Skąd wiedzieć czy pije za dużo?

[lalaith]

Dziewczyny, jak odróżnić czy facet pije za dużo?
Mam problem, mój tata pił i nie chce trafić na faceta który będzie podobny. Mój TŻ nigdy się nie upija, ale bardzo lubi wypić sobie piwko do poduszki, czy wyjjść od czasu do czasu na kilka piw z kolegami. Nie wiem, może jestem przewrażliwiona (na pewno z przyczyn rodzinnych nie potrafie podchodzić do tego z dystansem), nie chce mu robić awantur o coś co w ogóle nie jest problemem, ale z drugiej strony skąd mam wiedzieć czy jak pije kilka razy w tygodniu to nie jest niebezpieczne i nie prowadzi do uzależnienia?

Dziewczyny pomóżcie, jakie macie zdanie na ten temat?

[martinka_m]

wydaje mi sie ze kilka razy w tyg to za duzo .... np. raz w tyg, czasem dwa - jak jest impreza uwazam ze to nic groznego, gorzej jezeli takie imprezy sa regularnie co tydzien przez caly rok. poza tym takie picie do poduszki to moim zdaniem juz pierwszy objaw problemow. ok, moi rodzice tez sobie czasem w domu bez okazji wypija piwko ale jedno na spolke. poza tym zwroc uwage kiedy i dlaczego pije, czy po stresujacym dniu, czy po klotni, czy tak po prostu - chociaz kazdy z tych powodow moze prowadzic do uzalenienia. tak samo ile - bo na poczatku mniej, ale jezeli z czasem zauwazysz ze siega po wiecej tzn. ze wytworzyla sie tolerancja - co jest objawem uzalenienia.

moj byly mial takich znajomych ... na poczatku jak do niego przyjezdzalam to pili od swieta, czasem wieczorkiem piwko dla relaksu, po roku od kiedy ich poznalam pewnego dnia bylam w szoku bo dotarlo do mnie ze sa na dobrej drodze do pijactwa tzn. bylam u mojego bylego np. tydzien, a oni dzien w dzien pili i to nie jedno piwko czy dwa.... i nie lampke wina - tylko po calej butelce na glowe...

dla mnie to bylo cos odrzucajacego - moze dlatego ze sama pije malo -i tylko na imprezie, na jakims wyjsciu w pubie ... poza tym czasem jak napije sie nawet raz w tyg, to potem na kilka dni nie mam zupelnie ochoty na alkohol

[sanetka]

Napisane przez lalaith

Dziewczyny, jak odróżnić czy facet pije za dużo?
Mam problem, mój tata pił i nie chce trafić na faceta który będzie podobny. Mój TŻ nigdy się nie upija, ale bardzo lubi wypić sobie piwko do poduszki, czy wyjjść od czasu do czasu na kilka piw z kolegami. Nie wiem, może jestem przewrażliwiona (na pewno z przyczyn rodzinnych nie potrafie podchodzić do tego z dystansem), nie chce mu robić awantur o coś co w ogóle nie jest problemem, ale z drugiej strony skąd mam wiedzieć czy jak pije kilka razy w tygodniu to nie jest niebezpieczne i nie prowadzi do uzależnienia?

Dziewczyny pomóżcie, jakie macie zdanie na ten temat?

mam taki sam problem jak Ty. tez nie iwem czy dobrze robie bedac z TZem. przez ojca alkoholika jestem uprzedzona.on tez ma ojca alkoholika i oboje dazymy do tego zeby stworzyc normalna rodzine.
TZ raz na tydzien albo i rzadziej wypija 2-3 piwka z bratem jak jedzie do siebie. czasem razem ze znajomymi gdzies idziemy albo kupujemy winko na wieczor. nie pamietam kiedy sie porzadnie upil.
wiem tylko ze porzadne awantury mu za to robilam ale to do niczego nie prowadzi. kilka razy bylo taz ze wiedzialam ze jedzie do siebie, od razu sie czepialam a on wtedy bardziej sie upijal twierdzac ze to dlatego ze mu przykro.
juz lepiej czasem przymknac oko, ewentualnie porozmawiac spokojnie

[***luna]

alkohol jest dla ludzi, ale oczywisce w umiarze.
podaję link o uzaleznieniu i o tym kiedy nalezy się zacząc martwic.
Nie zależy to tylko od tego ile sie pije, ale też z jakiego powodu.
http://www.wrota.podkarpackie.pl/pl/zdrowie/profilakt


sama też jestem z rodziny alkoholowej strasznie byłam przewrażlwona na punkcie alkoholu u TZ.
mój TZ ne pije prawie wcale, czasam i owszem, ale to czasmai jest baaaaardzo rzadko.

