Dylemat: brać kolejnego pieska???

[Laity]

Witam, postanowiłam tutaj napisać bo czuję, że nie podejmę sama tej decyzji...
Zacznę od początku, żeby zobrazować moją sytuację.

Dokładnie 9 miesięcy temu odeszła moja 15-letnia, najkochańsza jamniczka. Jej śmierć przeżyłam strasznie - czułam jakby ktoś wyrwał mi serce, dosłownie. Uczestniczyła w moim życiu odkąd pamiętam (teraz mam 20 lat), dlatego byłam i chyba do tej pory jestem do niej tak bardzo przywiązana.

Gdy było po wszystkim, obiecałam sobie, że już nie będę miała pieska. Ale ostatnio jestem coraz bardziej samotna - nie mam chłopaka, często siedzę w domu itd... Często sobie myślę, że przydałaby się znowu jakaś mała istotka do przytulania, kochania, opiekowania się. Rodzice się zgodzili, z ciężkim sercem, ale jednak, pod warunkiem oczywiście, że wszystkie obowiązki wezmę na siebie.

Na pierwszy rzut oka wygląda to świetnie - akceptacja rodziców, warunki w domu, które też są super, ale ja się boję, że nie będę już umiała pokochać nowego pieska. Ubzdurałam sobie, że "zdradzę" mojego Jamnisia.
Do tego wszystkiego dochodzi strach, że nie dam sobie rady z wychowaniem szczeniaka - mój piesek trafił do nas jak miał rok, więc okres największej "szkodliwości" mieliśmy już za sobą. Tak więc jestem totalnie zielona jeśli o to chodzi...

Może był ktoś w podobnej sytuacji? Jak to jest, gdy po śmierci jednego zwierzaka bierze się następnego? Bardzo proszę o jakiekolwiek spostrzeżenia...

[BabciaWeatherwax]

Każdy pies jest inny, każdego kocha się inaczej Moja suka jest 4 psem, ostatnie dwa były "na zakładkę"

To czytałam ostatnio, może zdjęcia pomogą Ci się zdecydować
http://forum.gazeta.pl/forum/72,2.ht...867&a=63778426

[Ashlee_]

mysle ze jesli mozesz wziasc pieska i tego chcesz, to nie ma na co czekac na pewno podbije on twoje serce

ja mialam podobna sytuacje, ale z kotkiem .. w styczniu zmiarl moj kociak, ktory byl moim najwiekszym skarbem ... 2 miesiace pozniej mialam mozliwosc wziecia kilkumiesiecznego kotka ... zupelnie dzikiego. zdecydowalam sie i po tych prawie 3 miesiacach kiedy nowa kicia moge od powiedziec ze nie zaluje i nie oddalabym jej za nic na swiecie. bylo ciezko na poczatku, bo kot byl kompletnie nie przyzwyczajony do przebywania z ludzmi, pozniej okazalo sie ze to nie kot a kotka i to na dodatek w ciazy .. urodzila a male musialo zostac uspione bo bylo chore, potem sterylka (nigdy nie widzialam tak przestraszonego kota), w miedzyczasie wciaz oswajanie, a kotka kilkumiesiecznego ktory mial maly kontakt z czlowiekiem trudno jest przyzwyczaic ... ale wiem ze warto sie starac, widze jak sie zmienia, jak staje sie coraz bardziej ufna, zwykle wskoczenie na kolana czy gdy daje sie poglaskac jest sukcesem kocham ja calym sercem .. wciaz pamietam o poprzednim kotku, ktorego mialam 7 lat, ale nie zaluje ze wzelam tego nowego, daje mu dom, cieplo i milosc i jest mu na pewno u mnie lepiej niz gdyby mial byc na ulicy .. dlatego tez namawiam cie na pieska, na pewno dasz sobie rade

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Myślę, że opieka nad nowych domownikiem będzie dobrym krokiem nowinek na pewno nie zastąpi ci poprzedniego zwierzaka, ale też nie taka jego rola, prawda? Twoja jamniczka była Twoją jamniczką, Nowy będzie twoim Nowym - przecież w życiu można kochać wiele razy, nie tylko raz, a nie oznacza to, że wyrzucisz wspomnienia o poprzedniej suczce...

