Zakończyć ponad 6 letni związek ? ;(

[Nabiri]

1

[novakia]

co za wysyp podobnych watkow, to chyba jakas aura zimowa nie sprzyja

[Różowy Strachulec]

Nabiri, a próbowałaś ustalić ze swoim TŻ konretne dni "rajdowe" i "nierajdowe"? U mnie taki układ sprawdza się bardzo dobrze od jakiegoś roku. Są ustalone dni w tygodniu kiedy TŻ może sobie grać w WoWa do woli a ja mam czas na swoje sprawy, są dni kiedy nawet nie próbuje zaczynać tematu grania; w gildii też mu nikt z tego powodu problemów nie robi.

[Nabiri]

1

[deviLady]

Napisane przez novakia

co za wysyp podobnych watkow, to chyba jakas aura zimowa nie sprzyja

A juz myslalam, ze jestem jedyna, a tu widze, ze wiele osob ma podobny problem z zachowaniem TŻa po wielu latach znajomosci. Ciesze sie ze, nie jestem sama

[I'llFindAWay]

Same rozstania i niepewności ostatnio.

Musisz ustalic z nim w miare sztywne zasady w Waszym związku , inaczej Ty bedziesz sie czuła wiecznie niedoceniona, a on wiecznie niezadowolony.

Jakoś nie wyobrażam sobie żeby moj facet mówił mi, że nie ma dla mnie czasu bo musi grać .

[eternal_a]

Spotkaj się z Nim i mu POWIEDZ (a nie napisz) to co czujesz. Jeżeli Go kochasz to nie możesz odpuścić. Jesteście razem prawie 7 lat więc na pewno wiele Was łączy. Myślę, że taka szczera rozmowa bardzo wiele da. Jeżeli dalej gry będą całym jego światem to odpocznijcie od siebie. Kiedyś gdzieś usłyszałam "puść to co kochasz na wolność... jeżeli wróci- jest twoje". Zobaczysz będzie dobrze

[kropka241]

hmm.. ja bym zrobila tak jak radzila rozowy strachulec a generalnie u nas w domu niedziela jest dniem bez komputera a w dni codzienne po 20 (jak dziecko juz spi) to komputera uzywamy tylko do ogladania filmow lub ewentualnie gry ale wspolnej

acha jakby mi tz powiedzial ze musi grac bo jest oficerem itp to bym go wysmiala jak jakiegos niedojrzalego dzieciaka.. no zeby wygonic dziewczyne z domu bo o 20:00 zaczyna sie gra jest poprostu karygodne

chyba ze sama zacznij grac i dolacz do niego..

[Beciaaa]

szczerze Ci współczuje.. ja sobie nie wyobrażam żeby mój TŻ powiedział mi, ze nie będziemy sie widzieć bo on będzie grał w grę :/ Każdy może mieć swoje pasje - ok. ale nie kosztem ukochanej osoby, a jesli już to tak aby układ pasował każdej ze stron. Ja stwierdziłabym, że chyba nie traktuje mnie zbyt poważnie, jeśli sadzi że gra jest ważniejsza, niż osoba z którą sie chce spędzić resztę życia. Nie rozumiem takiego postępowania. Gra sie kiedyś skończy, a jak sie chłopak obudzi to może już nie być czego ratować ... Moze potrzebny mu jest jakiś solidny wstrząs ? innej rady nie widzę jeśli jest do tego stopnia zapatrzony w ta swoją grę. A potem jeśli by zrozumiał ( tego Wam życzę ), ustalcie jakie zasady typu - np. w tygodniu grasz sobie ile chcesz, ale sobota jest cala dla nas i nie ma mowy o komputerze.