[lalaith]

Dzięki Dziewczyny za tak szybką reakcję na mój post, takie forum to jednak fantastyczna sprawa
Otóż jestem studentką resocjalizacji i teoretycznie o uzależnieniach wiem, albo powinnam wiedzieć wszystko. Nawet prace licencjacką pisałam o hazardzie, co prawda inny problem, ale mechanizmy uzależnienia te same. Poza tym miałam mnóstwo praktyk z osobami uzależnionymi, wakacje regularnie spędzam w ośrodkach leczenia takich osób bo bardzo mnie to interesuje.
Jednak to tylko teoretycznie, bo w praktyce zupełnie nie potrafię dokonać diagnozy takiej osoby, chyba że sytuacja jest ewidentna, ale np mój TŻ nie ma żadnych z objawów świadczących o uzależnieniu, które są wyszczególnione na stronce którą mi Luno podałaś (dzieki wielkie), czy które by wynikały z mojej wiedzy teoretycznej (teraz widze jak bardzo teoretycznej) na ten temat. Inna sprawa, że mój Kochany to bardzo bliska mi osoba i nie umiem na niego popatrzyć z dystansem, zawsze jest to podejście emocjonalne, które sprawia, że jednak wiele rzeczy widzimy inaczej niż w przypadku obcych ludzi, bo przez pryzmat uczuć.
Mój TŻ nigdy w mojej obecności się nie upił (jesteśmy ze sobą prawie 2 lata), a z tego co wiem, to wcześniej też nigdy się nie upijał, chyba dlatego że ma tzw "twardą głowę". Ale mam koleżanki którym się zdarzyło kilka razy w życiu upić tak porządnie (samej mi sie kiedyś urwał film), jednak nigdy nawet by mi nie przyszło do głowy że mogą mieć problem z alkoholem, ot młodzieńcze wybryki i tyle.
Ale na mężczyznę z którym być może chciałabym spędzić resztę życia jednak ciężko mi jest tak popatrzeć z dystansem. Zwłaszcza jeśli miało się wcześniej w dzieciństwie przykre przeżycia związane z alkoholem.
Nie robiłam mojemu partnerowi nigdy żadnych awantur z powodu picia bo wiem, że to nic nie da, a sprawę może tylko pogorszyć. Kilka razy rozmawiałam z nim na spokojnie, mówiłam o moim ojcu i swoich lękach z tym związanych, TŻ zapewnia mnie że wszystko jest pod kontrolą, lubi piwko, ale ono napewno nigdy nie zawładnie jego życiem, ma nad nim pełną kontrolę i świadomość do czego może prowadzić to gdy będzie pił za dużo. Jednak ja, nauczona wcześniejszym życiowym doświadczeniem jestem bardzo nieufna (staram się tego nie okazywać, zachowywać spokój i nie reagować emocjonalnie tylko racjonalnie) i nie potrafię uwierzyć w słowa, bo zawsze pozostaną dla mnie tylko słowami. Jednak tam gdzie się kończy zaufanie kończy się też miłość i wiem że powinnam mu ufać. Tylko gdzie jest granica tego zaufania? TŻ długo o mnie walczył i w końcu mu się udało, jednak wydaje mi się że ostatnio zrobił się jakiś bardziej smutny i przygaszony, wydaje mi się że ma jakieś problemy o których nie mówi mi wszystkiego. Ja w ostatnim czasie miałam poważne problemy ze zdrowiem i wydaje mi się że TŻ nie chce mi mówić o swoich problemach, bo nie chce mnie martwić, już i tak mam dość swoich. Jak czasem go spytam to coś przebąknie, że chciałby mniej pracować i więcej zarabiać żebyśmy mieli więcej czasu dla siebie i żeby nas było na wszystko stać.. Ale czuję że nie mówi mi o wszystkim. A może właśnie te problemy też mają jakiś wpływ na picie, może chce się zrelaksować czy coś. Tłumaczył mi to kiedyś że dla niego trzy piwa to tak jak dla mnie jedno, a zwykle pije jedno, więc to tak jakbym ja wypiła 1/3 (a ja wręcz uwielbiam piwko z sokiem imbirowym albo np grzańca w zimie ;p), czyli tyle co nic, więc żebym się nie martwiła, ale do mnie jakoć taki argument nie przemawia.
Z drugiej strony np podoba mi się takie życie jak opisuje Kasia Grochola w swoich powieściach, mieszkanie w domku za miastem, gdzie judytka lubi sobie wypić winko czy koniaczek z przyjaciółkami (ja tez bardzo lubie takie babskie wieczorki), a niebieski zawsze ma piwko w lodówce bo uwielbia i nikt nie ma do siebie o nic pretensji. Tylko czy takie historie są możliwe w życiu, czy tylko w książkach..? W moim domu mama zawsze miała olbrzymie pretensje do taty, gdy np wypił piwko z kumplem i nie odzywała się do niego przez tydzień (totalny bezsens)

Nie wiem już co o tym wszystkim myśleć..
Czekam na kolejne wypowiedzi

[lalaith]

Sanetko co u Ciebie i u Twojego chłopaka, nadal masz wątpliwości..?