[różowiutka]

Jak zmarł mój ukochany jamniczek, juz za tydzien kupiłam cocker-spanielka. Choc niesamowicie brakowało mi poprzedniego psiaka, szybko pokochalam nowego Myślę, ze warto kupis nowego szczeniaka, bedziesz miala się kim opiekowac, to naprawdę pozytywna rzecz.

[Kachulec]

Po długiej śmierci mjej Jamniczki powiedziałam sobie że NIGDY więcej żadnego psa. Moja sunia miała niecałe 4 latajak umarła na chorobe genetyczną. Przez tydzień odczuwała ból, bardz cierpiała mimo dużych dawek leków przeciwbólowych. Nigdy niezaomnę jej wycia i piszczenia. Gdyby nie to,że moi koledzy mnie oszukali to nie miałabym psa. Wmówili mi,że jakiś kolega musi oddać psa albo go utopi I tak po dwóch tygodniach miałam drugiego psa. Jestem pewna że nie zaqstąpi mi tamtego, ale jakos ta pustke zapełni. To była moja ukochana sunia,która dostałam na 13 uroziny. Była moja i tylko moja. Wychowywałam ją od kruszyny. Do dziś a to 3 lata od jej śmierci mam jej zdjęcia w pokoju.
Weź pieska. Będzie inny,ale też go okochasz.

[Taverney]

Moja ukochana jamniczka zmarła pod długim życiu w listopadzie 2006. Minęło trochę czasu, ból zmalał, a ja nie potrafię żyć bez psa.
Kupiłam szczeniaka cairn terriera. Wychowuję, poznaję na nowo co to znaczy szczeniak w domu. Cieszę się jego obecnością, ale nie zapominam o jego poprzedniczce. Unikam porównywania: każdy pies jest inny. Ale zdjęcie mojej Nuki mam cały czas na widoku na parapecie.
Nie jest to zdrada. Śmierć jest śmiercią, ale życie toczy się dalej. Banał, ale jednak ma sporo prawdziwych treści.
Nie szukaj problemów na siłę. Masz warunki, chcesz mieć psa? Na co czekasz? Pamięć wspomnień zawsze zostanie, a nowy pies to zupełnie inna bajka, niż poprzedni.
Ja mojego psiuta mam już ponad miesiąc i powiem Ci, że nie wyobrażam sobie jakby miało go nie być.
Więc nie czekaj dłużej, tylko znajdź nowego przyjaciela. Sama zobaczysz, że nie będziesz żałować.

[Laity]

Niespodziewałam się aż tylu odpowiedzi. Ślicznie Wam dziękuję.
Jeszcze dziś w nocy myślałam, że jednak jest za wcześnie na nowego pupila, a teraz znowu się zastanawiam...

Najbardziej paraliżuje mnie strach, że będę mówiła do niej (jak już będzie to suczka) w taki sam sposób, jak do mojego Jamniora - i wtedy będę na siebie wściekła bo to przecież nie fair w stosunku do Norci (Nora - tak się wabiła).
Zdaję sobie sprawę, że myśląc w ten sposób, zachowuję się jak niedojrzała małolata, ale nie mogę się tego wyzbyć. Po śmierci Norci przez parę ładnych tygodni nie głaskałam, nawet nie odzywałam się do mojego kotka, który przecież nic nie zawinił. Po prostu nie mogłam się przemóc.

Przekonują mnie argumenty, że znowu nie będę "sama" i, że znowu pomogę jakiejś istotce radośnie i pięknie przejść przez życie. No i teraz Wasze wypowiedzi, że jednak można i nie ma w tym nic ze "zdrady".
Mam miesiąc na podjęcie decyzji.

