Jak długo zostać jeszcze za granicą

[ocococ]

Mam problem z decyzją jak dalej poprowadzić swoje życie.

Obecnie znajduje się za granicą. Przyjechałam tu tylko na miesiąc żeby cos odłożyć i po wakacjach zacząć studia. Poznałam tu jednak mojego obecnego chłopaka i zostałam. Pomyślałam że zostaniemy tu kolejny rok i razem wrócimy do Polski. Po czasie jednak okazało się że on planuje spędzić tu trochę więcej czasu. Na początku nie zastanawiałam się nad tym jak to będzie wszystko wyglądało. Teraz natomiast mija już jednak półtora roku od kiedy jesteśmy razem i czuję się coraz bardziej nieszczęśliwa i przytłoczona pobytem za granicą. Codziennie myślę o tym że powinnam być na studiach. Czuję że poświęcam dla tego związku zbyt wiele bo jednak moja przyszłość moje prawdziwe plany. Czuję się z tym wszystkim samotna bo kiedy zaczynam mu o tym wszystkim mówić ciężko znaleźć mi zrozumienie. On uważa że lepiej trzymać się pracy za granicą bo studia mi nic nie dadzą. Że ostatecznie za parę lat możemy wrócić do Polski i pojde na studia. Ja jednak nie wiem czy jestem w stanie wytrzymać tych parę lat skoro już teraz ciągle o tym myślę. Jemu łatwo jest tak mówić bo on niczego nie poswiecil. Wszystko jest tak jak on sobie zaplanował, moje plany były trochę inne. Mam 26 lat i boję się że "za parę lat" na moje studiowanie będzie trochę późno.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Poświęcanie planów zawodowych dla krótkiego związku, w którym najwyraźniej nie masz wsparcia w tym względzie, jest dla mnie głupotą. Facet odejdzie, studia zostaną.
Ale ważne jest też, gdzie teraz pracujesz - masz jakieś perspektywy czy to fizyczna praca na magazynie? I co konkretnie planowałaś studiować?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Szukaj sposobu, żeby zdobyć wykształcenie. Co chcesz studiować? Czy możesz studiować online? Też radzę się nie poświęcać dla krótkiego związku, nie wiesz czy coś z tego będzie.



Co do tego, że studia nic nie dają. Najczęściej słyszę takie coś od osób, które nie zdobyły żadnej konkretnej umiejętności na studiach albo poszły w nieprzemyślanym kierunku.

[ocococ]

Planowałam studiować filologię niderlandzk a a praca która tu wykonuje jest niestety fizyczna na hali produkcyjnej. Problemem jest to że wcześniej już spędziłam kilka lat za granicą pracując fizycznie dlatego może po kilku latach mam już takiej pracy dość i mam w głowie inne plany nieco ambitniejsze.

[patusiaa23]

Może studia za granicą?

[DarkChocolate666]

Napisane przez patusiaa23

Może studia za granicą?

Tez o tym pomyslalam. Chlopak mysli przyszlosciowo, nie dla kazdych studiow oplaca sie studiowac. Chcesz studiowac filologie niderlandzka, wiec przypuszczam, ze jestes w Holandii? Jak dobrze znasz jezyk?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Ja bym dopracowała do września i mocno oszczędzała. W październiku bym zaczęła studia.
No chyba że wiążesz przyszłość z krajem, w którym mieszkasz, to wtedy zdobywałabym wykształcenie na miejscu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Klaudia_24]

Mam podobny dylemat ...z tym, że jestem już po studiach (skończonych w PL) ...i też się waham, ponieważ w Polsce mam szanse na prace z wyższej półki i w przyszłości lepszą karierę i zarobki. Za granicą mam szanse głównie na pracę fizyczną (przynajmniej na razie) i zarobki lepsze niż w kraju ale raczej nie będzie to miało żadnej przyszłości. Jedynie mogę stracić to co do tej pory osiągnęłam (ewentualnie mocno opóźnić karierę zawodową i zaczynać od nowa za granicą -od nowa zdobywać uprawnienia, doświadczenie, robić kursy itd).



Dlatego rozumiem jak ciężki to jest wybór. Szczególnie, że teraz w PL jest tak dziwnie i jeszcze ta pandemia - przemawia to za zostaniem za granicą. A z drugiej stron czas nigdy nie będzie odpowiedni a z każdym rokiem, ciężej będzie Ci podjąć decyzje o powrocie i zaczęciu studiów. Możesz też pomyśleć o tych studiach za granicą. Z tym, że za granicą nie jest tak łatwo i tanio zacząć studia jak w Polsce. Szczególnie w przypadku licencjatu często wymagają by zdawać maturę międzynarodową plus certyfikaty potwierdzające znajomość języka. O wiele łatwiej jest dostać się na magisterkę lub na doktorat.

Temu prościej byś miała jakbyś chociaż w Polsce zrobiła sobie licencjat.

Zawsze też możesz...jak czujesz, że to ten jedyny chłopak, wykorzystać ten trudny czas jaki jest teraz czyli tę pandemię i przyjechać do Polski, załatwić sobie studia i wrócić do niego. Bo bardzo możliwe jest, że większość uczelni utrzyma zdalne nauczanie na semestr letni (jak nie cały to chociaż przez połowę więc zyskasz czas by jeszcze lepiej tego faceta poznać). Tylko, z kolei tu możesz mieć problem z pogodzeniem tego z pracą (bo często profesorowie wymagają by w konkretnych godzinach być na tych zajęciach online i w przeciwieństwie do tradycyjnych zajęć bardzo dużo zadają, dodają materiałów do przeczytania itd) - więc musiał by trochę się ten chłopak wykazać...