[sanetka]

Napisane przez lalaith

Sanetko co u Ciebie i u Twojego chłopaka, nadal masz wątpliwości..?

coz...mielismy jakis czas temu wielki problem z tym. TZ troche sie zapomnial i skonczylo sie na 4 razach wypicia w ciagu niecalych 2 tygodni. byla awantura, lzy.mysle ze za ostro zareagowalam ale akurat mialam ciezkie dni, duzo zaliczen na uczelni do tego ojciec 3 tydzien pijany chodzil. potem rozmowa i decyzja ze albo pojdziemy do psychologa albo z nami koniec. mysle ze oboje mamy z tym problem. TZ ze sie czasem zapomni a ja z podejsciem do tego, moimi reakcjami.

nie zebym TZa usprawiedliwiala ale tak poza ta sytuacja pije rzadko. np teraz bedzie 3 tydzien bez alkoholu. a poza ta sprawa to jest bardzo kochany, dba o mnie, wspiera. na razie caly czas planujemy zycie razem. niedlugo zaczniemy szukac mieszkania. i zobaczymy jak sie sytuacja rozwinie

a jak u Ciebie?

[orthodox]

Napisane przez lalaith

Dziewczyny, jak odróżnić czy facet pije za dużo?
Mam problem, mój tata pił i nie chce trafić na faceta który będzie podobny. Mój TŻ nigdy się nie upija, ale bardzo lubi wypić sobie piwko do poduszki, czy wyjjść od czasu do czasu na kilka piw z kolegami. Nie wiem, może jestem przewrażliwiona (na pewno z przyczyn rodzinnych nie potrafie podchodzić do tego z dystansem), nie chce mu robić awantur o coś co w ogóle nie jest problemem, ale z drugiej strony skąd mam wiedzieć czy jak pije kilka razy w tygodniu to nie jest niebezpieczne i nie prowadzi do uzależnienia?

Dziewczyny pomóżcie, jakie macie zdanie na ten temat?

To witam w klubie.

[Maddie]

Wydaje mi się, że jeśli zaczęłaś się nad tym zastanawiać - to już znak, że z piciem TŻta jest coś nie tak.. Porozmawiaj z nim, na pewno zna Twoją przeszłość i awersję do alkoholu, przecież jeśli mu na Tobie zależy to nie powinno być dla niego problemem zrezygnowanie z tych kilku piw.

Mój TŻ kiedyś uwielbiał imprezy i picie z kolegami (wtedy jeszcze się nie znaliśmy). Martwiło mnie to, kiedy go poznałam, bo chociaż ciągnęło mnie do niego niesamowicie to wiedziałam, że z kimś takim nie będę. Ale zaczął się zmieniać, nie dla mnie, tylko tak po prostu - stwierdził, że to nie było życie, a ciągłe imprezowanie zaczęło go męczyć. Teraz raz na jakiś czas wypija piwo. najczęściej ze mną i nie narzeka ani on, ani tym bardziej ja.

[Fajowy Koles =D]

Jako facet mysle ze mam w tej kwestii wiecej do powiedzenia. Moim zdaniem, jesli sie nie upija nie masz sie czym martwic. Wiekszosc moich znajomych (i nie tylko facetow) pije srednio 5-10 piw tygodniowo i nic sie nikomu nie dzieje. Ja tez tak pilem przez jakis czas ale jakos mi przeszlo. Rozumiem ze doswiadczenia z pzreszlosci wplywaja na Twoja ocene ale nie masz sie czym martwic. Przynajmniej dopoki nie zacznie przesadzac... I od razu mowie ze go nie bronie bo jest facetem a sam pije sporadycznie.

[sanetka]

Napisane przez Fajowy Koles =D

Jako facet mysle ze mam w tej kwestii wiecej do powiedzenia. Moim zdaniem, jesli sie nie upija nie masz sie czym martwic. Wiekszosc moich znajomych (i nie tylko facetow) pije srednio 5-10 piw tygodniowo i nic sie nikomu nie dzieje. Ja tez tak pilem przez jakis czas ale jakos mi przeszlo. Rozumiem ze doswiadczenia z pzreszlosci wplywaja na Twoja ocene ale nie masz sie czym martwic. Przynajmniej dopoki nie zacznie przesadzac... I od razu mowie ze go nie bronie bo jest facetem a sam pije sporadycznie.

no dobra. tylko czasem 2-3 piwa wystarcza zeby facet sie czepial o nie wiadomo co. nie mowie tu o jakichs awanturach czy cos ale np. moj potrafi byc nieprzyjemny, i za nic sie z nim dogadac nie mozna. jakies pretensje wtedy wyskakuja, niedomowienia

[Maddie]

