Co definiuje osobę? I inne filozoficzne rozważania.

[Caudofemoralis]

Napisane przez Milennka03

Żebyś wiedziała-znam i ja takie.No ale jakby nie patrzeć zwierzę to jednak nie osoba i nazywanie ich osobami nieludzkimi jest dziwne.

A to mogłaby być ciekawa dyskusja, bo co definiuje osobę? DNA? Świadomość? Język? To jest ten sam problem, co przy aborcji

[Limonka2738]

Napisane przez Caudofemoralis

A to mogłaby być ciekawa dyskusja, bo co definiuje osobę? DNA? Świadomość? Język? To jest ten sam problem, co przy aborcji

Numer PESEL.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DaisyMerollin]

Napisane przez Caudofemoralis

A to mogłaby być ciekawa dyskusja, bo co definiuje osobę? DNA? Świadomość? Język? To jest ten sam problem, co przy aborcji

Myślę, że możemy zacząć od posiadania czegoś takiego jak osobowość prawna. Mało filozoficzne, ale jednak podstawowe :P

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Caudofemoralis

A to mogłaby być ciekawa dyskusja, bo co definiuje osobę? DNA? Świadomość? Język? To jest ten sam problem, co przy aborcji

Ciekawa bylaby dyskusja.
Moze samoświadomość?

[Caudofemoralis]

Napisane przez DaisyMerollin

Myślę, że możemy zacząć od posiadania czegoś takiego jak osobowość prawna. Mało filozoficzne, ale jednak podstawowe :P

Ale z taką osobowością nikt się nie rodzi, ona jest arbitralnie nadawana przez ludzi. A jak decydujemy, komu ją nadać? Czy jest jakaś cecha, która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia?

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89159515]Ciekawa bylaby dyskusja.
Moze samoświadomość?[/QUOTE]
Malutkie dzieci i niektóre osoby niepełnosprawne jej nie mają. Ale uznajemy je za osoby, więc to nie może być to. No i co ze zwierzętami, które wydają się być samoświadome? Temat do dyskusji jest ciekawy, ale na wizażu brakuje takiego typowego działu (i zainteresowanych chyba też) dla rozważań filozoficznych

[Limonka2738]

Napisane przez Caudofemoralis

Ale z taką osobowością nikt się nie rodzi, ona jest arbitralnie nadawana przez ludzi. A jak decydujemy, komu ją nadać? Czy jest jakaś cecha, która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia?


Malutkie dzieci i niektóre osoby niepełnosprawne jej nie mają. Ale uznajemy je za osoby, więc to nie może być to. No i co ze zwierzętami, które wydają się być samoświadome? Temat do dyskusji jest ciekawy, ale na wizażu brakuje takiego typowego działu (i zainteresowanych chyba też) dla rozważań filozoficznych

No bo na to pytanie nie ma odpowiedzi.

Dla mnie to jest w pewnym sensie związane z empatią - osoby to są stworzenia, względem których odczuwam empatię, a nie-osoby to takie stworzenia, względem których jej nie odczuwam.

Z tym że to wszystko jest bardzo subiektywne i do tego często nieświadome.

Oficjalnej obiektywnej odpowiedzi nie ma, no bo skąd.

Prawda jest taka, że biologia nie do końca radzi sobie z odpowiedzią na pytanie, gdzie się kończy jeden gatunek a zaczyna drugi. I jak w ogóle taki gatunek zdefiniować. Więc napotyka ten sam problem na gruncie człowiek - inne zwierzęta.

To trochę pytanie z serii "gdzie się kończy tutaj, a zaczyna tam".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Caudofemoralis]

Napisane przez Limonka2738

Oficjalnej obiektywnej odpowiedzi nie ma, no bo skąd.

Jasne, ale weź teraz przeczytaj jeszcze raz posty tych osób, które bardzo oburzyły się na nazywanie zwierząt "osobami", bo przecież to oczywiste, że nimi nie są i być nie mogą. A gdy się człowiek nad tym chwilę zastanowi, to nagle ta oczywistość znika.

[tinkerver2]

Napisane przez Limonka2738

No bo na to pytanie nie ma odpowiedzi.

Dla mnie to jest w pewnym sensie związane z empatią - osoby to są stworzenia, względem których odczuwam empatię, a nie-osoby to takie stworzenia, względem których jej nie odczuwam.

