Jestem zbyt wrażliwa?

[malina11234]

Cześć,
Na wstępnie zaznaczę, że nie jestem z osób użalających się nad sobą.
Staram się mimo wszystko pozytywnie nastawiać się do ludzi i ZAWSZE się rozczarowuję. Przytoczę kilka sytuacji życiowych.

1. Praca. Skończyłam studia i dostałam dość ambitną pracę, wymagającą dużego zaangażowania jak dla świeżaka po studiach. Kierownik odesłał mnie do dziewczyny, która ma inny region niż ja, bo starsza, bo doświadczona, bo pomoże. W robocie staram się być samodzielna, ale muszę ogarniać na raz dużo nowych rzeczy, więc mecze pytaniami czy to szefa czy koleżanki.
Po miesiącu dziewczyna mówi mi przez telefon, że ona nie zamierza mi ciągle pomagać, bo trochę samodzielności - chociaż przejmuję jej obowiązki z racji ciąży i wiele rzeczy to sprawy, które były otwarte jeszcze przed moim zatrudnieniem. Dziewczyna przy szefie się uśmiecha, gdy do niej dzwonię jest zimną s..ą.
2. Mieszkam na zamkniętym osiedlu. Mamy garaż podziemny pod blokiem bez windy, dlatego trzeba wyjść na zewnątrz, obejść blok i wejść do garażu. Może z 20 kroków.
Idę spóźniona do auta bez maseczki na twarzy. o 7 rano osiedlowe aktywistki bazgrają kredą napis ''załóż maseczkę".Na ich widok chowam twarz w szalik. Aktywistki zaczepiają mnie i bezczelnym tonem mówią do mnie "chyba widzi Pani co tutaj jest napisane".
Dodam, że maskę noszę wszędzie, dezynfekuję ręce co 5 minut.
3. Umawiam się z kobietą na lekcję angielskiego z początkiem nowego miesiąca. Ona, że ok, jesteśmy dogadane. Napisałam jej na wstępnie jakie mam oczekiwania po zajęciach, poziom języka itd, a ona, że musi i tak poziom ocenić na pierwszych zajęciach, co jest dla mnie naturalne. Piszę do niej dzisiaj, czy zajęcia aktualne, a ona na to, że mam tylko oczekiwania, a nauczyciel powinien się szanować i proszę sobie poszukać☠innego lektora...
4. Idę do lekarza, bo ma dobre opinię, prawdziwy specjalista, co za 15 min konsultacji bierze 300 zł. Potwierdza niezbyt pozytywną diagnozę innego lekarza, istnieje konieczność laparoskopii. Pytam go o ryzyko.
"No wie Pani co, ryzyko jest zawsze, tym bardziej, że jest Pani młoda i może dojść do uszkodzenia struktury macicy, a wtedy z ciążą może być słabo. Może wytniemy zmianę, a może trzeba będzie usunąć cały jajnik. Niech Pani przedyskutuje z partnerem plany macierzyńskie."
I tyle, mówi mi to jakby stwierdzał, że mamy teraz jesień. Ma inną pacjentkę, więc muszę spadać. Operację i tak będę musiała zrobić prywatnie, wydać 8k i nie mam pewności co podczas niej zostanie usunięte, bo lekarz nie jest w stanie tego określić
5. Temat aborcji w Polsce mnie tylko dobija. Rozmawiam z partnerem o obecnej sytuacji. Mówię mu, że może powinniśmy iść na protest. Śmieje się i mówi, po co, mamy pieniądze i wsparcie rodziny, to nas nie dotyczy.

Czy myślicie ze przesadzam i jestem zbyt wrażliwa ?
A może nie umiem rozmawiać z ludźmi ?
Sama nie wiem. Moja praca bazuje na kontaktach z ludźmi i wydaje mi się, że w tej materii nie ma problemu.

Wiele małych spraw mnie przytłacza,
staram się zakładać, że będzie dobrze,
wierzę, że lekarz wykaże się empatią,
nauczyciel zrozumie, że moje oczekiwania wynikają z tego, że mam w głowie jakiś cel nauki (praca, rozmowy z klientami, fajne zwroty) a nie braku szacunku, (!)
w pracy ktoś mi podpowie, ale nie będzie prowadzić za rękę,
facet zrozumie mnie, że mi żle z powodu sytuacji panującej w Polsce.

[Mad_Max]

To chyba nie kwestia przesadzania tylko naiwnego podejścia do życia i silnego przekonania, że ludzie są, lub powinni być tacy, jakich sobie wymyśliłaś.

[Patizm]

No ale to kwestia tego jak bardzo sie tymi sytuacjami zameczalas potem i jak dlugo po je przezywalas.

