Niskie poczucie własnej wartości, Przyjaciółka, przeprowadzka. Co powinnam zrobić ?

[Tedeamoniak]

Bardzo irytuje mnie ( właściwie nie wiem jak ją nazwać? )przyjaciółka. Znamy się od wielu lat, zawsze się lubiliśmy, ale nasz kontakt nie był jakiś super, najczęściej były to jakieś wspólne imprezy, gdzie ja byłam tam ze swoją przyjaciółką , a ona ze swoją. Jakoś 6 lat temu złapaliśmy trochę lepszy kontakt, że zaczęłyśmy się same umawiać nawet, jednak to nie były jakieś częste spotkania, czy zwierzanie się sobie. Po roku takiego spotykania się koleżeńskiego czasem same czasem umawiania się na imprezy wyjechałam na studia. Nie miałyśmy dużego kontaktu, ale zawsze jak byłam w rodzinnym mieście ( tak 4/5 razy w roku ) to się z nią widziałam i ona raz w roku przyjeżdżała do mnie na weekend. Lubiłyśmy się, natomiast nigdy nie byłyśmy jak najlepsze przyjaciółki. Na ostatnim roku studiów wiele w moim życiu się zmieniło, miałam depresję, fobię społeczną, była przy mnie tylko moja przyjaciółka z miasta studenckiego, koleżance z miasta rodzinnego nie mówiłam o tym i w sumie widziałyśmy się tylko raz w ciągu tego ostatniego roku. Po skończeniu studiów z pewnych powodów musiałam wrócić na rok do miasta rodzinnego , co koleżanka wiedziała. Złapałysmy kontakt i zaczęłyśmy o wiele częściej wychodzić gdzieś razem w weekendy, bardziej się sobie zwierzać, rozmawiać przez telefon, Messenger a, gdzie wcześniej wymienialiśmy się sporadycznymi wiadomościami. Na początku bardzo się do siebie zbliżyliśmy, zaczęłam ją traktować jak przyjaciółkę, ufać. Natomiast po pewnym czasie zobaczyłam rzeczy, których wcześniej nie widziałam w niej i zaczęła mnie mega irytować i męczyć . Wyzywa na każdą swoją byłą i aktualna kolezankę ( a w sumie zostały jej tylko dwie) , ciągle obgaduje ich życiowe wybory, jak one mogły coś zrobić, wiem o jej koleżankach bardzo dużo prywatnych rzeczy, mimo, że ja praktycznie ich nie znam. Zapaliła mi się lampka, że skoro tak mówi o nich do mnie, do o mnie zapewne tak samo, jednak dowodów nie mam, a ja powiedziałam jej w końcu o chorobie i o wielu prywatnych i ciężkich rzeczach Czepia się wszystkich, uważając, że ona jest najlepsza. Gdy jej sąsiadka przemalowała sobie domek na dzialkach, to zaczęła wyzywać, że głupia baba drugi raz maluje w ciągu paru miesięcy, że nie ma na co pieniędzy wydawać i jej się poprzewracała w du***, byłam w szoku słysząc takie słowa. Dodatkowo dziewczyna ma chłopaka, jej chłopak, mówi do mnie jakieś rzeczy typu, że jakby uprawiał ze mną se** to by mnie zgniótł itp,czepia się zawsze mojej fryzury, sposobu mówienia itd, mówiłam i jej i jemu, że ja nie lubię takich tekstów, to kazała mi to tylko olać, bo on tak ma. Dodatkowo ciągle się przy mnie kłócą, wyzywają, rzucają rzeczami, raz powiedziałam jej, że to nie jest normalne, to stwierdziła, że jest,każdy się czasem kłóci, a ona mnie traktuje jak siostrę, więc się przy mnie nie wstydzi. Mimo tego, że mówiłam jej jakie traumy przeszłam i że nie chce teraz chłopaka, bo się do tego nie nadaje i nie mam głowy, to ciągle muszę słuchać, że mam już tyle lat i jestem sama, ona by tak nie mogła, że powinnam sobie wreszcie kogoś znaleźć. Czuję też, że narzuca mi jak powinnam się zachowywać w określonych sytuacjach i uważa, że zawsze ma rację, wszystkich przy tym krytykując, a ja coraz bardziej zamykam się w sobie. Przedtem zawsze zapominała o moich urodzinach i wysyłała mi życzenia jakieś tydzień później, natomiast nie uważałam ja za przyjaciółkę najlepsza i się tym nie przejmowałam, lubiłyśmy się i przyzwyczajona byłam do tego, że ona tak ma. W tym roku jednak byłyśmy blisko ja na jej urodziny się bardzo postarałam, nie chodzi o finansowo nawet, chociaż też , ale bardziej gest od serca, ona nie zapomniała, ale dostałam wino, mimo tego, że wiedziała od 3 miesięcy, że nie pije alkoholu w ogóle ( jeszcze wino, za którym nie przepadam i to też wiedziała , ale powiedziała, że innego w sklepie nie było) i kwiatka, którego dała jej mama, a ona nie lubi kwiatków. Była też sytuacja, że powiedziała coś swojemu chłopakowi o mnie i on to wszystkim rozgadał ( to nie był wielki sekret, ale na pewno nie było to coś z czym chciałam się dzielić z wszystkimi ) Męczy mnie i irytuje już bardzo. Ja zeszłam już z leków dawno, ale nadal ( co dwa tygodnie) chodzę na terapię i staram się podnieść swoją samoocenę . Na terapii jeszcze nie poruszałam tematu koleżanki, zapewne zostanie też poruszony. Tydzień temu przeprowadziłam się do innego miasta. Ona od kiedy się tylko dowiedziała, że będę się przeprowadzać to ciągle mówiła, że jakaś jej wcześniejsza koleżanka też wyjechała do tego miasta i przestała się prawie odzywać, więc jeśli ja też tak zrobię, to mnie kopnie w du** i wali to miasto i tych ludzi, bo tam sami deb**le mieszkają. Szczerze, nie za bardzo chce z koleżanką utrzymywać kontakt, naprawdę mnie to męczy, no chyba, że właśnie na takich zasadach jak kiedyś wspólna impreza raz na jakiś czas, to może jeszcze być, bo ciężko mi ją nazwać przyjaciółką. Jednak gdy ona tak mówi i ciągle pisze kiedy przyjadę, bo przecież daleko nie mam, to mam wyrzuty sumienia. Nie chce się z nią kłócić, bardzo nie lubię sytuacji konfliktowych, dodatkowo aktualnie też coś poszło w moim życiu nie do końca jak miało być i nie chce absolutnie się jej z tego zwierzać.