Napisane przez sanetka

no dobra. tylko czasem 2-3 piwa wystarcza zeby facet sie czepial o nie wiadomo co. nie mowie tu o jakichs awanturach czy cos ale np. moj potrafi byc nieprzyjemny, i za nic sie z nim dogadac nie mozna. jakies pretensje wtedy wyskakuja, niedomowienia

Dokładnie I już wtedy nie jest to takie normalne... i miło też nie jest

[lalaith]

Sanetko ja tak naprawdę nie wiem jak to z moim TŻ wygląda, bo mieszkamy w dwóch róznych miastach i spotykamy się tylko w weekendy, ale on ciężko pracuje, ok 10-12 godzin tygodniowo (to jego wybór, a nie przymus) i lubi się po pracy napić piwka. W weekendy gdy do niego przyjeżdżam to czasem kupimy sobie winko na romantyczną kolację albo po piwie na film, ale nie jest to regułą, czasem wolimy wziąć sok albo wodę mineralną. Poza tym mój TŻ uwielbia też kawę (i w ogóle kawiarnie) i sok z czarnej porzeczki. Ten ostatni potrafi pić hektolitrami ;p
Tak naprawdę to ja się już w tym wszystkim zagubiłam. Potwornie boję się przyszłości, czasami budzę się w nocy zlana potem i łapię się na tym, że myślę o tym nawet przez sen..
Mój tata nie pije już dawno, ale co z tego? Moja mama i tak już go dawno nie kocha za to co było kiedyś, nie potrafi mu przebaczyć, i tak sobie żyją, obok siebie raczej niż razem.
A ja nie potrafię zaufać mężczyźnie, który całuje mnie w stopy gdy wychodzi do pracy i przy którym uwielbiam się budzić i zasypiać. I, niestety, nie wyobrażam sobie naszej wspólnej przyszłości. Gdy o tym myślę chce mi się wyć z żalu, wściekłości i bezsilności.
Rozmawiać też o tym nie umiem, bo podobnie jak Ty nienawidzę tych swoich niekontrolowanych reakcji i się ich wstydzę :/
Może po prostu muszę poszukać sobie kogoś innego, kogoś kto nie pije wcale?
Tylko że jestem bardzo zakochana i zaangażowana i, szczerze mówiąc, inni faceci są dla mnie zupełnie obojętni, nie pociągają mnie wcale. Dawniej myślałam, że nigdy nie dam się wplątać w związek, w którym się bede czegokolwiek bała, a tu masz babo placek



Fajowy kolesiu, mówisz "dopóki nie zacznie przeszadzać", ale proces uzależnienia trwa niekiedy latami, a średnia wieku uzależnienia od alkoholu u facetów to jest 40 r.ż.
Co jak zacznie po ślubie, albo gdy będziemy mieć dzieci? Ja bym chciała czwórkę, bo sama pochodzę z rodziny wielodzietnej i zawsze chciałam mieć dużo dzieci. A z czteroma sobie napewno sama nie poradze

[Fajowy Koles =D]

Napisane przez lalaith

Co jak zacznie po ślubie, albo gdy będziemy mieć dzieci? Ja bym chciała czwórkę, bo sama pochodzę z rodziny wielodzietnej i zawsze chciałam mieć dużo dzieci. A z czteroma sobie napewno sama nie poradze

A co jak nie zacznie? 100% abstynenta ciezko znalezc... bardzo ciezko... ale jesli nie umiesz zaufac to moze faktycznie nie niszcz mu i sobie zycia =/

[lalaith]

Napisane przez Fajowy Koles =D

A co jak nie zacznie? 100% abstynenta ciezko znalezc... bardzo ciezko... ale jesli nie umiesz zaufac to moze faktycznie nie niszcz mu i sobie zycia =/

Tylko że ja bym bardzo chciała umieć..
A 100 % abstynenta to bym chyba nawet nie chciała, a to z tej przyczyny, że sama nim nie jestem i czasem po prostu bardzo lubie się napić (widać mam to w genach ;p)

[sanetka]

lalaith my mieszkamy blisko siebie. ale TZ te pracuje po 10-12 godzin.

ale oprocz zachowania o ktorym napisalam chodzi tez o to ze TZ np. jest ze mna umowiony a idzie z kolegami. i nawet nie zadzwoni nie powie tylko ja siedze i sie martwie, czy jeszcze pracuje czy cos sie stalo. a on dzwoni po kilku godzinach i jeszcze jakies pretensje ma. bo oczywiscie wstyd kolegom odmowic albo chociaz przy nich dzwonic i dziewczynie sie tlumaczyc. bardzo rzadko ale jednak to sie zdarza.

niech tam sobie wyjdzie co jakis czas z bratem czy z kolegami ale niech chociaz daje znac jak jestesmy umowieni i niech mi potem nie robi wymowek ze to moja wina i ze sie czepiam nie wiadomo czego.

