Być sobą czy stosować gierki?

[sammira]

Mam nadzieję, że mnie zrozumiecie drogie Wizażanki. Liczę na Was

Od jakiegoś czasu zastanawiam się, czy będąc w związku trzeba być w 100% sobą, czy trzeba stosować różne gierki i triki. Nie chodzi o to, że ja nie chcę być sobą, wręcz przeciwnie. Zawsze wierzyłam, że związek to taka relacja, w której obydwu osobom jest ze sobą dobrze i akceptują się wzajemnie. To takie naiwne wierzenie w to, że ktoś kocha mnie taką, jaka naprawdę jestem- nawet, gdy marudzę i mam zły dzień. Niestety, życie jest trochę inne, ale nie chodzi tutaj o mój przypadek. Otóż zauważyłam, że ludzie stosują wiele różnych trików, np. specjalnie wyłączają telefon, żeby druga osoba potęskniła albo odmawiają spotkania, nie mówią do końca wszystkiego, co czują, bojąc się, że za bardzo się otworzą i ujawnią swoje uczucia itp. Sama nie wiem, co o tym myśleć, trochę mnie to przeraża, bo ja nie chcę być kim innym, niż jestem. Z drugiej strony, może bez tego się nie da? Może te girki właśnie utrzymują związek "przy życiu"? Powiedzcie, co o tym myślicie, jeśli zrozumiałyście te moje zawiłe myśli

[mollyy]

Napisane przez sammira

Mam nadzieję, że mnie zrozumiecie drogie Wizażanki. Liczę na Was

Od jakiegoś czasu zastanawiam się, czy będąc w związku trzeba być w 100% sobą, czy trzeba stosować różne gierki i triki. Nie chodzi o to, że ja nie chcę być sobą, wręcz przeciwnie. Zawsze wierzyłam, że związek to taka relacja, w której obydwu osobom jest ze sobą dobrze i akceptują się wzajemnie. To takie naiwne wierzenie w to, że ktoś kocha mnie taką, jaka naprawdę jestem- nawet, gdy marudzę i mam zły dzień. Niestety, życie jest trochę inne, ale nie chodzi tutaj o mój przypadek. Otóż zauważyłam, że ludzie stosują wiele różnych trików, np. specjalnie wyłączają telefon, żeby druga osoba potęskniła albo odmawiają spotkania, nie mówią do końca wszystkiego, co czują, bojąc się, że za bardzo się otworzą i ujawnią swoje uczucia itp. Sama nie wiem, co o tym myśleć, trochę mnie to przeraża, bo ja nie chcę być kim innym, niż jestem. Z drugiej strony, może bez tego się nie da? Może te girki właśnie utrzymują związek "przy życiu"? Powiedzcie, co o tym myślicie, jeśli zrozumiałyście te moje zawiłe myśli

Wydaje mi sie, że na samym początku znajomości wiele osób stosuje takie "zagrywki". Nie sądze, zeby to było coś złego. Kazdy stara się wypaść jak najlepiej przed drugą osobą. Szukanie pretekstu, bo przeciez nie odezwe sie pierwsza do faceta bez powodu. Albo latanie z koleżankami niby to przypadkiem pod jego blokiem. Sporo zalezy od wieku bo z takiego "ganianego" za chłopakiem to sie wyrasta. Ale z czasem to wszystko mija, ludzie oswajają się ze sobą, stają sie coraz bardziej wyluzowani, mają coraz więcej pewności, że chcą być razem i pozwalają sobie na pewne zachowania, o których na początku nie byłoby mowy. A to, że kobieta czasami skorzysta z jakichs tricków nie znaczy chyba, że jest fałszywa i że udaje w związku kogoś kim nie jest.