[Mija62]

Ha ha haa

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Magdallona]

Napisane przez malina11234

Cześć,
Na wstępnie zaznaczę, że nie jestem z osób użalających się nad sobą.
Staram się mimo wszystko pozytywnie nastawiać się do ludzi i ZAWSZE się rozczarowuję. Przytoczę kilka sytuacji życiowych.

1. Praca. Skończyłam studia i dostałam dość ambitną pracę, wymagającą dużego zaangażowania jak dla świeżaka po studiach. Kierownik odesłał mnie do dziewczyny, która ma inny region niż ja, bo starsza, bo doświadczona, bo pomoże. W robocie staram się być samodzielna, ale muszę ogarniać na raz dużo nowych rzeczy, więc mecze pytaniami czy to szefa czy koleżanki.
Po miesiącu dziewczyna mówi mi przez telefon, że ona nie zamierza mi ciągle pomagać, bo trochę samodzielności - chociaż przejmuję jej obowiązki z racji ciąży i wiele rzeczy to sprawy, które były otwarte jeszcze przed moim zatrudnieniem. Dziewczyna przy szefie się uśmiecha, gdy do niej dzwonię jest zimną s..ą.
2. Mieszkam na zamkniętym osiedlu. Mamy garaż podziemny pod blokiem bez windy, dlatego trzeba wyjść na zewnątrz, obejść blok i wejść do garażu. Może z 20 kroków.
Idę spóźniona do auta bez maseczki na twarzy. o 7 rano osiedlowe aktywistki bazgrają kredą napis ''załóż maseczkę".Na ich widok chowam twarz w szalik. Aktywistki zaczepiają mnie i bezczelnym tonem mówią do mnie "chyba widzi Pani co tutaj jest napisane".
Dodam, że maskę noszę wszędzie, dezynfekuję ręce co 5 minut.
3. Umawiam się z kobietą na lekcję angielskiego z początkiem nowego miesiąca. Ona, że ok, jesteśmy dogadane. Napisałam jej na wstępnie jakie mam oczekiwania po zajęciach, poziom języka itd, a ona, że musi i tak poziom ocenić na pierwszych zajęciach, co jest dla mnie naturalne. Piszę do niej dzisiaj, czy zajęcia aktualne, a ona na to, że mam tylko oczekiwania, a nauczyciel powinien się szanować i proszę sobie poszukaćâ˜☠innego lektora...
4. Idę do lekarza, bo ma dobre opinię, prawdziwy specjalista, co za 15 min konsultacji bierze 300 zł. Potwierdza niezbyt pozytywną diagnozę innego lekarza, istnieje konieczność laparoskopii. Pytam go o ryzyko.
"No wie Pani co, ryzyko jest zawsze, tym bardziej, że jest Pani młoda i może dojść do uszkodzenia struktury macicy, a wtedy z ciążą może być słabo. Może wytniemy zmianę, a może trzeba będzie usunąć cały jajnik. Niech Pani przedyskutuje z partnerem plany macierzyńskie."
I tyle, mówi mi to jakby stwierdzał, że mamy teraz jesień. Ma inną pacjentkę, więc muszę spadać. Operację i tak będę musiała zrobić prywatnie, wydać 8k i nie mam pewności co podczas niej zostanie usunięte, bo lekarz nie jest w stanie tego określić
5. Temat aborcji w Polsce mnie tylko dobija. Rozmawiam z partnerem o obecnej sytuacji. Mówię mu, że może powinniśmy iść na protest. Śmieje się i mówi, po co, mamy pieniądze i wsparcie rodziny, to nas nie dotyczy.

Czy myślicie ze przesadzam i jestem zbyt wrażliwa ?
A może nie umiem rozmawiać z ludźmi ?
Sama nie wiem. Moja praca bazuje na kontaktach z ludźmi i wydaje mi się, że w tej materii nie ma problemu.

Wiele małych spraw mnie przytłacza,
staram się zakładać, że będzie dobrze,
wierzę, że lekarz wykaże się empatią,
nauczyciel zrozumie, że moje oczekiwania wynikają z tego, że mam w głowie jakiś cel nauki (praca, rozmowy z klientami, fajne zwroty) a nie braku szacunku, (!)
w pracy ktoś mi podpowie, ale nie będzie prowadzić za rękę,
facet zrozumie mnie, że mi żle z powodu sytuacji panującej w Polsce.

Ale co dokładnie Cię irytuje? To, że Twoje założenia co do dobroci ludzkiej się nie sprawdzają czy to, że ktoś w jakiś sposób depcze Twoje granice?

Buców wokół jest niestety pełno. Zauważyłam, że mnie takie sprawy kiedyś też denerwowały, bo się odpowiednio nie stawiałam, a później myślałam "a trzeba było dogadać". Czy odpyskowujesz tym ludziom odpowiednio?

Głąbów (w dodatku bezczelnych) nie brakuje na tym świecie, a też dużo ludzi próbuje w byle sytuacji traktować innych z wyższością, więc jak ktoś się do mnie niegrzecznie odzywa to od razu mówię, co o tym sądzę i już mi to po głowie nie chodzi.