[lalaith]

Napisane przez sanetka

lalaith

ale oprocz zachowania o ktorym napisalam chodzi tez o to ze TZ np. jest ze mna umowiony a idzie z kolegami. i nawet nie zadzwoni nie powie tylko ja siedze i sie martwie, czy jeszcze pracuje czy cos sie stalo. a on dzwoni po kilku godzinach i jeszcze jakies pretensje ma. bo oczywiscie wstyd kolegom odmowic albo chociaz przy nich dzwonic i dziewczynie sie tlumaczyc. bardzo rzadko ale jednak to sie zdarza.

Oj, to mi się nie podoba, gdyby mój tak robił to bym się chyba strasznie na niego w****iła
Czasem wiesz chyba nie warto się martwić, tylko np umówić gdzieś z psiapsiółą, albo po prostu poczytać coś ciekawego... A może pomyśleć o jakimś hobby, które Cię wciągnie bez reszty ? Wiesz gdyby nie to że ja mam tysiące róznych zainteresowań to chyba ciężko byłoby mi tkwić w związku na odległość.. A tak to tydzień mija mi szybciutko, a czasem nawet przez moje zajęcia w weekend nie moge się spotkać z TŻ i nie widzimy się dwa tygodnie. Ale czasem to dobrze tak za sobą potęsknić bo potem bardzo miło jest się nareszcie spotkać
Na Twoim miejscu ja bym w ogóle facetowi nie dała odczuć że się zamartwiam. My kobiety jesteśmy takie że wariujemy podczas gdy tak naprawde nic się nie dzieje. Powiedz mu jasno i wyraźnie że jeśli jesteście razem to on ma OBOWIĄZEK gdy sie z Toba umawia przychodzić na spotkanie, albo chociaż informować ze nie da rady.
A z drugiej strony myśle ze mozesz faktycznie tez byc troszke przewrazliwiona, nie wiem jak jest u Ciebie, ale chlopak mojej siostry gdy sie umowia np u mnie w domu czasem przychodzi godzine pozniej bo np zaspal czy cos, misie wydaje ze to nie jest wielki problem, no chyba ze by sie umowili na miescie to co innego. Kazdy ma wady jego akurat wada jest niepunktualnosc.
A moj chyba nie ma zadnych wad.. No poza tym piciem ktore mnie niepokoi nie wiedzieć czemu
Myślę że FAJNY KOLEŚ ma jednak trochę racji, dobry jest taki świeży męski głos w dyskusji (:

[sanetka]

te sytuacje ze nie daje znaku zycia to mozna na palcach jednej reki policzyc. co nie zmienia faktu ze sa denerwujaca. no i TZ tez mnie musi zrozumiec. nadal mieszkam z ojcem alkoholikiem, rozowo nie jest i naprawde jak czasem dolozy swoje 3 grosze z takimi akcjami to podnosi mi cisnienie

zajec mam duzo.spotykam sie z kolezankami, ucze sie, czytam, ogladam filmy, haftuje, wychodze z psem....itd. dlatego jak sie nie widze z TZ to nie jest problem.
chodzi tylko o system wartosci, ze to przyszla zona jest na 1 miejscu i chyba warto dla swietego spokoju chociaz zadzwonic jak sie bylo umowionym i powiedziec co i jak zebym sie nie martwila.

bo tak poza tym to moj TZ jest bardzo slowny, jak sie umawia to przychodzi, jest punktualny. no zdarzylo mu sie i juz.

a co do slow Fajowego Kolesia. to prawda ze nie ma reguly. przeciez facet moze juz cale zycia od czasu do czasu na piwo wyskoczyc i to nie bedzie alkoholizm. a mozna i abstynenta wziasc ktoremu cos sie nie powiedzie np z praca i ucieknie w alkohol. dlatego ja w mojego TZa wierze, ze dokona dobrego wyboru

[Fifty50]

Dziewczyny!
Mniemam, że skoro martwicie się o przyszłość alkoholową TŻta z powodu ojca alkoholika to znaczy, że z TŻtem planujecie spędzić przyszłość (przynajmniej najbliższą). A zatem jeśli jest to poważny związek to rada jest tylko jedna-powiedzcie partnerom o swoich obawach, o tym, jacy byli wasi ojcowie, i że bardzo boicie się powtórki z historii. Partner powinien uszanować wasze obawy i albo wytłumaczyć dlaczego pije i ile pije, albo DLA WAS ograniczyć się ile może. Bo na tym chyba budowanie trwałych związków polega, prawda? Na wyrzeczeniach, kompromisach, rozmowie...

Gdybym był facetem córki alkoholika to w całej rozciągłości rozumiałbym jej obawy, i nawet jeśli lubiłbym sobie "golnąć" to ograniczyłbym się ile bym tylko mógł właśnie z uwagi na obawy mojej partnerki.

