wiele rzeczy przemawia na tak często łapię się na tym, że chciałabym już mieć dziecko i budzi się we mnie instynkt ale jak zaczynam kalkulować za i przeciw to mam mętlik w głowie i bardzo ale to bardzo mieszane uczucia. Dlaczego ? 1) boję się o pracę 2) mam jeszcze tyle planów na życie - czy ja nie jestem po prostu na to za młoda, czy dziecko serio komplikuje tyle rzeczy ? 3) małe mieszkanie - rodzice gdybyśmy się tam przeprowadzili chcą nam dać cały nowy dom + miałabym mega pomoc ze strony mama ale wiąże się to z wywróceniem do góry nogami naszego zycia zawodowego - wszystko musielibyśmy zaczynac od nowa ( dodam ,że tutaj jesteśmy zdani tylko na siebie- teściowie są starsi - nie pomogą w opiece to też odpycha mnie od tej decyzji ) 4) czy dam radę pogodzić to ze studiami, co z pracą....5) sytuacja z covidem - wizyty, szpital, poród sama - panicznie się boję tego bólu, ewentualnej traumy- nie wiem co mnie czeka i to jak zaakceptuje siebie po ciąży. Z drugiej strony rozumiem też męża, trochę go zwodzę a wiem jakie to ważne dla niego, podejrzewam że na rękach by mnie nosił. Dużo moich koleżanek nawet w moim wieku ma problemy z zajściem boję się że my też będziemy je mieć jak będziemy to odkładać, i będzie mi się też coraz trudniej zdecydować wszystko kalkulując i będę to odciągać w nieskończoność. Też odzywa się we mnie jakiś wewnętrzny instynkt, że chciałabym być mamą tylko mam dużo obaw czy dam sobie radę, czy warto kalkulować wszystko czy lepiej się wstrzymać. Proszę powiedzcie mi co myślicie o tym, jak było z wami. Potrzebuje tego żeby ktoś mi pomógł ułożyć to w głowie bo nie mam nawet serio szczerze z kim pogadać a jak gadam z mężem uważa że za dużo analizuje i sama sobie trochę wkręcam problemy. Pozdrawiam.

[Melanchton]

Moim zdaniem skończ najpierw spokojnie studia i pomyśl trochę o sobie. Potem już nie ma odwrotu.

[Tola12345]

Napisane przez Melanchton

Moim zdaniem skończ najpierw spokojnie studia i pomyśl trochę o sobie. Potem już nie ma odwrotu.

Zgadzam się - najpierw studia, chociaż z drugiej strony nic nie szkodzi na przeszkodzie kończyć studia i w tym samym czasie nosić dziecko - urodziłoby się akurat jakbyś te studia skończyła?

Ile macie na razem z mężem na rękę na miesiąc?

[laila24]

studiuje online - taki mam tryb studiów bez względu na pandemie. Świadomie tak wybrałam bo realizuje program kiedy chcę.

Razem to zależy ale myślę, że średnio około 12-14 tysięcy

[tinkerver2]

48 m na 2 osoby i psa - ja mam 42 na siebie i męża i jest ciasnawo. Nigdy.
Skończ studia, bez przesady, nie macie 40 lat, żeby wam się AZ TAK spieszylo. Ten rok czy dwa możecie poczekać. Odłożyć hajs, poczytać o rozwoju, przygotować się do ciąży.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[amillia]

Osobiście nie zdecydowałabym się na dziecko z nieskończonymi studiami, ledwo zaczynającą się karierą, niespełnionymi marzeniami i domem w odległych planach. Masz dopiero 24 lata, według mnie nie ma się co spieszyć, a później pluć sobie w brodę, że ominął Cię awans, bo byłaś na macierzyńskim, ciśniecie się w małym mieszkanku, a budowa domu stoi w miejscu, w końcu mielibyście okazję i pieniądze, żeby zjechać świat/rozwijać hobby/spełniać marzenia, ale przyblokowało was dziecko. Ja wiem, że bym żałowała, więc piszę ze swojej perspektywy, Ty musisz sobie sama odpowiedzieć na pytanie jak istotne te sprawy są dla Ciebie. Myślę, że akurat w Waszej sytuacji te 2-3 lata nic nie zmienią, a dadzą Ci szansę na rozwój kariery, rozpoczęcie budowy domu, ostatnie "wyszalenie się" we dwójkę bez dziecka.