Z tym że to wszystko jest bardzo subiektywne i do tego często nieświadome.

Oficjalnej obiektywnej odpowiedzi nie ma, no bo skąd.

Prawda jest taka, że biologia nie do końca radzi sobie z odpowiedzią na pytanie, gdzie się kończy jeden gatunek a zaczyna drugi. I jak w ogóle taki gatunek zdefiniować. Więc napotyka ten sam problem na gruncie człowiek - inne zwierzęta.

To trochę pytanie z serii "gdzie się kończy tutaj, a zaczyna tam".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wg twojej logiki to DLA MNIE zwierzęta są osobami (bo im współczuję), a ludzie nie są osobami (bo części nie współczuję) XDDDD
Np. Taka Kaja Godek. Mam dwa jamniki, jeden jest mądry, a drugi głupi, nie ogarnia niczego. I taka Kaja Plodek jest poniżej tego mojego głupszego psa. A między mądrzejszym i Kaja Godek jest przepaść intelektualna.... Na korzyść psa. Przynajmniej wie, że we własne "gniazdo" się nie sra, a Kaja Godek tego nie wie.
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[OldWorldBlues]

Napisane przez Caudofemoralis

Temat do dyskusji jest ciekawy, ale na wizażu brakuje takiego typowego działu (i zainteresowanych chyba też) dla rozważań filozoficznych

Można gdzieś podpisać jakąś petycję?

[Limonka2738]

Napisane przez OldWorldBlues

Można gdzieś podpisać jakąś petycję?

Można założyć wątek i zobaczyć, jak się przyjmie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DaisyMerollin]

Napisane przez Caudofemoralis

Ale z taką osobowością nikt się nie rodzi, ona jest arbitralnie nadawana przez ludzi. A jak decydujemy, komu ją nadać? Czy jest jakaś cecha, która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia?

Nie widzę w tym problemu, język jest również czymś arbitralnym i wymyślonym przez ludzi :P zasadniczo całe ludzie poznanie opiera sie na arbitralnosci i "nadawaniu" czemuś istnienia/ znaczenia.

[Natalie_Alex]

Napisane przez Caudofemoralis

A to mogłaby być ciekawa dyskusja, bo co definiuje osobę? DNA? Świadomość? Język? To jest ten sam problem, co przy aborcji

Przeciwstawne kciuki (choć dzielimy to z innymi naczelnymi), umiejetność chodzenia wyprostowanym przez dłuższy czas, umiejetność mowy i abstrakcyjnego myślenia

[Limonka2738]

Napisane przez Natalie_Alex

Przeciwstawne kciuki (choć dzielimy to z innymi naczelnymi), umiejetność chodzenia wyprostowanym przez dłuższy czas, umiejetność mowy i abstrakcyjnego myślenia

Nieważne, czego byś nie napisała, to zawsze jest szach-mat.

Bo co, jak ktoś jest starszy i chodzi skulony, to już nie jest osobą?

Jak jest niemową, to już jie jest osobą?

Itd. Dlatego to takie trudne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Natalie_Alex]

Napisane przez Limonka2738

Nieważne, czego byś nie napisała, to zawsze jest szach-mat.

Bo co, jak ktoś jest starszy i chodzi skulony, to już nie jest osobą?

Jak jest niemową, to już jie jest osobą?

Itd. Dlatego to takie trudne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To nie było trudne Akurat te wymienione cechy pamiętam bodajże z lekcji biologii z podstawówki
Przecież nie chodzi o to, że ktoś nie chodzi wyprostowany, bo jest stary, tylko że w ogóle ludzie mają taką umiejętność jako gatunek.

[Caudofemoralis]

Mamy własny wątek!

Napisane przez DaisyMerollin

Nie widzę w tym problemu, język jest również czymś arbitralnym i wymyślonym przez ludzi :P zasadniczo całe ludzie poznanie opiera sie na arbitralnosci i "nadawaniu" czemuś istnienia/ znaczenia.

Tylko przy takim podejściu oburzenie, że ktoś zwierzęta nazwał osobami, traci rację bytu.

Napisane przez Natalie_Alex

To nie było trudne Akurat te wymienione cechy pamiętam bodajże z lekcji biologii z podstawówki
Przecież nie chodzi o to, że ktoś nie chodzi wyprostowany, bo jest stary, tylko że w ogóle ludzie mają taką umiejętność jako gatunek.

