Czy jak zostawię dziecko będę wyrodna matka?

[samasama12]

Hej wszystkim.

Nie wiem co mam zrobic ze swoim życiem, jakoś w ostatnim czasie jest bardzo ciężko. Ostatnio padła propozycja wyjazdu na wakacje we wrześniu, ale sprawa się komplikuje. Mam 2 letnie dziecko, które we wrześniu już będzie miało 2.5 roku. Mieszkamy bez taty, rozstaliśmy się, była to moja najlepsza decyzja w życiu. To dosyć dobry człowiek, ale bardzo się różnimy. Pierwsze zgrzyty były jak zamieszkalismy razem,czyli ja byłam w połowie ciąży. Kłótnie, ograniczanie,nie wolno mi było jechać do rodziców, dziadków, bo zaraz mam wracać,dwie godziny mi wystarczy i to raz na dwa tygodnie. Nie mogłam się malować, nosić krótkich ubrań,miałam siedzieć w domu i przy domu. Jak mieliśmy kurczaki, to nie wolno było jechać tylko przy domu bo uciekną,bo ptak porwie bo coś... Wesela imprezy bardzo rzadko, praktycznie nie wychodziliśmy. Czułam się jak kucharka, sprzątaczka,dniami prosiłam bo chciałam się umyć a tylko słyszałam że on teraz nie ma czasu,potem i potem i tak czasem nie myłam się dwa dni. A moje dziecko wisiało cały czas na piersi,byłam po CC było mi ciężko, pomagał przez dwa tygodnie. Do koleżanek też nie mogłam pójść czy pojechać. Miałam czekać w domu na niego z obiadem ,podstawić pod nos ,później on szedł robić swoje a ja swoje czyli do dziecka. Kłótnie były non stop, później mnie kopnął w nogę, zawsze było że jestem taka i owaka. Jak musiałam jechać gdzieś to musiałam prosić by z nią został. Miałam dość, odeszłam,minęło prawie pół roku, uwolniłam się. Nasze relacje są lepsze, ale opierają się głównie na dziecku. Nie wrócę nigdy do niego. Natomiast tatą jest wspaniałym, córka zakochana, jeździ do niego czasem nocować. Wracając do tematu,padła propozycja wyjazdu, bardzo ale to bardzo chciałabym pojechać (wyjazd ekipą z rodziną, najbliższymi, siostra -7 dni) ale tutaj mam obawy. Nie wiem jak on zareaguję, naprawdę mam poczucie aby się go pytać, prosić i oczekiwac zgody. Może to głupie ale tak jest. Córki nie wezmę, to wyjazd poza Europe, paszporty, zgody a jestem pewna że nie pozwoli mi jej zabrać. Nie mam siły użerać się z nim. Skoro nigdy nie jeździliśmy na wakacje bo to strata czasu i pieniędzy to znowu będę to słuchać...Jeśli chodzi się o zajmowanie się z Małą, poprosiłabym moją babcię i jej synowa. Mam dobre relacje,babcia nie jest stara ma 66 lat, nazwijmy szwagierka bo jesteśmy w podobnym wieku,ma dwójkę dzieci. Mówiłam,że zapłacę ,jakoś się dogadamy. Wstępnie się zgodziły. Ale tutaj jestem między młotem a kowadłem, od drugiej babci, słyszę że nie powinnam zostawiać dziecka na tydzień, że on się wścieknie jak będzie musiał się po pracy zacząć dzieckiem,bądź na weekend. Że specjalnie zrobi mi tak abym nie mogła pojechać. Że mnie "zje" jak ja pojadę a dziecko nie daj Boże,by zachorowało. Druga opcja jest opcja że córka byłaby u prababci od 8:30-17:30 później zabierałby ja tatą,spalaby u niego,a później rano przywoził do babci. A na wolny weekend zabrał . Ale dziewczyny,ja tak strasznie się boje, tego że coś się stanie. Od niego będę słyszała że jestem wyrodna matką,ale tak jestem zmęczona siedzeniem z dzieckiem 24/7 ....Od października zaczynam pracę więc dziecko pójdzie do żłobka.

Naprawdę nie wiem co mam robić,z jednej strony bardzo chce, z drugiej strony wiem że córka nie jest moją przylepa,bo ona świata nie widzi poza tata i jak zostaje u niego 2 dni to ja mogę nie istnieć,nie macha,nie płacze,nie mówi mama....Za to moja mama mi powiedziała że nigdy by dziecka nie zostawiła na tydzień.

