Problem z ponownym wyborem studiów

[luthiel]

Mam mętlik w głowie i już sama nie wiem co robić., dlatego liczę na Waszą pomoc.
Maturę zdawałam rok temu, potem poszłam na studia. Kierunek bardzo mi się podobał, interesował mnie, ale po jakimś czasie zrozumiałam (kiedy zobaczyłam jak to wszystko wygląda od środka), że to jednak nie dla mnie. Dlatego też zrezygnowałam.
W tym roku chcę ponownie iść na studia, z tym, że na inny kierunek. Nie wiem tylko, który wybrać. Zastanawiałam się nad fizjoterapią. Czytałam o niej sporo i myślę, że to mogłoby być to. Obawiam się tylko, czy podołam fizycznie, bo jestem dosyć słaba. Ale z drugiej strony, nad tym też da się popracować. Wiele osób także odradza mi ten kierunek, mówiąc, że nie znajdę po nim pracy i że wielu już jest fizjoterapeutów.
Innym kierunkiem nad którym myślałam jest psychologia. Prawdę mówiąc, przez całe liceum planowałam pójść właśnie na takie studia, ale zraziło mnie to, że by zostać terapeutą (a to chyba najbardziej mnie interesuje), trzeba jednak bardzo dużo zainwestować. Jestem też osobą zamkniętą w sobie, co chyba nie pomaga w tym zawodzie. Oprócz tego również mi to go odradzano (uzasadnienie takie jak wyżej).
Kolejnym pomysłem (bo ostatni dużo siedzę i myślę) jest inżynieria środowiska, jednak doszłam do wniosku, że mnie to nie interesuje, zawsze ciężko szła mi matematyka i nie ma sensu pchać się na coś, czego pewnie się nie polubi.
Nie chcę, żebyście zadecydowali za mnie. Nie o to mi chodzi. Ale chciałabym zapytać co myślicie o moich pomysłach, bo pragnę poznać opinię innych. Może są dosyć głupie i pcham się w coś zupełnie bez sensu a ja tego nie widzę? Jeśli tak, to byłabym wdzięczna, gdyby ktoś sprowadził mnie na ziemię. Nie chcę po po prostu po raz kolejny dokonać złego wyboru.

[Siriadna]

Psychologia... Serio? To właśnie psychologów i socjologów jest masa, bo każdy myśli, że jest to najprostszy kierunek, więc na to idą. A żeby po psychologii czy socjologii mieć pracę (jakąkolwiek), trzeba zrobić specjalizację i być naprawdę dobrym, mieć to "coś", co odróżni od tłumu.
Fizjoterapia jest już lepszym wyborem, choć jeżeli faktycznie jesteś słaba, może być Ci ciężko. Oczywiście, że wszystko da się wyrobić, ale co robiłaś przez ostatnie 20lat?
Jeżeli inżynieria środowiska Cię nie interesuje to masz dwa wyjścia - albo olewasz, albo czytaj o tym na tyle, żeby Cię zainteresowało. Nie ma sensu iść na coś, co znowu uznasz za nieinteresujące.
Myślałaś może o kosmetologii, dość popularnej ostatnio? Albo o dietetyce? A może jesteś dobra w czymś innym, o czym nawet narazie nie pomyślałaś, a jest to w zasięgu Twojej ręki?

[luthiel]

O kosmetologii i dietetyce też myślałam. Dietetykę miałam na poprzednich studiach i choć zaliczyłam bardzo dobrze, nie lubiłam jej. Na wykładach prawie że przysypiałam... Dlatego sądzę, że to również nie dla mnie. W pierwszym odruchu myślałam właśnie nad pójściem na kosmetologię, ale mam wiele znajomych, które to studiują. Skonsultowałam się z nimi i ostatecznie odrzuciłam ten pomysł gdy opowiedziały mi dokładnie czego się tam uczą, na czym to polega, itd.
W sumie, to przejrzałam całą ofertę różnych uczelni i wybrałam właśnie te, w których mogłabym być dobra. Także to nie jest tak, że do tej pory wymieniłam losowe kierunki

ale co robiłaś przez ostatnie 20lat?

