Przyszłe studentki i już studiujące-mieszkanie w akademiku i pewne problemy.

[shena]

Jako że od października stane się studentką postanowiłam założyć ten wątek ponieważ nurtuje mnie jeden problem. Może dla niektórych to sie wyda śmieszne ale dla mnie jest to pewnien problem. Będe mieszkać w akademiku więć jak wiadomo ciągły kontakt z innymi ludzmi. Mam problemy z cerą i zazwyczaj do tej pory nikt z mioch znajomych nie widział mnie bez makijażu. A jak wiadomo w akademiku będzie jedna łazienka na korytarzu więc widzieć mnie będą nie tylko koleżanki z pokoju ale...inni ludzie. Będzie to dla mnie troche krępująca i...niewygodna sytuacja. Hmmm...jak wy sobie z tym poradziłyście (mówię konkretnie do tych dziewczyn któe tez miały/mają problemy z cerą), czy może trochę przesadzam, co o tym myślicie wogóle?

[laylaaa]

ja Cię doskonale rozumiem.
mimo wszystko ten akademik stanie się Twoim drugim domem, więc nie powinnaś się w nim czuć źle. proponowałabym jakoś się przełamać i od początku normalnie zmywać makijaż, tak jak w domu, dziewczyny z pokoju na pewno też będą się malować i założę się, że nie zwrócą wielkiej uwagi na Twoją cerę bez podkładu. gorzej, jeśli nie uda Ci się przemóc od razu i bez make-upu zobaczą Cię po kilku miesiącach.
jeśli jednak baaardzo przeszkadzają Ci niedoskonałości może tuszuj te większe lekkim korektorem, chociaż jestem pewna, że po kilku dniach stwierdzisz, że jest to zbędne.

[superwera]

już po dwóch tygodniach przestaniesz się wstydzic czegokolwiek.
tak było w moim przypadku
mieszkam w akademiku i to w takim, w którym 95 procent to faceci. a moja cera też nie prezentuje się efektownie bez makijażu... więc rano leciałam pod (koedukacyjny) prysznic, mniej więcej o szóstej rano. wszyscy jeszcze spali, bo w akademiku wstaje się na ostatnią chwilę, a nie o szóstej.
po prysznicu się malowałam, a potem już cały dzień umalowana.
a dziewczyn z pokoju przestałam się wstydzic po dwóch godzinach od poznania ich

[TOMORROW]

kumpel z pokoju nie ma się co wstydzić

co do reszty- ja myłam rano twarz w pokoju mleczkiem, a potem tonikiem

[gosiaczek6]

ja tez bede sie starac o akademik..ciekawe czy przyznane bedzie mi miejsce ;/

[shena]

Napisane przez superwera

już po dwóch tygodniach przestaniesz się wstydzic czegokolwiek.
tak było w moim przypadku
mieszkam w akademiku i to w takim, w którym 95 procent to faceci. a moja cera też nie prezentuje się efektownie bez makijażu... więc rano leciałam pod (koedukacyjny) prysznic, mniej więcej o szóstej rano. wszyscy jeszcze spali, bo w akademiku wstaje się na ostatnią chwilę, a nie o szóstej.
po prysznicu się malowałam, a potem już cały dzień umalowana.
a dziewczyn z pokoju przestałam się wstydzic po dwóch godzinach od poznania ich

Nie chciałabym trafić do takiego akademika. Jednak pokazać się bez makijażu dziewczynie a chłopakowi to jest różnica.

A teraz już tak nie robisz i nie chodzisz o 6 rano pod prysznic a potem make-up?
Całkowicie przestałaś się tym przejmować i normlanie bez makijażu sobie przebywasz w dzien w pokoju i wychodzisz na korytarz?

[superwera]

chodzę o szóstej ale dlatego, żeby włosy mi zdążyły wyschnąc, bo przez ten rok nie zdążyłyśmy sobie zorganizowac suszarki... więc w sumie problem braku makijażu został rozwiązany mimochodem.
a wśród facetów to bardziej lajtowo mi się wydaje, bo jednak dziewczyny patrzą na ciebie bardziej krytycznie.
nie umiem powiedziec czego się wstydzę. na korytarzu już nie raz działy się straszne rzeczy
ale na golasa nikt tu nie lata raczej

[janina1984]

kiedy mieszkałam w akademiku i łazienki były na korytarzach, to normalnie dziewczyny w klapkach i piżamach nierzadko w bieliznie owinięte ręcznikami chodziły do łazienki. a w pokoju w akademiku przecież zawsze jest zlewozmywak z lustrem, więc tam możesz się malować, nie?

no i zawsze możesz rozejrzeć się za akademikiem z łazienkami w skladzie albo pokoju.

[flyinchains]

ja tez teraz ide na studia i jeszcze nie wiem czy bede mieszkała w akademiku ale gdy byłam w liceum mieszkałam w internacie.
to nie jest takie straszne- niejednokrotnie chodzi sie w piżamach, nawet bieliźnie- przestajesz się po prostu wstydzić
mieszkanie w akademiku to nawet fajna sprawa wesoło przynajmniej

[superwera]

przypomniałam sobie do czego nie mogłam się przyzwyczaic. była jedna taka krępująca sytuacja... chodzenie po korytarzu nie było powodem wstydu, lecz to jak ktoś przychodził do nas wcześnie rano. to znaczy ja np. szłam na trzynastą, a dziewczyny na ósmą. potem miały okienko, więc wracały do pokoju, ale nie same, tylko z gromadą chłopaków. a ja nadal spałam! i już wolę tutaj nie wspominac jak ja wyglądam kiedy śpię... a ile zdjęc mi przy tym narobili... i to nie jeden raz, a notorycznie - tak, to jest absolutnie najgorsze