To chyba kwestia charakteru, bo ja jestem bardzo nerwowa ale ja bym mu chyba ten komputer przez okno wyrzuciła po paru takich akcjach


Podziwiam Cię i tak za Twoją cierpliwość, ale myślę że tu czas na jakieś konkretne działania, bo w przyszłości dziecko będzie zanosiło sie płaczem a T woj TŻ nie podejdzie bo prowadzi jakaś "super ważną akcje"... paranoja...

[Melka88]

Oj, ja też to przeżywałam moje Słońce też gra w WoWa. Zamieszkaliśmy razem od października, bo dostaliśmy sie na studia do jednego miasta. I oto, co zastawałam, gdy wracałam z uczelni : on gra. Zjedliśmy obiad : on gra. Godzine, dwie, trzy.. W końcu nie wytrzymałam, jak mi powiedział, że zabiera komputer do domu ( na 4 dni ), bo on chce ze mna popisać na gg w czasie tego długiego weekendu. Pewnie sie domyślacie, że wcale nie chodziło, tylko o te gre. Ze łzami w oczach się zaciełam i nie odzywałam przez ponad 24 godziny. Nie miałam ochoty nawet. W końcu jednak zmiękłam. Powiedziałam mu, jak to wygląda z mojej strony i że jeżeli jemu takie życie odpowiada to ok. Ale żeby się nie zdziwił, jak kiedyś będę miała tego dość.
Facetów to trzeba zawsze ustawiać.. A zwłaszcza mojego ( o czym innym pisałam w wątku deviLady )
Porozmawiaj szczerze TŻ, ustalcie jakieś reguły. Daj mu do zrozumienia, że nie chcesz tak żyć. To TY powinnaś byc jego uzależnieniem, a nie gra. Pokaż mu, że Cie rani.To że on powie, że jest uzależniony niczego nie załatwia, nie usprawiedliwia go. Jesli sobie z tego zdaje sprawę to jego obowiązkiem z tym walczyć. A jeśli on tego nie zrozumie, to ja na twoim miejscu odeszlabym. Zastanów się wtedy. Będziesz cierpieć. Ale czy nie lepiej cierpieć trochę i znaleść kogoś odpowiedniego, niż żyć w takim związku, o który starasz się głównie Ty. W którym walczysz z tą grą i przegrywasz. Pozdrawiam, życze dużo siły

[Nabiri]

1

[201803290936]

Rozumiem Twoje rozterki ale rozumiem też stanowisko Twojego faceta - on nie czuje, że Cię rani, czy robi coś złego. Troszkę wymyślasz sobie problemy i niepotrzebnie aż tak histeryzujesz z tego powodu (koleżanka z pracy ma rację). Typ faceta zbyt mocno zaangażowanego w gry komputerowe i ogólnie w świat wirtualny jest trudny do zrozumienia. To jego zaangażowanie może boleć i drażnić. Z drugiej strony lepsze takie hobby, niż jakieś inne (łażenie po klubach z kumplami-obibokami, czy samotne wyjazdy w góry). Może po prostu bardziej zainteresuj się tą grą (nie w sensie grania ale jakiejś wiedzy o tym) i okaż mu zrozumienie? Jednak postaw też warunki: gra komputerowa ileś tam razy w tygodniu ale także czas dla Was, bez komputera. Wytłumacz mu na spokojnie, bez obwiniania, histerii, zarzutów, że nieco Cię martwi to jego wciąganie się w grę, że np. boisz się, że się uzależni od tego, że Ty przestaniesz się liczyć. Powiedz wprost, że jesteś o to nieco zazdrosna i zapytaj, czy masz się o co martwić. Zobaczysz, że na pewno on rozwieje wszystkie Twoje ewentualne obawy. Wspólnie ustalicie ile czego ma być w Waszym związku (i ile kto ma mieć czasu na swoje przyjemności i zajęcia).

A tak na marginesie: czemu autorki wątków tego typu skupiają się głównie na długości trwania związku (na zasadzie: "szkoda mi straconych X lat")? Czy liczy się ilość, czy jakość? Poza tym lata latom nierówne (szczególnie jeśli poznało się kogoś prawie w przedszkolu).

