prosze o pomoc...

[mikako1990]

Mam xx nascie lat. Mam mase porblemow z ktorymi sobie nie radze chcialabym je tutaj opisac... Nie mam sie komu wyzalic..
Pochodze z dziwnej rodziny. Mysle ze moj charakter jest wynikiem tego jakie mialam dzienistwo. Bedac mala pamietam jak tata awantruwal sie z mama nie raz ja uderzyl przy mnie. MAm chora pscyhicznie babcie i wujka, ktorzy wciagle przynosza mi wstyd i przez wstydze sie pokazac na ulicy. Jestem osoba przesadnie wrazliwa. Chodze z glowa w chmurach nie moge sie skupic. Mam torche kolezanek, ale czuje sie samotna. Nigdy nie mialam tak na serio chlopaka, owszem milo by bylo kogos miec ale nie szukam go na sile. ja po rpostu czuje sie strasznie samotna. w gimie bylam ponizana przez niekotre kolezanki mysle ze to tez z tego. strasznie tesknie za moja ciocia i kuzynem z zagranicy. tylo oni mnie umieli rozumiec. moja mama wogule mnie juz z tata nie sluchaja. najgorsze jest to ze mam mlodsza siostre na ktorej wywywam cala zlosc, drac sie na nia o *******y, a potem mam wyrzuty sumienia... czuje sie jak jakas nie normlana chce szukac sensu w zyciu ale nie wiem co robic... czasem zatanawiam czy nie zamnkac sie w psychiatryku i nie miec juz porblemow.... przy ludzaich udaje weosla dziewczynke ale to nie prawda po juz pare razy mialam ochote sie zabic... powiedzcie mi czy powinnam rozpoczac jakies leczenie?dzeikuje

[chilanes]

załóż jeszcze z 13 takich samych wątków!
Cholera!

A co to my lekarzami jesteśmy? Nie powiem,c o myślę o takich rzeczach, bo by mi Złośliwiec bana wcisnoł jak nic!

Skontaktuj się z lekarzem psychologiem jak najszybciej.

[Izaluka]

Nie musisz pisać ile masz lat, bo i tak wiadomo, że 17. Koleżanki w gimnazjum Ci dokuczały, a teraz w jakiej szkole jesteś?


Pomoc psychologa/psychiatry na pewno się przyda, skoro nie masz z kim pogadać o problemach.

A może wyjazd za granicę do tej cioci i kuzyna, skoro oni Cię tak dobrze rozumieją?

[bloondyna]

jak skończysz 18-lat będziesz sama decydować o swoim zyciu więc może zastanów się właśnie nad wyjazdem za granicę do cioci ?

i jak najszybciej idź do psychologa - on zrozumie Cie jak nikt inny

[tissae]

Ważne jest to, że zauważyłaś swój problem i szukasz rozwiązania. Może spróbuj porozmawiać z rodzicami i powiedzieć im, że cała ta sytuacja cię męczy i nie dajesz sobie już z tym rady. Jeśli jednak to nie pomoże, to radzę zgłosić się do poradni psychologicznej w twoim mieście. Nie wiem, czy kwalifikujesz się do leczenia, ale taka pomoc na pewno ci nie zaszkodzi. Rozmowa z życzliwą osobą, w tym przypadku z psychologiem, może dać ci siły i nowe spojrzenie na problemy. Powodzenia!

