Jestem niewolnikiem swojego ciala.

[chocolate_brown]

Czesc dziewczyny, zakladajac ten watek mam wielka nadzieje, ze wsrod Wizazanek sa osoby ktore maja taki sam problem jak ja.
Jestem niewolnikiem swojego ciala.
I nie mam tu na mysli tego, ze mam dokuczliwy tradzik, za gruba pupe, krzywe nogi czy piegi.
Moje dolegliwosci psychosomatyczne nie daja mi normalnie zyc. Cale moje zycie kontroluje moje cialo, jego potrzeby, jego obawy. Ja jako ja- osobowosc mam tak malo do powiedzenia. Wszystko zaczelo sie juz w podstawowce. Najpierw bole i zawroty glowy, pozniej w liceum problemy z pecherzem a na studiach problemy z ukladem pokarmowym. Myslalam, ze w wakacje wszystko odejdzie, odpoczne od tych objawow. Tymczasem czuje, ze moj organizm tak sie wyniszczyl przez rok akademicki, ze sa w nim stale "zniszczenia", ktore daja o sobie znac.
Czy macie podobnie, a jesli tak, jak sobie radzicie z tym problemem?

[Fioletto]

zasadnicze pytanie: czy byłaś diagnozowana przez lekarza?

[chocolate_brown]

Moje poczatkowe dolegliwosci byly traktowane jako tylko "fizyczne", wiec mialam pelno badan z powodu bolow glowy. Problemy z pecherzem najpierw leczylam znow jako dolegliwosc "fizyczna", ale to nie dawalo skutku i ostatecznie udalam sie do psychologa, ktory rzeczywiscie bardzo mi pomogl. Objawy minely, czulam sie ze soba lepiej, pewniej. Bylo to prawie trzy lata temu. Ostatnie dolegliwosci po raz kolejny zostaly potraktowane jakos "fizyczne". Leczylam sie kilkoma rodzajami lekow. Nic nie pomoglo. W tej chwili odstawilam leki ktore dostalam 2 tygodnie temu, bo wiem, ze (zabrzmi to glupio) musze wyleczyc swoja dusze, zeby miec zdrowe cialo ...

[Fioletto]

u podstaw choroby psychosomatycznej leżą rzeczywiście głównie czynniki psychiczne, jednak podłoża biofizycznego na własną rękę nie da się wykluczyć.
może więc lepiej skonsultuj odstawienie leków ze specjalistą?
"choroby duszy" takie jak np. depresja również leczy się farmakologicznie.

[chocolate_brown]

Tak wiem, swoje psychosomatyczne dolegliwosci leczylam tabletkami przeciwlekowymi. Natomiast kazda z kuracji majaca na celu dzialanie na np moj zoladek nie dawala zadnych rezultatow. Moj problem polega, a raczej polegal na tym, ze wszelkie bole i inne objawy pojawialy sie tylko w sytuacjach powiedzmy stresowych. Sek w tym, ze ja tego stresu czesto nie czulam, czulo go za to moje cialo. Wszelkie objawy wraz z powrotem do domu zazwyczaj znikaly.

[Fioletto]

mam nadzieję, że w takim razie ulgę przyniesie Ci ponowne spotkanie z psychologiem.

to nie Twoje ciało Tobą rządzi, lecz prawdopodobnie emocje, których sobie nie uświadamiasz, bądź odrzucasz. stłumione dochodzą do głosu w postaci bólu głowy i innych nieprzyjemnych objawów.

zastanów się, kiedy najczęściej masz te dolegliwości, w jakich sytuacjach się pojawiają. pozozmawiaj z zaufanym lekarzem. powodzenia

[Aeterna]

Wygląda na to , że wykształciłaś sobie jakiś mechanizm obronny, polegający na tym, że radzenie sobie z życiem, problemami u Ciebie przekłada się na to, że wchodzi Ci diabelstwo w ciało, i koncentrować się zamiast na owych problemach musisz na organiźmie, ucieczka (po mojemu), specyficzna taka.
Jeśli jesteś fizycznie zdrowa, to nie masz powodu, aby źle się czuć, do tego tak, by potem miesiącami musieć się regenerować.

Powinnaś łazić do psychologa do skutku , moim, skromnym bardzo, zdaniem.

[meggara]

zdecydowanie jest to "choroba duszy" prowadzaca do fizycznych chorob. Na uzdrawianie duszy i umyslu polecam METODę SILVY.
Moge z czystym sumieniem polecic bo wiem ze dziala. Wyprobowane osobiscie.
Pozdrawiam

[taszkin]

Czy lekarz wykluczył nerwicę jako podłoże dolegliwości? (opisane przez Ciebie objawy jednoznacznie mi się kojarzą).

