Zazdrość

[mariczka41]

Witam,

Mam problem ze sobą.

Mój narzeczony ma 2 letnią bratanicę, której jest chrzestnym. Nie rozmawiamy z jej matką, ponieważ jest fałszywa, obgaduje nas na każdym kroku i czuje się lepsza od innych. Ja patrząc na to dziecko widzę w niej jej matkę, nie lubię jej, ciężko mi się do niej przekonać mimo wielu prób. Tłumaczę sobie, że to tylko dziecko, ale nachodzą mnie myśli, że lada moment podrośnie i będzie taka sama jak jej mamusia. Problem polega na tym, że jestem zazdrosna jak mój przyszły mąż bierze ją na ręce, całuje, śle uśmieszki.. dodam, że ona jest bardzo podobna do swojej matki. Kurczę pomocy, bo unikam tego dzieciaka jak tylko mogę, ale ostatnio całe dwa dni musiałam z nią przebywać i mało mnie szlag nie trafił, a my dwoje się przez to kłocimy, bo on nie może tego zrozumieć, że nie mogę znieść jej obecności.. no pewnie ma rację, ale nie mogę dać sobie z tym rady! Tylko nie piszcie żebym szła do psychologa, bo i tak nie pójdę, bo spalę się ze wstydu...

[kawa_zmlekiem]

Przecież to normalne, jest jego chrześnicą, bawi się z nią itp. Dziecko ma 2 lata. O nią jesteś zazdrosna..? Troszkę dziecinne.

[lusiabambusia]

No to nie idź i nic nie rób. Żal się tylko tutaj. Czekaj aż będziecie mieli własne dziecko, o które będziesz zazdrosna. Albo nie doczekasz tego, bo facet przejrzy na oczy.

[Agalizakowa]

Nie słuchaj takich komentarzy jak tutaj powyżej, żalić to za mało.

Ja mam to samo, masz już uprzedzenie, myśle że pomogłoby ci uspokoić się, porozmawiać na spokojnie i bardzo delikatnie z partnerem jakie masz obawy, że nie podoba ci się...mnie to pomogło, choć po baardzo wielu próbach i długim czasie...

[mariczka41]

Tak, ponieważ okazuje jej więcej miłości niż mnie. Do ostatnich dni nie mówiłam mu, że nie lubie tej małej. Udawałam, że wszystko ok. Może to się przejawia tym że nie cierpię matki tego dziecka. Od pierwszego spotkania z nią pokazywała swoje nastroje, nie rozmawiała ze mną ani z moim facetem i tak jest przez kilka lat. I naszego dziecka też nie będzie uważać, już zapowiedziała mojej przyszłej teściowej, że na ślub do nas nie przyjdzie, bo nie lubi mojego faceta.

---------- Dopisano o 17:05 ---------- Poprzedni post napisano o 17:03 ----------

Agalizakowa, a u Ciebie jaka była sytuacja? Może opiszesz coś więcej

[kawa_zmlekiem]

Napisane przez mariczka41

Tak, ponieważ okazuje jej więcej miłości niż mnie. Do ostatnich dni nie mówiłam mu, że nie lubie tej małej. Udawałam, że wszystko ok. Może to się przejawia tym że nie cierpię matki tego dziecka. Od pierwszego spotkania z nią pokazywała swoje nastroje, nie rozmawiała ze mną ani z moim facetem i tak jest przez kilka lat. I naszego dziecka też nie będzie uważać, już zapowiedziała mojej przyszłej teściowej, że na ślub do nas nie przyjdzie, bo nie lubi mojego faceta.

Myślę że tu tkwi problem, a resztę sobie sama dopowiadasz

[mariczka41]

Też tak uważam, ale kurczę ona traktuje mnie jak śmiecia, mówię cześć nie odpowiada, idę do kuchni ona odwraca głowę i wychodzi bez słowa. Jestem z moim facetem kilka lat i od tej pory ani jednego zdania nie zamieniłyśmy, naprawdę..Teście jej nie cierpią, ale akceptują, bo jest żoną ich syna. Ja ogólnie bardzoo lubię dzieci, pragnę też swojego, ale do tego nie mogę się przełamać za żadne skarby. Już się robi wredna, drze się, wszystko na nie i nie.. wrrr

[Majka1503]

Napisane przez mariczka41

Tak, ponieważ okazuje jej więcej miłości niż mnie. Do ostatnich dni nie mówiłam mu, że nie lubie tej małej. Udawałam, że wszystko ok. Może to się przejawia tym że nie cierpię matki tego dziecka. Od pierwszego spotkania z nią pokazywała swoje nastroje, nie rozmawiała ze mną ani z moim facetem i tak jest przez kilka lat. I naszego dziecka też nie będzie uważać, już zapowiedziała mojej przyszłej teściowej, że na ślub do nas nie przyjdzie, bo nie lubi mojego faceta.