[Nabiri]

1

[201803290936]

Napisane przez Nabiri

Wiem ze bylismy młodzi jak sie poznaliśmy ( teraz zreszta tez jestemy młodzi) ale z tym "przedszkolem" to bez przesady. Generalnie nie szkoda mi tych 6 lat, wiadomo bywało źle ale było też wspaniale. NAwet nasze ostatnie wakacje były najwspanialsze na świecie, no ale tam nie mieliśmy komputera wiec nie było problemu. Wiem ze lepsze takie zajecie faceta niz jakieś chodzenie po imprezach ale i tak mi ciezko. Zwłaszcza ze nadal nie zawdzonił... A mi serce pęka A grą sie interesuje, w miare, wiem co i jak, wiem kto dobrze gra a kto nie i takie tam rózne duperele, ciezko by było nie wiedziec jak on z bratem to ciagle o grze rozmawiaja...gdyby on chociaz sie mna teraz zainteresował....

To na razie olej go - udaj, że jesteś zajęta, jak już napisze to okaż co najwyżej chłodną uprzejmość i odpisz jednym zdaniem. Jak zatęskni, to pogadajcie ale konkretnie.

[saslycek]

A może zacznij żyć swoim życiem, nie myśl o nim.. piszesz że masz przyjciolki , więc idź z nimi na dyskoteke albo gdzieś wyskocz, baw się i nie myśl o niczym złym. Upij sie, tancz, uwolnij z siebie wolność... a on kiedy zatęskni odezwie się pierwszy, oni zawsze tak robią, najgorsze to to że nigdy nie widza że ranią . Nie myśl o tym że tęsknisz, że czujesz sie na coś za słaba... jesteś silna ,tylko przyzwyczaiłas się do niego i myślisz że nie możesz żyć bez niego... błąd, możesz żyć dla siebie, sobą i nie płakać cały czas bo twój facet nie wie jaki ma Skarb i nie wie co traci puki tego nie straci. On po porstu wie, ze Ty wrócisz... zrób mu kawał. Nie wracaj.

[Różowy Strachulec]

Napisane przez Nabiri

Widzę że nawet o tej samej grze mówimy, tyle że mój facet jest oficerem i on nimi wszytkimi dowodzi wczasie raidów, jest najlepszym shamanem w Gildii i bez niego na raidy nie chodzą. Rozumiem ze jakbysmy mieszkali razem to przeciez wiem ze musi sobie czasem pograc, ale my sie widujemy raz, dwa razy w tygodniu a on i tak wtedy musi grać. Mam wrażenie ze gra jest dla niego najważniejsza, czasem mu mówię zeby gra mu w przyszłości urodziła dzieci,zeby sie do niej przytulił...Boje sie nawet ze jakbym dała mu do wyboru gra albo ja to wybrałby gre...

Skoro widujecie się raz czy dwa razy w tygodniu to naprawde przykre że akurat w te dni rajdy i gildia są ważniejsze Porozmawiaj z nim otwarcie i powiedz mu jak to widzisz, bo może to do niego jeszcze nie dotarło? Wiem z własnego doświadczenia jak Wow wciąga, a z podczytywania forum gildii do której nalezy mój TŻ - że niektórzy chyba podchodzą do gry poważniej niż do tego co się dzieje w ich życiu ...

[Nabiri]

1

[Cassandra 23]

Witaj.
Przeczytałam Twoj post i uważam,że nie trzeba od razu zrywać z facetem z takiego powodu tym bardziej,że tak bardzo go kochasz. Wiem,że ten jego problem jest dla ciebie uciążliwy ale przede wszystkim musisz z nim na spokojnie pogadać. Powiedziec mu dokladnie co czujesz. Wiadomo,że każdy z nas ma jakies pasje, hobby ale można to wszytko jakoś pogodzić. Mucicie wspólnie znaleźć wyjście z tej sytuacji. A może on naprawde jest uzależniony od komputera i tej gry...to wtedy porada jakiegos specjalisty by sie przydała ale to chyba już w najgorszym wypadku.
Głowka do góry, napewno wszytko sie ułoży nie trzeba być od razu najgorszej myśli.

