Mamy trójki dzieci

[juswydrz]

Witam,
Zakładam wątek dla mam trójki dzieci. Podzielcie się ze mną doświadczeniami w ich wychowaniu, jak organizujecie sobie czas na wszyskie prace domowe bo ja sobie nie ze wszyskim radzę tak jakbym chciała.
Mam trojkę dzieci 9, 5 i 1, pracuję. Ostatni złapałam dziwnego doła, że nie potrafię się zorganizować tak jak moje koleżanki.
Poradźcie coś...

[Pitipel]

Dół przejdzie! Nie martw się!
A, i zmień buźkę przy tytule posta. Trójka dzieci jest super a ich mamy jeszcze bardziej!

[KATESIA]

ja coprawda spodziewam sie drugiego dzidziusia, ale zakładamy z TŻ że trójka byłaby super, jednak mam obawy czy byłabym w stanie sobie poradzic z taka kochaną gromadka i np ciagnac prace...podziwiam mamy które sobie (mniej lub gorzej) radzą z trójeczką , wieksza ilosc dzieci to dla mnie juz za duzo (a jesli chodzi o rodziny gdzie dzieci jest 5-14 to juz choroba psychiczna).

z chęcia bede obserwowac wasz watek bo moze odwaze sie na trzeciego brdaca, sama mam dwóch braci i uwazam ze dla dzieci taka sytuacja jest idealna.
pozdrawiam i zycze wytrwałosci wszystkim mamom z trojeczka dzieciaczków.

[Pitipel]

Napisane przez juswydrz

Ostatni złapałam dziwnego doła, że nie potrafię się zorganizować tak jak moje koleżanki.
Poradźcie coś...

To może zorganizuj męża i dzieci? Ja mam pracę która wiąże się z dość długimi okresami nieobecności w domu - jakoś się zorganizowali...
Więc można.
Trzymaj się - i nie daj się zagonić na śmierć; nie ma nic gorszego niż takie zagonione, wściekłe baby

[justyskaa]

no ja już też mam słodką trójeczkę, choć troszkę trudną w upilnowaniu (najstarsza córka ma 2,5roku, druga 11msc, a trzeci bobas 5dni). Ze zorganizowaniem wszystkiego jest rzeczywiscie dużo kłopotu zwłaszcza na tak małż różnicę wieku między dziećmi, ostatnio też łapałam jakiegoś doła, ale doszłam do wniosku, że dam radę, że nie mogę się załamywać, choć przed nami najgorsze miesiące. Najstarsza córka chetnie zagląda do dziadków, średnią też zabierają, więc dzięki temu jest dużo lżej, bo pozostaje opieka nad tym małym, choć nie jest tak zawsze. Moja mama strasznie rwie się do wnuków, ale większość rzeczy staram się robić sama, w końcu to obowiązek matki zająć się dziećmi no i przyjemność, radości z mniejszych czy większych sukcesów pociech. Bycie mamą trójeczki dzieci jest baaaaaaaaardzo męczące, ale mozna sie z tego jedynie cieszyć.

[KATESIA]

Justyniu masz cudowna róznice wieku, bo dzieciaczki beda sie dobrze ze soba porozumiewac, a i ty za 5lat odetchniesz. ja mam 6cio latka i dopiero teraz bede rodzic (chciałam wczesniej ale....) i znowu te pieluchy... oczywiscie nie załuje ale szkoda troche ze u mnie jest wieksza róznica wieku.

[Nel70]

Justynka mała różnica to teraz kłopot, ale w przyszłości będzie świetnie. Ciesz się,że dzieci zdrowe,bo to największy skarb.Jak będziesz miała chwilkę to napisz coś więcej o porodzie.

[juswydrz]

Dziękuję za dobre słowa <)> ALe powiem wam o co chodzi. Ostatnio moja koleżanka przekazała mi co mówiła jedna z moich znajomych. Otóż stwierdziła, że mam w domku bałagan. Zrobiło mi się strasznie przykro a słowa te bardzo mnie zabolały. Ja hołduję zasadzie "... wolnoć tomku w swoim domku...". Do tego pracuję i jak wracam po 16 to wolę spędzić czas z dziećmi na dworze albo na fajnej zabawie w domu niż zabierać się zaraz za sprzątanie. A trochę paprochów na dywanie i warstwa kurzu na meblach jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Tak sobie postanowiłam, odpuszczam sprzątanie na jakiś czas, póki moja najmłodsza pociecha nie będzie w miarę samodzielna. Mam bardzo duży dom i jego sprzątnięcie zajmuję baaaaaardzo dużo czasu. I dlatego złapałam takiego dołka bo jak sobie poradzić z taką krytyką. ALe w moim przypadku nie da się inaczej. Wracam do domu po pracu a moje dzieci conajmniej przez godzinę potrafią opowiadać mi co się działo w przedszkolu czy szkole. Rozmawiamy o bajkach, kolegach, zajęciach dodatkowych, rozwiązujemy zagadki i całe mnóstwo innych rzeczy. Moje dzieci są czyste, nie chorują i mają własne zainteresowania a do tego są samodzielne (w miarę ich wieku).
Wylewam do was swoje żale ale nie potrafię inaczej. Nie mam kontaktu z tą osobą ale obrona w tym wypadku nie ma sensu.
Mnie i mojemu TŻ nie przeszkadza więc staram się nie myśleć za dużo o tym ale mimo wszystko jest mi przykro