O sytuacji z covidem nawet nie wspomnę, świetna perspektywa na macierzyństwo i poród, sama w szpitalu, bez wsparcia, w środku kryzysu pandemicznego.

[Przytul_Mnie_Dzisiaj]

Też skończyłabym studia, bo nigdy nie wiadomo jak będziesz się czuła i czy dasz radę je skończyć.

[Nimve]

Napisane przez Tola12345

Zgadzam się - najpierw studia, chociaż z drugiej strony nic nie szkodzi na przeszkodzie kończyć studia i w tym samym czasie nosić dziecko - urodziłoby się akurat jakbyś te studia skończyła?

Ile macie na razem z mężem na rękę na miesiąc?

Powiedziałabym jednak, że nie bardzo. Może będzie git i okaże się, strzelam, że mieści się w tych 8 przypadkach na 10, że się w ciąży kwitnie i promienieje, a może się okazać, że będzie leżeć plackiem, bo ciąża zagrożona i dupa z magisterki. Po co ryzykować, skoro kwestia czasowa aż tak wielkiej różnicy nie robi. Nawet te 5 lat w tę czy we wtę. Skończyłabym studia na spokojnie i dopiero myślała co dalej, rozglądałabym się z papierem w ręku za pracą np w rodzinnych okolicach, ogarniała temat przeniesienia tam firmy czy coś, rozważała czy warto się przenosić, czy jednak lipa i nic z tego nie wyjdzie i lepiej zostać i się rozwijać tam gdzie się jest.

Ogólnie na spokojnie, skończyć jedno i zaczynać drugie, a nie wszystko na raz.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Dacie radę finansowo jednocześnie wychowując dziecko i budujac dom?
Na twoim miejscu niepokoiłoby mnie beztroskie podejście męża do tematu. Na jakie odstępstwa on jest gotowy pójść i co zmienić w swoim życiu w związku z dzieckiem? Bo jeśli sam nic nie analizował i wie tylko tyle, że chce być ojcem, to jest niepoważny.

[kennedy]

Jestem na nie poniewaz:
1 mieszkacie u rodzicow w malym mieszkaniu
2 dopiero zaczelas prace,
3jestes mloda, masz czas.
Na twoim miejscu rozkrecilabym sie w robocie, zdobyla doswiadczenie zyciowe( co lubisz, jaka praca ci odpowiada, jakie sa twoje mocne i slabe strony, gdzie widzisz siebie za 5-10 lat)
Skupilabym sie na kupieniu swojego mieszkania/domu. Podejrzewam ze majetni nie jestescie wiec mierz sily na zamiary.

[laila24]

Nie mieszkamy z rodzicami tylko sami, mieszkanie docelowo ma być nasze. Mamy inne nieruchomości na własność - zainwestowaliśmy po prostu w firmę. Sytuacja finansowa się nie przejmuje bo jest ok, bardziej innymi kwestiami.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Jeszcze tak co do ewentualnych problemów z zajściem w ciążę teraz czy później - istnieje in vitro oraz zamrażanie komórek jajowych/zarodków na potem.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez laila24

Nie mieszkamy z rodzicami tylko sami, mieszkanie docelowo ma być nasze. Mamy inne nieruchomości na własność - zainwestowaliśmy po prostu w firmę. Sytuacja finansowa się nie przejmuje bo jest ok, bardziej innymi kwestiami.

kiedy ma byc docelowo wasze?
i dlaczego jeszcze nie jest skoro ma byc wasze?
nie zachodzilabym w ciaze na twoim miejscu
jestes jeszcze bardzo mloda,nie masz ustabilizowanej sytuacji zawodowej,nie masz skonczonych studiow i nie masz swojego kąta(mieszkanie nie nalezy do was)
za wiele na NIE nic na TAK
co do problemow z zajsciem w ciaze to naprawe spokojnie mozesz poczekac jeszcze z 3-4 lata ,rozkrecic kariere ,wyniesc sie do domu jak masz taka mozliwosc (tylko ureguluj to prawnie zeby byl twoj a nie na rodzicow) i dopiero wtedy robcie dziecko

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Ja bym się w obecnej sytuacji pandemii/kryzysu gospodarczego nie zdecydowała na dziecko. Skupiłabym się na studiach i pracy. Jesteś młoda, więc dwa lata w te czy we te nie powinny zrobić większej różnicy

A takie naciskanie męża 'bo ja chce zostać tatusiem' bardzo by mnie zraziło, bo będzie ponosił dużo niższe koszty rodzicielstwa od Ciebie. Brzmi niepoważnie i egoistycznie. No chyba, że ty rodzisz i wracasz do pracy, a on zostaje na tacierzyńskim

---------- Dopisano o 17:37 ---------- Poprzedni post napisano o 17:33 ----------

Napisane przez laila24

studiuje online - taki mam tryb studiów bez względu na pandemie. Świadomie tak wybrałam bo realizuje program kiedy chcę.

