Czy mamy skłonności do narzekania?

[Fresa]

Do założenia tego wątku natchnął mnie ten artykuł: (zachęcam do zapoznania się z jego treścią, bo naprawdę jest ciekawy, a jego kwintesencję zamieszczam w cytacie)
Polacy są uzależnieni o zrzędzenia? (klik, klik)

http://kobieta.wp.pl/kat,49400,wid,9...?P%5Bpage%5D=2
Narzekamy niemal na wszystko: na sytuację gospodarczą, na polityków, na sąsiada, na szefa, na teściową, na pogodę itd. Jak ktoś zapyta się nas co u nas słychać odpowiadamy: „Stara bida”, „Szkoda gadać”, „A co może być słychać?” lub przytaczamy całą litanię niepowodzeń i nieszczęść, które spotkały nas w ostatnim czasie.

Chciałam zapytać, czy zgadzacie się z autorką felietonu?
Czy Wy także odnosicie wrażenie, że "ponarzekajmy sobie" jest ulubionym tematem rozmów?
A może nie jest z nami aż tak źle?

Zapraszam do dyskusji

[confused]

Ja sama staram się w ogóle nie narzekać i bardzo denerwuje mnie to u innych :P Tak samo jest z użalaniem się nad sobą

[moee]

cos w tym jest

ja osobiscie znam kilka takich marud ktore po powiedzeniu czesc przechodza do "rzeczy" jak to jest zle, jak to sie zle czuja , jak to , jak tamto .. rozgladam sie wtedy tylko ,zeby nawiac jak najszyciej

mecza mnie "ludzie narzekadla" i nie lubie , a zadziwiajaco czesto sie trafiaja, alo ja mam pecha trafiac na takich

[Sunny Tiger]

Zgadzam się z tym, to cecha naszego narodu. Ja również mam skłonności do narzekania, chociaż staram się z tym walczyć i nie zatruwać innym życia moim marudzeniem. Prawdziwie męczy mnie, gdy ktoś zaczyna się nad sobą użalać, znam parę takich osób i po paru minutach rozmowy trafia mnie szlag

[Sniezynka21]

I mnie zdarza sie pomarudzic, ale generalnie tego nie robie. Nie lubie tez, jak inni nadmiernie narzekaja. Moja mama chyba jest w tym najlepsza

[misior920127]

moja mama ma na pewno takie skłonności

[Ainsel]

cytat z artykułu:
"Spotkałam się też z opinią, że jako naród wolimy narzekać niż coś robić. I tak wmawiamy sobie: „Moje działania nie mają sensu, bo w Polsce i tak się uda odnieść sukcesu”, „Jest kiepska sytuacja gospodarcza i słabe zarobki więc lepiej jest pracować za granicą” , „Pracodawcy nas wykorzystują więc nie warto pracować uczciwie” itd. Tak mówiąc, kształtujemy w nas samych negatywny obraz naszego kraju i wpadamy w pułapką „nic nierobienia” bo skoro z góry zakładamy, że i tak się nie uda to, po co próbować?"

z tym się w sumie zgadzam. Niejednokrotnie spotkałam się z tym, ze ktos narzeka na to, na siamto, ale nic nie zrobi aby to cos zmienić, powszechne jest chyba przekonanie, ze jednostka niewiele może. Brak chęci do zmian, do działania, przy jednoczesnym narzekaniu na to, co nas mierzi-takie trochę błędne koło-i stąd chyba sie bierze opinia o narzekaniu dla samego narzekania.
Przyznaję, ze sama sobie czasem pobiadolę, zeby nie było, ze taka "kryształowa" jestemale na dłuższą metę takie "jojczenie" mnie drażni. Więcej usmiechu i optymizmu narodzie!

[201710120930]

Każdy sobie tam jęknie od czasu do czasu.
Nawet wskazane żeby z wątroby zeszło.Ale bez przesadyzmu
Najbardziej to mnie wkurza jak ludzie nie dostrzegają żadnego pozytywu wokół siebie
Tak naprawdę to takie ekstremalne osoby znam dwie .Jednego palanta już przezywałam w toksycznym wątku a drugą osobą jest moja koleżanka.Oł maj got
Ta to jedzie od samego rana.Nawet taki drobiazg jak regularny comieszęczny zastrzyk finansowy w postaci ok 7- miu stówek jej umyka /od teściowej!/
Ot normalka -nie ma sie czym ekscytować
I jeszcze dochodzą dokładne analizy kilku lub klikunastoletnie nawet najdrobniejszych decyzji podjetych dzisiaj -czy aby na pewno dobrze??
Po godzinie mam normalnie dość

Tak,narzekamy na wszystko.Zawsze wszystko gdzieś tam jest lepiej
Albo kiedyś było lepiej


....
Nigdy papieros nie będzie tak smaczny
A wódka taka zimna i pożywna
Nigdy nie będzie tak ślicznych dziewcząt
Nigdy nie będzie tak pysznych ciastek
Reprezentacja naszego kraju nie będzie miała takich wyników
Już nigdy, nigdy nie będzie takich wędlin, takiej coca coli
Takiej musztardy i takiego mleka
Nigdy nie będzie takiego lata
Nigdy nie będzie takiego lata
....