[juswydrz]

justyskaa... gratuluję i życzę powodzenia bo wiem jaka to ciężka praca trójka dzieci a w twoim przypaku szczególnie. Napisz troszkę jak ich usypiasz? jestem strasznie ciekawa. Moich dwoje straszych usypia samo ale pamiętam jak urodziłam drugie dziecka (Sebastiana) to spałam z dwójką.

[paula78]

olej ta znajoma i tyle.

masz racje wolnosc tomku w swoim domku

szczegolnie ejsli ktos przychodzi niezapowiedziany a przy 3 dzieci ,zreszta nawet przy 1 lepiej zajac sie dzieckiem niz biegac z odkurzaczem

podziwiam was ,"matki polki" ,szczegolnie nie moge sie nadziwic na zdecydowanie sie na 3 z tak mała roznica wieku
ale szczerze gratuluje ,nie czesto mozna spotkac takie super rodzinki

[agatha_c]

Justyna, Paula ma racje olej znajomą (ciekawe ile ona ma dzieci i czy pracuje) ważne żeby wasza rodzinka była szczęśliwa i liczy się kontakt z dziećmi a nie posprzątane mieszkanie
Może warto dzieci "troszke zagonić" do sprzątania

[juswydrz]

Ta znajoma ma dwójkę dzieci, nie pracuje. Już olałam.

Jak urządzam akcję "SPRZĄTANIE" to moje dzieci mają przydzielone swoje obowiązki. Wynoszenie zabawek do swoich pokoi. Na więcej nie mam serca. Mężowi kazałam kupić zmywarkę jak dowiedziałam się że jestem w trzeciej ciąży co znacznie ułatwiło sprzątanie w kuchni. Nie prasuję ubrań tylko dobrze składam a jak coś chcę założyć to prasuję rano albo wieczorem. A reszta to na żywioł, tak po cichu wam powiem, że jak wiem, że ma ktoś do nas przyjść to staram się z nim umawiać co by nie było niespodzianek . Jak wpada rodzina - to swój.

[agatha_c]

Justyna nie masz się czym przejmować ta kobita nie ma się do czego przyczepić i tyle albo po prostu ci zazdrości.
Mieszkanie to nie laboratorum no chyba że ktos lubi i ma takie hobby
.... zmywarki to ci zazdroszcze
pozdrawiam

... poza tym jaki bałagan? Nieład Artystyczny

[takasobieania]

tez uznaje ze nie ma co by niewolnikiem własnego domu. Masz sie w nim czu dobrze a nie jak w pracy (jako sprzątaczka)

[karienna32]

Ja nic nie mówię- mam dwie córki.

[Dorixx]

Jestem pełna podziwu dla Was Justynki Mi ciężko jest utrzymać porządek przy jednym urwisie tak sobie myślę jak moja babka mając 12-cioro dzieci (tak dwanaście!) i 2 pokojowy domek sobie radziła... to były nieco inne czasy-typowa wieś, pole, gospodarka, jedno dziecko dorastało, na świat przychodziło drugie. Mój tata był najmłodszy , gdy się urodził większosc rodzeństwa była juz usamodzielniona, ja jednak ciągle nie dowierzam jak można podzielić czas na tyle dzieciaków, gospodarkę a co tu mówić dopiero o prządku- choć podobno jak wszystkie dzieci naraz sprzątały to w mig był porządek. Co prawda w domu panowała dyscyplina i twarda ręka dziadka, prowadzili normalne życie towarzyskie, na przyjemności też był czas, a najmilej mój ojciec wspomina święta, gdy wszyscy się zjeżdżali i nikt nie narzekał że ciasno itd, dziś mam tyle kuzynek i kuzynów, że rachubę straciłam , wszystkich nawet nie znam ale fajnie mieć dużą rodzine, choć ja w roli takiej matki polki sie nie widze, chyle ukłon w strone wszystkich innych

[Mariqa]

Dorixx, a to zwykle starsze rodzeństwo zastępowało młodszym rodziców matka szli w pole, a starsze dzieciaki pilnowały reszty dorodnego stadka. Ja to się zastanawiam już nie tyle nad samą "podzielną" uwagą nad 12, ale wyobrazam sobie co się działo, kiedy jedno dziecko złapało np ospę , albo w ogóle nawet taka dwunastokrotna troska o los potomstwa wydaje mi się herkulesowa niemalże