---------- Dopisano o 17:05 ---------- Poprzedni post napisano o 17:03 ----------

Agalizakowa, a u Ciebie jaka była sytuacja? Może opiszesz coś więcej

A mi się wydaje, że problem tkwi tutaj. I jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, nie wiadomo co będzie jak będziecie mieć własne dzieci.
Znam sytuacje, kiedy matka była zazdrosna o córkę do tego stopnia, że kiedy już przestały się do siebie ostatecznie odzywać i kiedy córka się wyprowadziła na swoje, to matka zabraniała ojcu ją odwiedzać.
I ta córka całe życie zabiegała o miłość matki, wiele lat przepłakała przez to. A dla syna i wszystkich wnucząt ta matka miała złote serce.

[mariczka41]

Ale to nie jest tak, w jego rodzinie, jak i w mojej jest dużo małych dzieci, którym również okazujemy dużo czułości i miłości i o nie nie jestem zazdrosna ani trochę, tylko o to jedne jedyne dziecko.. Tak mi ciężko z tym, chciałabym żeby ktoś mnie zrozumiał. Każdy mówi to tylko dziecko - ja też to wiem, ale jest we mnie jakaś bariera..

---------- Dopisano o 17:49 ---------- Poprzedni post napisano o 17:45 ----------

Napisane przez Majka1503

A mi się wydaje, że problem tkwi tutaj. I jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, nie wiadomo co będzie jak będziecie mieć własne dzieci.
Znam sytuacje, kiedy matka była zazdrosna o córkę do tego stopnia, że kiedy już przestały się do siebie ostatecznie odzywać i kiedy córka się wyprowadziła na swoje, to matka zabraniała ojcu ją odwiedzać.
I ta córka całe życie zabiegała o miłość matki, wiele lat przepłakała przez to. A dla syna i wszystkich wnucząt ta matka miała złote serce.

z tego wynika, że ona była zazdrosna o nią jak o dorosla kobiete, ktora moglaby sie zwiazac z jej mezem

[classic_chic]

Rozumiem, że możesz jej nie lubić, ale nie wnerwiaj się na narzeczonego, że on ją lubi. Nie musisz być jakaś fałszywie miła, ale chociaż spróbuj i bądź taktowna i grzeczna.

[Majka1503]

Napisane przez mariczka41

Ale to nie jest tak, w jego rodzinie, jak i w mojej jest dużo małych dzieci, którym również okazujemy dużo czułości i miłości i o nie nie jestem zazdrosna ani trochę, tylko o to jedne jedyne dziecko.. Tak mi ciężko z tym, chciałabym żeby ktoś mnie zrozumiał. Każdy mówi to tylko dziecko - ja też to wiem, ale jest we mnie jakaś bariera..

---------- Dopisano o 17:49 ---------- Poprzedni post napisano o 17:45 ----------



z tego wynika, że ona była zazdrosna o nią jak o dorosla kobiete, ktora moglaby sie zwiazac z jej mezem

Nie wiem, gdzie to wyczytałaś, ale nie, to z tego nie wynika.
Równie dobrze wynika to z tego, że jesteś zazdrosna o 2letnią dziewczynkę, bo "Twój Tż okazuje jej więcej miłości niż Tobie"
Może o to jedno jedyne, bo jej okazuje najwięcej?

[mariczka41]

Nie zaakceptuje tego dziecka, będę je jedynie tolerować, rozmawiałam ze swoim facetem o tym i powiedział że to rozumie i postara się żebyśmy się nie spotykały. Zresztą on też mówi, że z jej matką nie ma ochoty się spotykać i nasza noga u nich w domu nie postanie. Trochę mi ulżyło

[Majka1503]

Napisane przez mariczka41

Nie zaakceptuje tego dziecka, będę je jedynie tolerować, rozmawiałam ze swoim facetem o tym i powiedział że to rozumie i postara się żebyśmy się nie spotykały. Zresztą on też mówi, że z jej matką nie ma ochoty się spotykać i nasza noga u nich w domu nie postanie. Trochę mi ulżyło

Aż do urodzinek małej, gwiazdki, miłokajek.
A za tydzień dzień dziecka i uważasz, że oleje chrześnicę?

