Kim jestem? Leniem? Co robić?

[Quisono]

Oczekuję, że być może pomożecie nakreślić mi, co mam zrobić. Spojrzycie z boku. I odpowiecie na pytanie – czy jestem nierobem, leniem? Tak się czuję. Próbuję to zmienić. (A może tylko tak mi się wydaje?)

Kilku lekarzy stwierdziło u mnie schizofrenię. Nie mam stałej pracy. Mieszkam z mamą. Mam kilka zleceń miesięcznie na kwotę ok. 700 zł polegających ogólnie można powiedzieć na uzupełnianiu treści na stronach internetowych, głównie typu wordpress. Studia z dziedziny nauk społecznych. Mieszkam na wsi. Stale martwię się, że jestem bezrobotna. Od wielu lat. Chodzę do lekarza psychiatry i do psychologa. Biorę tabletki regularnie. Schizofrenia objawia się u mnie tym, że mam wiele pomysłów, myśli, planów oraz słabą koncentrację.

Na przykład: pracuję kilka tygodni nad projektem (związanym ze studiami), wysyłam go do firm, umawiam się z dwiema na wideokonferencję, jedna nie kończy się dobrze (pani z działu rekrutacji oferuje pracę przy prowadzeniu wywiadów, ja jednak słabo wypadam na rozmowie, bo mam fobię społeczną i odkrywa, że raczej do nie nadawałabym się do kontaktów z ludźmi), druga rozmowa kończy się lepiej (bo nie mam włączonej kamery, może dlatego) – są zainteresowani, też firma badawcza, ale praca zdalna, bo nie polegająca na wywiadach lecz analizie danych zastanych, proponują mi przygotowanie jednak oferty dla handlowej dla ich klienta, aby go przekonać, że mój sposób prowadzenia badań byłby dla niego opłacalny. (dopiszę jeszcze – że będąc umówiona na te wideokonferencje, szczególnie na pierwszą, gdzie było wiadome, że chodzi o stałą pracę, byłam podekscytowana i czułam się ważna, potrzebna, czułam się częścią społeczeństwa, to było we wrześniu, a firmy obie były z Warszawy, gdzie sobie wymarzyłam, na Mokotowie, w kompleksie pięknych biurowców)

Wracając do tej drugiej wideokonferencji - czytam, jak się przygotowuje ofertę handlową, robię wstępną, ale nie jestem pewna, dlaczego akurat ten sposób prowadzenia badań (dosyć mało znany) mógłby być korzystny, więc pisze maile do pracowników naukowych w Warszawie i Krakowie, odpowiadają mi z Warszawy, nawet miło i ciekawie, podają maile, gdzie mogłabym dalej napisać. A ja? Ja w międzyczasie zakładam cztery domeny internetowe (z perspektywy czasu czuję, jak to brzmi... coś nie tak), ogarniam design, próbuję dodawać artykuły. Piszę próbuję, bo... Trochę się nie wyrabiam. Mam jeszcze te podstawowe zlecenia (za dosyć niewygórowaną stawkę, nie lubię ich zresztą), z tyłu głowy mam to, że muszę przygotować ofertę handlową, odpisać tym z UW, i jeszcze – jeszcze jeden projekt artystyczny, nad którym pracuję od kilku lat, nie chcę jednak zdradzać, co to takiego. Mam też założony blog ze swoim imieniem i nazwiskiem – gdzie mogłabym umieszczać swoje portfolio, itd., ale nie miałam jeszcze czasu). Robię też codziennie ćwiczenia na koncentrację, czytam, mam jeszcze kilka innych niedokończonych projektów.

Jestem niezdecydowana – na przykład przygotowując CV w Canva miałam duży problem z wyborem kolorów, czcionek, szablonów, zdjęć, itd. Dopiero tuż nad ranem udało mi się skończyć, kilka godzin wybierałam zdjęcie, zrobiłam kilkadziesiąt zdjęć w telefonie, aby wybrać jedno, w efekcie nie wybrałam, moja mama akurat przyszła i wybrała za mnie, rzeczywiście najlepsze. Tu się właśnie objawia mój główny problem – niezdecydowanie, rozszczepienie na wiele możliwości. CV wreszcie ukończyłam nad ranem dlatego, że deadline miałam do tego rana. Jestem więc strasznie zdemotywowana, często ociągam się, robię coś na ostatnią chwilę, ale nie zawalam terminów, terminy mnie mobilizują.

Podobnie z językami – np. chcę uczyć się angielskiego. Ok. Ale myślę – a dlaczego nie szkolić też niemieckiego i rosyjskiego, skoro ich się uczyłam. A może jeszcze włoski, skoro go lubię, niech będzie ten włoski jako nagroda. Wiem, jestem rozlazła. Bo w efekcie porządnie nie uczę się żadnego języka, jedynie co kilka dni raz jednego, raz drugiego. Co jakiś czas wpadam tez na pomysł, że opanuję jakąś dziedzinę wiedzy. Ale nie mam czasu na wszystko.