[saslycek]

Musisz być silna przedewszytskim, poczatkowo on mysli, że się przełamiesz napiszesz czy coś... ale nie pisz zaskocz go za jakiś czas zacznie się bardziej przejmować tym co sie dzieje i myśle że wiecej pisać do Ciebie. Zacznie się martwić. Musi do niego w końcu dotrzeć, że nie robi okey... jak nie ciszą, to rozmową... ale pamietaj, zawsze po burzy jest słoneczko, czasami nawet z piękną tęczą

[Rena]

Mialam stycznosc z takim maniakalnym graczem z tym, ze sytuacja byla zupelnie inna, bo mi na nim jakos specjalnie nie zalezalo, raczej to byl uklad typu on uwaza, ze ja jestem jego dziewczyna.

Ja patrzylam na to z jednej strony z dystansem, z drugiej strony zaskakiwalo mnie to i kompletnie nie rozumialam.

Co ciekawe on tez wtedy studiowal informatyke (to bylo kilka lat temu) i mial w swojej paczce kumpli, ktorzy potrafili placic komus za pojscie do sklepu po chleb, byle tylko nie odrywac sie od gry

Aha. Ale nigdy nie zrezygnowal ze spotkania ze mna, bo gra, wrecz na odwrot, rezygnowal dla mnie z gry za co ostro podpadal.

Kiedys spytalam sie go, czy przypadkiem ta gra nie jest forma rekompensaty za rozne sytuacje zyciowe nie takie, jak by chcial. Chwile myslal, ale sie zgodzil. W sumie troche mi go bylo zal. Rzucilam go, bo go nie kochalam.

Nie zdziwilabym sie gdyby nadal gral.


Aha napisalam o swoich doswiadczeniach. Ale ja naprawde nie wiem co doradzic. Chyba jednak sam fakt grania nie jest wystarczajacym powodem do rozstania, chociaz nie oznacza to, ze powinnas sie zgadzac na takie sytuacje. Bo przeciez to musi byc dla Ciebie meczace.

[Sunny20]

Napisane przez novakia

co za wysyp podobnych watkow, to chyba jakas aura zimowa nie sprzyja

zimowe przygnębienie jak nic

Droga Nabiri prawie każdy facet ma swoje pasje i dziwactwa. Jak kochasz to walcz, rozmawiaj przede wszystkim. Jeśli nie będziesz odbierać telefonów to nic nie wyjaśnisz i niewiele zrozumiesz.
Czy naprawdę oczekujesz, że w sieci ktoś nie znając ani Ciebie ani Twojego TŻ sensownie Ci doradzi? Bo ja wątpię.

[Nabiri]

Radziłam sie kolażanek, sama duzo o tym myślałam, i poprostu postanowiłam napisać na forum o moim problemie, chciałam zobaczyć jak to wygląda widziane oczami kogoś kto nas nie zna. Myslalam ze moze to ja jestem nienormalna i takie zachowanie tylko u mnie wywołuje taką reakcje. Mozliwe ze gdyby ta sama historie opisal mój TŻ wyglądałoby to inaczej, ale cóż napisałam o swoich subiektywnych odczuciach. Teraz idę spać, mam nadzieje ze jutro bedzie lepiej. Dziekuje Wam dziewczyny za wsparcie

[deviLady]

