Co sprawia, że pająki budzą aż taką odrazę u większości ludzi na Ziemi?

[cheer]

Tak od czasu do czasu się nad tym zastanawiam. Nie pytam kto się boi pająków, albo kto na ich widok zamiera w bezruchu wzywając pomocy (było zresztą sporo wątków nt. fobii). Zastanawia mnie co jest przyczyną tego, że budzą one aż taką odrazę u większości mieszkańców naszego globu?


Czy to jest spowodowane ich specyficzną budową, kształtem, sposobem życia, czy jest to uwarunkowane kulturowo? Jak wiadomo, w pewnych, odległych nam i kulturowo i geograficznie miejscach, pająki są przysmakami, a więc siłą rzeczy, nie mogą budzić odrazy. Czy to może polega na tym, że wiele rzeczy na tej ziemi budzi w nas jednocześnie fascynację i obawę. I pająki są jedną z takich „rzeczy”? To wyjaśniałoby fakt istnienia ogromnej rzeszy hodowców, albo generalnie hobbystów-amatorów.


Wiele przeróżnych zwierząt budzi u człowieka skrajne odczucia i uczucia, ale niewątpliwie pod tym względem należy się pająkom palma pierwszeństwa. Pewnie nigdy się nie dowiemy „dlaczego?”, ale z pewnością jest to swego rodzaju ewenement i można na ten temat trochę porozmyślać.


Co o tym sądzicie? (biorąc pod uwagę prawdopodobną nieroztrzygalność problemu, odpowiedzi nie muszą być do końca poważne)

[paolla]

myślę, że lęk przed pająkami to atawizm po praprzodkach. niektóre pająki są jadowite, więc człowiek pierwotny zgeneralizował lęk przed ukąszeniem przez takiego pająka na wszystkie podobnie wyglądające, a niekoniecznie zagrażające życiu, bo to pozwalało z większym prawdopodobnieństwem przetrwać. to samo dotyczy węży.

pozdrawiam

[laylaaa]

hmm, pająki nie wyglądają zbyt "przyjaźnie", a te większe są nawet trochę przerażające. dla mnie są obojętne, nie panikuję, (ale też nie cieszę się) kiedy zobaczę pająka.

[lain]

nie mam pojecia, bo z pajakami probemow nie mam. odraze i ogromne obrzydzenie wzbudzaja we mnie raczej obslizgle robaki...

[klaudiaa]

Ja nie boję się pająków, więc na swoich przykładzie powiedzieć nie mogę. Natomiast moja ciocia krzyczy na ich widok, gdyż jak twierdzi- są obleśne i mają takie okropne nogi.. Niektórzy boją się tego, że mogą ich ukąsić [czy co tam te pająki robią]

Dziewczyny [nie wszystkie oczywiście] krzyczą, żeby zwrócić na siebie uwagę chłopaków, że niby one takie biedne, że obronić je trzeba i pocieszyć Ale to tylko tak sobie napisałam

Nie mam pojęcia, co jeszcze, oprócz wyglądu i strachu, może być przyczyną arachnofobii.

[Alatienka]

Mogłabym rozprawkę napisać na temat dlaczego pająki są paskudne Te ich 8 nóg... Przecież to nienaturalne!
A tak na poważnie, to różne są fobie. Niektórzy boją się motyli, krów, ciemności... Nie wszystkie lęki są i muszą być uzasadnione.

[cheer]

Napisane przez paolla

myślę, że lęk przed pająkami to atawizm po praprzodkach. niektóre pająki są jadowite, więc człowiek pierwotny zgeneralizował lęk przed ukąszeniem przez takiego pająka na wszystkie podobnie wyglądające, a niekoniecznie zagrażające życiu, bo to pozwalało z większym prawdopodobnieństwem przetrwać. to samo dotyczy węży.
pozdrawiam

Ciekawe! Też o tym myślałam, ale trochę pod innym kątem, mianowicie, że pająki przybrały taki wygląd dla obrony przed innymi zwierzętami. Tylko co mnie zastanawia..zwierzęta widzą inaczej niż ludzie i to widzenie nie jest związane z rozumowaniem, myśleniem, ale instynktem.