Później okazji może nie być, fakt nie wiadomo co przyniesie przyszłość ale teraz naprawdę mam z kim pojechać. Może to głupie,po tym wszystkim co mnie spotkało nie łudzę się,że znajdę sobie kogokolwiek, ciężko mi czasem. Mam ochotę wyjść i nie wracać. Czy możecie jakoś pomóc, doradzić,coś podpowiedzieć? Boje się, naprawdę...

[skara]

Moi rodzice mnie zostawiali pod opieką babci jak miałam mniej niż rok i jechali na urlop na 2 tygodnie. I bez kontaktu z domem, bo wtedy jeszcze nie było telefonów stacjonarnych. Nic mi ani im się nie stało.
Myślę że jeśli masz wsparcie w najbliższych to jedź i niczym się nie martw. Ojca dziecka po prostu poinformuj o swoim wyjeździe i mniej plan na 100% opiekę od innych osób, w razie gdyby on chciał zrobić na złość i zaparł się, że małej nie weźmie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[xfrida]

jedyny problem ktorego nie wzielas tu pod uwage ze jesli on bedzie mial zabierac to dziecko od nich i sie nim zajmowac pod czas twojej nieobecnosci to moze juz ci tego dziecko wcale nie oddac i zrobic cyrk ze dziecko porzucilas

czy twoje dziecko zna ta babcie i ciocie?spedzalo tam noce wczesniej ,wogole spalo poza domem u kogos innego do tej pory?
nie jestem przeciwnikiem zostawiania dzieci na noc u dziadkow itp ale w twoim przypadku nie obraz sie wyglada to troche dziwnie ze przez ten tydzien dziecko mialoby byc dogladane przez 3 osoby tak jakby nie mialo tam ciaglosci i stabilnej opieki i jeszcze masz im placic ,no nie wiem jak dla mnie to brzmi dziwnie ,moze potrzebuje wiecej szczegolow zeby zrozumiec ta sytuacje

ps,nie wiem jak mozesz nazywac tego faceta dobrym czlowiekiem .wydaje mi sie ze masz dosyc zaburzone wzorce rodzinne

[Aelora]

Rozumiem że nie byliście małżeństwem, macie jakoś uregulowane sądownie kwestie opieki nad dzieckiem? Czy tak sami się dogadaliście między sobą? Żeby faktycznie nie okazało się że pojedziesz, a on wykorzysta to jako argument przeciwko Tobie.
Nie nazwałabym Cię wyrodną matką, oczywiście masz dziecko, ale jesteś też samodzielną jednostką. Szczerze mówiąc zapytałabym anonimowo na jakimś forum z poradami prawnymi na Facebooku czy prawnie on mógłby to wykorzystać przeciwko Tobie, jak najlepiej zorganizować opiekę dla dziecka i najważniejsze porozmawiała o tym pomyśle z nim, ojcem dziecka, zamiast pytać obcych ludzi na forum, co myślą.

[SteveS]

Wiele zależy od tego, jak macie sądownie ustaloną opiekę nad dzieckiem. Żadna matka nie jest wyrodna tylko dlatego, że chce odpocząć - ma prawo, a nawet powinna dla zachowania zdrowia psychicznego. Tutaj jednak chodzi o coś zupełnie innego...

[xfrida]

skoro jest dobrym tata i dziecko lubi z nim zostawac moze powinnas uczciwie sprawe postawic i zapytac czy on nie chcialaby sie tym dzieckiem przez tydzien zajac

[Minoko]

To dosyć dobry człowiek, ale bardzo się różnimy.

Kłótnie, ograniczanie,nie wolno mi było jechać do rodziców, dziadków, bo zaraz mam wracać,dwie godziny mi wystarczy i to raz na dwa tygodnie. Nie mogłam się malować, nosić krótkich ubrań,miałam siedzieć w domu i przy domu. Jak mieliśmy kurczaki, to nie wolno było jechać tylko przy domu bo uciekną,bo ptak porwie bo coś... Wesela imprezy bardzo rzadko, praktycznie nie wychodziliśmy. Czułam się jak kucharka, sprzątaczka,dniami prosiłam bo chciałam się umyć a tylko słyszałam że on teraz nie ma czasu,potem i potem i tak czasem nie myłam się dwa dni.

Przepraszam, ale uwielbiam tematy typu "to dobry chłopak był" a potem dosłownie opis najbardziej toksycznej osoby, jaką mozna sobie wyobrazić