Operacja sparaliżowanego owczarka, który całe swoje życie stał na łańcuchu

[Pani_Robot]

"Barry, bo tak ma na imię to psie nieszczęście, doświadczył w życiu zbyt wiele jak na jedno duże, acz bardzo delikatne psychicznie zwierzątko. Wieś, kojec, łańcuch przy... przy rozpadającej się, drewnianej komórce. Zobaczyłam jego ogłoszenie dwa lata temu i wiedziałam, że będzie to kolejny senior, któremu dam dom, lepszy, prawdziwy dom.




Miałam już jednego psiego dziadziusia - z moczówką prostą, niedowładem tylnych łap (zespół końskiego ogona) i chorą tarczycą. Mój starszy, Nero, trzyma się tylko dzięki lekom, ale trzyma dzielnie. Młodszy zaś, Barry kilka miesięcy temu ze zdrowego, żywotnego psa jakim zwykł być, zaczął przeobrażać się w kalekę. Najpierw kulał, później zaczęła podwijać się jedna stopa, w końcu obie, szurał nóżkami po ziemi ścierając je do krwi, aż w końcu musiał być noszony po schodach.





Lekarz najpierw, po wykonaniu tomografii kręgosłupa w znieczuleniu ogólnym zalecił regularnie podawane sterydy domięśniowo i zastrzyki w kręgosłup pod USG, co miało zatrzymać postępujący paraliż. To był styczeń - luty, a w kwietniu pies przestał sam wstawać. Zniesiony i spionizowany przechodził kilkanaście metrów, po czym wykończony kładł się gdzie tylko była ku temu okazja, by odpoczywać nawet i 20 minut przed kolejnymi parunastoma metrami drogi. Decyzja była już tylko jedna - gorzej nie będzie, trzeba operować.







Niestety zabieg taki, pomijając jak bardzo ryzykowny, zmian już nie cofnie. Kto miał podstawy neurologii na studiach, ten wie, że nerwy się nie regenerują Na domiar złego nie udało się wykonać wszystkich zaplanowanych czynności operacyjnych (stabilizacji kręgów i tzw cementowania), bo zmiany zwyrodnieniowe były zbyt duże. Udało się poszerzyć kanał kręgowy poprzez usunięcie uciskającej rdzeń części krążka międzykręgowego. Jak będzie dalej? Psie buty trekkingowe dożywotnio, a wystarczają Barremu na 2-3 tygodnie, specjalne ortezy robione na zamówienie. I to jest ta super optymistyczna wersja. W gorszej czeka go wózek. Na razie na pewno rehabilitacja.

Nie Nie poddajemy się, Baryś ma wolę życia i bardzo chce biegać. To cudowny, wielki pies o gołębim sercu, który zasługuje na spokojną jesień życia.
W domu czeka na niego poczciwe, 12letnie wsparcie. Głuche już może ze starości,
ale kochające całym swoim psim serduszkiem. Starowina tak przejął się rozłąką z naszym bohaterem, że nie chce jeść. "






https://zrzutka.pl/z/operacjabarrego

Rozliczenia z lecznicy i karty informacyjne są wrzucane bezpośrednio na zrzutce. Tam też filmiki z tego, jak chłopak próbował chodzić przed zabiegiem.