[sysuni@]

Wydaje mi sie, ze leczenie nie jest potrzebne.. chyba wyolbrzymiasz swoje problemy... Chorzy psychicznie w rodzinie to jeszcze nie jest tragedia.. Jesli ktos ci przez to dokucza sam zniza sie do jeszcze nizszego poziomu... Nie zwracaj na to uwagi.. Masz przeciez swoje zycie, pasje, hobby.. patologiczna rodzina, w której ojciec pierze matke... hmm- na pewno zadna z nas ci nie zazdrosci.. ale nie jestes sama.. w wielu rodzinach tak jest, tylko nie kazdy umie o tym rozmawiac, wielu to ukrywa..
Z babcia i wujkiem chyba nie mieszkasz? wiec co ci oni przeszkadzaja?? wiesz, to tak jakbys wstydzila sie np swojej kolezanki, która jezdzi na wózku Bo....... jest inna niz wszystkie... Dziwne podejscie.. Co takiego robia twoja babcia z wujkiem, ze sie ich wstydzisz?????
Kolezanki........ masz, ale to za mało??czyli szukasz przyjaciółki???? to trudne.. jest tu taki watek.. poszukaj i sama zobaczysz jak wiele z nas nie ma tej bratniej duszy, z która mogłaby przegadac cała noc... Nie kazda nastolatka ma faceta.. i mysle, ze to nie jest dowód ze jest mało atrakcyjna czy cos...
wydaje mi sie,. ze moze sama unikasz kontaktów z ludzmi, co siła rzeczy wpływa na to, ze i znajomych masz mało.. i faceta znalesc sobie nie mozesz... choc miłosci nie powinno sie szukac bo ona sama przychodzi-przezyłam na własnej skórze odrabiajac zadanie z chemii w pewnien piekny jesienny wieczór
Co do siostry, to nie mozesz tak postepowac.. duzy plus ze sama to dostrzegasz.. to wielki krok do tego, by to zmienic... Moze spóróbuj znalesc w niej przyjaciółke??
O samobójstwie nawet nie mysl.. nie wolno ci!!! rozumiesz>?> nie wolno...!!!! Na pewno wokól ciebie jest wiele osob, dla których jestes bardzo wazna.. a y tak po prost chesz sie od tego swiata odciac?? spróbuj powalczyc troche z rzeczywistoscia..Wierze, ze ci sie uda..

[Pomadka]

Napisane przez mikako1990

Mam xx nascie lat. Mam mase porblemow z ktorymi sobie nie radze chcialabym je tutaj opisac... Nie mam sie komu wyzalic..
Pochodze z dziwnej rodziny. Mysle ze moj charakter jest wynikiem tego jakie mialam dzienistwo. Bedac mala pamietam jak tata awantruwal sie z mama nie raz ja uderzyl przy mnie. MAm chora pscyhicznie babcie i wujka, ktorzy wciagle przynosza mi wstyd i przez wstydze sie pokazac na ulicy. Jestem osoba przesadnie wrazliwa. Chodze z glowa w chmurach nie moge sie skupic. Mam torche kolezanek, ale czuje sie samotna. Nigdy nie mialam tak na serio chlopaka, owszem milo by bylo kogos miec ale nie szukam go na sile. ja po rpostu czuje sie strasznie samotna. w gimie bylam ponizana przez niekotre kolezanki mysle ze to tez z tego. strasznie tesknie za moja ciocia i kuzynem z zagranicy. tylo oni mnie umieli rozumiec. moja mama wogule mnie juz z tata nie sluchaja. najgorsze jest to ze mam mlodsza siostre na ktorej wywywam cala zlosc, drac sie na nia o *******y, a potem mam wyrzuty sumienia... czuje sie jak jakas nie normlana chce szukac sensu w zyciu ale nie wiem co robic... czasem zatanawiam czy nie zamnkac sie w psychiatryku i nie miec juz porblemow.... przy ludzaich udaje weosla dziewczynke ale to nie prawda po juz pare razy mialam ochote sie zabic... powiedzcie mi czy powinnam rozpoczac jakies leczenie?dzeikuje

No i po co 3 takie same wątki? Duble kasuję.

[Lexie]

Napisane przez chilanes

załóż jeszcze z 13 takich samych wątków!
Cholera!

A co to my lekarzami jesteśmy? Nie powiem,c o myślę o takich rzeczach, bo by mi Złośliwiec bana wcisnoł jak nic!

