mam dosc...

[andida]

... bycia silna kobieta. W nocy moj (nazwijmy go kulturalnie) partner zrobil mi awanture z wrzaskami, wiedzac ze ich nie toleruje, z konczeniem naszego zwiazku i chamskimi odzywkami. Poszlo o seks, ktorego od dluzszego czasu nie ma. Po prostu - nie ma. A jak jest to rachityczny i bez sensu. Moje libido zdechlo lata temu (nie wiem, czy w ogole sie wyklulo), teraz, zeby bylo fajniej - jestem w ciazy, nieplanowanej oczywiscie, czuje sie przez to jak przezuta guma z PRL-u i o seksie nawet nie mysle. Ale wracajac do partnera - palant wywrzeszczal mi, ze on tak dluzej nie moze, bla, bla, bla, ze on sie stara, a ja tego nie doceniam oczywiscie, i ze jestem nieczula i w ogole potwor. A ja mam dosc. Mam ochote tak po babsku *******nac tym zwiazkiem i kropka. Ach, jeszcze sie chlopina odgrazal, ze tadam! - dziecku nazwiska nie da! Zalosne, prawda? To taki sado- masochistyczny typ - najpierw schrzani i potem przeprasza. Spac mi sie chcialo jak cholera, ten szaleje, kot zglupial. Sodoma... Oczywiscie wychodzenie z domu tez bylo - tu go zatrzymalam przy drzwiach, zeby jeszcze wiekszego halasu nie narobil. Wszystko skonczylo sie na grzecznym pojsciu do lozka... I ja mam dosc. Facet ma ADHD. Ja nie nadazam za jego humorami, ja potrzebuje spokoju, swietego spokoju. Szkoda, ze kupilam dom, szkoda, ze jestem w ciazy, szkoda, ze w pewnej czesci jestem od niego uzalezniona finansowo, i szkoda , ze powoli trace sily w bezsensownym zwiazku... A dzidzius?... Ech...


...

[Luba]

Napisane przez andida

... bycia silna kobieta. W nocy moj (nazwijmy go kulturalnie) partner zrobil mi awanture z wrzaskami, wiedzac ze ich nie toleruje, z konczeniem naszego zwiazku i chamskimi odzywkami. Poszlo o seks, ktorego od dluzszego czasu nie ma. Po prostu - nie ma. A jak jest to rachityczny i bez sensu. Moje libido zdechlo lata temu (nie wiem, czy w ogole sie wyklulo), teraz, zeby bylo fajniej - jestem w ciazy, nieplanowanej oczywiscie, czuje sie przez to jak przezuta guma z PRL-u i o seksie nawet nie mysle. Ale wracajac do partnera - palant wywrzeszczal mi, ze on tak dluzej nie moze, bla, bla, bla, ze on sie stara, a ja tego nie doceniam oczywiscie, i ze jestem nieczula i w ogole potwor. A ja mam dosc. Mam ochote tak po babsku *******nac tym zwiazkiem i kropka. Ach, jeszcze sie chlopina odgrazal, ze tadam! - dziecku nazwiska nie da! Zalosne, prawda? To taki sado- masochistyczny typ - najpierw schrzani i potem przeprasza. Spac mi sie chcialo jak cholera, ten szaleje, kot zglupial. Sodoma... Oczywiscie wychodzenie z domu tez bylo - tu go zatrzymalam przy drzwiach, zeby jeszcze wiekszego halasu nie narobil. Wszystko skonczylo sie na grzecznym pojsciu do lozka... I ja mam dosc. Facet ma ADHD. Ja nie nadazam za jego humorami, ja potrzebuje spokoju, swietego spokoju. Szkoda, ze kupilam dom, szkoda, ze jestem w ciazy, szkoda, ze w pewnej czesci jestem od niego uzalezniona finansowo, i szkoda , ze powoli trace sily w bezsensownym zwiazku... A dzidzius?... Ech...


...

Ja chyba dobrze przypuszczam, ze ten watek powstal po to zebys mogla sie gdzies "wywnetrzyc"?
I dlatego nie bede Ci udzielac infantylnych rad, czy rozkladac Twojego zwiazku na czynniki pierwsze, bo to bez sensu... Sama wiesz, ze pewnie lepiej byloby Ci samej ...

Wywnetrzaj sie tu ile chcesz, zawsze spotkasz jakas zyczliwa duszyczke


Pozdrawiam serdecznie i zycze Ci tego swietego spokoju z calego serca

[milcia23]

andida jestem z tobą. Mam nadzieje że poradzisz sobie z tą sytuacją. Ja też mam co dzień wiele wątpliwości i nieraz jestem załamana. Staram sie cieszyć każdym dniem taki jaki jest i wkłądam bardzo dużo pracy w związek żeby sie nie rozleciał i żeby mój mąż nie żałował że jest ze mną. Mnie na nogach trzyma miłość bezniej bym sie poddała. Ale gdybym wiedziała że życie z mężczyzną jest takie trudne i pełne rozczarowań pewnie bym dziś byłą kim innym.

Pozdrawiam Ciebie i wszystkie kobiety w związkach te szczęśliwe i te miej szczęśliwe.

[neitka]

Piszesz o nim tak, bo jesteś wściekła, czy bo go już nie kochasz? Bo jeśli coś do niego czujesz, to polecam mimo wszystko próby ratowania związku razem z wizytą u secjalisty. A jesli nie to nie patrz - dzidziuś nie dzidziuś, tylko uciekaj! Do rodziców, przyjaciół, rodzeństwa... kogos, któ wesprze nie tylko finansowo, I skupiaj sie na sobie i maleństwu i układaj życie od nowa.

[andida]

Hej dziewczyny,
dzieki za slowa pociechy i rady.
Tak to jest - najtrudniejszy pierwszy krok...
Czy go kocham? Cos tam sie jeszcze tli, ale bez przesady. W tej chwili to bardziej lenistwo jest motorem tego zwiazku: taplam sie w bagienku, ale znam jego wszystkie pulapki. Powiedzmy - sprawdzam swoja wytrzymalosc...
Ale jak to wszystko ..... to nie bedzie czego zbierac.

Pozdrawiam Was serdecznie.