EDIT: zdjęcia są przeeecudowne. Nie mogę takich rzeczy oglądać bo staję się nieobiektywna

[motylek1007]

jak mnie rzucił chłopak zostalam sama z królikiem...który miesiąc pozniej odszedł ze starosci...spodziewalam sie że to nastąpi. Mowilam sobie wtedy że nie chce już innego zwierzaka.
Tak jak Ty czulam sie bardzo samotna, nie mogłam sobie miejsca znalezc, czegos mi brakowalo.
Wziełam 2 świnki, mam sie kim zajmować o dziwo szybko sie z nimi zżylam, nie mam tyle czasu myśle co bylo...

Nie myśl tak że zdadzasz psiaczka bo spedzil z Toba wiele cudownych lat, zajmowalas sie nim, kochalas go, a teraz jesli możesz dać innemu to to dlaczego nie???
Na pewno go pokochasz, tylko nie porównuj ich do siebie.
Życze Ci z całego serca abyś podjeła dezyzje zgodną z sercem

[Taverney]

Napisane przez Laity

Najbardziej paraliżuje mnie strach, że będę mówiła do niej (jak już będzie to suczka) w taki sam sposób, jak do mojego Jamniora - i wtedy będę na siebie wściekła bo to przecież nie fair w stosunku do Norci (Nora - tak się wabiła).

Bzdura, zobaczysz, że tak nie będzie, a jak będzie, to nic się nie stanie.

Napisane przez Laity

Zdaję sobie sprawę, że myśląc w ten sposób, zachowuję się jak niedojrzała małolata, ale nie mogę się tego wyzbyć. Po śmierci Norci przez parę ładnych tygodni nie głaskałam, nawet nie odzywałam się do mojego kotka, który przecież nic nie zawinił. Po prostu nie mogłam się przemóc.

Widocznie było Ci to potrzebne, nic w tym złego. Ale najwyższy czas się przemóc!

Napisane przez Laity

Przekonują mnie argumenty, że znowu nie będę "sama" i, że znowu pomogę jakiejś istotce radośnie i pięknie przejść przez życie. No i teraz Wasze wypowiedzi, że jednak można i nie ma w tym nic ze "zdrady".
Mam miesiąc na podjęcie decyzji.

No wreszcie jakieś pozytywne myślenie, oby tak dalej

[Laity]

Normalnie brak mi słów... Dziewczyny, jesteście nie ocenione

Taverney, i jak ja mam teraz odmówić domu takiemu właśnie słodziakowi...?

Będę czytała ten wątek kilka razy dziennie, żeby upewnić się we własnej decyzji... bo póki co, przekonałyście mnie.

[201704240951]

Tak Weź pieska Pozwoli Ci zapomieć o kłopotach, brnąć dalej przez życie, itp. nie bój się
Jak moja owczarzyca odeszła 2 lata temu nie moglam się z tym pogodzić, ale pewnego dnia rodzice przywlekli kolejną owczarzycę I już nie ma takiej pustki w sercu, teraz jest szczęście, radość chociaz każdy pies jest inny i już nigdy nie będzie taki sam. ale warto - naprawdę warto

[Laity]

nika: dziękuję

Mimo wszystko czeka mnie jeszcze dużo namysłu w tym temacie... Doskonale zdaję sobie sprawę, że pies to nietylko przyjemność, ale i obowiązek. Tak jak napisałam w pierwszym poście, obawiam się okresu "szczenięctwa" i związanych z nim kwestii wychowawczych... Jak sobie przypomnę metody wychowawcze mojego taty, który uważał, że bez kapcia zwierzaka się niczego nie nauczy, to aż przechodzą mi ciarki po plecach. Oczywiście dzisiaj już nie jestem smarkulą, która wtedy nie miała absolutnie nic do powiedzenia, i dla rodziców jest jasne, że jak już, to będzie tylko mój piesek, więc do tego wszystkiego dochodzi obawa przed tym, czy będę umiała odpowiednio wychować szczeniaka (mam na myśli głównie kwestie załatwiania się).

Szukam wskazówek w internecie, trochę na Wizażu, trochę na innych forach i zastanawiam się, czy dam sobie w tym wszystkim radę.