Na przykład dzwoniłam ostatnio na infolinię gazowni, czy czynność x wystarczy do przepisania gazu. Mówią, że tak. Wykonałam, brak odzewu przez 2 tygodnie. Dzwonię jeszcze raz, a baba mówi "hyy! bo pani to źle zrobiła, trzeba było..." to mówię, że ostatnio co innego słyszałam, więc sobie może wsadzić swoje "hy!". Baba "hy! ja nie odpowiadam za moich kolegów ble ble ble". Uznałam to za wybitnie bezczelne, więc skomentowałam, że widać nie mają jednolitych procedur, a baba ma chyba mentalność z prlu. Powinni szkolić takich pracowników, by mówili "a to przepraszamy najmocniej", a nie jakieś "hy!".

Ja po prostu widzę, że jak odpowiednio odpyskuję to mam spokój mentalny, bo wiem, że są jakieś tam moje nieprzekraczalne granice i to mi daje jakieś poczucie bezpieczeństwa.

Lekarze chyba też myślą, że są jacyś wielce szanowani albo coś. Dla mnie nie jest to żaden zawód zasługujący na wielki szacunek i traktuję lekarza jak każdego innego człowieka, co niektórych zakompleksionych panów dochtorów z przerośniętym ego chyba nie lada denerwuje.

Ludzie, których Ty spotkałaś to według mnie buce.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Jak dla mnie bardzo chcesz, żeby Twoje otoczenie było zawsze za Tobą, dla Ciebie i było zawsze miło i uroczo. Nie takie jest życie i poza partnerem (z powodu postawy i światopoglądu) aż tak by mnie to wszystko nie obeszło.
Ale ja to ja i moja wrażliwość, a także moje doświadczenie życiowe.

[Vanir410]

Napisane przez malina11234

Po miesiącu dziewczyna mówi mi przez telefon, że ona nie zamierza mi ciągle pomagać, bo trochę samodzielności - chociaż przejmuję jej obowiązki z racji ciąży i wiele rzeczy to sprawy, które były otwarte jeszcze przed moim zatrudnieniem. Dziewczyna przy szefie się uśmiecha, gdy do niej dzwonię jest zimną s..ą.

No to jest małpą. I co z tego? Po za tym nie dziwię się - ma swoje obowiązki, a i tak ciągle i ciągle musi ci coś pomagać. Przez to jest mniej produktywna itp.

Napisane przez malina11234

Aktywistki zaczepiają mnie i bezczelnym tonem mówią do mnie "chyba widzi Pani co tutaj jest napisane".
Dodam, że maskę noszę wszędzie, dezynfekuję ręce co 5 minut.

A skąd one mają wiedzieć, czy idziesz długo, krótko i gdzie? Zwróciły uwagę to zwróciły. Gdzie problem?

I za żadne skarby nie uwierzę, że ktoś dezynfekuje dłonie co 5 minut.

Napisane przez malina11234

Piszę do niej dzisiaj, czy zajęcia aktualne, a ona na to, że mam tylko oczekiwania, a nauczyciel powinien się szanować i proszę sobie poszukać☠innego lektora...

Nie rozumiem przyznam szczerze.

Napisane przez malina11234

5. Temat aborcji w Polsce mnie tylko dobija. Rozmawiam z partnerem o obecnej sytuacji. Mówię mu, że może powinniśmy iść na protest. Śmieje się i mówi, po co, mamy pieniądze i wsparcie rodziny, to nas nie dotyczy.

Skoro tak dezynfekujesz ciągle ręce to chcesz iść na protest w tłum ludzi?

I widać, że facet ma inne poglądy. Słabo, że śmieje się.

Napisane przez malina11234

Czy myślicie ze przesadzam i jestem zbyt wrażliwa ?

Jak dla mnie szukasz problemów.

Napisane przez malina11234

Wiele małych spraw mnie przytłacza,
staram się zakładać, że będzie dobrze,
wierzę, że lekarz wykaże się empatią,
nauczyciel zrozumie, że moje oczekiwania wynikają z tego, że mam w głowie jakiś cel nauki (praca, rozmowy z klientami, fajne zwroty) a nie braku szacunku, (!)
w pracy ktoś mi podpowie, ale nie będzie prowadzić za rękę,
facet zrozumie mnie, że mi żle z powodu sytuacji panującej w Polsce.

Lekarz ma cię leczyć, a nie być empatyczny.

Nauczyciel to też tylko człowiek. Babka nie chce kasy? Szczególnie w obecnych czasach, gdzie tłum ludzi traci pracę? Niech Cie w nos pocałuję. Znajdziesz bez problemu innego.