[Titania]

Artykuł trafia w 10!
zgadzam sie całkowicie. A o tym ze Polacy lubia narzekac jak to im wiecznie źle moze sie kazdy przekonać na pierwszym lepszym obiedzie rodzinnym i przyswiatecznym stole dlatego tez "uciekłam" z Polski
mnie bardzo razi jak ktos jest zawistny i zazdrosci drugiemu wszystkiego i oczernia go jakimis wymyslonymi komentarzami

[AryaxD]

Super artykuł ! Ostatnio nawet zauwazylam że w polskich serialach ludzie też są tacy wiec przerzucam się na telenowele brazylijskie itp. ...

Bardzo mi się nie podoba własnie coś takiego u Polaków.Sama do niedawna byłam taką marudą i po cześci dalej jestem, ale staram się zmieniać.Odkąd zaczęłam sie cieszyć z małych rzeczy jestem zupełnie innym człowiekiem ( koleżanki po wakacjach mnie nie poznają pewnie :P ) . Codziennie moją mamę upominam na zrzędzeniu.Narzeka na co się tylko może, pogoda pochmurna zla, upał też zły, byle jaka pogoda też zła, to jaka dobra ?! Widzę po mojej mamie, ciągle jej źle, a jak jej o tym powiem to ona do mnie wyjeżdża : " a z czego mam się cieszyć skoro tylko robię i dochody też nie są jakieś super ? " No dobra, ale z ta robotą to ona naprawde przesadza, bo jej chodzi o to że pracuje, i oprócz tego musi dbać dom i gotować.Ymm a ktora kobieta tego nie robi ( nie licząc ludzi ktorzy np. wynajmują sprzataczki ) .Niedawno zaczełam się śmiać.Ot tak z niczego.Poczułam się fajnie, bo kto się czuje źle jak się śmieje ? Rodzice odrazu do mnie, ze z czego tak sie śmieje, zebym przestała bo nie mam się z czego się śmiac i zachowuję się jak głupia.Dlatego lubię zostaac dłużej w domu sama bo wtedy te kilka godzin żyję po swojemu i jest mi dobrze.
Nawet miałą tu dopisac, że ja np. mimo tego, ze w Polsce nie ma jakiś powdów nie zamierzam stad wyjeżdżać na stale, ale tera zpo napisnaiu tego postu dochodzę do wniosku ze jeśli dalej tak będzie z Polakami to chyba dołącze do emigracji jak stanę się pełnoletnia bo poprostu tego nie wytrzymam.Moja przyjaciólka jest identyczna to znaczy marudą.Jedyne co potrafi to narzekać chyba :/ . Cały czas mi się zali, jak ona ma to okropnie, ze stopnie ma złe, ze niby nauczyciele się na nią uwzięli, ze ciagle kłóci sie z rodzicami i np. zabronili jej tego i tamtego . Czasami sie zastanawiam czy to naprawde jest przyjaźń skoro ja nie mam zaufania by sie jej wyżalić.Ale doszłam do wniosku że mam do niej zaufanie tylko nie lubię zatruwać innym życie jakimiś naprawde błahymi sprawami bo gdyby jeszcze coś było ważne...

[Fresa]

Napisane przez moee

mecza mnie "ludzie narzekadla" i nie lubie , a zadziwiajaco czesto sie trafiaja, alo ja mam pecha trafiac na takich

Moee, nie tylko Ty masz takiego pecha.
W którą stronę człowiek by się nie obrócił, z kim by nie zamienil paru słów, zawsze można wysłuchać gorzkich żali, bo jakiś powód do pozrzędzenia zawsze się znajdzie.

Ludziom nigdy nie dogodzi, nawet jak nie mają powodów do bycia niezadowolonym, to je sobie znajdą.
Ot, chćby pogoda nie taka... to sobie (korzystając z okazji) narzeknę , że jest za gorąco, ale jak będzie chłodno to też dobrze nie będzie i znów sobie narzeknąć będzie można .

[kamiika]

Mnie najbardziej denerwuje jak kogś spotykam lub gdy rozmawiam z kimś przez telefon pytam co słychać co dobrego, to rozmówca odpowiada najczęściej "a stara bida jak zawsze...(i zaczyna się cała litania narzekania na to jakie mamy okropne czasy itp..) Ludzie coraz mnie wagi przywiązują do miłych zdarzeń, a wręcz czasem bo taka ich natura nie zauważają pozytywów. Jesteśmy narodem, który uważa że rzeczy dobre nam się zwyczajnie należą i o nich nie trzeba wspominać, a jeśli coś pójdzie nie tak nie można puścić tego w niepamięć...

a przecież tyle piękna jest wokół nas, które tworzy ten świat tak wyjątkowym

[moee]