[Dorixx]

Dokładnie starsze dzieci zajmowały sie młodszymi, niesamowita tym samym jest więź między nimi do tej pory, choć dzielą ich duże odległości, co chwile dzwonią do siebie , odwiedzają, są w kontakcie, bardzo przejmują sie gdy któreś zachoruje... moje dziecko ostatnio miało ospę, mój ojciec na pytanie czy miał, odpowiedział, że nie wie ale on już chyba wszystko co zakaźne przeszedł

[justyskaa]

Napisane przez juswydrz

justyskaa... gratuluję i życzę powodzenia bo wiem jaka to ciężka praca trójka dzieci a w twoim przypaku szczególnie. Napisz troszkę jak ich usypiasz? jestem strasznie ciekawa. Moich dwoje straszych usypia samo ale pamiętam jak urodziłam drugie dziecka (Sebastiana) to spałam z dwójką.

co do usypiania... z tym akurat nie mamy problemów. Godzina 19. - najstarsza córka do łóżka z butelką, średnia zjada kaszkę i też idzie lulu. Nie płaczą na szczęście. Zasypiaja jeszcze na dobranocce. A najmłodsze? Na razie sypia prawie cały czas, a zasypia z wzrokiem wlepionym w miśka, choć taki mały to jeszcze chyba nie za dobrze wszystko widzi. Wieczór to chyba u nas najspokojniejsza pora dnia. Bo od samego rana zamieszanie, czasami jeszcze po 10. jestem w koszulce nocnej, bo sama nie mam za bardzo czasu, żeby się zebrać. Ale chyba macie racje - teraz najgorszy czas przed nami, później odetchnę, bo kolejnej pociechy już raczej nie przewiduję. Wymarzona trójeczka pojawiła się na świecie, syna mamy, więc mąż promieniuje szczęściem. Poród... przebiegał bez komplikacji. Urodziliśmy w miarę szybko, Jaruś dostał 10pkt w skali Apgar. Ja sama spodziewałam sie chyba większego bólu, ale skurcze przed nadrobiły za wszystko - wtedy bolało najbardziej, no a dodatkowo jeszcze myślałam, czy wszystko przebiegnie sprawnie, czy dzidziuś będzie zdrowy, czy wszystko będzie w porządku no i czy ten młody lekarz, który miał być przy porodzie to rzeczywiście lekarz czy jakiś stażysta sądząc po jego wieku. Na szczęście okazał się doświadczonym mimo swojego wieku ginekologiem, troche niewygadanym, ale trudno, w końcu nie byliśmy tam na towarzskich pogawędkach. Wstałam już trzy godziny po porodzie, za co dostała mi się ochrzan od teściowej, która przyjechała z moim mężem, który dowiózł mi trochę prowiantu (nawiasem mówiąc szpitalne jedzenie do niczego się nie nadaje). Personel szpitalny troszkę milszy niż ostatnio, ale to chyba jeszcze i tak nie to czego się powinno oczekiwać. Do domu wyszliśmy już w drugiej dobie po porodzie. W szpitalu było straszne przepełnienie tak że, kobiety z patologii zajmowały jedną salkę na położnictwie, a na rodzące też zaczynało pomału brakować łóżek, a że i ja i dzidziuś czulismy się doskonale wiec lekarze nie protestowali.

W wątku "listopadowe mamusie" wkleiłam zdjęcie naszego syneczka

[agatha_c]

Przyznam się że zawsze marzyła mi sie trójeczka między pierwszym a drugim 3-4 lata różnicy a potem trzecie tak 10 lat młodsze od pierwszego ... no ale pierwsze urodziłam mając 28 lat i jakoś boje się rodzić to trzecie w wieku 38 ... No ale czas pokaże

[Maciorka]

A witam serdecznie ) ja też mam trójkę - Wiktoria ma 7 lat, Jakub 6, a Anastazja szesnaście miesięcy.Z wielką chęcią podzielę się doświadczeniami, a mam ich naprawdę sporo, bo moja gromadka nie nalezy do "spokojnych" a wręcz przeciwnie.O własnie chociazby dzisiaj - musiałam od łóżeczka starszakow odkręcać drabinkę, bo mała nauczyła się wychodzić na górę, a zejść nie potrafi . Oprócz tego przez przedpokój się przejść nie da, bo to nora króliczka pieszczoszka ( to Kuba ) i własnie śpi - tak przynajmniej twierdzi Wiktoria. Mała biega po domu i śpiewa misiom aaaa a mi uszy odpadają Do tego cała trójka ma grypę, więc nie nadążam z kupowaniem chusteczek Ot codzienność każdej mamy trójki dzieci W razie czego służę radą i pozdrawiam Was wszystkie