W pracy też zrozum, że ludzie mają swoje obowiązki i nie chcą stale kogoś niańczyć. Nie rozumiałam tego do momentu, gdy przydzielili mi praktykanta. Spróbuj najpierw robić sama, kombinuj, a w ostateczności dopiero pytaj.

Dodaj też, że KAŻDY jest obecnie zmęczony, zirytowany i ma zwyczajnie dosyć. Sytuacja ogólna jest jaka jest. Także tutaj włóż również odrobinę zrozumienia.

[zuza_antczak]

Sama nie wiem czy to wrażliwość czy są jakieś inne powody.
Wiem, że warto dbać tylko o siebie. Nie ma sensu oczekiwać zbyt wiele od ludzi, bo prędzej czy później na kimś się zawiedziesz.
Pierwsza zasada - rób i działaj według tylko swoich przekonań, jeśli ktoś się z tym nie zgadza to nie ma praw Cię ograniczać.
Druga zasada - słowo przepraszam zamień na dziękuję (zamiast przepraszam, że się spóźniłam - dziękuję, że zaczekałeś). Pomaga budować swoją pewność siebie i Twój wizerunek silnej osoby.

Żadne wątpliwości i problemy nie są głupie. Dużo siły i powodzenia

[squirrelqa]

Autorko, kilka lat temu też mieliłam w głowie i przeżywałam takie sytuacje. Może byłam zbyt wrażliwa, zbyt delikatna itd.
Ale w ciągu ostatnich kilku lat uodporniłam się na takie rzeczy, olewam je i już tak ich nie przeżywam. Bardzo w tym pomaga większa pewność siebie i brak przeświadczenia, że wszyscy na pewno obserwują każdy Twój krok, interesują się tylko Tobą i są dla Ciebie, a patrzą i później obgadują, komentują itd.
Możesz oczekiwać i wymagać tego, co powinnaś (pomoc w pracy w rozsądnych granicach, opinia lekarza, nauka języka), ale jak ci ludzie są szorstcy w stosunku do Ciebie, to nie memłaj tego w głowie, nie rozmyślaj, nie przeżywaj! To nie Twoja sprawa.

Napisane przez zuza_antczak

Druga zasada - słowo przepraszam zamień na dziękuję (zamiast przepraszam, że się spóźniłam - dziękuję, że zaczekałeś). Pomaga budować swoją pewność siebie i Twój wizerunek silnej osoby.

Fajne Postaram się o tym bardziej pamiętać.
Chyba nadal za dużo przepraszam.

[Ellen_Ripley]

Polecam kanał Charisma on command skoro jest u Ciebie ok z angielskim.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

O co chodzi z tym lekarzem? Co miał zrobić oprócz postawienia diagnozy w neutralny sposób?

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez squirrelqa

Autorko, kilka lat temu też mieliłam w głowie i przeżywałam takie sytuacje. Może byłam zbyt wrażliwa, zbyt delikatna itd.
Ale w ciągu ostatnich kilku lat uodporniłam się na takie rzeczy, olewam je i już tak ich nie przeżywam. Bardzo w tym pomaga większa pewność siebie i brak przeświadczenia, że wszyscy na pewno obserwują każdy Twój krok, interesują się tylko Tobą i są dla Ciebie, a patrzą i później obgadują, komentują itd.
Możesz oczekiwać i wymagać tego, co powinnaś (pomoc w pracy w rozsądnych granicach, opinia lekarza, nauka języka), ale jak ci ludzie są szorstcy w stosunku do Ciebie, to nie memłaj tego w głowie, nie rozmyślaj, nie przeżywaj! To nie Twoja sprawa.


Fajne Postaram się o tym bardziej pamiętać.
Chyba nadal za dużo przepraszam.

Zgadzam się, miałam tak samo Chociaż nie miałam przeświadczenia, że wszyscy na mnie patrzą itd. Natomiast ważna jest kwestia poczucia własnej wartości, nad którą ciągle pracuję.
Mnie przeczołgały w życiu różne problemy i już lepiej to znoszę. Jeśli chodzi o takie najgorsze reakcje to np. pamiętam do dziś, jak poszłam po wielogodzinnej operacji ojca do lekarza, następnego dnia, zapytać o sytuację itd. Ten tak tylko na mnie popatrzył i powiedział, że powinnam iść na pielgrzymkę (sic!). Myślałam, że padnę na miejscu, wybiło mi to wszystkie pytania, argumenty, a zazwyczaj byłam mocno asertywna i dociekliwa.

To oczywiście nie jest rzecz, która będzie moją stałą domeną, bo jak jestem zmęczona, przytłoczona masą swoich problemów, to nadal chamska reakcja potrafi mnie w danej sytuacji rozłożyć, np. mogę się poryczeć Najgorzej jest wieczorem, kiedy tego wszystkiego się nazbiera z całego dnia (nie chamskich wg mnie sytuacji, tylko ogólnie przeżyć), jestem zdecydowanie zmęczona i staram się chronić. Rano moja odporność jest zdecydowanie większa. Ale mam z tym luz i daje sobie przestrzeń na reakcje, choćby to miał być śmieszny płacz u 30latki.