Podobno mogłabym mieć jakąś rentę, ale ja nie mam czasu się o nią starać. Jestem kobietą, a zdaje się, że to charakterystyczne, że u kobiet wykrywa się schizofrenię później niż przed 29 rokiem życia. System jednak jest taki, że jeśli się nie chorowało przed 29 rokiem, to renta się nie należy. Nie ważne.

Czuję się jak leń i obibok. Czy wy też tak widzicie? Mimo że robię dużo, to czuję się jak w kołowrotku. Wiem, ze jestem leniwa, bo np. w dzień chce mi się spać i muszę na np. 15 minut sobie odejść od biurka i poleżeć, czasem na pół godziny. A mogłabym w tym czasie wiele zrobić i wyrobić się ze wszystkim. Nie odpisałam jeszcze na tę ofertę. Musiałabym jeszcze poprawić ten raport, który do nich wysłałam. Czuję, że nie nadążam za sobą. Chciałabym mieć pracę w Warszawie, bo tylko to miasto mnie interesuję. Jednocześnie musiałabym zarabiać na tyle dużo, aby często przyjeżdżać do domu lub zapraszać mamę do Warszawy, ponieważ czuję się z nią związana.

Co robić?

[skara]

Jeśli to schizofrenia, to nic nie umiem poradzić. Ale ogólnie brzmi jakbyś była zwyczajnie niezorganizowana i bardzo chaotyczna. Łapiesz 15 srok za ogon, a w rezultacie nie potrafisz utrzymać żadnej. Odłóż wszystko inne, skoncentruj się teraz na tym projekcie, który daje Ci szansę na zatrudnienie. Wybieraj potem po 1 projekcie i doprowadzaj do końca, inaczej nic z tego nie będzie.
Co do odpoczynku w ciągu dnia, to raczej normalne. A Ty sama siebie możesz postrzegać jako leniwą, bo przez takie rozdrobnienie w końcu nie doprowadzasz do końca żadnego projektu, więc mimo że cały dzień coś robisz, to może wewnętrznie masz wrażenie, że zmarnowałaś czas i nie ma żadnych efektów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Zostałaś zdiagnozowana w kierunku schizofrenii przez kilku lekarzy i co dalej w tej sprawie? Bo piszesz o tym jednym zdaniem jakby chodziło o alergię.

[Quisono]

Napisane przez Ellen_Ripley

Zostałaś zdiagnozowana w kierunku schizofrenii przez kilku lekarzy i co dalej w tej sprawie? Bo piszesz o tym jednym zdaniem jakby chodziło o alergię.

No nic, chodzę na wizyty do psychiatry (albo teleporada) co ok. dwa miesiące, wypisuje recepty, biorę tabletki i co miesiąc mam wizytę u psychologa. Wizyty u psychiatry są bardzo krótkie, ok. 10 minut, bo ma dużo pacjentów, u psychologa dłużej, ok. pół godziny.

[tinkerver2]

Co jeśli mamy braknie? Jak się utrzymasz z 700 zł miesięcznie?

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[goslawka]

A może poćwicz uwaznosc, mindfulness. Myślę, że mogłoby pomoc. Dla mnie to co opisujesz nie brzmi jak lenistwo tylko prokrastynacja ☠♀️

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

Podobno mogłabym mieć jakąś rentę, ale ja nie mam czasu się o nią starać. Jestem kobietą, a zdaje się, że to charakterystyczne, że u kobiet wykrywa się schizofrenię później niż przed 29 rokiem życia. System jednak jest taki, że jeśli się nie chorowało przed 29 rokiem, to renta się nie należy. Nie ważne.

no faktycznie nieważne, jak masz 700 zł miesięcznie...z tego co się orientuję, to ograniczenie wiekowe dotyczy renty socjalnej. Jest to wykrycie choroby przed 18 r.ż lub w trakcie nauki czy studiów do 25 r.ż
Są też renty z tytułu niezdolności do pracy - cześciowej bądź całkowitej.

https://www.zus.pl/swiadczenia/renty...zyznania-renty

[Ellen_Ripley]

[1=2f6abb6d3878858271ffdb3 efd65c95d1f4fde9b_623d0cb 3af0b6;89028436]no faktycznie nieważne, jak masz 700 zł miesięcznie...z tego co się orientuję, to ograniczenie wiekowe dotyczy renty socjalnej. Jest to wykrycie choroby przed 18 r.ż lub w trakcie nauki czy studiów do 25 r.ż
Są też renty z tytułu niezdolności do pracy - cześciowej bądź całkowitej.

https://www.zus.pl/swiadczenia/renty...zyznania-renty[/QUOTE]


Mam jakieś dziwne wrażenie, że to trollowy wątek. Nieważne z czego się utrzymam, nie mam czasu się tym interesować. No super.