[szarri]

Napisane przez Majka1503

Aż do urodzinek małej, gwiazdki, miłokajek.
A za tydzień dzień dziecka i uważasz, że oleje chrześnicę?

Biorąc pod uwagę doświadczenia moje, mojej siostry, mojego faceta, moich rodziców, większości znajomych itd., to bycie chrzestnym niespecjalnie cokolwiek implikuje, żeby "olanie chrześnicy" było absolutnie wykluczone

[Majka1503]

Napisane przez szarri

Biorąc pod uwagę doświadczenia moje, mojej siostry, mojego faceta, moich rodziców, większości znajomych itd., to bycie chrzestnym niespecjalnie cokolwiek implikuje, żeby "olanie chrześnicy" było absolutnie wykluczone

Jasne, mi też są znane takie przypadki, ale zwykle z powodu takiego, że chrzestni są z d.py wzięci. Np. chrzestna mojego brata - jej rodzice (znajomi dziadków) poprosili moją mamę, o to żeby chrzestną była, bo niezbyt urodziwa, bo nigdy męża nie znajdzie, bo swoich dzieci mieć nie będzie. No cóż, dwójkę ma dzieci, odzywa się od wielkiego dzwonu
Ale nie kiedy jest to tak bliska rodzina i z tak "poważnego" powodu

[mariczka41]

Parę miesięcy temu były jej drugie urodziny, nie byliśmy, ja nie chciałam jechać do nich do domu, mój partner też nie ze względu na żonę brata, dał prezent przez rodziców. Jego brat wie jaka jest sytuacja, że jesteśmy na noże z jego cudowną partnerką i nie ma o to żalu. Jak przyjeżdżają do domu rodzinnego to przyjdzie się przywita coś tam zagada, ale tylko on. Poza tym chrzestni nie są od dawania prezentów, każdy ma swoje wydatki i swoje problemy. Wg mnie prezent można dać na urodziny, boże narodzenie, bo wiadomo dziecko patrzy, ale też nie należy rozpieszczać za bardzo, bo przyjdzie taki czas, że nie będzie cieszyć się na przyjazd wujka/cioci tylko zastanawiać się co mi dzisiaj wujek/ciocia przywiezie.

[No air]

Dziecinada. ;/ Jak dziecko to tutaj zachowujesz się własnie Ty... Co dziecko jest winne, że nie lubisz jej matki? Tak wogóle to dlaczego Twoj facet pilnuje tego dziecka (jeśli dobrze zrozumiałam)? Ja się dziwię, że matka tego dziecka wogóle chce/wyraża zgodę, żeby ono z Tobą przebywało. Ja bym napewno nie pozwoliło żeby moje dziecko spędzało czas z tak negatywnie nastawioną osobą jak Ty...

[mariczka41]

On nie pilnuje, po prostu jak jedziemy do jego rodzicow to bywa tak ze zjedziemy się w tym samym czasie co jego brat ze swoja rodziną. Nie zabraniam mu kontaktów z małą, ja temu dziecku też nie daje odczuć, że jej nie lubię jak idzie do mnie to bawię się, jak trzeba nakarmię itd. Krzywdy nikomu nie robię, a co myślę i czuję to już zupełnie inna sprawa. Zawsze łatwiej wygadać się na tego typu forach, posłuchać opinii innych kobiet i ich doświadczeń. Nie chcę być też brana za jakąś znieczulicę, nie wierzę, że tylko ja mam taki problem..

---------- Dopisano o 10:49 ---------- Poprzedni post napisano o 10:42 ----------

Ponadto matka tego dziecka co weekend daje je ojcu i on przyjeżdza z nią do rodziców, a ona sobie idzie do fryzjera, kosmetyczki i na dyskotekę, jest rzadkim gościem w domu rodzinnym swojego męża. Pochodzi z bogatego domu, więc nosi się jak tylko może, ma wieczne pretensje do wszystkich i o wszystko, jest po prostu nie do życia, ma pięcioro rodzeństwa i tylko je uważa, a z kolei mojego narzeczonego i ich siostry już nie.