[blueania]

panicznie boje sie pajakow nie wiem czemu..mam tak odkad pamietam.Nie moge na nie patrzec bo jest mi slabo

[Vanilla:)]

ja tam pajączki lubię

[nebraska]

Ja mam arachnofobię i to sporą. A co do przyczyn - nie wiem, może to atawizm, ale też prosty fakt, że pająk to obrzydliwe stworzenie, wstrętne, podstępne i niebezpiecze. Nie ma na świecie nic równie paskudnego.

Kompletnie nie mogę zrozumieć dlaczego ludzie trzymają toto w domu (podejrzane to). O ile węże mogą uchodzić za piękne i pełne gracji, to pająki na pewno nie.

[paolla]

Napisane przez Alatienka

różne są fobie. Niektórzy boją się motyli, krów, ciemności... Nie wszystkie lęki są i muszą być uzasadnione.

fobia może dotyczyć dosłownie wszystkiego, ale ze zwierzęcych fobii prym wiedzie zdecydowanie arachnofobia, co pewnie nie jest przypadkowe...

lęk od strachu odróżnia właśnie to, że nie ma on jakiejś konkretnej przyczyny, nie wiadomo, dlaczego się czuje lęk. strach zaś jest przed czymś konkretnym.

[klaudiaa]

Napisane przez nebraska

Nie ma na świecie nic równie paskudnego.

Jesteś pewna?

Ja panicznie boję się szczurów, chociaż myszki lubię. Jak widzę taki ogromny ogon, to mi się słabo robi. I dla mnie to szczury są najprzeokropniejsze.

[Belcia]

hmmm...mysle, ze jest tak jak napisalas
wydlad odstrasza
futerko na ciele, nozki jak kreseczki, oczy a raczej ich kilkanascie par , jakies szczeki ( az mi ciary przeszly ) bleee
i sam fakt, ze cos tak malego, owlosionego z wystajacymi nogami, szybko sie poruszajacymi...sie rusza.
o i jeszcze robi te cala pajeczyne, oplata kokonem owady...to jest ochydne.Sam sposob usmiercania budzi odraze.
Dodatkowo pajaki mieszkaja w ciemnych zakamarkach...a ludzie sie bija takich miejsc.
takie zyjatka bardzo pobudzaja wyobraznie, a w polaczeniu z wyobrazeniami innych ludzi ( tu jakies filmy) powstaje stereotyp okropnego, odrazajacego mieszkanca naszej planety.
pewnie, ze w niektorych krajach sie je je ale wlasnie w zwiazku z tym postrzega sie je zapewne inaczej.
bo jesli wie sie ze mozna to zjesc to automatycznie znika obrzydzenie- pajak zdazy ci sie nam juz opatrzyc.

ja sie wlasnie boje pajakow z tych wlasnie powodow

[nika_88]

Bo sa takie blee... takie fujjj..

[Lexie]

Napisane przez paolla

myślę, że lęk przed pająkami to atawizm po praprzodkach. niektóre pająki są jadowite, więc człowiek pierwotny zgeneralizował lęk przed ukąszeniem przez takiego pająka na wszystkie podobnie wyglądające, a niekoniecznie zagrażające życiu, bo to pozwalało z większym prawdopodobnieństwem przetrwać. to samo dotyczy węży.

pozdrawiam

też tak myślę.

Troszkę się z tym kłóci fakt, że w niektórych miejscach pająki to przysmak - ale to może wynikać choćby z tego, że w społecfzności lękającej się pająków, gdzie żyją jadowite gatunki, pająki mogły być wykorzystywane na przykład do rytuałów, a po jakimś czasie kontrakt z tymi stworzeniami się upowszechnił... (tak tylko sobie gdybam )

