Pesymizm

[anecikk]

moj problem polega na tym jestem straszna pesymistka. Ogolnie rzecz biorac, powinnam byc zadowolona z zycia, wiem ze jest wiele ludzi ktorzy mi nawet zazdroszcza tego zycia, jednak ja zawsze znajde jakis powod do zepsucia sobie humoru.
pomozcie prosze dziewczyny bo juz mam dosc zycia w ciaglym dole. pomozcie mi go zakopac i podpowiedzcie jak z pesymizmu przerzucic sie na optymizm....

[PAULINA CHMIEST]

Tu też jestem przypadkiem. Ha Ha. Naprawde to tylko ty sama wiesz gdzie leży problem.Nie ma złotego srodka dla wszystkich,to było by piękne ,a moze poprostu nudne. Cięszko jest w sobie coś zmienić bo to ciężka praca której nikt z zewnątrz nie może ocenić i docenić.A to jest motorem każdego działania. Nie wartyo mówic ludziom jak ci żle bo zamiast zrozumienia i pomocy,raczej sie odsuną.Nikt nie chce cudzych problemów.Każdy ma swoje,i swoje obawy.Kiedys też myślałam że mowiąc jak miżle i smutno,spotkam sie ze zrozumieniem,wspólczuciem itd.Kończy się to bardzo zawężonym gronem znajomych.Głowa do góry i szukaj plusów.Zobacz np.ludzi kalekich,nie chodzących,nie widzących...Potrafią czerpać radość z życia.Warto zastanowić sie nad tym jak radza sobie inni żeby zrozumieć ze nasze życie jest fajne i wartościowe.

[nelyen]

hm, może zwyczajnie potrzebujesz kopa od losu, żeby zobaczyć, że tak naprawdę nie masz na co narzekać?

[201804100943]

Odgrzebuję wątek, bo też mam problem z moim pesymizmem. Człowiek chciałby się z wszystkiego cieszyć, poznawać nowych ludzi, a tu zawsze cos musistać na przeszkodzie.
Może swiadomie się "blokuje" i zniechęcam do wszystkiego, ale cóż mam zrobić... To jest "choroba" czy sposób na życie?
Da sę to wyleczyć?

Napisane przez PAULINA CHMIEST

Nie wartyo mówic ludziom jak ci żle bo zamiast zrozumienia i pomocy,raczej sie odsuną.Nikt nie chce cudzych problemów.Każdy ma swoje,i swoje obawy

Hmm... ja własnie lubię pomagać, analizować (przez własne doswiadczenia nauczyłam się doceniać cierpienia innych) tylko nie zawsze znajomi proszą o tą pomoc czy radę.