Napisane przez Nabiri

Radziłam sie kolażanek, sama duzo o tym myślałam, i poprostu postanowiłam napisać na forum o moim problemie, chciałam zobaczyć jak to wygląda widziane oczami kogoś kto nas nie zna. Myslalam ze moze to ja jestem nienormalna i takie zachowanie tylko u mnie wywołuje taką reakcje. Mozliwe ze gdyby ta sama historie opisal mój TŻ wyglądałoby to inaczej, ale cóż napisałam o swoich subiektywnych odczuciach. Teraz idę spać, mam nadzieje ze jutro bedzie lepiej. Dziekuje Wam dziewczyny za wsparcie

Musisz z nim szczerze porozmawiac, bo on nie widzi problemu i Cie zbywa (tak jak moj robil )
Druga rada- moze znajdz i Ty jakies maniackie hobby, albo chociaz udawaj, ze cos jest wazniejsze od niego. Moze w koncu zrozumie, ze zle robil, znajdzie wiecej czasu dla Ciebie.
Nie warto jeszcze myslec nad rozstaniem. To jest typ, podobny do mojego typa - zdobywca. Musisz od nowa wzbudzic w nim instynkt łowcy

[201803290936]

Z smsów które on Ci przysyła wynika, że nie widzi problemu, myśli, że prawie nic się złego nie dzieje (wie, że jesteś lekko obrażona, ale myśli, że "rozejdzie się po kościach"). Naprawdę: daj mu zatęsknić, odczuć, że jednak jest coś nie tak, nie znajdź dla niego czasu, tak, jak on nie znajduje dla Ciebie przez grę (nawet jak będziecie umówieni to np. smsuj cały czas, "no o co chodzi kochanie? MUSZĘ odebrać te smsy i odpisać" albo rób coś innego pochłaniającego Twoją uwagę). Musi odczuć na własnej skórze jak Ty się czujesz, gdy do niego przychodzisz a on akurat MUSI zasiąść do gry. Uświadom mu, że to zachowanie przekłada się u Ciebie na uczucia, odruchy - że przez jego nie poświecanie Ci czasu, gdy jesteście razem, Twoje uczucia ochładzają się, jesteś mniej czuła.

Mojemu TŻ (informatyk) musiałam długo i cierpliwie tłumaczyć, że to, że jest w domu, ale cały czas na kompie (czyli w sumie nieobecny) wcale mi nie sprawia przyjemności, że czuję się jakby go nie było i w tym momencie może sobie nawet wyjść z domu (bo dla mnie to i tak, jakby go nie było). Teraz staramy się oboje odrywać od kompa (też lubię posiedzieć, tym bardziej, że pracuję z komputerem) - zamiast tego obejrzeć film, porozmawiać, pograć w coś (nie wirtualnie), posiedzieć obok siebie czytając. Kompromis nie przychodzi łatwo ale jest możliwy.

[N4TI]

Napisane przez novakia

co za wysyp podobnych watkow, to chyba jakas aura zimowa nie sprzyja

dokladnie :tak:

[pkawecka]

Nabiri rozumiem cię aż za dobrze.
najgorsze jest to uczucie, że jesteś dla niego mniej atrakcyjna niż gra, mecz, wyjście z kumplami etc. i że twój mężczyzna woli robić coś innego niż być z tobą. każda kobieta chce czuć sie ważna i adorowana, chce wiedzieć, że wzbudza w mężczyźnie silne emocje, że jej pragnie, a tu? emocje są zarezerwowane dla świata wirtualnego i kolegów od gierek. to oni widzą ten błysk w oku, to zaangażowanie i podniecenie, a dla ciebie ma tylko zniecierpliwienie, bo mu przezkadzasz w zabawie.
niestety wymówki, sceny i płacze tylko pogarszają sprawę. facet jest jak niedźwiedź, a niedźwiedzia z jaskini dzidą nie wygonisz, a jeżeli nawet to wyjdzie tak wściekły, że ci się odechce. żeby wywabić miśka z nory trzeba go skusić miodem. musi mieć poczucie, że po wyjściu z jaskini czeka go coś atrakcyjnego. wtedy wylezie.