Myślę, że fobię (którą ma jakiś procent ludności) trzeba oddzielić od nieprzyjemnych uczuć które odczuwa większość ludzi w kontakcie z pająkiem. Czasem, żeby te uczucia się pojawiły, trzeba kontaktu bliskiego, pająka chodzącego po ramieniu na przykład.
U mnie w pokoju mieszka pająk, siedzi sobie w swoim kącie, ma swoją pajęczynę, a ja mam z nim umowę - on siedzi u siebie i nie szwenda się po pokoju, a ja go nie morduję
I w takiej sytuacji jego obecność mnie nie niepokoi, jest teraz jakieś 2-2.5 m ode mnie i to nie budzi żadnego dyskomfortu. ALE gdyby ten sam pająk, z którym mieszkam od paru miesięcy, wlazł mi na nogę, pewnie bym spanikowała
Tak więc niektórzy będą czyć się nieprzyjemnie z pająkiem w pokoju, inni dopiero kiedy ten pająk ich dotknie, ale większość z nas w jakimś stopniu odczuwa dyskomfort przez te stworzenia, nawet gdy wiey, że nie są jadowite ani groźne.

I dlatego uważam, ze to mui być jakiś atawizm odziedziczony po przodkach, wspólny niemal wszystkim z nas, a fobia to już inny stopień "wtajemniczenia"

[Anett_]

Napisane przez paolla

myślę, że lęk przed pająkami to atawizm po praprzodkach...

Pająk to stworzenie bardzo przewrotne i podstępne- porusza się bezszelestnie, im bardziej niebezpieczny, tym większy posiada repertuar wyrafinowanych sposobów ataku ofiary (niespodziewanie skaczą na duże odległosci, wysokości, postafią pluć, kłuć wstrzykując ofierze paraliżujące subtancje, oplatają, zniewalają i duszą w sieci...) Utożsamiają w małej formie wiele cech, które budzą lęk. Potrafią być groźne także dla człowieka- nic dziwnego, że przodkowie przekazali w genach ostrzeżenie przed zagrożeniem niesionym przez organizmy reprezentujęce ten określony typ.

Napisane przez paolla

fobia może dotyczyć dosłownie wszystkiego, ale ze zwierzęcych fobii prym wiedzie zdecydowanie arachnofobia, co pewnie nie jest przypadkowe...

lęk od strachu odróżnia właśnie to, że nie ma on jakiejś konkretnej przyczyny, nie wiadomo, dlaczego się czuje lęk. strach zaś jest przed czymś konkretnym.

Strach jest naturalną reakcją obronną na szereg sytuacji, zawsze uzasadniony konkretnym bodźcem ( przestraszyć można się nagłego hałasu-> reagujemy na aktualne, zewnętrzne zagrożenie) . Bodziec-> szybka reakcja. Lęk jest bardziej złożony i długotrwały, bardziej rozbudowany, często symboliczny. Lęk to reakcja na zagrożenie wyobrażone, którego źródło tkwki w psychice.

Napisane przez lexie

Troszkę się z tym kłóci fakt, że w niektórych miejscach pająki to przysmak - ale to może wynikać choćby z tego, że w społecfzności lękającej się pająków, gdzie żyją jadowite gatunki, pająki mogły być wykorzystywane na przykład do rytuałów, a po jakimś czasie kontrakt z tymi stworzeniami się upowszechnił... (tak tylko sobie gdybam )

Być może rytualne uczty, w których przysmakiem są pająki właśnie tezę tę potwierdzają Zdobywca dowodzi swojej siły i przebiegłości przewyższajacej pająka. Zjada go , często balansując na krawedzi ryzyka (bo niektóre gatunki są trujące i zjedzenie niewłaściwej części, grozi śmiercią) i dowodzi siły i swoistego bohaterstwa.

Oczywiście, przestraszenie się pająka, brak sympatii do tych stworzeń to nie to samo co fobia Fobii towarzyszy szereg objawów wegetatywnych ( np. pocenie się, przyspieszenie bicia serca, suchość w ustach, w cięższych postaciach paraliżujący- dosłwnie stan, utrata przytomności, etc), na które człowiek nie ma wpływu, a które pojawiaja sie pod wpływem okreslonego bodźca.