Po przeczytaniu tego pytania, doszłam do wniosku, że chyba sama sobie stwarzam problemy. Teraz, kiedy tak myślę, to przecież nie jest ze mną jakoś źle.To chyba tylko głupie obawy. Dzięki

[endzi812]

A co wcześniej studiowałaś, jeśli można wiedzieć? To jest dość istotne.

Tak szczerze, nie jesteś zdecydowana na nic, bo chyba nic z tego, tak szczerze, Cię nie interesuje do końca. W każdym kierunku znajdujesz jakieś "ale", jakiś minus, problem, zamiast pomysłu na siebie po tym kierunku. Może być masę fizjoterapeutów, psychologów itd. z takim myśleniem jak ty - i to prawda, że właśnie takich jest za dużo. Ale jak masz pomysł na siebie, to dasz radę na każdym kierunku.

Może po prostu nie idź na studia? To nie jest mus. Nie wszyscy MUSZĄ studiować. Idź do pracy lub na jakiś kurs, który Cię do końca interesuje. To przecież nie wstyd. Znajdź coś, co lubisz robić i idź w tym kierunku - do pracy, na studium, kurs, szkołę policealną, do pracy znów...

[luthiel]

Studiowałam kierunek medyczny, ale nie chcę tutaj pisać jaki.

Nie, dziękuję. Za bardzo lubię się uczyć, żeby zrezygnować ze studiów.
Poza tym, to nie jest tak, że mnie nie interesują. Zarówno fizjoterapia jak i psychologia są po części w kręgu moich zainteresowań.

Gdybym była zdecydowana do końca, zapewniam Cię, że bym tutaj nie pisała. A jakieś "ale" są, bo nie potrafię sobie teraz do końca zaufać i mam masę wątpliwości. Nie pomaga też otoczenie, które jest raczej sceptycznie nastawione do moich pomysłów i za każdym razem odradzają mi je. Wcześniej miałam pomysł, wiedziałam na co się piszę, co będę robić po kierunku, który studiuję, a jednak okazało się, że to nie dla mnie.

Pewnie, że jest cała masa psychologów i fizjoterapeutów, choć niekoniecznie z myśleniem takim jak ja. Myśląc o tych kierunkach można powiedzieć, że stworzyłam też jakieś plany. Nie wybrałam ich w ciemno.

[viva91]

IŚ bym odrzuciła, bo wydaje mi się, że to Twój kompletny strzał w ciemno.
Na dodatek matematyka ma tam trochę do gadania, a jeszcze więcej fizyka. Plus umiejętność dłubania w programach komputerowych, czasami wielogodzinnego nad jednym projektem.

[Velvet Wave]

Byłam kiedyś w podobnej sytuacji. Całe liceum, byłam przekonana o studiach pedagogicznych. Bardzo dużo osób odradzało mi ten kierunek. A bo nie ma po tym pracy a bo słabe zarobki etc. Skończyło się na tym, że zaczęłam studia "przyszłościowe" (o ile w tych czasach tak można nazwać jakiekolwiek studia) na ostrym pograniczu moich zainteresowań. Wytrzymałam pół roku, również tak jak Ty po wielu przemyśleniach zrezygnowałam. Udało mi się znaleźć pracę w żłobku, która tylko mnie utwierdziła w tym co chcę robić w życiu. Mimo tego, że rok później dostałam się na dzienne studia na Uniwersytecie, zdecydowałam się na pedagogiczne studia zaoczne, aby nie rezygnować z mojej "nie dającej przyszłości pracy". Minęły już 2 lata, nigdy nie pożałowałam żadnej ze swoich decyzji. Wniosek? Zrób to co podpowiada Ci serce, nie słuchaj "wujków dobra rada", którzy powiedzą Ci co masz studiować, aby zapewnić sobie przyszłość. W głębi duszy, na pewno Ty wiesz co chciałabyś w przyszłości robić bo po to są studia . Zaufaj mi, tylko Ty wiesz co będzie dla Ciebie najlepsze .