Pozdrawiam

[lalaith]

Napisane przez sanetka

zajec mam duzo.spotykam sie z kolezankami, ucze sie, czytam, ogladam filmy, haftuje, wychodze z psem....itd. dlatego jak sie nie widze z TZ to nie jest problem.
chodzi tylko o system wartosci, ze to przyszla zona jest na 1 miejscu i chyba warto dla swietego spokoju chociaz zadzwonic jak sie bylo umowionym i powiedziec co i jak zebym sie nie martwila.

bo tak poza tym to moj TZ jest bardzo slowny, jak sie umawia to przychodzi, jest punktualny. no zdarzylo mu sie i juz.

a co do slow Fajowego Kolesia. to prawda ze nie ma reguly. przeciez facet moze juz cale zycia od czasu do czasu na piwo wyskoczyc i to nie bedzie alkoholizm. a mozna i abstynenta wziasc ktoremu cos sie nie powiedzie np z praca i ucieknie w alkohol. dlatego ja w mojego TZa wierze, ze dokona dobrego wyboru

Rozumiem Cię świetnie i trzymam za Was kciuki

A jeśli chodzi o mnie.. Zawsze byłam osobą stanowczą, bezkompromisową, upartą i wiedzącą czego w życiu chcę. Świat był dla mnie jak klocki lego, które sama wokół siebie ustawiałam tak jak chciałam. Ale ludzi nie można tak sobie dopasować jak się chce do swojego świata i tu się zaczynają schody. Bo oni nigdy nie będą w 100 procentach tacy jakcy chcemy żeby byli.

Fifty, mówisz o kompromisach i wyrzeczeniach, ale to przecież działa w obie strony. Nie wiem jak zrobić, żeby mój TŻ nie poczuł, że ja chcę go na siłe zmieniać i że nie kocham go takiego jakim jest. Bo miłość to akceptowanie siebie takimi jakimi jesteśmy, razem z naszymi wadami i słabostkami, prawda?

[sanetka]

Lalaith ja za Was tez

wlasnie dzis pozwalam TZowi isc do brata na piwo. od ostatniej awantury i jego picia minely prawie 3 tyg.

co do kompromisow. chcialabym zeby moj TZ po prostu czasem pomyslal: moja dziewczyna ma zly nastroj bo cos tam, spotkam sie z nia, przytule a piwo nie zajac, pojde z chlopakami nastepnym razem.
ale nie zawsze mu takie podejscie wychodzi

[Katie00]

Moj TZ na poczatku znajomosci pil praktycznie codziennie. Jak zaczelismy ze soba byc, zaczal pic co 2 dni. Pozniej coraz rzadziej i rzadziej. Teraz pije tylko okazyjnie
A na poczatku balam sie i to bardzo bo jego ojciec, brat i szwagier baaardzo czesto pija. Dlatego na poczatku bardzo czesto sie z nimi klocilam, bo co u nich bylismy, to tylko (i mnie i jego) namawiali na kieliszek albo piwo....

[*skarbeczek*]

Napisane przez lalaith

Oj, to mi się nie podoba, gdyby mój tak robił to bym się chyba strasznie na niego w****iła
Czasem wiesz chyba nie warto się martwić, tylko np umówić gdzieś z psiapsiółą, albo po prostu poczytać coś ciekawego... A może pomyśleć o jakimś hobby, które Cię wciągnie bez reszty ? Wiesz gdyby nie to że ja mam tysiące róznych zainteresowań to chyba ciężko byłoby mi tkwić w związku na odległość.. A tak to tydzień mija mi szybciutko, a czasem nawet przez moje zajęcia w weekend nie moge się spotkać z TŻ i nie widzimy się dwa tygodnie. Ale czasem to dobrze tak za sobą potęsknić bo potem bardzo miło jest się nareszcie spotkać
Na Twoim miejscu ja bym w ogóle facetowi nie dała odczuć że się zamartwiam. My kobiety jesteśmy takie że wariujemy podczas gdy tak naprawde nic się nie dzieje. Powiedz mu jasno i wyraźnie że jeśli jesteście razem to on ma OBOWIĄZEK gdy sie z Toba umawia przychodzić na spotkanie, albo chociaż informować ze nie da rady.
A z drugiej strony myśle ze mozesz faktycznie tez byc troszke przewrazliwiona, nie wiem jak jest u Ciebie, ale chlopak mojej siostry gdy sie umowia np u mnie w domu czasem przychodzi godzine pozniej bo np zaspal czy cos, misie wydaje ze to nie jest wielki problem, no chyba ze by sie umowili na miescie to co innego. Kazdy ma wady jego akurat wada jest niepunktualnosc.
A moj chyba nie ma zadnych wad.. No poza tym piciem ktore mnie niepokoi nie wiedzieć czemu
Myślę że FAJNY KOLEŚ ma jednak trochę racji, dobry jest taki świeży męski głos w dyskusji (:

Ten obowiazek mi sie nie podoba.Wytluscilam w tekscie..
Faceci nienawidza słówbowiazek,zakaz,przy mus itd..