[No air]

Wiesz co, dzieci wiele rzeczy czują, nie musisz tej dziewczynce tego mówić, ani okazywać, ona po prostu odczuje Twoją wewnętrzną niechęć... Wiem, że to brzmi dziwnie dla kogoś, kto nie ma dzieci, ale sama się o tym przekonałam kiedy np. ja stresuję się przed rozmową kwalifikacyjną to moja córka jest też przez pół dnia płaczliwa i wogóle nie do życia... Kiedy ja wrócę i ze mnie stres schodzi to ona też odżywa i skacze wesoło... Wiem, że to jest inna relacja, bo ja piszę o swojej córce, a Ty o obcym Tobie dziecku, ale uwierz mi, że dzieci naprawdę odczuwają wiele emocji, które są w otoczeniu, wewnętrzną niechęć, uprzedzenie itd.

Druga rzecz, to rozumiem, że wg Ciebie skoro ta kobieta jest matką, a idzie do fryzjera/kosmetyczki/pobawić się, to znaczy, ze wyrodna z niej matka, tak? Naprawdę, to że ktoś rodzi dziecko, nie znaczy, że przestaje być człowiekiem, który też ma jakieś potrzeby? Może taki właśnie ma ze swoim facetem układ (tzn. weekend, on się zajmuje dzieckiem, a ona ma chwilę dla siebie?).

Po następne, wiem że z mojej wypowiedzi wynika, że bronię tej kobiety, może rzeczywiście jest taką zołzą jak Ty piszesz, a może po prostu jej nie znasz? Ja np. też bardzo rzadko bywam w domu rodzinnym mojego męża, bo po prostu źle się tam czuję, traktują mnie jak idiotkę, która nic nie wie, wpychają jedzenie, którego nie znoszę, jak odmawiam to oczywiście "się wywyższam", dwa psy non stop skaczą po wszystkich..., a to wszystko w oparach papierochów, które wszyscy tam kopcą... No to tyle o mnie, mam na mysli to, że może ta kobieta ma jakieś powody, by tam nie bywać i mieć z teściami takie stosunki, jakie ma, a Ty tych powodów nie znasz i dlatego tak ją oceniasz?

[mariczka41]

Twoje dziecko wyczuwa, bo jesteś jej matką, mnie widzi raz na jakiś czas i bawie się z nią wszystko robię jak należy, nie ucieka ode mnie, wrecz przeciwnie więc nie sądzę żeby się źle czuła ze mną. Tym bardziej, że sama o mnie pyta, woła mnie na spacer itd. A z jej matką znamy się już 5 lat i od tego czasu zamienione jedno zdanie cześć jestem XYZ, próbowalam nawiazac kontakt, ale jak ktoś udaje ze mnie nie zna to sorry. Mój partner powiedział, żebym odpuściła i się przed nią nie poniżała. A moi przyszli teście są bardzo w porzadku nie wtracaja sie w nic, bardzo kulturalni ludzie. Ona ma problem, bo jej mamusia jest najwazniejsza nawet na swieta nie przyjechala bo ona swieta spedza w domu ze swoja rodziną. Ma pretensje do swojego męża, że pracuje i tym samym ją zaniedbuje, że pomaga swoim rodzicom od czasu do czasu. Niejednokrotnie żalił się swojemu bratu, że ciężko mu się żyje, przed rodzicami się nie przyzna, bo ostrzegali go przed ślubem, że to nie jest odpowiednia kobieta dla niego.

[No air]

Skoro dziecko, jak twierdzisz, jest do Ciebie pozytywnie nastawione, kontakty macie rzadkie, a jak macie to zachowujesz się prawidłowo, to nie wiem za bardzo gdzie jest problem?
Ich problemy małżeńskie to nie jest Twoja sprawa, ani teściów. I twierdzisz, że teściowie to w porządku ludzie, ale nie wiesz, jak ją traktują i jak zachowują się w stosunku do niej. Skoro jak napisałas już przed małżeństwem ostrzegali syna przed nią to chyba świadczy o tym jakie od początku mieli do tej kobiety nastawienie... Więc może nie są wcale tak bardzo w porządku.

No nie wiem, nie znam sytuacji tak jak Ty, a Ty też jej dobrze nie znasz, bo wiesz tylko o "wersji" jednej ze stron, drugiej strony nie znasz.
Po prostu ja wypowiedziałam się w tym temacie, bo sama mam nienajlepsze relacje z teściami, o których pewnie też wiele osób mogłoby powiedzieć, że są "w porządku". Więc wiem, że po prostu nic nie jest takie czarno-białe jak się wydaje.
I jeszcze jedno, nie dziwię się tej kobiecie, że nie chce tam przychodzić, skoro nastawienie wszystkich tam osób jest takie, teściowie już od początku przed nią ostrzegali, Ty i Twój partner macie ją za wyrodną matkę, bo chce pójść do fryzjera i się "nosi" jak to określiłas, a nawet jej mąż obrabia jej pupę za plecami...