[tinkerver2]

Napisane przez Ellen_Ripley

Mam jakieś dziwne wrażenie, że to trollowy wątek. Nieważne z czego się utrzymam, nie mam czasu się tym interesować. No super.

A potem szlachetna paczka: pani Zosia choruje na schizofrenie i nie ma środków do życia...

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Quisono]

To znaczy nie rozumiem. W sensie... że nie mam schizofrenii?

Mam myślenie nadmiernie teoretyczne i ambitendencje. Przeceniam swoje możliwości i dlatego nie staram się o rentę. Wydaje mi się, że wszystko jest w moich rękach.

Wydaje mi się jednak, że jakbym się wzięła w garść to ogarnęłabym wszystko.

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

Nie obraź się, ale przy chorobach psychicznych jest niestety tak, że chory nie ma obiektywnego spojrzenia na swój stan. A już zwłaszcza się to tyczy schizofrenii, gdzie w ciężkich przypadkach ludzie uważają, że są Jezusem, że rozmawiają z aniołami itd.itp. Jeśli np. spotykasz w autobusie czy na ulicy osobę, która ze sobą rozmawia - no ona wcale nie gada ze sobą tylko z wyimaginowanym rozmówcą, np. moja koleżanka toczyła takie dyskusje z diabłem. Czasem tylko w swojej głowie, ale jak jej stan się zaostrzał, to właśnie mówiła do siebie na ulicy.
Po pierwsze to nieco lekceważysz swoją chorobę. Po drugie przeceniasz możliwości, czego masz świadomość - no bez żartów, mało kto się uczy 3 czy 4 języków na raz.

[Midziak]

Moim zdaniem to nie lenistwo tylko generalnie jakiś głębszy problem kwalifikujący do psychologa, tworzenie CV w twoim stylu to nie jest przejaw normalnego podejścia.

[tinkerver2]

Napisane przez Quisono

To znaczy nie rozumiem. W sensie... że nie mam schizofrenii?



Mam myślenie nadmiernie teoretyczne i ambitendencje. Przeceniam swoje możliwości i dlatego nie staram się o rentę. Wydaje mi się, że wszystko jest w moich rękach.



Wydaje mi się jednak, że jakbym się wzięła w garść to ogarnęłabym wszystko.

Nikt nie mówi, że nie masz, natomiast olanie sprawy renty teraz, bo masz mamę, która cię utrzymuje i własne 700 zł na waciki jest bardzo, bardzo, bardzo lekkomyślne, bo jak mamy, a w szczególności jej pieniędzy zabraknie, to będziesz bez środków do życia

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Hultaj]

Przeceniam swoje możliwości i dlatego nie staram się o rentę. Wydaje mi się, że wszystko jest w moich rękach.

to zacznij od renty ona ci nie przeszkodzi dalej zdobywać świata.

Fakty są takie że nie masz ani renty ani sensownej pracy więc zamiast komponować dziwaczne kampanie reklamowe za free wypisując do różnych wykładowców zacznij od tego co wydaje się prostsze - złóż stosowne wnioski o rentę.

---------- Dopisano o 20:59 ---------- Poprzedni post napisano o 20:55 ----------

Wracając do tej drugiej wideokonferencji - czytam, jak się przygotowuje ofertę handlową, robię wstępną, ale nie jestem pewna, dlaczego akurat ten sposób prowadzenia badań (dosyć mało znany) mógłby być korzystny, więc pisze maile do pracowników naukowych w Warszawie i Krakowie, odpowiadają mi z Warszawy, nawet miło i ciekawie, podają maile, gdzie mogłabym dalej napisać. A ja? Ja w międzyczasie zakładam cztery domeny internetowe (z perspektywy czasu czuję, jak to brzmi... coś nie tak), ogarniam design, próbuję dodawać artykuły. Piszę próbuję, bo... Trochę się nie wyrabiam. Mam jeszcze te podstawowe zlecenia (za dosyć niewygórowaną stawkę, nie lubię ich zresztą), z tyłu głowy mam to, że muszę przygotować ofertę handlową, odpisać tym z UW, i jeszcze – jeszcze jeden projekt artystyczny, nad którym pracuję od kilku lat, nie chcę jednak zdradzać, co to takiego. Mam też założony blog ze swoim imieniem i nazwiskiem – gdzie mogłabym umieszczać swoje portfolio, itd., ale nie miałam jeszcze czasu). Robię też codziennie ćwiczenia na koncentrację, czytam, mam jeszcze kilka innych niedokończonych projektów.

trudno Cię obwiniać skoro takie kwestie wynikają z choroby tylko weź poprawkę że jeśli ktoś Cię zatrudni to szybko się może okazać że robisz tydzien zadania które zajmują 2 dni bo w międzyczasie zajmujesz się pierdyliardem innych spraw a nie pracą nawet jeśli Twoim zdaniem to ma pomóc.