wielka rodzina a Ty sama?

[aniunia_81]

hej,

moja rodzina się rozpadła. nie mówię tu o mężu i dzieciach, ale o tej większej, bracia i siostry, cioteczne i wujeczne rodzeństwo, ciotki i wujkowie... Już dawno się nikt ze sobą nie spotyka na imieninach, bo po co skoro to tylko kupa nerwów i "zaglądanie w portfele". Wigilia we troje to standard ( gdzie można by było usiąść w 15 osób przy jednym stole). Ciągłe pretensje i wymawianie że jesteś taki i owaki, zły, psioczysz, że oni wszyscy to przecież tacy biedni a Ty nie masz na co narzekać! Oczywiście uśmiech pełny a gdy tylko się odwrócisz plecami to lecą w Twoją stronę pioruny i najchętniej chcieliby żebyś zniknął (jeśli już nic nie możesz im zaofiarować oczywiście).

Czy to tylko moja rodzina tak wygląda? Czy u Was jest podobnie?

pozdrawiam i wesołych świąt... (właśnie świąteczny nastrój mnie wprawił w takie refleksje....)

[Weronisia]

Aniunia u nas nikt na nikogo nie psioczy, nie obmawia, ale i tak rzadko się spotykamy.

Rodzina rozjechała się w różnych kierunkach i też nam brak wspólnych spotkań.

Ja czuję się chyba najgorzej ze wszystkich, bo mieszkam najdalej i baaaardzo jest mi źle samej.
Jednak Ci co mieszkają w mniejszych odległościach i tak rzadko się widują. Większość ma pracę i nie ma sił na jakieś spotaknia rodzinne.

[nika672]

Napisane przez Weronisia

Aniunia u nas nikt na nikogo nie psioczy, nie obmawia, ale i tak rzadko się spotykamy.

Rodzina rozjechała się w różnych kierunkach i też nam brak wspólnych spotkań.

Ja czuję się chyba najgorzej ze wszystkich, bo mieszkam najdalej i baaaardzo jest mi źle samej.
Jednak Ci co mieszkają w mniejszych odległościach i tak rzadko się widują. Większość ma pracę i nie ma sił na jakieś spotaknia rodzinne.

U mnie tak jak u Weronisi,wszyscy się porozjeżdżali, po Polsce i po świecie,takie czasy..
Może dlatego nikt nie psioczy bo nie mamy na to czasu,tak rzadko się spotykamy.
Ale najbliższych mam blisko siebie,łącznie z tata,teściowa,bratem i bratową.Wspaniały mąż i dzieci to wystarczy na rodzinne spotkania.
Pozdrawiam

[Luba]

Tak szczerze? to ja nie mam potrzeby siadania do wigilii z cala rodzina. Wystarcza mi moi najblizsi, maz, dzieci. Swieta to czas rozmow, bycia ze soba, nacieszenia sie swoja obecnoscia. Nie chce szumu i rozgardiszu spowodowanego przez wiele osob. Chce ciszy i spokoju i chce byc z moimi najblizszymi.
A poza tym, kto mialby taka wielka wigilie przygotowac? Na 15 osob? I u kogo? Jakos tego nie widze. Ja bym sie na to nie pisala. Przyznaje, ze mi sie nie chce. Przeciez bym sie zarobila szykujac takie swieta i potem sprzatajac po nich. Leniwa jestem.

Moja rodzina tez sie porozjezdzala. Kazdy zyje wlasnym zyciem i to jest dla mnie normalne. Nie czuje sie samotna, prawie codziennie z kims z rodziny gadam czy pisze Mimo tego, ze nie spotykamy sie czesto to jednak czesto sie ze soba kontaktujemy, wiemy co u kogo sie dzieje. Wiemy, ze mozemy na siebie liczyc. Ostatnio, kiedy zachorowal daleki kuzyn mojej mamy, cala rodzina skladala sie na jego leczenie.
Tu nie chodzi o czestotliwosc naszych kontaktow ale o ich jakosc. Jeszcze nie spotkalam sie z tym, zeby ktos kogos obgadywal za plecami, czy byl zlosliwy czy czegos zazdroscil. Gdyby moja rodzina tak sie zachowywala to juz wcale nie mialabym ochoty sie z nimi spotykac . A tak, moze nie za czesto ale za to spotykamy sie ze soba z przyjemnoscia.