Ale my rozmawiamy o osobnikach, nie o gatunku. To trochę jakby mówić, że dziecko dwóch dentystów jest dentystą—bo posiada wspólne DNA z osobami, które są dentystami.

[Ifinick]

https://pl.wikipedia.org/wiki/Osoba


https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/osoba;3952289.html


...

[Caudofemoralis]

Napisane przez Ifinick

https://pl.wikipedia.org/wiki/Osoba

https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/osoba;3952289.html

...

Że niby te linki zawierają odpowiedź na filozoficzne pytanie zadane w tytule wątku?

[Paprotka_]

Pierwsze zdanie z definicji słownikowej zawartej w linku może wykluczyć osoby niepełnosprawne intelektualnie, jeżeli uznamy że nie są w stanie ponosić odpowiedzialności za swoje wybory.
Dalsza część rozważań zaś, moim zdaniem, nie musi wykluczać zwierząt. Zależy jak zinterpretujemy określenie "rozumne" bo w działaniu zwierząt (nie wiem czy wszystkich) też jest celowość i też podejmują decyzje.
Z trzeciej strony - w filozofii chyba bierze się pod uwagę tylko człowieka w tych rozważaniach?

[Overcooked]

Napisane przez Limonka2738

No bo na to pytanie nie ma odpowiedzi.

Dla mnie to jest w pewnym sensie związane z empatią - osoby to są stworzenia, względem których odczuwam empatię, a nie-osoby to takie stworzenia, względem których jej nie odczuwam.

Z tym że to wszystko jest bardzo subiektywne i do tego często nieświadome.

Oficjalnej obiektywnej odpowiedzi nie ma, no bo skąd.

Prawda jest taka, że biologia nie do końca radzi sobie z odpowiedzią na pytanie, gdzie się kończy jeden gatunek a zaczyna drugi. I jak w ogóle taki gatunek zdefiniować. Więc napotyka ten sam problem na gruncie człowiek - inne zwierzęta.

To trochę pytanie z serii "gdzie się kończy tutaj, a zaczyna tam".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Myślę że to jest najbardziej trafne podejście.

Chociaż u mnie podmieniłabym słowo empatia na hmm... przeczucie że jest możliwa potencjalna interakcja i gdzie ta druga strona potencjalnie jest w stanie do odczuwać wobec tego jakieś emocje? Bo można empatyzować z wycinanymi drzewami które sobie dążą do rośnięcia w górę ale nie są dla mnie jak osoby, mogę dbać o storczyka i cieszyć się z tego ale wiem że on nie odczuwa żadnych emocji i czysta woda skądkolwiek mogłoby dla tego stworzenia pojawiać.



Dla mnie bliżej te filozofowanie jest bardziej podobne nie do aborcji i samoświadomości, ale do śmierci mózgu i eutanazji. Nie komu możemy nadać status osoby, ale w jakich sytuacjach go instynktownie odbieramy komuś. Jeśli ktoś traci możliwość obserwacji bodźców i jakkolwiek reagowania na nie (choćby myślami). Żywej roślinie odcinamy gałęzie, odcinanie kończyn stworzeniu które odczuwa ból budzi sprzeciw nawet jeśli to owad.


P.S. Swoją drogą czasem małe dzieci przejawiają zachowania dręczenia zwierząt jak wyrywanie skrzydełek i nie rozumieją czemu to złe a dorośli się czepiają, ale potem same odczuwają że to złe nawet gdy na 100% nikt nigdy by ich nie ocenił i nie przyłapał. Może moment w którym małe zwierzę homo sapiens zyskuje "człowieczeństwo" łączy się z momentem kiedy zaczyna instynktownie postrzegać inne stworzenia w kategoriach "osoby"

[Limonka2738]

Napisane przez Overcooked

Myślę że to jest najbardziej trafne podejście.

Chociaż u mnie podmieniłabym słowo empatia na hmm... przeczucie że jest możliwa potencjalna interakcja i gdzie ta druga strona potencjalnie jest w stanie do odczuwać wobec tego jakieś emocje? Bo można empatyzować z wycinanymi drzewami które sobie dążą do rośnięcia w górę ale nie są dla mnie jak osoby, mogę dbać o storczyka i cieszyć się z tego ale wiem że on nie odczuwa żadnych emocji i czysta woda skądkolwiek mogłoby dla tego stworzenia pojawiać.