Ja to sobie tłumaczyłam naiwnością i wiarą właśnie we własny świat, oczekiwania, że ja jestem życzliwą, pozytywną osobą, to inni też powinni tacy być. Bo ja się staram, bo mi nie jest też w życiu lekko itd. Nadal mnie wkurzają takie osoby, ale właśnie potrafię już się odciąć.
Ja próbowałabym tylko na Twoim miejscu rozmawiać z facetem, żeby on bliżej poznał Twoją perspektywę świata, bo gdzieś to będzie Cię ranić, a zakładam, że to nie jest jedna taka sytuacja.

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88241551]O co chodzi z tym lekarzem? Co miał zrobić oprócz postawienia diagnozy w neutralny sposób?[/QUOTE]


oraz o co chodzi z koniecznością robienia operacji jajnika prywatnie? uważasz, że w szpitalu na NFZ zrobią gorzej? żebyś się nie zdziwiła, jak w przypadku powikłań i tak wylądujesz w państwowym szpitalu, bo prywatny ośrodek umyje ręce albo nie będzie miał takich technicznych możliwości jak szpital.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[dzwonek_dzyn_dzyn]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88241633]Treść usunięta[/QUOTE]
HalinaGrazyna, a Ty w USA mieszkasz, jeśli można spytać?

Ile już tam jestes?

I na prawdę taką dużą różnicę w mentalności widzisz? Czy może to raczej efekt kwaśnych winogron, żeby nie tęsknić za krajem...?


Mnie czasem też dobijają neurotyczne, przesadne i nieżyczliwe reakcje ludzi. Ale zawsze się pocieszam wtedy, że przecież większość ludzi jednak zachowuje się względnie normalnie. A wyjątki nie powinny nam zaciemniać ogólnego obrazu, przez skupianie się tylko na nich. Można sobie np. policzyć ile osób było w tym tygodniu dla mnie miłych, albo chociaż neutralnych, a na to ile przypada niemiłych zachowań. Wtedy można zauważyć, że ta proporcja nie jest taka zła, że przynajmniej połowa ludzi jest OK.

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

Moim zdaniem przesadzasz. Ludzie sa jacy sa. Zdystansuj sie do tego. Nie chce cie uczyc to niech spada. A z tym lekarzem to nie wiem o co Ci wlasciwie chodzi?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[wakeupme32]

Napisane przez malina11234

Cześć,
Na wstępnie zaznaczę, że nie jestem z osób użalających się nad sobą.
Staram się mimo wszystko pozytywnie nastawiać się do ludzi i ZAWSZE się rozczarowuję. Przytoczę kilka sytuacji życiowych.

1. Praca. Skończyłam studia i dostałam dość ambitną pracę, wymagającą dużego zaangażowania jak dla świeżaka po studiach. Kierownik odesłał mnie do dziewczyny, która ma inny region niż ja, bo starsza, bo doświadczona, bo pomoże. W robocie staram się być samodzielna, ale muszę ogarniać na raz dużo nowych rzeczy, więc mecze pytaniami czy to szefa czy koleżanki.
Po miesiącu dziewczyna mówi mi przez telefon, że ona nie zamierza mi ciągle pomagać, bo trochę samodzielności - chociaż przejmuję jej obowiązki z racji ciąży i wiele rzeczy to sprawy, które były otwarte jeszcze przed moim zatrudnieniem. Dziewczyna przy szefie się uśmiecha, gdy do niej dzwonię jest zimną s..ą.
2. Mieszkam na zamkniętym osiedlu. Mamy garaż podziemny pod blokiem bez windy, dlatego trzeba wyjść na zewnątrz, obejść blok i wejść do garażu. Może z 20 kroków.
Idę spóźniona do auta bez maseczki na twarzy. o 7 rano osiedlowe aktywistki bazgrają kredą napis ''załóż maseczkę".Na ich widok chowam twarz w szalik. Aktywistki zaczepiają mnie i bezczelnym tonem mówią do mnie "chyba widzi Pani co tutaj jest napisane".
Dodam, że maskę noszę wszędzie, dezynfekuję ręce co 5 minut.
3. Umawiam się z kobietą na lekcję angielskiego z początkiem nowego miesiąca. Ona, że ok, jesteśmy dogadane. Napisałam jej na wstępnie jakie mam oczekiwania po zajęciach, poziom języka itd, a ona, że musi i tak poziom ocenić na pierwszych zajęciach, co jest dla mnie naturalne. Piszę do niej dzisiaj, czy zajęcia aktualne, a ona na to, że mam tylko oczekiwania, a nauczyciel powinien się szanować i proszę sobie poszukać☠innego lektora...
4. Idę do lekarza, bo ma dobre opinię, prawdziwy specjalista, co za 15 min konsultacji bierze 300 zł. Potwierdza niezbyt pozytywną diagnozę innego lekarza, istnieje konieczność laparoskopii. Pytam go o ryzyko.
"No wie Pani co, ryzyko jest zawsze, tym bardziej, że jest Pani młoda i może dojść do uszkodzenia struktury macicy, a wtedy z ciążą może być słabo. Może wytniemy zmianę, a może trzeba będzie usunąć cały jajnik. Niech Pani przedyskutuje z partnerem plany macierzyńskie."
I tyle, mówi mi to jakby stwierdzał, że mamy teraz jesień. Ma inną pacjentkę, więc muszę spadać. Operację i tak będę musiała zrobić prywatnie, wydać 8k i nie mam pewności co podczas niej zostanie usunięte, bo lekarz nie jest w stanie tego określić
5. Temat aborcji w Polsce mnie tylko dobija. Rozmawiam z partnerem o obecnej sytuacji. Mówię mu, że może powinniśmy iść na protest. Śmieje się i mówi, po co, mamy pieniądze i wsparcie rodziny, to nas nie dotyczy.