[janina1984]

no, to jest męczące - człowiek chce się wyspać, a tu mu kupa ludzi się do pokoju pakuje, a ty w piżamie, nie wiadomo czy pierś się na wierzch wysuwa, czy moze człowiek na twarzy opuchnięty po nocy itp...

ja miałam taką sytuacje, że często sama późno wracałam do pokoju, i moje lokatorki - osoby raczej prowadzace dzienny tryb życia denerwowały się i budziły na każdy dźwięk. to też jest denerwujące - wiele razy sie zdarza, że chcesz sie wyspac, a na glowę zwala ci się impreza, czy imprezują za ścianą.

owszem - można zawsze zadzwonić na portiernię, i zgłosic to, ale sprawa jest taka, ze jak imprezowiecze dowiedza się, że to ty dzwonilas, to będziesz mieć opinie kujona i konfidenta xD

jeden taki dzwonil non stop na portiernię, skonczylo sie naprawde strasznie dla niego - ostracyzm, nikt z jego sąsiadow juz sie do niego nie odzywal, a taka izolacja boli.

[shena]

Napisane przez janina1984

ja miałam taką sytuacje, że często sama późno wracałam do pokoju, i moje lokatorki - osoby raczej prowadzace dzienny tryb życia denerwowały się i budziły na każdy dźwięk. to też jest denerwujące - wiele razy sie zdarza, że chcesz sie wyspac, a na glowę zwala ci się impreza, czy imprezują za ścianą.

.

Mnie takie rzeczy strasznie wkurzają. Jak chce spać a ktos mi chodzi po pokoju, robi coś. Nawet mi przeszkadza oświecone światło. jak już się położe spać a moja siostra siedzi przy biórku i coś robi.

A trafiłyście na fajne współlokatorki czy zdażyło wam się nie polubić osoby z pokoju i musiałyście się z nią jakoś przemęczyć?
Bo chyba największe przyjaźnie zawiera się właśnie z takimi osobami z akademika z pokoju niż z uczelni??

[Emilkaa]

Napisane przez shena

Jako że od października stane się studentką postanowiłam założyć ten wątek ponieważ nurtuje mnie jeden problem. Może dla niektórych to sie wyda śmieszne ale dla mnie jest to pewnien problem. Będe mieszkać w akademiku więć jak wiadomo ciągły kontakt z innymi ludzmi. Mam problemy z cerą i zazwyczaj do tej pory nikt z mioch znajomych nie widział mnie bez makijażu. A jak wiadomo w akademiku będzie jedna łazienka na korytarzu więc widzieć mnie będą nie tylko koleżanki z pokoju ale...inni ludzie. Będzie to dla mnie troche krępująca i...niewygodna sytuacja. Hmmm...jak wy sobie z tym poradziłyście (mówię konkretnie do tych dziewczyn któe tez miały/mają problemy z cerą), czy może trochę przesadzam, co o tym myślicie wogóle?

to może zapisz się do dermatologa?!ja tak zrobiłam i kłopot z głowy

[zaczarovana]

akademik bede mieszkac trzeci rok (jest bosko )
my mamy lazenki w 'korytarzyku' miedzy pokojami czyli nikt nie wychodzi na korytarz glowny tylko jest jedna lazienka na 4 pokoje (2 po jednej 2 po drugiej stronie) i nie ma problemu, bo same baby co prawda mieszkalam tez z facetami a teraz bedzie pol na pol ale sama zobaczysz ze do wszystkiego przywykniesz szybko ja po glownym korytarzu pomykam w pizamie i z recznikiem na glowie, kiedy wyjde na papieroska i nikt sie nie obrusza

[janina1984]

Napisane przez shena

Mnie takie rzeczy strasznie wkurzają. Jak chce spać a ktos mi chodzi po pokoju, robi coś. Nawet mi przeszkadza oświecone światło. jak już się położe spać a moja siostra siedzi przy biórku i coś robi.

A trafiłyście na fajne współlokatorki czy zdażyło wam się nie polubić osoby z pokoju i musiałyście się z nią jakoś przemęczyć?
Bo chyba największe przyjaźnie zawiera się właśnie z takimi osobami z akademika z pokoju niż z uczelni??

słuchaj, mieliśmy raz niesamowicie pozytywnego chłopaka w pokoju - ja waletowałam u mojego teżeta, a on od razu się zgodził. zgodził sie tez na świnke morską, tolerował w ogóle dużo... naprawdę duzo... ale nie, żebysmy mu włazili na głowę - wiedzieliśmy, że za jego dobre i superowe serce nalezy mu sie sam pozytyw, i do tej pory mamy swietne stosunki, bardzo się lubimy, mimo, że już z nim nie mieszkamy - a chciał z nami mieszkać - został naszym w koncu sasiadem - w kazdym razie jesli on zdecyduje, że chce mieszkac na mieszkaniu, jak my teraz (mieszkanie to jest idealna opcja: kiedy dobierzesz super ludzi, masz zarówno spokój jak i imprezy zawsze konsultowane z tobą i nie ma przykrych niespodzianek...) będziemy go pytać, czy nie zechce z nami zamieszkac.

ale to sie nie często zdarza.

częsciej jest to kurtuazyjna grzeczność, albo i obojetność. najgorzej, jesli między lokatorami pokoju rodzi się wrogość...

[shena]

Janina widzę ze jesteś z Krakowa. Na jakiej uczelni studiujesz?