dlatego spróbuj z nim sie dogadać. powiedz mu co czujesz, jak ci jest z tą całą sytuacją. tylko, wiem, że to trudne, ale jeżeli ci zależy na nim staraj się do minimum ograniczyć krytykę i wyrzuty. bardziej go zachęcaj a mniej wymagaj. próbuj organizować wam jakieś atrakcyjne zajęcia, które on lubi, najlepiej poza domem. i dużo chwal. wiem, że to przypomina instrukcje postępowania z małym dzieckiem ale niestety tak jest z niedojrzałymi mężczyznami - oni naprawdę są jak dzieci.
ale z drugiej strony jeżeli ci na nim zależy to warto spróbować. a gwarantuję ci, że przyniesie lepszy efekt niż dotychczasowe działania.
powodzenia.

[Lexie]

Ciężka sprawa... On chyba nie widzi problemu, chociaż z tego ostatniego smsa wynika, że jednak czeka na telefon. Ale sam to nie zadzwoni, tylko będzie liczył na to, że Tobie przejdzie i sama się odezwiesz. Tak jak pisze Doris, najpewniej uważa, że wszystko się rozejdzie po kościach.

W ogóle mam wrażenie, że faceci to szalenie mało domyślne istoty i takie czekanie aż uświadomią sobie problem to najczęściej strata czasu. Bo nawet jeśli im się uda , to i tak szybciej by było, gdyby z nimi pogadać i wyłożyć kawę na ławę... Chyba nie masz wyjścia, bo nie sądzę, żeby on miał pojąć wagę problemu oglądanego z Twojej strony barykady, by następnie spłynęło na niego olśnienie i zrozumienie
Spotkaj się z nim i pogadaj o tej grze, tylko dostatecznie jasno i dobitnie mu wyjaśnij jakie to ma dla Ciebie znaczenie i jak Ty to widzisz. No a później, ewentualnie, w razie braku efektów - można pobawić się sposobami Doris, poolewać go, pozajmować się czymś innym... Chociaż osobiście uważam, że źle o facecie świadczy fakt, że trzeba się uciekać do takich sztuczek, bo on nie potrafi wykazać zrozumienia dla komunikatów werbalnych

[stokrotka_to_ja]

Zamiast cichych dni,obrażania się,i czekania az on coś zrobi,zdecydowałabym się na szczerą ,spokojną rozmowę.Rzeczową i chłodną,chociaż wiem,że to nie jest łatwe.Zastanów się dokładnie co chciałabyś mu powiedzieć,czego oczekujesz od niego,co jest dla ciebie konieczne,a z czego mozesz zrezygnować. I nie chodzi o to,żebyś wymusiła na nim ten czas dla siebie,tylko o to,żeby zrozumiał. Prosty,jasny komunikat.

Miałam podobny problem,udało się,mimo,że wiele osób twierdziło,że powinnam dac sobie spokój. Link do mojego wątku --->http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=106256

PS. I słuchaj Pkaweckiej,mądrze radzi,dobrze radzi

[201803290936]

Napisane przez lexie

(...)

Chociaż osobiście uważam, że źle o facecie świadczy fakt, że trzeba się uciekać do takich sztuczek, bo on nie potrafi wykazać zrozumienia dla komunikatów werbalnych