Razem to zależy ale myślę, że średnio około 12-14 tysięcy

Nie możesz mieć pewności, że tak będzie cały czas. Od lutego mogą przywrócić normalne zajęcia

[Istielig]

Nie zdecydowałabym się na dziecko w Twojej sytuacji.
Masz 24 lata, a do pieluch Ci się spieszy jakby 40 stała za drzwiami.

Zainwestuj czas w siebie, swoją zawodowa karierę, skończ studia. Macie środki więc przeżyjcie cos fajnego, pozwiedzajcie świat.

Dzieciak wszystko do góry nogami wywraca, to nie tylko piękne ubranka i pluszowe zabawki. Drugi raz młoda, pełna energii i bez zobowiązań juz nie będziesz, więc dobrze wykorzystaj ten czas zamiast płodzić potomka i poświęcić mu najbliższe 20 lat życia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[goslawka]

Zawsze możecie sobie zrobić badania czy wszystko u was gra. Jeśli się obawiacie, że możecie mieć problem z zajsciem w ciążę za jakiś czas. Twój mąż może zrobić badanie nasienia, a Ty wizyta u ginekologa plus hormony plus amh i będziecie wiedzieć czy macie czas czy nie . My się z mężem przebadaliśmy pod tym kontem jak byliśmy jeszcze narzeczeństwem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Shar14]

Również bym się wstrzymała. Skończ na spokojnie studia, popracuj dłużej i zobaczysz czy ta branża jest dla ciebie, jakie są perspektywy tu gdzie teraz jesteście, a w twoich rodzinnych stronach. Może po pewnym czasie w pracy będziesz chciała zrobić jakąś podyplomówkę czy dodatkowy kurs. Musicie też zdecydować czy budować dom czy jednak chcecie wyjechać do tamtego domu. To sporo decyzji do podjęcia, sporo zamieszania. A jak już zdecydujecie się na budowę domu to kasa przelatuje przez palce, dosłownie.

Jesteście jeszcze młodzi, ja bym się wstrzymała i decydowała się już na swoim. Z cudzym mieszkaniem nigdy nic nie wiadomo.
A pandemia w ogóle nie jest dobrym czasem na zachodzenie w ciążę, także tym bardziej. Jak boisz się o płodność to możesz z mężem zbadać nasienie i/lub u siebie rezerwę komórek jajowych. To pokaże ile macie czasu.

Wysłane z mojego ANE-LX1 przy użyciu Tapatalka

[skara]

Też bym poczekała. Jesteście jeszcze bardzo młodzi, spokojnie możecie parę lat poczekać nim skończysz studia i nabierzesz trochę doświadczenia zawodowego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[goslawka]

Metryka to nie wszystko. Pracowałam w klinice niepłodności i uwierzcie mi napatrzyłam się jak młodzi ludzie odkładali temat dzieci, ponieważ "są młodzi i mają czas, bo praca, bo dom, bo kariera" i często później był płacz i desperacja. Jeśli jesteście pewni, że chcecie mieć dziecko, ale nie wiecie czy teraz czas jest dobry to powiem tak: zróbcie badania.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

wg mnie kluczowe jest że nie chcesz i tyle wystarczy.


co do sytuacji macie bardzo dobre warunki finansowe i mieszkaniowe. Równie db możesz teraz urodzić dziecko trochę odchować, i wrócić do pracy.
Natomiast odkładanie planów rodzicielskich bo budowa domu to dla mnie głupota i tyle. Jak budowa domu miałaby tak wpływać na życiowe wybory to na co komu takie obciążenie.

[Nathicana]

Ja uważam, że lepiej z błędem zacząć niż perfekcyjnie zwlekać, ja rozumiem, że są pary które czekają na idealny moment w życiu ale jak dla mnie nigdy takiego momentu niema, bo zawsze jest 'coś' to tamto siamto i lata lecą...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[535de3f481873e06c5a5c33016fd2a44dce7d9b2_606b967225802]

Skoncz studia, bo jak zajdziesz, nie wiadomo czy skonczysz. Jedne kobiety ciaze znosza swietnie, inne gorzej, nie ma co ryzykowac.