[wenedka]

Ja nie mogę się patrzeć jak się one spuszczają po pajęczynie... Brrrr :P Poza tym, ich kształt, wygląd mnie nie przeraża, tylko nie lubię jak pojawiają się blisko mnie
Pozdrawiam

[nebraska]

Kiedyś czytałam wywiad z pewnym dziwakiem, który wszystko zjada, począwszy od różnych robaków a skończywszy na łożysku własnej żony (!).
Na pytanie czy jest coś czego by nie zjadł, stwierdził, że właśnie pająka, z tego względu, że iwele plemion nawet wszystkożernych uważało go za tabu, coś trującego i złego.


Potwory je się tylko w południowej Azji (np. Kambodża), ale tam je sie absolutnie wszystko (np żywe, ale jeszcze nie wyklute z jajka kaczuszki).

[traci]

Napisane przez paolla

myślę, że lęk przed pająkami to atawizm po praprzodkach. niektóre pająki są jadowite, więc człowiek pierwotny zgeneralizował lęk przed ukąszeniem przez takiego pająka na wszystkie podobnie wyglądające, a niekoniecznie zagrażające życiu, bo to pozwalało z większym prawdopodobnieństwem przetrwać. to samo dotyczy węży.

pozdrawiam

Tez mi sie tak wydaje.A pozatym sa takie brzydkie brrr

[katia1985]

ja sie takich normlanych boje:P a moj chlopak ma ptaszniki:P ale sa w zamknieciu wiec jakos zyje:P a codziennie z nimi przebywam i spie w jednym pokoju:P bo mamy je na stancji

[NaRtEcZkA]

Hmm...moze to ze sa takie owlosione i jak sobie pomyslec zeby je dotknac ta brrr...i jescze tak powoli stawija kroki....

[rambo]

Mi się też wydaje, że oprócz odziedziczenia naturalnego strachu przed pająkami po naszych przodkach działa też zasada skojarzeń.

Poi pierwsze : pająki najprzyjemniej nie wyglądają.
Po drugie : większość z nas nie lubi owadów które gryzą, przenoszą choroby, psują pożywienie. Pająki łapią je w białą sieć - mają nad nimi przewagę.
Po trzecie : pająki kąsają, mogą być jadowite.

Nawarstwianie się skojarzeń + naturalny strach wzbudzają naszą odrazę przed czymś przeraża nas wyglądem, sposobem życia i zagrożeniem dla nas samych.

[nom_de...]

Jestem arachnofobem, dlatego watek zwrocil moja uwage. Pajakow boje sie, poniewaz szybko zapierniczaja na tych swoich dlugich i gietkich nogach i do tego czesc pajakow (na szczescie nie w naszym klimacie i regionie) jest jadowita- ptasznik z taka gesta szczecina... Przerazajacy jest takze ich sposob odzywiania sie- substancje trawienne wpuszczaja do ciala ofiary a nastepnie wsysaja polplynna zawartosc do swojego zoladka... Sa drapieznikami... zawieszone na swojej sieci czekaja na biedna muszke a gdy ta wpadnie, blyskawicznie atakuja i jeszce zyjaca zawijaja w kokon...
Co dziwne, calkiem podobaja mi sie malusienkie pajaczki, takie o srednicy 3 mm. Wiekszych boje sie. Gdy w lesie wpadne w pajeczyne krzyzaka, nie ma juz mnie, zostaje tylko pisk. Trudno to opanowac :/ Sama mysl o pajaku wlazacym pod bluzke i zasuwajacym po golej skorze jest juz przerazajaca.

Fascynuje mnie takze wytrzymalosc i faktura pajeczyny. Pieknie wygladaja latem o swicie, kiedy zawieszone sa na nich kropelki rosy, w ktorych zalamuja sie sloneczne promienie, dajace diamentowy efekt...
Wole jednak NICZEGO nie dotykac, a nuz czai sie gdzies pajeczak...