Czy ja przesadzam ? Czy powinnam to jakoś naprawić ? Czy lepiej jeśli mnie to męczy, będzie po prostu zerwać kontakt ? A może w jakiś konkretny sposób zakończyć tą znajomość ? I czy w takim wypadku lepiej zakończyć ja na zawsze czy chociaż starać się powrócić do formy kolegowania się i czy to będzie możliwe ?

Proszę o porady.

Z góry dziękuję

[Lianhua]

Zacznę od tego, że koniecznie porusz ten temat jak najszybciej z terapeutą. Jakby nie było to sytuacja, która bardzo mocno wpływa teraz na twoje aktualne samopoczucie.

I odpowiadając na twoje pytania:
- Nie, nie przesadzasz.
- Tu nie ma czego naprawiać, to nie ty zachowujesz się tu źle.
- Tak, najlepiej będzie z tą dziewczyną ten kontakt oziębić. Niekoniecznie musisz od razu zrywać całkiem znajomość, aczkolwiek jeśli jej zachowanie wpływa na ciebie w ten sposób, może i lepiej byłoby to zrobić. Ani przy niej się komfortowo nie czujesz, ani zaufać jej nie możesz i normalnie porozmawiać.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Tedeamoniak

Bardzo irytuje mnie ( właściwie nie wiem jak ją nazwać? )przyjaciółka. Znamy się od wielu lat, zawsze się lubiliśmy, ale nasz kontakt nie był jakiś super, najczęściej były to jakieś wspólne imprezy, gdzie ja byłam tam ze swoją przyjaciółką , a ona ze swoją. Jakoś 6 lat temu złapaliśmy trochę lepszy kontakt, że zaczęłyśmy się same umawiać nawet, jednak to nie były jakieś częste spotkania, czy zwierzanie się sobie. Po roku takiego spotykania się koleżeńskiego czasem same czasem umawiania się na imprezy wyjechałam na studia. Nie miałyśmy dużego kontaktu, ale zawsze jak byłam w rodzinnym mieście ( tak 4/5 razy w roku ) to się z nią widziałam i ona raz w roku przyjeżdżała do mnie na weekend. Lubiłyśmy się, natomiast nigdy nie byłyśmy jak najlepsze przyjaciółki. Na ostatnim roku studiów wiele w moim życiu się zmieniło, miałam depresję, fobię społeczną, była przy mnie tylko moja przyjaciółka z miasta studenckiego, koleżance z miasta rodzinnego nie mówiłam o tym i w sumie widziałyśmy się tylko raz w ciągu tego ostatniego roku. Po skończeniu studiów z pewnych powodów musiałam wrócić na rok do miasta rodzinnego , co koleżanka wiedziała. Złapałysmy kontakt i zaczęłyśmy o wiele częściej wychodzić gdzieś razem w weekendy, bardziej się sobie zwierzać, rozmawiać przez telefon, Messenger a, gdzie wcześniej wymienialiśmy się sporadycznymi wiadomościami. Na początku bardzo się do siebie zbliżyliśmy, zaczęłam ją traktować jak przyjaciółkę, ufać. Natomiast po pewnym czasie zobaczyłam rzeczy, których wcześniej nie widziałam w niej i zaczęła mnie mega irytować i męczyć . Wyzywa na każdą swoją byłą i aktualna kolezankę ( a w sumie zostały jej tylko dwie) , ciągle obgaduje ich życiowe wybory, jak one mogły coś zrobić, wiem o jej koleżankach bardzo dużo prywatnych rzeczy, mimo, że ja praktycznie ich nie znam. Zapaliła mi się lampka, że skoro tak mówi o nich do mnie, do o mnie zapewne tak samo, jednak dowodów nie mam, a ja powiedziałam jej w końcu o chorobie i o wielu prywatnych i ciężkich rzeczach Czepia się wszystkich, uważając, że ona jest najlepsza. Gdy jej sąsiadka