A potem robią wszystko żeby spróbować zakazanego owocu,czasem zeby sprawdzic ile jestesmy w stanie zniesc..

W moim zwiazku nie bylo sytuacji ze sie UMAWIAMY a TZ nie przyjezdza bo kumple go gdzies wyciagneli:/ Ale bylo tak ze OBIECAŁ ze zadzwoni a nie dzownił cały dzien(zwiazke na odleglosc).Strasznie było.Wiem ze nie kazda z Was to zrouzmie i sie mogę komuś tu narazić..Do sedna: NIE ZABRANIAJCIE! Trzeba ze soba usiasc i powiedziec sobie nawzajem,takiej a takiej sytuacji nie stoleruje.Ty masz wolny wybor, moje zasady znasz..A to co TZ wybierze i jak czesto bedzie to robił to pokaze jakim jest czlowiekiem. I czy warto..Jesli wasze potrzeby sie wykluczaja, spiecia powtarzaja a tlumaczenie nie skutkuje..nie pasujemy do siebie. I to chyba najzdrowsze podejscie.

Co do alkoholu, tez Moj Tata pił..Tż tez pije,rownież przegiał raz..Pare razy był podniesiony głos po alko i moje dreszcze..A teraz "schizy":"a nóż tym razem znów przegnie?" towarzysza każdemu jego wyjściu..A niczego nie zabraniam..Jest ciężko.A wizyty u psycholga niewiele pomagaja


Trzymajcie sie.

[Ptysio5]

Napisane przez *skarbeczek*

NIE ZABRANIAJCIE! Trzeba ze soba usiasc i powiedziec sobie nawzajem,takiej a takiej sytuacji nie stoleruje.Ty masz wolny wybor, moje zasady znasz..A to co TZ wybierze i jak czesto bedzie to robił to pokaze jakim jest czlowiekiem. I czy warto..Jesli wasze potrzeby sie wykluczaja, spiecia powtarzaja a tlumaczenie nie skutkuje..nie pasujemy do siebie. I to chyba najzdrowsze podejscie.
.

a po co wam ktoś, na kogo nie możecie liczyć, komu nie możecie ufać





i tak trzymaj

[*skarbeczek*]

Napisane przez Ptysio5

a po co wam ktoś, na kogo nie możecie liczyć, komu nie możecie ufać





i tak trzymaj

Ptyśku ??

Jak dla mnie to problem tkwi w materii: KIEDY nie mogę na kogos liczyc i kiedy nie mogę komus ufac? Gdzie jest ten punkt?I czy już sie przekonałam ze NIE MOGE czy dopiero sie przekonam?A może nigdy?

[Ptysio5]

Napisane przez *skarbeczek*

Ptyśku ??

Jak dla mnie to problem tkwi w materii: KIEDY nie mogę na kogos liczyc i kiedy nie mogę komus ufac? Gdzie jest ten punkt?I czy już sie przekonałam ze NIE MOGE czy dopiero sie przekonam?A może nigdy?

ja zawsze sie zastanawiam, gdzie kończy sie miłość i zaufanie a zaczyna naiwność i zwykła głupota

Ale może niech sie inni wypowiedzą bo moje zdanie znasz

[*skarbeczek*]

Napisane przez Ptysio5

ja zawsze sie zastanawiam, gdzie kończy sie miłość i zaufanie a zaczyna naiwność i zwykła głupota

o tak..

I jeszcze..Czy lepiej wiedzieć mniej tj. żyć w nieświadomości..ALE JEDNOCZESNIE CHYBA SPOKOJNIEJ I RADOSNIEJ?

Czy wypytywać o wszystko obawiając sie czy PARTENER czegos dla Niego NIEISTOTNEGO(a dla nas niekoniecznie) nie ukryje/przemilczy?

[bitter]

Napisane przez Fifty50

Dziewczyny!
Mniemam, że skoro martwicie się o przyszłość alkoholową TŻta z powodu ojca alkoholika to znaczy, że z TŻtem planujecie spędzić przyszłość (przynajmniej najbliższą). A zatem jeśli jest to poważny związek to rada jest tylko jedna-powiedzcie partnerom o swoich obawach, o tym, jacy byli wasi ojcowie, i że bardzo boicie się powtórki z historii. Partner powinien uszanować wasze obawy i albo wytłumaczyć dlaczego pije i ile pije, albo DLA WAS ograniczyć się ile może. Bo na tym chyba budowanie trwałych związków polega, prawda? Na wyrzeczeniach, kompromisach, rozmowie...

Gdybym był facetem córki alkoholika to w całej rozciągłości rozumiałbym jej obawy, i nawet jeśli lubiłbym sobie "golnąć" to ograniczyłbym się ile bym tylko mógł właśnie z uwagi na obawy mojej partnerki.