Dla mnie bliżej te filozofowanie jest bardziej podobne nie do aborcji i samoświadomości, ale do śmierci mózgu i eutanazji. Nie komu możemy nadać status osoby, ale w jakich sytuacjach go instynktownie odbieramy komuś. Jeśli ktoś traci możliwość obserwacji bodźców i jakkolwiek reagowania na nie (choćby myślami). Żywej roślinie odcinamy gałęzie, odcinanie kończyn stworzeniu które odczuwa ból budzi sprzeciw nawet jeśli to owad.


P.S. Swoją drogą czasem małe dzieci przejawiają zachowania dręczenia zwierząt jak wyrywanie skrzydełek i nie rozumieją czemu to złe a dorośli się czepiają, ale potem same odczuwają że to złe nawet gdy na 100% nikt nigdy by ich nie ocenił i nie przyłapał. Może moment w którym małe zwierzę homo sapiens zyskuje "człowieczeństwo" łączy się z momentem kiedy zaczyna instynktownie postrzegać inne stworzenia w kategoriach "osoby"

Ciekawe to na końcu, nigdy o tym w ten sposób nie pomyślałam.

Jeszcze nie wiem, co o tym podejściu myślę, potrzebuję to pomielić w mózgu, ale dzięki za tę sugestię.

Ale bardzo ładnie się to zazębia z moim podejściem, że właśnie osoba, która odbiera innym człowieczeństwo, sama się swojego pozbawia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Napisane przez Caudofemoralis

[COLOR=Gray]
Ale z taką osobowością nikt się nie rodzi, ona jest arbitralnie nadawana przez ludzi. A jak decydujemy, komu ją nadać? Czy jest jakaś cecha, która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia?

Wydaje się, że w świetle tej dyskusji (zatem nie licząc różnic morfologii oraz zaawansowania rozwoju mózgu i jego funkcji uspawniających przetrwanie, etc), jedyną cechą która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia jest to, że rozważanie na temat tych cech dotyczą porównywania własnego gatunku do gatunku, którego się nie jest przedstawicielem. Czyli to, co ludzi różni od zwierząt jest to, że porównują samych siebie do czegoś innego. I już nie chodzi mi nawet o to, że "my, ludzie" to zbiór jakichś konkretnych cech (w tym samoświadomość, zdolność do empatii, czy inne typowo ludzkie) ale po prostu to, że albo należymy do tego zbioru, z którego go oceniamy, albo do tego zbioru nie należymy.

[Caudofemoralis]

Napisane przez puchaty71

Wydaje się, że w świetle tej dyskusji (zatem nie licząc różnic morfologii oraz zaawansowania rozwoju mózgu i jego funkcji uspawniających przetrwanie, etc), jedyną cechą która realnie odróżnia każdego człowieka od każdego zwierzęcia jest to, że rozważanie na temat tych cech dotyczą porównywania własnego gatunku do gatunku, którego się nie jest przedstawicielem. Czyli to, co ludzi różni od zwierząt jest to, że porównują samych siebie do czegoś innego. I już nie chodzi mi nawet o to, że "my, ludzie" to zbiór jakichś konkretnych cech (w tym samoświadomość, zdolność do empatii, czy inne typowo ludzkie) ale po prostu to, że albo należymy do tego zbioru, z którego go oceniamy, albo do tego zbioru nie należymy.

Ale gatunek nie porównuje siebie do nikogo—to pewne konkretne osobniki to robią. Należenie do zbioru, którego niektórzy członkowie wykazują pewne cechy, nie daje ci automatycznie tych cech. Tak jak pisałam wyżej, dziecko dwóch dentystów nie jest dentystą.

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez tinkerver2

Wg twojej logiki to DLA MNIE zwierzęta są osobami (bo im współczuję), a ludzie nie są osobami (bo części nie współczuję) XDDDD
Np. Taka Kaja Godek. Mam dwa jamniki, jeden jest mądry, a drugi głupi, nie ogarnia niczego. I taka Kaja Plodek jest poniżej tego mojego głupszego psa. A między mądrzejszym i Kaja Godek jest przepaść intelektualna.... Na korzyść psa. Przynajmniej wie, że we własne "gniazdo" się nie sra, a Kaja Godek tego nie wie.
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Dobre
Z tym, że ona nie jest głupia, a zdemoralizowana i szczwana. I nic nie robi za darmo.