Czy myślicie ze przesadzam i jestem zbyt wrażliwa ?
A może nie umiem rozmawiać z ludźmi ?
Sama nie wiem. Moja praca bazuje na kontaktach z ludźmi i wydaje mi się, że w tej materii nie ma problemu.

Wiele małych spraw mnie przytłacza,
staram się zakładać, że będzie dobrze,
wierzę, że lekarz wykaże się empatią,
nauczyciel zrozumie, że moje oczekiwania wynikają z tego, że mam w głowie jakiś cel nauki (praca, rozmowy z klientami, fajne zwroty) a nie braku szacunku, (!)
w pracy ktoś mi podpowie, ale nie będzie prowadzić za rękę,
facet zrozumie mnie, że mi żle z powodu sytuacji panującej w Polsce.

1. sama piszesz że zamęczasz pytaniami koleżankę. Może w Twoim mniemaniu dużo sama robisz, wg niej robisz za mało- spróbuj z nią wyjaśnić, może sama ma dużo roboty na głowie i pomaganie Tobie powoduje że ma roboty tylko więcej za te same pieniądze więc to może frustrować. do tego jest w ciąży, wiadomo że nie wszyscy w ciąży się czują optymalnie, hormony swoje robią. Nie bronię jej ale może nie jest to robienie Ci specjalnie na złość tylko normalne życie. No tak jest w pracy bywa różnie, nie z każdym można konie kraść.



2. a skąd miały wiedzieć że Ty tylko na chwilę wyszłaś i poza tą sytuacją jesteś zamaseczkowana ciągle? na czole nie miałaś wypisane przecież.



3. nie chce to nie, łaski nie robi. Czym się tu przejmować? przecież za darmo nie chciałaś lekcji, tylko jej zapłacić. Znajdziesz lepszą i milszą nie ma co w ogóle sobie tym głowy zaprzątać.



4. tu to już zupełnie nie rozumiem o co Ci chodzi. Gość Ci powiedział co Ci dolega, jaki plan leczenia. Czego od niego oczekiwałaś? żaden lekarz nie da Ci gwarancji że się uda przeprowadzić operację zgodnie z założeniami bo nigdy takiej gwarancji nie ma. Zabieg to zabieg, nie wiadomo jak zareagujesz na znieczulenie, co się wydarzy w trakcie operacji. Ryzyko niewielkie ale zawsze jest więc Ci powiedział zgodnie z prawdą. Zakres operacji też może się różnie zdarzyć, dopiero jak tam "wejdą do środka" to zobaczą dokładnie co i jak. Więc naprawdę nie wiem czego od niego oczekiwałaś. Miał Cie przytulić czy co? Od lekarza wymagam że ma dobrze robić swoją robotę, ma być fachowcem który mnie wyleczy i wolę żeby był oschły i skuteczny niż empatyczny i konował.



5. No z partnerem macie inne zdanie, musicie to przedyskutować ale co to ma do wrażliwości?



moim zdaniem nieco przesadzasz, za bardzo się nakręcasz w normalnych sytuacjach i sobie wmawiasz że ludzie są dla Ciebie specjalnie niemili. A tak w znacznej większości przypadków nie jest

[tinpanalley]

C'est la vie. To po prostu proza życia. Nie można rozdrabniac się i oczekiwać od ludzi podręcznikowych zachowań. Inaczej staniemy się zgryźliwymi babami, które każdą rozmowę zaczynają od : "jak ta Kowalska mogła? JA bym tak nie mogła."
Co nie oznacza, że trzeba udawać, że wszystko jest ok, kiedy ktoś jest chamem.
Swoją drogą, śmieszy mnie takie przedstawianie siebie, jako tej królewny, co to każde ziarnko grochu ją uwiera, a jednocześnie wytyka innym ich poglądy (aktywistki osiedlowe, czy inne podejście do protestu)

[dzwonek_dzyn_dzyn]

Dziękuję HalinaGrazyna za odpowiedź na moje pytania.