Ale tak czy inaczej, największe obawy przełamałam, więc wszystko jest na dobrej drodze

[Lalik]

Napisane przez Laity

obawiam się okresu "szczenięctwa" i związanych z nim kwestii wychowawczych... Jak sobie przypomnę metody wychowawcze mojego taty, który uważał, że bez kapcia zwierzaka się niczego nie nauczy, to aż przechodzą mi ciarki po plecach. Oczywiście dzisiaj już nie jestem smarkulą, która wtedy nie miała absolutnie nic do powiedzenia, i dla rodziców jest jasne, że jak już, to będzie tylko mój piesek, więc do tego wszystkiego dochodzi obawa przed tym, czy będę umiała odpowiednio wychować szczeniaka (mam na myśli głównie kwestie załatwiania się).

Szukam wskazówek w internecie, trochę na Wizażu, trochę na innych forach i zastanawiam się, czy dam sobie w tym wszystkim radę.

Ale tak czy inaczej, największe obawy przełamałam, więc wszystko jest na dobrej drodze

a rozwazalas przygarniecie psiaka podrosnietego? np polrocznego, rocznego? mniej z nim klopotu niz ze szczeniakiem, nadal latwo poddaje sie tresurze (choc to zalezy od psiaka ), wiadomo juz mniej wiecej jaki ma charakter, a przeciez nadal jest psim 'dzieckiem', wiec jest skory do zabaw etc


nie ma co sie zastanawiac - oby jak najszybciej jakas psia iskierka trafila do Waszego domu i serca

[Laity]

Napisane przez Lalik

a rozwazalas przygarniecie psiaka podrosnietego? np polrocznego, rocznego? mniej z nim klopotu niz ze szczeniakiem, nadal latwo poddaje sie tresurze (choc to zalezy od psiaka ), wiadomo juz mniej wiecej jaki ma charakter, a przeciez nadal jest psim 'dzieckiem', wiec jest skory do zabaw etc

Rozważam też taką możliwość, ale znowu mam straszny mętlik w głowie. Nie chcę zaśmiecać wątku i raz - pisać, że wezmę pieska, - a później z kolei, że nie. Nie ma dnia, w którym bym się nad tym nie zastanawiała - nie wiem skąd te wszystkie wątpliwości. Może po prostu boję się obowiązków, które na mnie spadną. Nie wiem już sama. Co, jak zacznę zajęcia w październiku, zaserwują taki plan zajęć, że będę latać z jęzorem do pasa ze zmęczenia, a tu trzeba będzie rano wstać z pieskiem na spacer? A nie ukrywam, że pospać sobie lubię... Zima nie zima, ulewa nie ulewa, wyjść trzeba będzie i koniec.
Z jednej strony pieska chcę mieć, z drugiej... wiadomo. Ciężko mi będzie podjąć tę decyzję, oj, ciężko...

[motylek1007]

ale miałas przecież pieska wiec wiesz jak to jest w praktyce że tak powiem....

[Papryczkaa]

a może piesek ze schroniska?
Tyle istotek czeka na przygarnięcie.
Rozważałaś już taką możliwość?

[Laity]

Napisane przez motylek1007

ale miałas przecież pieska wiec wiesz jak to jest w praktyce że tak powiem....

No właśnie... piesek w domu był, ale, na przykład, jej spacery wyglądały tak, że otwierało się drzwi, a ona sama latała po dworzu (głupota straszna). Teraz, z nowym pieskiem, wyglądać to będzie (ewentualnie) zupełnie inaczej, i tak jak pisałam wcześniej, wszelkie oporządzenie pupila należeć będzie tylko i wyłącznie do mnie. Zatem muszę sprawę dokładnie przemyśleć bo od mojej decyzji zależeć będzie to, jak zmieni się moje życie na następne 15 lat.