Od zwierząt ludzi różni tylko wielkość mózgownicy i sposób jej zagospodarowania. A i tak jednym z nas bliżej do małp, innym dalej. Mentalnie, oczywiście.

To oburzenie na nazywanie zwierząt osobami ma swoje źródła przede wszystim w religii/religiach > a to produkt typowo ludzki. Czyli w odpowiednim kodowaniu myślenia.
Można się z tego wyzwolić indywidualnie, trudniej stadnie. Ale też się da.

[Limonka2738]

Napisane przez tinkerver2

Wg twojej logiki to DLA MNIE zwierzęta są osobami (bo im współczuję), a ludzie nie są osobami (bo części nie współczuję) XDDDD
Np. Taka Kaja Godek. Mam dwa jamniki, jeden jest mądry, a drugi głupi, nie ogarnia niczego. I taka Kaja Plodek jest poniżej tego mojego głupszego psa. A między mądrzejszym i Kaja Godek jest przepaść intelektualna.... Na korzyść psa. Przynajmniej wie, że we własne "gniazdo" się nie sra, a Kaja Godek tego nie wie.
Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

No tak.

Dla mnie bycie osobą nie ma nic do bycia człowiekiem czy zwierzęciem.

Dla mnie osobą jest bardziej pająk na mojej ścianie, który sobie siedzi i łapie muchy, niż taka Kaja Godek.

Gdybym mogła, to bym Kaję Godek zarąbała miotłą. Pająka mi zwyczajnie szkoda.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Napisane przez Caudofemoralis

Ale gatunek nie porównuje siebie do nikogo—to pewne konkretne osobniki to robią. Należenie do zbioru, którego niektórzy członkowie wykazują pewne cechy, nie daje ci automatycznie tych cech. Tak jak pisałam wyżej, dziecko dwóch dentystów nie jest dentystą.

Jest jasne, że to nie gatunek porównuje, tylko czynią to konkretne osobniki. To, że wynik tego porównania jest zazwyczaj taki sam dla wszystkich osobników (łatwo rozpoznać przedstawiciela własnego gatunku) świadczy o działaniu mechanizmów, które to umożliwiają. Weźmy choćby dorosłe psy. Wiele razy obserwowałem, że mały pies o morfologii zbliżonej do kota inaczej reaguje na kota a inaczej na przedstawiciela własnego gatunku, nawet jeśli byłby to taki, któremu może przejść pod brzuchem bez schylania się. Wydaje się, że skoro jest bardziej podobny do kota (i pewnie jego rodzice też) to on powinien "czuć" więcej wspónego z kotami niż z psami zupełnie do niego niepodobnymi. A tak nie jest. Jest coś takiego w wyglądzie psa (bo dzieje się to nawet wtedy, gdy nie mogą się one wcześniej poczuć albo usłyszeć), co inne psy łatwo rozpoznają jako wspólne.
Nie wiem, czy chodzi tutaj o jakąś konkretną cechę, czy zespół cech pozwalających zakwalifikować danego osobnika do własnego gatunku czyli uznać, że dany osobnik ma jakieś specyficzne cechy, które mam również ja, a jeśli tych wspólnych cech nie ma, to znaczy, że osobnik jest "obcy". Takie rozróżnienie jednak się odbywa.
U ludzi również. Skutkuje ono najpewniej właśnie tym, że z automatu nadajemy innym ludziom wyjątkowy status, status bycia "osobą".
Reasumując, wydaje mi się, że w procesie nadawania statusu "osoby" mniej ważne jest to, jakie cechy decydują o rozróżnieniu kto osobą jest, a kto nie jest ale to, czy inni będą uważali, że również mają te cechy. Są one (te cechy) jednak na tyle uniwersalne, że w zasadzie mało jest pomyłek i nie ma kłopotu z tym rozróżnieniem.