Co do tej sytuacji z lekarzem jeszcze. Ja na przykład od lekarza wymagam tylko żeby nie był chamski i żeby nie partaczył. Jakiś wylewny, rozmowny być nie musi. Rozumiem, że jak się płaci, to się wymaga, jednak lekarze z reguły są przemęczeni. Poczytaj też o wypaleniu zawodowym. A ciężko jest się w takim zawodzie nie wypalić, nie zobojętnieć po jakimś czasie. Lekarz gdyby każdego pacjenta przeżywał, to by skończył w psychiatryku. Musi być obojętny, żeby mógł trzeźwo myśleć i dzięki temu pomagać wielu ludziom.
Co do sytuacji z partnerem, to partner wyraził swoje zdanie. Ty powiedziałaś swoje, następnie on powiedział swoje. I jaki masz z tym problem? Jeśli uważasz, że was sprawa aborcji dotyczy i trzeba iść protestować, a on tego tak nie widzi, to podaj mu argumenty za swoją opinią i pociągnijcie dyskusję dalej. Wtedy może go przekonasz. A zrozumiałam, że na tym się dyskusja skończyła, że on powiedział co uważa, a Ty się poczułaś urażona i zakończyłaś rozmowę. Jeśli tak, to problem tu widzę taki, że nie powiedziałaś dalej swoich poglądów, nie pociągnęłaś dalej dyskusji. On może nie czytać w Twoich myślach i nie wiedział, że chcesz dalej rozmawiać na ten temat. Jak to dla Ciebie ważne, to spróbuj z nim jeszcze podyskutować.

Z tą nauką języka i maseczkami, to moim zdaniem spotkałaś się z przesadnymi, neurotycznymi reakcjami. Ja sama na przykład nosze maseczkę, ale nie wytykam komuś, bo wiem, że mi się też raz zdarzyło zapomnieć kiedyś, albo może się to zdarzyć w przyszłości. Ale ludzie się boją, a poza tym niektórzy zwyczajnie lubią innym wytykać i czepiać się, podczas gdy sami wcale święci nie są. Chyba się czują jacyś lepsi wtedy, czy coś takiego. A pani od nauki języka, to już taki skrajny przykład bycia drażliwym na punkcie własnego ego.

Co do sytuacji w pracy, to z kolei tego nie umiem ocenić. Czy rzeczywiście za dużo prosiłaś o pomoc, czy było obowiązkiem tej kobiety Ci pomóc. Tu się nie wypowiem.

[mariola_rudakowska]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88241633]Treść usunięta[/QUOTE]
Coś w tym jest.My Polacy,mamy już taką mentalność.Aż przykro czasami,usta do kogoś otworzyć .A z Tobą Autorko,wszystko w porządku.

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

Takie sytuacje beda i moga byc jeszcze gorsze

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Kwestii z lekarzem nie rozumiem. Potwierdził diagnozę, powiedział o ryzyku, które zależy od tak wielu czynnikow, że raczej nikt nie poda nic dokładniej. Były jakieś wątpliwości, ktorych nie wytłumaczył? Autorka dopytywała? Bo tego już nie ma w opisie. Lekarz przekazał wiadomość neutralnie (tak wg mnie wynika z opisu) więc profesjonalnie.

Co do koleżanki. Powiedziała wprost, że nie może ciągle pomagać Autorce. Trzeba było w takim razie prosić o pomoc kierownika. Czemu ma sie zachowywać do kierownika inaczej skoro może ma z nim dobry kontakt?

Ten opis jest tak lakoniczny, że ciężko stwierdzić czy to autorka przesądza czy faktycznie trafiła na buców. Tak czy siak ludzie tacy są, czasem mają gorszy dzień, czasem to różnica zachowan i tyle.

Wysłane z mojego CUBOT DINOSAUR przy użyciu Tapatalka

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

[1=11bd71622419137abe56ddf daa0fc1a26b0d8108_60b1760 31ff15;88242061]Takie sytuacje beda i moga byc jeszcze gorsze

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


A co to zmienia?