Co do przygarnięcia pieska ze schroniska - wcześniej zastanawiałam się też nad tym. Ale teraz muszę najpierw zdecydować się na wzięcie zwierzaka, dopiero później będę myśleć skąd

[001Justyna]

www.dogomania.pl Ja mialam 3 psy i po wejsciu na ta strone zlapalam sie za serce i zaadoptowalam kolejnego milosci starcza mi dla wszystkich i kazdego z osobna !!!! Tyle psiakow czeka na kogos kto go pokocha i nie sadze , zeby Norka miala Ci to za zle Buziaki

[Sandrunia Niepoń]

Napisane przez Laity

No właśnie... piesek w domu był, ale, na przykład, jej spacery wyglądały tak, że otwierało się drzwi, a ona sama latała po dworzu (głupota straszna). Teraz, z nowym pieskiem, wyglądać to będzie (ewentualnie) zupełnie inaczej, i tak jak pisałam wcześniej, wszelkie oporządzenie pupila należeć będzie tylko i wyłącznie do mnie. Zatem muszę sprawę dokładnie przemyśleć bo od mojej decyzji zależeć będzie to, jak zmieni się moje życie na następne 15 lat.

Co do przygarnięcia pieska ze schroniska - wcześniej zastanawiałam się też nad tym. Ale teraz muszę najpierw zdecydować się na wzięcie zwierzaka, dopiero później będę myśleć skąd

Kochana Laity tu masz kilka propozycji;
http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=68851

http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=59757

http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=72127


Cos sie postaram jeszcze poszukac

[Laity]

Napisane przez Sandrunia Niepoń

Kochana Laity tu masz kilka propozycji;
http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=68851

http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=59757

http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=72127


Cos sie postaram jeszcze poszukac

dziękuję bardzo

swoją drogą to w głowie mi się nie mieści, jak można tak traktować zwierzęta... Bić, znęcać się, albo zostawić gdzieś na pastwę losu... Poprostu brak słów...

[Sandrunia Niepoń]

Niestety ludzie sa bezlitosni,ale taka kruszynka moze znalezc cieply i kochany domek u Ciebie.
Ps.Na tej stronce znajdziesz pelno maluszkow i nie tylko szukajacych domku www.dogomania.pl Zycze powodzenia
Jak cos znajde to napisze

[lafigue]

gdy odszedł mój ukochany pies, to też powiedziałam, że nigdy więcej nie będę mieć psa; niespodziewanie kilka miesięcy później pojawił się w moim życiu nowy piesek - został porzucony przez poprzedniego właściciela, mój chłopak go przygarnął; opiekowaliśmy się nim wspólnie i to było coś niesamowitego; nie porównywałam nowego psa do mojego ukochanego, były zupełnie różne i w ogóle nie przychodziło mi to do głowy; pomyśl w ten sposób - czy gdybyś kupiła rybki albo chomika, to też byś się czuła, że zdradzasz swojego Jamnisia? pewnie nie, bo to zupełnie inny gatunek, zupełnie inne zwierze; ale nowy piesek, to tak samo zupełnie inna istota! a tyle skrzywdzonych zwierząt czeka na kochającego człowieka.... Ty możesz uszczęśliwić takiego psa, a on uszczęśliwi Ciebie; powodzenia!!!

[Laity]

Napisane przez lafigue

gdy odszedł mój ukochany pies, to też powiedziałam, że nigdy więcej nie będę mieć psa; niespodziewanie kilka miesięcy później pojawił się w moim życiu nowy piesek - został porzucony przez poprzedniego właściciela, mój chłopak go przygarnął; opiekowaliśmy się nim wspólnie i to było coś niesamowitego; nie porównywałam nowego psa do mojego ukochanego, były zupełnie różne i w ogóle nie przychodziło mi to do głowy; pomyśl w ten sposób - czy gdybyś kupiła rybki albo chomika, to też byś się czuła, że zdradzasz swojego Jamnisia? pewnie nie, bo to zupełnie inny gatunek, zupełnie inne zwierze; ale nowy piesek, to tak samo zupełnie inna istota! a tyle skrzywdzonych zwierząt czeka na kochającego człowieka.... Ty możesz uszczęśliwić takiego psa, a on uszczęśliwi Ciebie; powodzenia!!!