[aniunia_81]

z tego co piszecie, widzę że moja rodzina jest inna niż Wasze... zazdrość aż kipi, robienie "koło ogona" na porządku dziennym i wymawianie wszystkiego co mam ja a czego oni nie mają. Tak mi się zdawało,że to NIE JEST NORMALNE, i że w rodzinie nie powinno być takich sytuacji... Dochodzę powoli do wniosku,że skoro mi się tacy ludzie w rodzinie trafili,to chyba lepiej o nich zapomnieć i się z nimi nie kontaktować, bo zawsze będzie tak samo. Jak powiesz o sukcesie to Ci pogratulują a po miesiącu już będą knuli jakby tu ze mnie zedrzeć bo skoro ja taka szczęśliwa a oni tacy biedni to przecież normalne, że mi trzeba ująć a im dodać....

dzięki za te kilka wpisów, które utwierdziły mnie w przekonaniu, iż rodzina powinna się wspierać i kochać nawet jak jest daleko od siebie, a nie mówiąc już jeśli wszyscy mieszkają w jednym mieście (jak moja).

[agusia1]

witam
widze że nie tylko ja mam takie "zmartwienia". Odkad wyszłam za mąż widze jak każdy z rodzeństwa żyje swoim życiem i jak rzadko się spotykamy.Z mojej strony mama i moja bacia- daleko w innej miejscowości, nie moge za bardzo liczyc jeżeli chodzi o pomoc przy dzieciach.....i dalej: Brat jeszcze kawaler- pracuje, rzadko ze soba rozmawiamy, rodzina męża- siostra z racji, że jest chrzestna starszej córki raz w roku albo i nie przyjedzie z prezentem do chrześnicy, męża starszy brat- jest ok , 3 dzieci, żonaty ...ale jego żona to "czarna owca" w rodzinie wszystkich skłóciła- jest zazdrosna, zawistna o wszystko, cięzko coś przy niej powiedzieć bo nie wiadomo czy ją czymś nie urazisz! no i młodszy brat męża - bezdzietny, żonaty...tu ze szwagierką też trzeba uważać co mówisz. U teściowej ciężko zasiąść przy jednym stole, bo jeden do drugiego sie nie odezwie, bo skółcony. Najlepsza metoda unikania sie, niechwalenia sie,tylko narzekanie. Tak wygląda u mnie Nie ma obchodzenia urodzin, imienin, rocznic, w Święta przyjedża każdy do teściowej jak mu wygodnie, jedyny łącznik to teściowa, powie co u kogo sie dzieje. Każdy żyje swoim życiem, swojej najbliższej rodziny.

[nika672]

Napisane przez agusia1

witam
widze że nie tylko ja mam takie "zmartwienia". Odkad wyszłam za mąż widze jak każdy z rodzeństwa żyje swoim życiem i jak rzadko się spotykamy.Z mojej strony mama i moja bacia- daleko w innej miejscowości, nie moge za bardzo liczyc jeżeli chodzi o pomoc przy dzieciach.....i dalej: Brat jeszcze kawaler- pracuje, rzadko ze soba rozmawiamy, rodzina męża- siostra z racji, że jest chrzestna starszej córki raz w roku albo i nie przyjedzie z prezentem do chrześnicy, męża starszy brat- jest ok , 3 dzieci, żonaty ...ale jego żona to "czarna owca" w rodzinie wszystkich skłóciła- jest zazdrosna, zawistna o wszystko, cięzko coś przy niej powiedzieć bo nie wiadomo czy ją czymś nie urazisz! no i młodszy brat męża - bezdzietny, żonaty...tu ze szwagierką też trzeba uważać co mówisz. U teściowej ciężko zasiąść przy jednym stole, bo jeden do drugiego sie nie odezwie, bo skółcony. Najlepsza metoda unikania sie, niechwalenia sie,tylko narzekanie. Tak wygląda u mnie Nie ma obchodzenia urodzin, imienin, rocznic, w Święta przyjedża każdy do teściowej jak mu wygodnie, jedyny łącznik to teściowa, powie co u kogo sie dzieje. Każdy żyje swoim życiem, swojej najbliższej rodziny.

Agusiu z tego co piszesz to bardzo dużą macie rodzinę z męzem,rzeczywiście szkoda że mają takie poglądy i nie bardzo mogą sie dogadac.
Teraz jak masz swoją rodzinę pielęgnuj to co razem z mężem stworzyliście.W przyszłosci na pewno to zaowocuje a Wasze dzieci będą szczęsliwe w tej rodzinie którą sami stworzyliście.
U mnie jest nie najgorzej w kontaktach z rodziną,pisałam gdzieś o tym.
Ale do szcześcia wystarczają mi najbliżsi:mąż i dzieci.O tym pisała też Luba.

Dobrze że przynajminiej wiecie co sie u kogo dzieje,dzieki teściowej

[agusia1]

Taaa dzieci przede wszystkim- najważniejsze moje dwie córki! reszta.. jakoś sie ułoży. Widocznie tak musi być