przemalowała sobie domek na dzialkach, to zaczęła wyzywać, że głupia baba drugi raz maluje w ciągu paru miesięcy, że nie ma na co pieniędzy wydawać i jej się poprzewracała w du***, byłam w szoku słysząc takie słowa. Dodatkowo dziewczyna ma chłopaka, jej chłopak, mówi do mnie jakieś rzeczy typu, że jakby uprawiał ze mną se** to by mnie zgniótł itp,czepia się zawsze mojej fryzury, sposobu mówienia itd, mówiłam i jej i jemu, że ja nie lubię takich tekstów, to kazała mi to tylko olać, bo on tak ma. Dodatkowo ciągle się przy mnie kłócą, wyzywają, rzucają rzeczami, raz powiedziałam jej, że to nie jest normalne, to stwierdziła, że jest,każdy się czasem kłóci, a ona mnie traktuje jak siostrę, więc się przy mnie nie wstydzi. Mimo tego, że mówiłam jej jakie traumy przeszłam i że nie chce teraz chłopaka, bo się do tego nie nadaje i nie mam głowy, to ciągle muszę słuchać, że mam już tyle lat i jestem sama, ona by tak nie mogła, że powinnam sobie wreszcie kogoś znaleźć. Czuję też, że narzuca mi jak powinnam się zachowywać w określonych sytuacjach i uważa, że zawsze ma rację, wszystkich przy tym krytykując, a ja coraz bardziej zamykam się w sobie. Przedtem zawsze zapominała o moich urodzinach i wysyłała mi życzenia jakieś tydzień później, natomiast nie uważałam ja za przyjaciółkę najlepsza i się tym nie przejmowałam, lubiłyśmy się i przyzwyczajona byłam do tego, że ona tak ma. W tym roku jednak byłyśmy blisko ja na jej urodziny się bardzo postarałam, nie chodzi o finansowo nawet, chociaż też , ale bardziej gest od serca, ona nie zapomniała, ale dostałam wino, mimo tego, że wiedziała od 3 miesięcy, że nie pije alkoholu w ogóle ( jeszcze wino, za którym nie przepadam i to też wiedziała , ale powiedziała, że innego w sklepie nie było) i kwiatka, którego dała jej mama, a ona nie lubi kwiatków. Była też sytuacja, że powiedziała coś swojemu chłopakowi o mnie i on to wszystkim rozgadał ( to nie był wielki sekret, ale na pewno nie było to coś z czym chciałam się dzielić z wszystkimi ) Męczy mnie i irytuje już bardzo. Ja zeszłam już z leków dawno, ale nadal ( co dwa tygodnie) chodzę na terapię i staram się podnieść swoją samoocenę . Na terapii jeszcze nie poruszałam tematu koleżanki, zapewne zostanie też poruszony. Tydzień temu przeprowadziłam się do innego miasta. Ona od kiedy się tylko dowiedziała, że będę się przeprowadzać to ciągle mówiła, że jakaś jej wcześniejsza koleżanka też wyjechała do tego miasta i przestała się prawie odzywać, więc jeśli ja też tak zrobię, to mnie kopnie w du** i wali to miasto i tych ludzi, bo tam sami deb**le mieszkają. Szczerze, nie za bardzo chce z koleżanką utrzymywać kontakt, naprawdę mnie to męczy, no chyba, że właśnie na takich zasadach jak kiedyś wspólna impreza raz na jakiś czas, to może jeszcze być, bo ciężko mi ją nazwać przyjaciółką. Jednak gdy ona tak mówi i ciągle pisze kiedy przyjadę, bo przecież daleko nie mam, to mam wyrzuty sumienia. Nie chce się z nią kłócić, bardzo nie lubię sytuacji konfliktowych, dodatkowo aktualnie też coś poszło w moim życiu nie do końca jak miało być i nie chce absolutnie się jej z tego zwierzać.