[gabka9]

Odkąd pamiętam mam arachnofobię, teraz już trochę zelżało, ale kiedyś potrafiłam rozbeczeć się na widok pająka.
I czasem widzę jakieś powiększone zdjęcie takiego paskudy, najpierw przeszyje mnie dreszcz a potem zaczynam zastanawiać się co w nim takiego paskudnego... nogi? ogólnie nie przepadam za stawonogami, nie lubię ich dotykać ale mnie mam dreszczy na widok żuczka, więc to nie to....te włoski? większość zwierząt jest owłosiona... sposób poruszania? chyba to jest najgorsze... ale po długich rozmyślaniach dochodzę do wniosku, że on wcale nie jest taki straszny Mozliwe że to właśnie mnie troche wyleczyło, tych mniejszych pająków już się nie boję, choć nigdy bym takiego nie dotknęła.

Druga sprawa: pajęczyny boję się pajęczyn, zawsze jak jakąś poczuję na skórze to potem cały czas wydaje mi się że coś po mnie łazi... brrrrrrr... no i tak świadomość, że jak pajęczyna to i pająk, ale nie wiem gdzie on jest więc może mnie zaskoczyć, a to chyba najgorsze...

A wiecie co mi się ostatnio przytrafiło? Idę sobie ze znajomymi, przechodzimy pod takim daszkiem od sklepu a tu nagle 10 cm przed moim nosem widze OGROMNEGO pająka który spuszcza się na pajęczynie z daszku, okropnie mnie wystraszył bo zauważyłam go dopiero gdy byłam tak blisko, o mało nie dostałam zawału, a jak jeszcze pomyślę, co by było gdybym go nie zauważyła strach się bać

ogólnie myślę, że w chwili obecnej moja arachnofobia pomniejszyła sie tylko do sytuacji gdy pająk mnie zaskoczy(np. oświecam światło a tu taki włochaty brzydal koło włącznika= zawał)

tak poza tym lubię zwierzątka, węże dla mnie są cudne, nie boję się robali (no nie przepadam xza tymi z nóżkami ale wydaje mi sie ze to zasługa pająków- błędne koło) więc nie rozumiem mojej fobii.

[Anul3k]

Mnie cyba odrzucają te długie nogi. Bo małe pajączki chętnie biorę na ręce

[cattt]

Napisane przez Alatienka

Te ich 8 nóg... Przecież to nienaturalne!

a co,dwie nogi to już bardziej naturalne?
jakbyś miała ich 8 to pewnie twierdziłabyś,że dwunożne istoty są wybrakowane...

[Alatienka]

Napisane przez cattt

a co,dwie nogi to już bardziej naturalne?
jakbyś miała ich 8 to pewnie twierdziłabyś,że dwunożne istoty są wybrakowane...

Całkiem możliwe Pisałam to z przymrużeniem oka

[czapeczkaelfa]

Moj tata zawsze powtarza "No ale czemu ty boisz sie pająka, pająk przecież nic nie może ci zrobić" I nie rozumie że to nie jest strach, to jest obrzydzenie. Pajęczy odwłok, pajęcze nogi, to wszystko wydaje mi sie obrzydliwe do granic możliwości. I nie mam na to żadnego racjonalnego wytłumaczenia. Niby czym różni się pająk od biedronki? Biedronki się nie brzydze, przed pająkiem uciekam conajmniej jakby był krokodylem. To jest coś co ma źródło w podświadomości chyba Nie mam na to wpływu i nie umiem tego wytłumaczyc. Ludzie mają różne nieracjonalne lęki. Arachnofobia to jeden z nich.

[cheer]

Napisane przez czapeczkaelfa

Niby czym różni się pająk od biedronki? Biedronki się nie brzydze, przed pająkiem uciekam conajmniej jakby był krokodylem.

Ostatnimi czasy do grona niepokojących mnie stworzonek dołaczyłam właśnie biedronki. Spróbujcie przyjrzeć się im na prawdę z bliska (choć teraz będzie to trudne), one też są trochę, na swój sposób, straszne...

[atka83]

Małych pajączków sę nie boje,ale tych większych to tak. :/
Nie lubie pająków,jak się czasem niewiadomo skąd zjawia w domu i robią sobie pajęczyne,brrrr