[MmeMechante]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;88242136]A co to zmienia? [/QUOTE]


To, że na pewne rzeczy, które nie są skrajnym chamstwem należy się uodpornić. Autorko, też tak kiedyś wszystko przeżywałam bo ktoś się na mnie krzywo spojrzał albo mnie nie lubił bo tak i nie mogłam się dowiedzieć czemu, lekarze też mnie czasem zbywali. Teraz mam to gdzieś jeśli ktoś mnie nie lubi, a jeśli chodzi o lekarzy to mówię wprost o co mi biega i nie odpuszczam dopóki się nie dowiem wszystkiego

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez MmeMechante

To, że na pewne rzeczy, które nie są skrajnym chamstwem należy się uodpornić. Autorko, też tak kiedyś wszystko przeżywałam bo ktoś się na mnie krzywo spojrzał albo mnie nie lubił bo tak i nie mogłam się dowiedzieć czemu, lekarze też mnie czasem zbywali. Teraz mam to gdzieś jeśli ktoś mnie nie lubi, a jeśli chodzi o lekarzy to mówię wprost o co mi biega i nie odpuszczam dopóki się nie dowiem wszystkiego

No tak, trzeba się uodpornić, ale zabrzmiało to tak, jakbyśmy bawili się tu w ranking skrajnego chamstwa. Włąściwie wszystko może być gorsze.

Wypowiedzi tutaj świadczą raczej o tym, że każdy z nas ma jakieś inne granice własnej, dajmy na to, wrażliwości, jak napisała autorka. I ja uważam, że nad własnymi odczuciami musimy pracować, ale też nie czuję, żebym mogła nie uważać, że ktoś mógł na mnie np. napluć, żeby być na to wkurzoną albo z tego powodu smutną. Mogę być wkurzona na to, że ktoś jest dla mnie nieuprzjemy, nawet jeśli to błahostka - kwestia jest taka, co ja z tym zrobię. Jeśli dowalam sobie, że się przejmuję, to raczej jest to zły kierunek. Kwestia chyba u takich osób jak ja jest taka, żeby to wyłapać, wkurzyć się i puścić dalej wolno.

I dalej, jesteś drugą osobą, która pisze o krzywym spojrzeniu przez inną osobę. Ja tutaj w sytuacjach zaprezentowanych przez autorkę nie widzę takiej ultradelikatności. Może to projekcja mojej własnej osoby, bo pozornie jestem asertywna i na pewno nie oczekuję, że wszyscy mają mnie lubić i być dla mnie super miłym, ale zwyczajnie chamstwo mnie rusza. No i inna kwestia, że uważam, że bycie życzliwym dla obcych ludzi, bez względu na wszystko, jest super wartością i daje naprawdę wiele.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;88242217]No tak, trzeba się uodpornić, ale zabrzmiało to tak, jakbyśmy bawili się tu w ranking skrajnego chamstwa. Włąściwie wszystko może być gorsze.

Wypowiedzi tutaj świadczą raczej o tym, że każdy z nas ma jakieś inne granice własnej, dajmy na to, wrażliwości, jak napisała autorka. I ja uważam, że nad własnymi odczuciami musimy pracować, ale też nie czuję, żebym mogła nie uważać, że ktoś mógł na mnie np. napluć, żeby być na to wkurzoną albo z tego powodu smutną. Mogę być wkurzona na to, że ktoś jest dla mnie nieuprzjemy, nawet jeśli to błahostka - kwestia jest taka, co ja z tym zrobię. Jeśli dowalam sobie, że się przejmuję, to raczej jest to zły kierunek. Kwestia chyba u takich osób jak ja jest taka, żeby to wyłapać, wkurzyć się i puścić dalej wolno.

I dalej, jesteś drugą osobą, która pisze o krzywym spojrzeniu przez inną osobę. Ja tutaj w sytuacjach zaprezentowanych przez autorkę nie widzę takiej ultradelikatności. Może to projekcja mojej własnej osoby, bo pozornie jestem asertywna i na pewno nie oczekuję, że wszyscy mają mnie lubić i być dla mnie super miłym, ale zwyczajnie chamstwo mnie rusza. No i inna kwestia, że uważam, że bycie życzliwym dla obcych ludzi, bez względu na wszystko, jest super wartością i daje naprawdę wiele.[/QUOTE]No mozesz byc wkurzona tylko to Ciebie bedzie niszczylo nie ta 2 osobe ktora zalozmy bedzie niemila, ale jak najbardziej masz prawo to tak przezywac. Ja tam sie uodpornilam i olewam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

[1=11bd71622419137abe56ddf daa0fc1a26b0d8108_60b1760 31ff15;88242244]No mozesz byc wkurzona tylko to Ciebie bedzie niszczylo nie ta 2 osobe ktora zalozmy bedzie niemila, ale jak najbardziej masz prawo to tak przezywac. Ja tam sie uodpornilam i olewam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


Ale co to znaczy, że się uodporniłaś, bo nie rozumiem procesu, jaki tutaj zaszedł?
Właśnie mnie to nie niszczy, bo niczego w sobie nie blokuję. Widzę taką sytuację, jeśli jestem w pełni sił mentalnych to właśnie się wkurzę, nawet wyzwę taką osobę w głowie, pomyślę swoje, ale to zaraz minie i idę dalej.