Skontaktuj się z lekarzem psychologiem jak najszybciej.

Spokojniej, proszę...

[ufcio]

Napisane przez chilanes

załóż jeszcze z 13 takich samych wątków!
Cholera!

A co to my lekarzami jesteśmy? Nie powiem,c o myślę o takich rzeczach, bo by mi Złośliwiec bana wcisnoł jak nic!

Skontaktuj się z lekarzem psychologiem jak najszybciej.

rownie dobrze z twoim podejsciem mozna cale intymnie zamknąć.
panuj nad słowami.

[chilanes]

Napisane przez lexie

Spokojniej, proszę...

Jestem spokojna

Napisane przez ufcio

rownie dobrze z twoim podejsciem mozna cale intymnie zamknąć.
panuj nad słowami.

panuję, gdybym nie panowała, to moja wypowiedż zabrzmiałaby zupełnie inaczej.

[Margaret90]

Masz naście lat w tym wieku trudno o jakąkolwiek akceptację, człowiek czuję się samotny nawet kiedy posiada kilku dobrych znajomych. To, że Twoja bacia i wujek sa chorzy psychicznie nie znaczy, że Ty również musisz być chora. Nie możesz w takim stopniu wstydzic się rodziny, to nie ich wina, że zachorowali i czasami nie mają panowania nad swoim zachowaniem. Przypadki chodzą po ludziach. Trzeba przede wszystkim zmienić nastawienie do życia i świata, więcej spontaniczności. Nie wiem czy wrażliwość łączy się ze wstydem do baci i wujka...tak jak mówią wizażanki wybierz się do psychologa, psychoterapia naprawde pomaga. Twoje życie tak naprawdę zalezy tylko i wyłącznie od Ciebie.

[polakita]

Mikako! Widzę jakie poważne masz problemy: rodzina która nie jest żadnym wsparciem a raczej problemem z którym nie możesz nic zrobić bo to nie twoja wina że rodzice się kłócą, samotność która każdego z nas dopada czasem ale w wieku lat nastu te rzeczy przeżywa się bardziej bo człowiek dopiero zdobywa doświadczenie życiowe, myśli samobójcze... bo nie potrafisz znaleźć rozwiązań do bardzo trudnych problemów.... ale dobrze że ich szukasz!! Choć by tutaj. Bardzo mi przykro z powodu dość błahych odpowiedzi innych forumowiczek na twoje trudne problemy, typu "chyba wyolbrzymiasz swoje problemy". Dziewczyny, gdzie się podziała solidarność w potrzebie?? Może macie szczęśliwe rodziny i nie wiecie jak czasem ciężko człowiekowi bywa kiedy nie ma nikogo bliskiego, a zwłaszcza w wieku lat nastu.
Ja nie mam rozwiązania na twoje problemy, bo swojej rodziny nie zmienisz, jedyne co to najlepiej żebyś się jak najbardziej od nich poczuła niezależna mając własne życie które możesz układać tak najlepiej jak uważasz. Co do psychologa to sama byłam kilka razy keidy miałam problemy i nie wiedziałam co ze sobą zrobić - ale psychologowie są różni i czasami mogą namotać w głowie - jak najbardziej spróbuj pójść ale nie traktuj go/jej jako wyroczni, to jest twoje życie!

[sybeta83]

Chcę ci jedno powiedzieć, sytuacja która opisujesz jest podobna do mojej, kiedys tez myslałam tak jak ty. uzbrój się w cierpliwość, nie wszystko jest takie czarne jak teraz ci się wydaje. Trochę czasu, może wydać ci się to wiecznością, ale kiedyś uodpornisz się na takie sytuacje.

[_totally_]

Napisane przez mikako1990

c

Dlaczego usunęłaś treść posta?

[Lexie]

Pierwszy post uzupełniony

Zgłaszajcie mi takie problemy