Tutaj chciałbym (i zachęcam innych przedstawicieli gatunku ludzi), wypowiedzieć się, co ja biorę pod uwagę, gdy oceniam czy ktoś inny należy do mojego gatunku. Masę rzeczy dzieje się z automatu i nie jestem ich świadomy. Pewnie głównie chodzić będzie tutaj o wygląd. Natomiast widząc innego człowieka nie mam wątpliwości, że w taki sam sposób czuje on swoje zmysły, w taki sam sposób czuje swoje emocje jak ja. Nie chodzi mi o to, co on czuje, tylko jakim "mechanizmem" czuje. I chociaż nie mam pojęcia, czy to co wyżej napisałem to jest prawda, bo przecież nigdy "nie wejdę" w nikogo innego, to jednak nie mam wątpliwości.

[Caudofemoralis]

Napisane przez puchaty71

Nie wiem, czy chodzi tutaj o jakąś konkretną cechę, czy zespół cech pozwalających zakwalifikować danego osobnika do własnego gatunku czyli uznać, że dany osobnik ma jakieś specyficzne cechy, które mam również ja, a jeśli tych wspólnych cech nie ma, to znaczy, że osobnik jest "obcy". Takie rozróżnienie jednak się odbywa.
U ludzi również. Skutkuje ono najpewniej właśnie tym, że z automatu nadajemy innym ludziom wyjątkowy status, status bycia "osobą".

Wydajesz się tutaj zrównywać bycie "osobą" z "należeniem do mojego gatunku". W filozofii "osoba" nie jest synonimem słowa "człowiek", co najwyżej postuluje się, że ludzie (przeciwieństwie do zwierząt) spełniają kryteria osoby. Dla mnie bardziej wygląda to tak, jakby ludzie kwalifikowali inne osobniki jako należące do "nas"—zwykle "my" będzie oznaczało ludzi, bo wiele nas łączy. Ale czasem okazuje się, że wiele łączy nas np z szympansem. I tu zaczynają się schody.

Napisane przez puchaty71

Tutaj chciałbym (i zachęcam innych przedstawicieli gatunku ludzi), wypowiedzieć się, co ja biorę pod uwagę, gdy oceniam czy ktoś inny należy do mojego gatunku. Masę rzeczy dzieje się z automatu i nie jestem ich świadomy. Pewnie głównie chodzić będzie tutaj o wygląd. Natomiast widząc innego człowieka nie mam wątpliwości, że w taki sam sposób czuje on swoje zmysły, w taki sam sposób czuje swoje emocje jak ja. Nie chodzi mi o to, co on czuje, tylko jakim "mechanizmem" czuje.

A co, jeśli masz pewność, że nie czuje? Człowiek z martwym mózgiem należy do twojego gatunku, ale czy to znaczy, że jest osobą? A co, jeśli jakieś zwierzę zachowuje się dokładnie tak, jakby posiadało "ludzki mechanizm odczuwania"?

[puchaty71]

Napisane przez Caudofemoralis

Wydajesz się tutaj zrównywać bycie "osobą" z "należeniem do mojego gatunku". W filozofii "osoba" nie jest synonimem słowa "człowiek", co najwyżej postuluje się, że ludzie (przeciwieństwie do zwierząt) spełniają kryteria osoby. Dla mnie bardziej wygląda to tak, jakby ludzie kwalifikowali inne osobniki jako należące do "nas"—zwykle "my" będzie oznaczało ludzi, bo wiele nas łączy. Ale czasem okazuje się, że wiele łączy nas np z szympansem. I tu zaczynają się schody.

Masz rację. Przynależność do tego samego gatunku nie wyjaśnia wszystkiego. Niemniej szympansowi albo pająkowi będzie bliżej w naszych oczach do bycia "osobą" im bardziej będzie wydawał nam się "ludzki" - czyli posiadający wg naszej oceny cechy naszego gatunku.

A co, jeśli masz pewność, że nie czuje? Człowiek z martwym mózgiem należy do twojego gatunku, ale czy to znaczy, że jest osobą? A co, jeśli jakieś zwierzę zachowuje się dokładnie tak, jakby posiadało "ludzki mechanizm odczuwania"?

No cóż, czyli tak jak wyżej - gatunek niekoniecznie równać się będzie osobie. Zatem chodzić może o współposiadanie jakichś cech. Przy czym wydaje mi się, że do określenia kogoś "osobą" równie istotne, jeśli nie istotniejsze, jest to "współ" niż charakterystyka cechy. Co może znaczyć też, że nie mógłbym nazwać kogoś osobą, jeśli nie uważałbym siebie samego za osobę. Z chwilą, gdy przestanę uważać, że jestem osobą, znikną też w moich oczach inne osoby.