Napisane przez Fresa

Moee, nie tylko Ty masz takiego pecha.
W którą stronę człowiek by się nie obrócił, z kim by nie zamienil paru słów, zawsze można wysłuchać gorzkich żali, bo jakiś powód do pozrzędzenia zawsze się znajdzie.

a juz myslalam ze to ja tylko taka pechowa w sumie staram sie trzymac z daleka od panstawa"narzkeam" i sama nie narzekac , w domu sobie chyba lubie pomarudzic jak tak pomysle zwlaszcza do Tz

ale najgorzej jak gdzis jade dalej nie autkiem tylko pociagiem , czy autokarem , chyba mam poczciwa morde bo zawsze mi sie zwierzaja obcy ludzie i gadaja do mnie , a co za tym idzie? siedze i wysluchuje przez ,5,6 h narzekan i skarg dopoki nie udam ze mnie strasznie sen morzy

[Ata77]

Mamy (z obserwacji siebie i otoczenia)

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Ja napewno nie. Wyzbyłam się tego jakiś czas temu. Ilekroć korci mnie, żeby ponarzekać , mówię sobie "stop!" i zastanawiam się, czy warto.

[mirynka]

ja mysle ze jednak narzekamy i czasem bezpodstawnie a na co?? na wszystko, na kraj i rzad ( choc to jest uzasadnione) na zdrowie choc niektorzy czuja sie swietnie a i tak narzekaja ze tu boli itp, na prace, na pieniadze, na pogode itp taka juz nasza natura ze musimy ponazekac aby nam ulzylo

[mary_alice_young]

taaak zdecydowanie narzekanie jest jednym z ulubionych tematów ja myslę ze to ejst nawet czasami 'w dobrym tonie' ponarzekać na coś. ludzie lepiej odbierają nas gdy na siebie, swoją sytuację narzekamy niż gdybysly powiedzieli ze wszystko jest super. takie mam wrażenie.

ja też narzekam często. chociaż czesto wiem, że nie mam na co...

[marrellic]

Napisane przez Fresa

Do założenia tego wątku natchnął mnie ten artykuł: (zachęcam do zapoznania się z jego treścią, bo naprawdę jest ciekawy, a jego kwintesencję zamieszczam w cytacie)
Polacy są uzależnieni o zrzędzenia? (klik, klik)



Chciałam zapytać, czy zgadzacie się z autorką felietonu?
Czy Wy także odnosicie wrażenie, że "ponarzekajmy sobie" jest ulubionym tematem rozmów?
A może nie jest z nami aż tak źle?

Zapraszam do dyskusji

Jak mnie się ktoś pyta co słychać to odpowiadam zawsze "A dobrze" Przecież się nie będe wszystkim uwywnętrzniać z problemów, skoro takie pytanie jest rzucone ot tak, w sumie ta druga osoba oczekuje takiej odpowiedzi

No chyba że to ktoś z grona bliższych mi osób

[ryba82]

Tak, i ja się przyznam, że ponarzekać sobie lubię... mam tego gorzką świadomość, może nie jest to jakieś notoryczne narzekanie, które przemienia się w panikę czy ciągłe ubolewanie, ale fakt - bywa, że narzekam... W ogóle zauważyłam, że z wiekiem mi się to zaczęło zmieniać, kiedyś wszystko mnie cieszyło, a dziś niewiele mi trzeba, żeby się zasmucić Oczywiście, nie poddaję się, mając tego świadomość staram się kontrolować swoje narzekanie, i zazwyczaj kiedy mam na to ochotę, zatrzymam się pomyślę, uśmiechnę i nie narzekam. Ale mentalnie w głowie ta ochota zostaje To już na wyplewienie w głowie chwastów narzekania dużo trudniejsze i chyba wymaga znacznie więcej czasu.
Żeby nie było, umiem się też cieszyć, w zasadzie to wszystko zależy od sytuacji danej życiowej, a że w ostatnim czasie sporo było przykrych i dramatycznych - stąd ta moja posępność . O i znowu ponarzekałam Wam

[Kicia_Wampirzyca]

Sama staram się narzekać jak najmniej, na ogół duszę w sobie wszelkie narzekania... Chociaż zdarza mi się oczywiście
Bardzo nie lubię narzekania u innych, zwłaszcza takiego ze skłonnościami do przesady.

[Ewka:D:D]

narzekanie to tendecja naszego narodu i kazdego pokolenia, nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy a narzekamy a to na zla pogode, a to na jakiegos przechodnia, na szefa w pracy, na wyplate, itd itp bylo by mozna wymieniac i wymieniac , nie ma chyba takiego dnia zeby czlowiek sobie na cos nie ponarzekal, nawet jesli jestesmy szczesliwi i jest nam dobrze cool i wogole git to zawsze znajdziemy wokol siebie jakis powod zeby sobie ponarzekac i postekac, tak ma kazdy nawet jesli tego nie widzi bo moze nie chce zauwazyc