[skazana_na_bluesa]

Czemu nie podejmiesz studiów za granicą?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ocococ]

Najgorsze jest właśnie to że nie wiem czy to jest ten jedyny, a raczej z każdym dniem przekonuje się o tym że nie jest. Przez to mój dylemat coraz bardziej się pogłębia i czuję się tym powoli sfrustrowana.

---------- Dopisano o 11:18 ---------- Poprzedni post napisano o 11:17 ----------

Gdyby to był ten jedyny zapewne nie miałabym takich dylematów.

[DarkChocolate666]

Napisane przez ocococ

Najgorsze jest właśnie to że nie wiem czy to jest ten jedyny, a raczej z każdym dniem przekonuje się o tym że nie jest. Przez to mój dylemat coraz bardziej się pogłębia i czuję się tym powoli sfrustrowana.

---------- Dopisano o 11:18 ---------- Poprzedni post napisano o 11:17 ----------

Gdyby to był ten jedyny zapewne nie miałabym takich dylematów.

Jak czujesz, ze to nie ten, to sie rozstan. Ale decyzje o studiach przemysl, ja bym dociagnela jeszcze ta prace za granica do czasow rekrutacji albo zainteresowala sie studiami na miejscu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Napisane przez ocococ

Mam problem z decyzją jak dalej poprowadzić swoje życie.



Obecnie znajduje się za granicą. Przyjechałam tu tylko na miesiąc żeby cos odłożyć i po wakacjach zacząć studia. Poznałam tu jednak mojego obecnego chłopaka i zostałam. Pomyślałam że zostaniemy tu kolejny rok i razem wrócimy do Polski. Po czasie jednak okazało się że on planuje spędzić tu trochę więcej czasu. Na początku nie zastanawiałam się nad tym jak to będzie wszystko wyglądało. Teraz natomiast mija już jednak półtora roku od kiedy jesteśmy razem i czuję się coraz bardziej nieszczęśliwa i przytłoczona pobytem za granicą. Codziennie myślę o tym że powinnam być na studiach. Czuję że poświęcam dla tego związku zbyt wiele bo jednak moja przyszłość moje prawdziwe plany. Czuję się z tym wszystkim samotna bo kiedy zaczynam mu o tym wszystkim mówić ciężko znaleźć mi zrozumienie. On uważa że lepiej trzymać się pracy za granicą bo studia mi nic nie dadzą. Że ostatecznie za parę lat możemy wrócić do Polski i pojde na studia. Ja jednak nie wiem czy jestem w stanie wytrzymać tych parę lat skoro już teraz ciągle o tym myślę. Jemu łatwo jest tak mówić bo on niczego nie poswiecil. Wszystko jest tak jak on sobie zaplanował, moje plany były trochę inne. Mam 26 lat i boję się że "za parę lat" na moje studiowanie będzie trochę późno.

Twój facet jest Polakiem? Gdzie pracujecie? W sensie czy to jest jakaś mało wymagająca praca typu magazyn, szklarnia, czy jednak coś bardziej ambitnego?
Wiesz, jeśli jemu pasuje praca za granicą na magazynie przez X lat, to jego sprawa. Ja też tak pracowałam, ale ta praca mnie strasznie przygnębiała i po pół roku wróciłam do Polski. Mój mąż po 2 latach, i chociaż początkowo nie był przekonany, bo tam za granicą lepiej, to teraz już mu się ani śni wyjeżdżać.
Ja bym wróciła i zaczęła studia.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[ocococ]

Jest Polakiem i pracujemy na magazynie i tak samo z każdym dniem czuję że ta praca coraz bardziej mnie przygnębia. Wiem że lepiej na razie trzymać się tej pracy i że mogę tu odłożyć naprawdę fajne pieniądze ale przeraża mnie jednocześnie wizja takiej pracy przez kolejnych parę lat. Myślałam o studiach tutaj ale nie jestem w 100 % pewna tego związku i to mnie powstrzymuje od takiej decyzji. Mimo że jestem z chłopakiem, czuję się tu samotna i coraz bardziej tęsknię za rodziną i przyjaciółmi z Polski.

[tinkerver2]

Napisane przez ocococ

Jest Polakiem i pracujemy na magazynie i tak samo z każdym dniem czuję że ta praca coraz bardziej mnie przygnębia. Wiem że lepiej na razie trzymać się tej pracy i że mogę tu odłożyć naprawdę fajne pieniądze ale przeraża mnie jednocześnie wizja takiej pracy przez kolejnych parę lat. Myślałam o studiach tutaj ale nie jestem w 100 % pewna tego związku i to mnie powstrzymuje od takiej decyzji. Mimo że jestem z chłopakiem, czuję się tu samotna i coraz bardziej tęsknię za rodziną i przyjaciółmi z Polski.

Musisz przekalkulować, czy lepsza opcja będzie odłożony hajs czy jednak lepsze samopoczucie, bliskość rodziny, przyjaciół, wykształcenie.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[LeokadiaTin]

Zaciśnij ząbki, pracuj, odkładaj hajsy. I kopnij swojego obecnego jeśli nie umie ci poprawić humoru. Poszukaj innego faceta na miejscu. Z doświadczenia wiem, że polscy faceci nie są warci ani minuty zachodu. A co dopiero łez.

[dzwonek_dzyn_dzyn]

Życie masz jedno. To nic złego, że chcesz dla siebie coś lepszego, niż praca na magazynie przez X lat.

Może masz talent do języków, a tu go marnujesz w takiej pracy.

Pomyśl też jak będzie wyglądało Twoje CV za te X lat. Będziesz szukać pracy jako tłumacz, a tymczasem w CV będziesz miała wpisane doświadczenie np.: "15 lat pracy w magazynie"...?