Pozdrawiam

fifty50 -

między waszymi narzekaniami i wątpliwościami ominęłyście bardzo istotnego posta. to niewygodne, prawda? też mam pijącego tatę i histeryzującą mamę i bardzo,, bardzo się boję. to chyba normalne. wróciłam ostatnio do domu na weekend, już w słuchawce słyszałam jego ton głosu. cały dzień zepsuty, ja oczywiście zdenerwowana.

TŻ napisał mi tylko żebym była spokojna. rozmawiałam z nim o tym, on chyba nie do końca ogarnia - u niego dziadek chociażby pędzi bimber i rozdaje całej rodzinie, pije się, ale na wesoło i sympatycznie, a nie na chamsko i czepialsko, jak to robi mój ojciec po głupich 2 piwach, ble. trauma dzieciństwa, cała moja rodzina taka jest.

to przykre, czytać, że jeden mężczyzna jest w stanie się powstrzymać, a drugi nie, prawda?

TŻ pije niesamowicie okazjonalnie, z powodu leków z którymi alkoholu po prostu mieszać nie może. powiedział mi ostatnio że przynajmniej nie musi wymyślać powodów dla których nie ma ochoty iść się nawalić. po czym zaraz dodał, żebym była spokojna - to, że wypije piwo od czasu do czasu to nie znaczy, że będzie jak z moim ojcem. kiedy chce mu się pić po jakiejś ciężkiej pracy nie sięga po piwo tylko po ice tea czy sok. kiedy pije to... nic się nie dzieje. jest taki sam jak zawsze. i zazwyczaj i tak robimy to w swoim towarzystwie i on ma nie lada ubaw bo ja 1 piwem upijam się na 'uroczo' a też robię to bardzo sporadycznie.

i wiem, że gdybym go poprosiła, to nie tykałby % w ogóle. ale nie, nie będę zabraniać mu niczego.

i jest dobrze. tylko zawsze się droczymy, jak wraca np. ze spotkania uczelnianego i mówię mu 'nie całuj, bo śmierdzisz gorzelnią'... ale grunt to facet który myśli o rzeczach bardziej odległych niż czubek... nosa.

[madzia_g]

fajny watek i musze powiedziec ze mam podobny problem co czesc osob w tym watku. Moj ojciec jak bylam mlodsza za duzo pil nie wiem czy byl alkocholikiem czy pijaczyna. jak musial pracowac to nie nawalal. po pijaku nie robil awantur ale czesto go nie bylo i czesto wracal do domu pijany. mama sie zloscila a on nie reagowal tak byl pijany.. przestal pic jak wiara w Boga go odmienila z tego samego powodu przestal palic. ale teraz nie raz sie napije ale ma doskonaly umiar wie kiedy przestac nie wraca do domu nigdy pijany. ale ja pamietam te powroty jak bylam mala zlosc mamy moje rozczarowanie i wstret do pijanstwa. dalej nienawidze w facetach pijanstwa nawet jak napije sie raz na jakis czas to mnie odpycha. Moj TZ duzo pil zanim mnie poznal. Odkad jestesmy razem sie zmienil. Pije jak mu pozwole i to rzadko. ale wiem ze lubi pic i gdyby nie ja to byl pil. i mysle ze przez to 3 razy w ciagu ostatniego roku byl umowiony ze mna a mnie olal i upil sie z kolegami. nie odbieral telefonow itp. wiem ze to tylko 3 razy ale boje sie ze bedzie czwarty piaty dziesiaty....bardzo go kocham i myslimy o wspolnej przyszlosci ale boje sie ze bedzie jak z moim ojcem lub gorzej. Moje Kochanie juz nie pije ale martwia mnie te 3 razy moze powinnam mu "pozwalac" czesciej pic po trochu to by nie bylo tych numerow nie wiem

[dra]

mój tż już zadużo pije,kiedyś tak nie pił,a teraz to już zadużo,rozmawiam z nim spokojnie ale nie rozumie tego i mówi,że mało piję,a w dodatku ma ojca alkoholika i nie wiem czy czasem nie pójdzie w jego slady,tż pije codziennie po 2 lub 3 piwa to to jeszcze dębowe mocne,dokładnie codziennie,a od jakiegoś czasu nawet ma ochotę na wódkę,raz w tygodniu ,2 kieliszki już się niepokoje,bo zawsze mówił,że wódki nie lubi i nie będzie jej pił,okazjalnie tak pił z kwaśną minął,widziałam,że zabardzo nie wchodziło mu,a teraz pije jak wodę,piwa codziennie wódka już raz w tygodniu,nie wiem jak zaareagować,w sumie ja też piję ale piwko słabe z 2 razy w tygodniu to nie jest źle,ale z moim tż dzieje się coś niepokojącego,czuję,że pójdzie w ślady ojca,jak czegos nie zrobie,ale jak mu pomóc?