Może się mylę, powtarzam jeszcze raz, bo nie znam tej osoby, ale warto czasami spróbować wczuć się w rolę tej drugiej strony.

[mariczka41]

Oj mylisz się, jej mąż ze swieca szukać takiego przy dziecku zrobi wiecej niz niejedna matka ale i tak jest jej wiecznie źle, a tesciowie jak powiedzialam sa kulturalnymi ludzmi i nie są dla niej złośliwi nigdy nie powiedzieli jej ze jej nie lubia ostrzegli tylko syna, bo ona stwierdziła, że takich jak on to miała na pęczki i może mieć kogo chce, a że wpadli z dzieckiem no to..

[No air]

Ale skąd Ty wiesz jak jest między nimi? Jaki cudowny mąż i ojciec jest w domu, gdy są sami? Może kobieta ma jednak powody do takiego nastawienia i zachowania? A otoczenie się o tym nie dowie, bo na zewnątrz jest wspaniałym ojcem i na pozór idealnym mężem.

[mariczka41]

Wiem więcej od Ciebie, na zły tor zeszła ta "rozmowa", ale mniejsza o to. Myślałam, że wypowiedzą się kobiety, które mają podobny problem do mojego ( tylko jedna Pani to zrobiła). Co może poradzić osoba, która nie doświadczyła tego co ja? No właśnie nic, jedynie może mnie krytykować i uznać, że jestem jakimś potworem. Także jeśli miałby się ktoś tu wypowiedzieć, to bardzo proszę o doświadczone w tej kwestii kobiety, inne komentarze są zbędne.

[lusiabambusia]

Napisane przez mariczka41

Wiem więcej od Ciebie, na zły tor zeszła ta "rozmowa", ale mniejsza o to. Myślałam, że wypowiedzą się kobiety, które mają podobny problem do mojego ( tylko jedna Pani to zrobiła). Co może poradzić osoba, która nie doświadczyła tego co ja? No właśnie nic, jedynie może mnie krytykować i uznać, że jestem jakimś potworem. Także jeśli miałby się ktoś tu wypowiedzieć, to bardzo proszę o doświadczone w tej kwestii kobiety, inne komentarze są zbędne.

Według mnie Ty oczekujesz tylko pogłaskania po głowie i potwierdzenia, że się dobrze zachowujesz. Żalisz się, ale nic nie chcesz zmieniać. Rozpoczynasz wypowiedź od stwierdzenia, że masz problem ze sobą. Ale nie zachowujesz się jakbyś chciała go rozwiązać. Chcesz zmieniać wszystko dookoła, tylko nie siebie. A to błąd. Zmień siebie i na tym poprzestań, bo zobaczysz, że wtedy zmienia się wszystko dookoła.

[ellish]

Napisane przez mariczka41

Witam,

Mam problem ze sobą.

Mój narzeczony ma 2 letnią bratanicę, której jest chrzestnym. Nie rozmawiamy z jej matką, ponieważ jest fałszywa, obgaduje nas na każdym kroku i czuje się lepsza od innych. Ja patrząc na to dziecko widzę w niej jej matkę, nie lubię jej, ciężko mi się do niej przekonać mimo wielu prób. Tłumaczę sobie, że to tylko dziecko, ale nachodzą mnie myśli, że lada moment podrośnie i będzie taka sama jak jej mamusia. Problem polega na tym, że jestem zazdrosna jak mój przyszły mąż bierze ją na ręce, całuje, śle uśmieszki.. dodam, że ona jest bardzo podobna do swojej matki. Kurczę pomocy, bo unikam tego dzieciaka jak tylko mogę, ale ostatnio całe dwa dni musiałam z nią przebywać i mało mnie szlag nie trafił, a my dwoje się przez to kłocimy, bo on nie może tego zrozumieć, że nie mogę znieść jej obecności.. no pewnie ma rację, ale nie mogę dać sobie z tym rady! Tylko nie piszcie żebym szła do psychologa, bo i tak nie pójdę, bo spalę się ze wstydu...

Tez uwazam, ze to dzieciniada. Ja bym sie cieszyla, ze moj TZ tak lubi dzieci, ma dobry stosunek do nich, to swiadczy o nim dobrze jako o przyszlym ojcu.

[No air]

No tak, Ty wiesz więcej. Nie jesteś żoną, matką, synową, ale wiesz wszystko najlepiej o tym stanie. Rzeczywiście masz problem ze sobą.
'