Wiedziałam, że dobrze robię, zakładając ten wątek. Dzięki Wam już nie myślę o nowym piesku jak o zdradzie. Teraz zastanawiam się nad kwestią obowiązków, ale i te, ostatnio, nie wydają mi się takie straszne.
No, ale póki co, sesja nadal trwa, więc biorę się do nauki, a nie do intensywnego zastanawiania się nad wiadomą sprawą

[Sandrunia Niepoń]

Daj znac co postanowilas.
Bylam na dogomani?Znalazlas cos kochanego do tuleniai?

[Laity]

Napisane przez Sandrunia Niepoń

Daj znac co postanowilas.
Bylam na dogomani?Znalazlas cos kochanego do tuleniai?

Dam znać napewno

Na dogomanii byłam, często wchodzę też na stronę łódzkiego schroniska i właśnie mam pytanko odnośnie tego: czy nie zrobię krzywdy mojemu kotkowi, przyprowadzając do domu 2-letniego pieska, nie przyzwyczajonego do kotów, walczącego każdego dnia o michę? Albo czy wraz z pieskiem nie przypałęta się jakieś choróbsko, które może zaszkodzić zdrowemu zwierzakowi?

Proszę o obiektywną odpowiedź

[Laity]

Zobaczcie, co znalazłam na stronie jednego ze schronisk:

Dokąd idą psy, gdy odchodzą?
No, bo jeśli nie idą do nieba
To przepraszam Cię, Panie Boże
Mnie tam także iść nie trzeba.

Ja poproszę na inny przystanek
Tam gdzie merda stado ogonów
Zrezygnuję z anielskich chórów
Tudzież innych nagród nieboskłonu

W moim niebie będą miękkie sierści
Nosy, łapy, ogony i kły
W moim niebie będę znowu głaskać
Moje wszystkie pożegnane psy...

B. Borzymowska "Moje psie niebo"

[Sandrunia Niepoń]

Napisane przez Laity

Dam znać napewno

Na dogomanii byłam, często wchodzę też na stronę łódzkiego schroniska i właśnie mam pytanko odnośnie tego: czy nie zrobię krzywdy mojemu kotkowi, przyprowadzając do domu 2-letniego pieska, nie przyzwyczajonego do kotów, walczącego każdego dnia o michę? Albo czy wraz z pieskiem nie przypałęta się jakieś choróbsko, które może zaszkodzić zdrowemu zwierzakowi?

Proszę o obiektywną odpowiedź

Mysle ze taki psiak ma ksiazeczke zdrowia i szczepienia,ale lepiej sie upewnic.
Co do kotka to musialby sie przyzwyczaic.
Moja babcia sprzedala mieszkanie i rodzice tez.
Wynajeli razem domek (Buduja wspolnie dom)
Moja babcia ma kotke mama psa na poczatku byly cyrki,okropnie Ona sie puszyla na niego itd
Teraz jest super i nawet Piesio wylizuje kociczce z miski.
Takze przede wszystkim cierpliwosci zycze

[ghana]

Moj piesek ktory jest u nas 10 lat, byl 9 lat po innej suczce.
Trzeba ochlonac i zapomniec o czworonogu.
Jesli teraz nie daj panie Boże stracilabym moja Kikunie, psa kupie dopiero za minimum 10 lat.
Za bardzo sie do niej przywiazalam.

[lafigue]

co do chorób, które mogłyby przejść z pieska na kotka, to kotek jest przecież szczepiony, piesek będzie szczepiony i bez oznak chorób, a niektóre psie choroby mogą w ogóle nie przechodzić na kotki; najlepiej dopytać schroniskowego weterynarza o stan zdrowia danego pieska i czy kotek będzie przy nim bezpieczny;

niektóre psy w schronisku biegają razem z kotami i się z nimi przyjaźnią; można więc wziąć pieska oswojonego z kotami, wtedy pies z kotem będą musiały się już tylko dogadać, ustalić hierarchię (wiadomo, że na początku zawsze na siebie warczą, ale to jest konieczne i przechodzi; potem już żyć bez siebie nie mogą )