[chocolate_brown]

"Problem" w tym, ze ja wcale nie chce chodzic do psychologa. Wydaje mi sie, ze obecnie nie mam az takich silnych podstaw zeby to robic. Mysle, ze sama powinnam sie starac poradzic z sytuacja. Ten rok byl dla mnie przelomowy- wyjazd z domu, wkraczanie w samodzielnosc wieksza niz do tej pory. Nie chce pozwolic na to, zebym byla skazana na psychologa. Chce sobie sama z tym poradzic. Moze zaczne uprawiac joge ...

[chocolate_brown]

Napisane przez taszkin

Czy lekarz wykluczył nerwicę jako podłoże dolegliwości? (opisane przez Ciebie objawy jednoznacznie mi się kojarzą).

Masz na mysli psychologa? Nie powiedzial ze to nerwica, wlasciwie w ogole nie nazwal jednoznacznie co mi jest. Ale wydaje mi sie, ze gdyby to byla ona to by mi powiedzial. Tymczasem mowil, ze sa to dolegliwosci psychosomatyczne, poniewaz cialo nie wytrzymuje nagromadzonego stresu.

[maja55]

Napisane przez chocolate_brown

"Problem" w tym, ze ja wcale nie chce chodzic do psychologa. Wydaje mi sie, ze obecnie nie mam az takich silnych podstaw zeby to robic. Mysle, ze sama powinnam sie starac poradzic z sytuacja. Ten rok byl dla mnie przelomowy- wyjazd z domu, wkraczanie w samodzielnosc wieksza niz do tej pory. Nie chce pozwolic na to, zebym byla skazana na psychologa. Chce sobie sama z tym poradzic. Moze zaczne uprawiac joge ...

Wizyty u psychologa nie są rzeczą, której powinnaś się wstydzić. Skoro nie chcesz chodzić do psychologa, to może warto poszukać innego, kogoś komu zaufasz, przed kim się otworzysz. Rozumiem, że Twoje dolegliwości mogą być już mniej uciążliwe, ale warto byłoby wyzwolić się z tych psychosomatycznych objawów przy pomocy specjalisty. Ważne jest to, że masz zapał do pracy nad sobą, ale wskazówki psychologa na pewno ułatwiłby Ci drogę do osiągnięcia spokoju.

Życze Ci wiele powodzenia i trzymam za Ciebie kciuki

[Cathas]

Ja miałam podobne problemy. Stres przedmaturalny zamienił się w paniczną obawę przed... porannymi wymiotami. Co rano budziłam się z myślą, Boże zaraz będę wymiotować. Nie byłam w stanie rano jeść, pić, szykować się do szkoły, nic. Wszytsko uspokajało się około godziny 10-11.
Pomógł mi drobny trik psychologiczny, zastasowany przez mojego lekarza pierwszego kontaktu. Otóż kazal mi kupić sobie i codziennie rano, po obudzeniu się zażywać - tabletki przeciw chorobie lokomocyjnej "Cocculine". One miały mi dać psychiczną pewność, że nie zwymiotuję. Po 2-3 tyg. przestałam je przyjmować, bo już ich nie potrzebowałam. Kilka miesięcy męczarni wyleczył mały podstęp.
Owszem, do dziś chwilami zdarza mi się czuć bezpodstawny strach, że zwymiotuję, że będzie mnie mdliło, dlatego w stresowych sytuacjach mam przy sobie opakowanie tego środka. I nawet nie musze go stosować. Po prostu sam fakt posiadania go mnie uspokaja.
Radzę Ci, byś poszła ze swoim problemem do psychologa, specjalisty, który będzie umiał Ci pomóc, bo na dłuższą metę, to wykończysz się psychicznie, wiem coś o tym.

[bura kocurka]

Zdecydowanie pomóc Ci może jedynie psycholog, poza tym sama stwierdziłaś, ze wizyty u niego bardzo Ci pomogły. Nie powinnaś więc z nich rezygnować dopóki te objawy całkowicie nie ustąpią i nie będą się powtarzały

Skoro jest to Twoja reakcja na stres..to może powinnaś też stosować odpowiednie techniki relaksacyjne, to ponoć pomaga. Bardzo dobrze na wszelkie stresy i depresje robi też akupunktura

[~Viviana~]

Mi to wygląda na nerwicę. Przez 4 lata miałam podobne objawy i dopiero kiedy zaczęłam brać leki wszystko ustąpiło...żadne techniki relaksacyjne nie dają rezultatu, ćwiczyłam jogę, uprawiałam przeróżne sproty i było tak samo. Tutaj potrzebna jest pomoc farmakologiczna a dodatkowo psychologiczna aby dociec co jest pokładem stresu.

[~Viviana~]

Napisane przez bura kocurka

Zdecydowanie pomóc Ci może jedynie psycholog, poza tym sama stwierdziłaś, ze wizyty u niego bardzo Ci pomogły. Nie powinnaś więc z nich rezygnować dopóki te objawy całkowicie nie ustąpią i nie będą się powtarzały

Skoro jest to Twoja reakcja na stres..to może powinnaś też stosować odpowiednie techniki relaksacyjne, to ponoć pomaga. Bardzo dobrze na wszelkie stresy i depresje robi też akupunktura

Hmm...na depresję akupunktura heh wybacz, ale uśmiałam się przy tym stwierdzeniu człowieka z ciężkiej depresji wyleczą leki, wsparcie bliskich oraz fachowa pomoc psychologa a nie żadna akupunktura. Nie wiem jakie masz na myśli depresje. Bo depresję maniakalną na pewno nie...