Czy ja przesadzam ? Czy powinnam to jakoś naprawić ? Czy lepiej jeśli mnie to męczy, będzie po prostu zerwać kontakt ? A może w jakiś konkretny sposób zakończyć tą znajomość ? I czy w takim wypadku lepiej zakończyć ja na zawsze czy chociaż starać się powrócić do formy kolegowania się i czy to będzie możliwe ?

Proszę o porady.

Z góry dziękuję

Co za okropna dziewczyna!

Pogadaj o niej na terapii.

[skara]

Przeprowadzka to idealny moment do ochłodzenia kontaktów. Nie będziesz dostępna, będziesz rzadziej odpisywać i pewnie samo rozejdzie się po kościach. Bo w tym stanie psychicznym nie widzę by lepsze dla Ciebie było otwarte postawienie sprawy i konfrontacja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

Okropna dziewczyna!
Dobrze, że się przeprowadziłaś. Masz idealny pretekst do wymiksowania jej ze swojego życia.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Pracowałam z taką kobietą jak Twoja przyjaciółka. Koszmar. Dziwię się, że w ogóle utrzymujesz z nią dobrowolnie relacje, ja bym uciekła.

Wysłane z mojego SM-A320FL przy użyciu Tapatalka

[Rena]

Ja rowniez doradzam ochlodzenie kontaktu.

[Ellen_Ripley]

Ja bym ochłodziła i to tak porządnie, wręcz zamroziła, czyli mantra "nie mam czasu, nie mam czasu, oj jo joj nie mam czasu... tak mi przykro ".

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Tedeamoniak

tym roku jednak byłyśmy blisko ja na jej urodziny się bardzo postarałam, nie chodzi o finansowo nawet, chociaż też , ale bardziej gest od serca, ona nie zapomniała, ale dostałam wino, mimo tego, że wiedziała od 3 miesięcy, że nie pije alkoholu w ogóle ( jeszcze wino, za którym nie przepadam i to też wiedziała , ale powiedziała, że innego w sklepie nie było) i kwiatka, którego dała jej mama, a ona nie lubi kwiatków. Była też sytuacja, że powiedziała coś swojemu chłopakowi o mnie i on to wszystkim rozgadał ( to nie był wielki sekret, ale na pewno nie było to coś z czym chciałam się dzielić z wszystkimi )

Po co Ci taka koleżanka ( nawet do imprez?). Egoistka i do tego wynosi Twoje sprawy dalej ( do chłopaka)...



Masz idealny pretekst do ochłodzenia kontaktu i z niego skorzystaj. Jej bólem czterech liter nie ma co się przejmować.

[Paprotka_]

Że też ona nie wpadła na to czemu te koleżanki po wyjeździe zapomniały o niej...

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Paprotka_

Że też ona nie wpadła na to czemu te koleżanki po wyjeździe zapomniały o niej...

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Toksyczni ludzie zawsze obwiniają cały świat, a nie samych siebie.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_64582d7210082]

Napisane przez Paprotka_

Że też ona nie wpadła na to czemu te koleżanki po wyjeździe zapomniały o niej...

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Myślę, że osoba opisywana przez Autorkę nie ma adekwatnego, realnego spojrzenia na siebie i na to, jak odbierają ją inni ludzie. W sensie "nie jest zdolna" do tego, żeby zauważyć, że ludzie autentycznie od niej uciekają.

Wysłane z mojego SM-A320FL przy użyciu Tapatalka