[Asik_]

Hmm chyba cos w tym jest Ale faceci tego chyba nie stosuja Watpie zeby facet zrozumial ze telefon wylancza sie po to zeby partnerka poteskni9a Raczej to robota dziewczyn
pozdrawiam

[truskaffka]

hm...jak dla mnie takie male oszukanstwa czy triki sa potrzebne na pewno kazda z nas wylaczala telefon gdy nasz TZ nas wkurzyl i nie chcialysmy go widziec... normalne

[Lexie]

Hej, no ale chyba po pierwsze, nie mówimy tu o fazie przed-związkowej, autorka napisała o związkach...
Po drugie, wyłączenie telefonu bo jestem wściekła i nie chcę rozmawiać , a wyłączenie go z wyrachowanego "a niech potęskni" to dla mnie dwie różnie sprawy.

O ile myślę, że w fazie "wstępnej" takie gierki są "dozwolone", o tyle w związku - raczej bez sensu.
Ale może ja jestem taka dziwna, że wolę być szczera i zachowywać się w sposób dla mnie naturalny. No ale mi tak wygodniej . Ja w ogóle nie przepadam za "kombinowaniem". Prostota jest fajna

Nie wyobrażam sobie, żebym będąc w związku z kimś udawała, że nie widzę, że mój telefon dzwoni ot tak dla kaprysu, niech on się pozastanawia dlaczego do licha nie odbieram, skoro mówiłam, że niczym szczególnym się tego dnia nie zajmuję.
Jeśli mój facet chce się ze mną zobaczyć i ja też tego chcę, to po licho mam odmawiać spotkania? Żeby nie myślał, że ma mnie na każde zawołanie? No pfff..

No i poruszona kwestia mówienia o uczuciach. To troszkę inna sprawa, bo niemówienie o czymś nie musi przecież wynikać z jakiegoś wyrachowania - może być po prostu dla kogoś trudne. Więc to dla mnie nie podchodzi pod gierki , ale i tak uważam, że z partnerem powinno się o uczuciach rozmawiać

Więc tak podsumowując... Bądź w związku sobą . szczególnie, że sama piszesz, że tego właśnie chcesz. Udając coś źle byś się czuła, więc po prostu tego nie rób.

[Bridget]

Dla kogoś zachowanie innego człowieka może być postrzegane jako gierka, a dla niego samego to jest właśnie bycie sobą....

Bycie sobą polecam, różne dziwne zagrania i tak kiedyś wyjdą na jaw-nie wszyscy mogą być jednocześnie Jekyll`em i Hyde`m
Chyba

[Papryczkaa]

w fazie wzajmnego docierania się chyba takie gierki stosuje się dość często
pytanie- kiedy uważamy , że faza ta się skończyła, a kiedy przeszła w faze prawdziwego związku?
później taka zabawa jest troche bezsensu..i też komu by się chciało

Ja stawiam na szczerość

[Rena]

Gierki na dluzsza mete sa bez sensu, a dla bardziej wrazliwych jednostek moga byc zwyczajnie toksyczne.

To jak sie uklada miedzy ludzmi zalezy od ich uczuc do siebie nawzajem i jakis tam wyborow.

Magiczne sztuczki, czary mary, gry i zabawy zachowajmy na weekendowa nude

Nikt jeszcze nie wymyslil eliksiru na milosc - a wielu probowalo.

[LoLcIa123]

Napisane przez Rena

Gierki na dluzsza mete sa bez sensu, a dla bardziej wrazliwych jednostek moga byc zwyczajnie toksyczne.

To jak sie uklada miedzy ludzmi zalezy od ich uczuc do siebie nawzajem i jakis tam wyborow.

Magiczne sztuczki, czary mary, gry i zabawy zachowajmy na weekendowa nude

Nikt jeszcze nie wymyslil eliksiru na milosc - a wielu probowalo.

Otóż to,jestem tego samego zdania.

[sammira]

Dziękuję Wam, dziwczynki za odpowiedzi
Lexie-zgadzam się z Tobą!

Jeśli chodzi o te uczucia, to sprawa wygląda tak: boję się, że jak za bardzo się przed kimś otworzę, to ta osoba może to wykorzystać przeciwko mnie. Nie chodzi tutaj o konkretną osobę, ani o brak zaufania. To bardziej dotyczy mnie, a nie tej drugiej osoby.