[A_della]

Nikomu, kto ma wybór - teraz albo za jakiś czas, nie poleciłabym teraz. Sama zmieniłam plany, bo chciana ciąża jest szczęściem, ale i ogromnym stresem związanym ze zdrowiem swoim i dziecka - zwłaszcza za pierwszym razem. Bez pewnego, stabilnego dostępu do potrzebnej pomocy medycznej to jest potężny stres nawet jak nic złego się nie dzieje, a obecna sytuacja jest skrajnie niestabilna.

A jeśli coś pójdzie nie tak, to wylądujesz na patologii ciąży, oddziale, który nawet z regularnymi wizytami bliskich i dostawami jedzenia z zewnątrz jest bardzo trudny do wytrzymania, zamknięta w całkowitym odcięciu od bliskich, domu i świata na kilka tygodni albo miesięcy.

[melkmeisje]

Ja tu widze same argumenty na nie: nieskonczone studia, male mieszkanie, brak wlasnego mieszkania, mlody wiek, poczatki (dopiero pierwszej?) pracy zawodowej, pandemia, sama nie jestes przekonana... No nie. Nie wiem, po co sie tak spieszyc

[Ellen_Ripley]

Autorko, nie jestem pewna czy nie wzięlibyście sobie zbyt wiele na głowy, ale to Wasze głowy. Przegadałabym solidnie, wzdłuż i wszerz plany i je usystematyzowała. Oboje musicie chcieć zaangażować się w ewentualną ciążę.

[Krystal_26]

Ja też bym wolała poczekać aż ta sytuacja z covidem się uspokoi. Teraz nawet po zwykłej wizycie kontrolnej u lekarza możesz trafić na kwarantannę albo się faktycznie czymś zarazić, już nie mówiąc o pobycie w szpitalu! Bardzo niefajnie ze strony twojego męża że akurat teraz tak naciska, szczególnie, że to nie on będzie musiał chodzić po lekarzach i iść rodzic do szpitala :/

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[kocia_lapka]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88203070]
Nie możesz mieć pewności, że tak będzie cały czas. Od lutego mogą przywrócić normalne zajęcia [/QUOTE]
Ma pewność, ponieważ są to studia internetowe.

Co prawda nieskończone studia nie są dla mnie żadnym argumentem, jednak początki pracy, mały metraż- to są dla mnie argumenty, że warto poczekać. Warto poczekać na moment jak będziecie mieszkali na metrażu, który Was satysfakcjonuje, a Ty zdobędziesz większe doświadczenie, by po macierzynskim móc bez problemu wrócić do pracy.

[bardzosmutnadziewczyna]

Napisane przez laila24

Panicznie się boję tego bólu, ewentualnej traumy - nie wiem co mnie czeka i to jak zaakceptuje siebie po ciąży.

Nie jesteś gotowa psychicznie na ciążę, poród, macierzyństwo. Póki co daruj sobie.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Bez przesady z tym małym mieszkaniem. 48m2 to w sumie 2 pokoje w wielkiej płycie tylko wizaż potrafi uznać za normalność jedynie mieszkania na rodzinę 60+. Co do hajsu mają 12 - 14 tyś miesięcznie więc i biedni zdecydowanie nie są. I bez przesady z tym wojującym feminizmem że on ma iść na tacierzynski skoro to jego firma pewnie jest podstawą w generowaniu ich dochodów.



Każdy też pomija że autorka kombinuje w stronę powrotu w rodzinne strony bo tam ma rodziców i perspektywę na pomoc rodziców i domek. Takie planowanie rodziny pod rodziców w tle. Ja jej się nie dziwię szczególnie że tam są jej rodzinne strony więc i sentyment ją ciągnie tylko no.



Natomiast gdybyś teraz autorko zaszła w ciąże to rodziłabyś w okolicy lata. I w okolicy lata miałabyś być może obronę. Dla mnie bez sensu nakładać obronę pracy z porodem i połogiem bo zwyczajnie może ci się nie chcieć. Skup się teraz na magisterce a o odstawieniu antykoncepcji pomyśl np. po nowym roku. Przy założeniu że to magisterka miałaby być przeszkodą, natomiast u Ciebie jest tak że dla Ciebie za wcześnie więc tu raczej poza konkursem.