Masz rację. Olewanie to ostateczność. I rzeczywiście - szkoda, że sama rozmowa nie działa tak, jak powinna. Chyba, że jak na razie nie miał przekazane jasno i wyraźnie w czym problem, czemu jego dziewczyna się na niego złości. Kobiecie czasem tylko wydaje się, że jasno powiedziała o co jej chodzi a po dłuższej rozmowie okazuje się, że facet zrozumiał to całkiem inaczej i nie miał pojęcia co i jak. Nieraz miałam o coś (i nadal miewam) pretensję do TŻ (albo myślałam, że on coś do mnie "ma") a po porządnej rozmowie okazywało się, że kompletnie się nie zrozumieliśmy, że chodziło nam o to samo a tylko mówione innymi słowami (albo o coś całkiem innego). Między płciami, szczególnie gdy w grę wchodzi miłość, silne emocje, łatwo o nieporozumienia. Facet słysząc jakieś pretensje w stosunku do swojego grania może myśleć, że "acha, ona jest zazdrosna o to, że mam własne życie, już wszystko chce sobie podporządkować, wszystkiego mi zabrania". A kobieta ma na myśli jego dobro, to aby się nie uzależnił od gry, aby znalazł dla niej czas (ale nie dla samego postawienia na swoim, a dlatego, że po prostu chce czułości, chce z nim pobyć sam na sam). Rzeczywiście facetowi trzeba podawać jasne komunikaty. Mój TŻ teraz mi mówi "OK, a teraz chciałbym sobie pograć np. do 20. OK?" I wtedy ustalamy co będzie po grze, czy coś jest do zrobienia albo co porobimy razem. Tylko, że on gra sam, więc też było łatwiej pewne sprawy ustalić. A tutaj jest sytuacja ze współzawodnikami. Trudna sprawa, rzeczywiście sytuacja nie do pozazdroszczenia. Ale warto próbować rozmawiać.

[olbka]

Doskonale Cie rozumiem, tez to mialam. I wytrzymalam dokladnie tyle, co Ty... 6,5 roku. Wreszcie nie wytrzymala. Wazniejsi ode mnie byli kumple i gry komputerowe, ale nie sieciowe tylko normalne, ktore mogl sobie wlaczyc po moim wyjsciu... czulam sie normalnie niepotrzebna i niekochana, i tez slyszalam ze robie problemy. NIE robisz problemu! Ale on ma do CIebie stosunek typowo olewczy, najwyzej sie poplaczesz, on przeprosi, zapewni o milosci i od nowa bedzie to samo. Wreszcie nie wytrzymalam i zerwalam, chociaz ta sprawa to nie byl jedyny powod. I teraz mam Kogoś, kto umie się zająć i mną, ale tez czasami jesteśmy pogrążeni w swoich sprawach. Ale nigdy jeszcze nie poczulam, ze cos jest ode mnie wazniejsze, najwważniejsza jestem JA

Skoro tak dlugo nie udalo Ci się go zmienic, ani dojsc z nim do kompromisu, to juz raczej Ci sienie uda. Jedyne co mozesz zrobic, to go olać, ale całkowicie. NIE dzwonić,, NIE pisać, i NIE płakać i NIE mówić, że kochasz i że czujesz się zraniona. W ogole tylko oficjalnie z nim rozmawiać. To jest jedyna droga, niech nie wie, ze jestes na zawsze, niech sie stara. A jak nie... to Kochanie, jestes mlodziutka, młodsza ode mnie o 3 latka, spokojnie znjadziesz sobie tego, kto na Ciebie zasługuje. Ja zerwalam majac 25 lat i to juz bylam zareczona... Na ten krok nigdy nie jest za pozno...

Jesli chodzi o rozmowe, to ja ich przeprowadzałam tysiące. Mówiłam jasno i rzeczowo, w czym problem, dlaczego zle sie z tym czuje. i docierało na 2h, a potem zadzwonił kumpel, albo sciągnęła się nowa gra i on tylko na chwilke.. A ja czulam sie jak malpa, bo mialam wrazenie, ze czegos mu bronie, i go ograniczam. Ale jak widzielismy sie raz w tyg, i , przepraszam za slownictwo, ale szybko mnie przelecial a potem wlaczal kompa, to wiecie jak sie czulam? Jak szmata albo jak dziura. Zadna rozmowa nie pomagala, dopiero cos sie rozjasnilo, jak zaczelam olewac. Ale potem to ja juz mialam coraz wiecej watpliwosci...