[bura kocurka]

Napisane przez ~Viviana~

Hmm...na depresję akupunktura heh wybacz, ale uśmiałam się przy tym stwierdzeniu człowieka z ciężkiej depresji wyleczą leki, wsparcie bliskich oraz fachowa pomoc psychologa a nie żadna akupunktura. Nie wiem jakie masz na myśli depresje. Bo depresję maniakalną na pewno nie...

No może rzeczywiście na taką nerwicę mogłoby to nie pomóc Zasugerowałam się moją znajomą, której po śmierci męża naprawdę pomogło to wyjść z "doła". Też byłam zdziwiona, że to tak działa...
Ale jeśli to nerwica, to na pewno ostrzejsze środki są potrzebne. Ja zaproponowałam akupunkturę jako dodatek, sama nerwicy ani depresji nie miałam, więc opieram się na doświadczeniach znajomych

[paolla]

piszesz, że trzy lata temu psycholog bardzo Ci pomógł, objawy minęły. teraz wróciły, a Ty masz sprawdzony sposób na nie, ale nie chcesz z niego skorzystać. chcesz znaleźć nowy sposób, bardziej samodzielny, ale czy to konieczne?

tak naprawdę każdy człowiek ma zasoby, które pozwalają mu radzić sobie z trudnościami, a specjalista pomaga tylko do nich dotrzeć.

nie wydaje mi się, że korzystając z pomocy psychologa, będziesz już na niego skazana. być może dostaniesz narzędzie, które sama wykorzystasz?


samochód, który nie chce zapalić, czasem wystarczy popchnąć...


pozdrawiam

[chocolate_brown]

Rzeczywiscie wizyty bardzo mi pomogly, teraz jednak czuje sie juz troche "za stara", zeby moje problemy rozwiazywala mi obca osoba. Chociaz ostatecznie i tak pewnie skorzystam z pomocy, bo po co sie meczyc. Mam male opory, bo zastanawiam sie czy naprawde sprawa jest na tyle powazna, zeby korzystac z pomocy psychologa.

[Velvet Acid Kitty]

Napisane przez chocolate_brown

Mam male opory, bo zastanawiam sie czy naprawde sprawa jest na tyle powazna, zeby korzystac z pomocy psychologa.

Skoro wizyta może ci pomóc i niewiele cię kosztuje (w sensie nie musisz jechać do innego miasta, brać wolnego w pracy itp) to nie powinnaś się wahać .
Nie do końca rozumiem twój problem, ale też miałam różne bóle, chociaż mój organizm jest zdrowy i nie mogłam sobie z tym poradzić, dlatego odsyłano mnie do psychologa i trochę to pomagało. Moje bóle były związane ze stresem, nerwami, hipochondrią itp. Teraz czuję się lepiej, chociaż wiem, że to może wrócić...

[chocolate_brown]

Bo jak ktos ma taka osobowowsc ze sie wszystkim martwi i w ogole to bedzie mial takie problemy albo zmieni nastawienie. Pracuje nad tym drugim z marnym skutkiem

[Velvet Acid Kitty]

Napisane przez chocolate_brown

Bo jak ktos ma taka osobowowsc ze sie wszystkim martwi i w ogole to bedzie mial takie problemy albo zmieni nastawienie.

Dokładnie opisałaś mój problem, z którym nie mogę sobie do końca poradzić . Może są jakieś grupy wsparcia dla takich osób?

[anecia0509]

Ja sie zaliczam. Mój pech jest straszny... CO do pęcherza to problemów nie mam bo badania miałam, ale nigdzie gdzie nie ma toalety ruszyc sie nie moge bo mam mały pęcherz i po pól godzinie tak mi sie chce do WC, ze normalnie wytrzymac nie moge.. Nie mówiac już o pójściu na jakieś piwko.. pól litra napoju wkońcu po polowie muszę..
A tak poza tym to byłam ostatnio u alergologa -astma- alergia na chyba z 40 rzeczy
Częste choroby, chore zatoki, zawsze katar, w ostatnim roku dwa razy zerwany woreczek stawowy kostki, raz skręcona ,dwa razy nadgarstek.. teraz wystaje mi trochę kość i cholernie boli.. idę do chirurga..
28.07- wizyta u ortopedy - kregosłup...
Spać nie moge... zasypiam najszybciej 2-3 rano.. a w roku szkolnym 3i pól godziny snu to dla mnie za mało ;(
hmm mam jeszcze tego dużo ale pisać m isie nie chce ..:P Zyje jeszcze ale sie sypie "powoli"

Poprawiłąm humor??Pozdrawiam