Facet z blokadą emocjonalną ;(( jak sobie poradzić ?

[lllsakuralll]

Witajcie dziewczyny...
jestem świeżaczkiem jeśli chodzi o forum ale pilnie potrzebuje pomocy, opinii, rady. Może gości tu jakaś Pan/Pani psycholog która może mi wytłumaczyć zachowanie mojego partnera bo ja kompletnie nie potrafię się w tym połapać.
Otóż sprawa wygląda następująco jesteśmy parą od 3 miesięcy ( jest potwierdzone obustronnie, wiec nie ma tu mowy jakimś koleżeństwie) ja mam syna 3 lata i on to akceptuje , wszystko jest niby na swoim miejscu nie dzieli nas duza odleglosc bo jedynie 5 km jednak nasze spotkania głownie wygladaja tak ze przyjezdzam do niego w pt do nd by spedzić jak najwiecej czasu razem, gdyz na tygodniu nie pozwala nam jego praca. Rozmawiamy, razem coś gotujemy, powygłupiamy się mniej wiecej trening przed prawdziwym mieszkaniem. No własnie i teraz pytanie w czym jest problem? A mianowicie w tym że facet jest zamkniety emocjonalnie przede mną, nie potrafi mi powiedzieć komplementu, nie zwraca się do mnie za pomocą zdrobnień, nie stara sie o mnie ... choć nie ukrywa przed nikim ze ze soba jestesmy i w łóżku się świetnie dogadujemy. Tylko odrobina alkoholu jest w stanie odwracać w nim te defekty ( nie chodzi mi tu o grubo zakrapiane imprezy ale chocby lampka wina) Pytałam go wielokrotnie dlaczego tak jest, tłumaczy mi to w ten sposób że facet poprostu musi być twardy nie może być ciotą... ale co ma piernik do wiatraka?? Jeden fakt jaki ustaliłam w drodze śledztwa nad jego zachowaniem to to że 3 lata temu był w 4 letnim zwiazku który zakonczył sie tak ze nakrył swoją byłą na zdradzie. sadze ze to może mieć jakiś wpływ... jednak to tez starałam sie rozwiązać w jego obecności i powiedziałam mu że oceniajac mnie przez pryzmat innej - może mnie starcic, tym bardziej ze on też wie że moje wcześniejsze związki do banalnych nie należały.
Nie wiem, nie wiem, poprostu czarna dziura - takiego przypadku jeszcze nie mialam. Pomóżcie mi, prosze.

[bejbi19]

Może po prostu potrzebuje czasu? w sumie 3 miesiące to bardzo krótko, a różni są faceci. Ja teraz poznałam chłopaka, który jest otwarty, często mówi o swoich uczuciach, jest pewny siebie. Możliwe, że twój jest po prostu z natury skryty i musi dobrze kogoś poznać, zaufać.

[elvegirl]

Napisane przez lllsakuralll

Pytałam go wielokrotnie dlaczego tak jest, tłumaczy mi to w ten sposób że facet poprostu musi być twardy nie może być ciotą... ale co ma piernik do wiatraka??

A jak u niego sytuacja rodzinna? Takie podejście jak to, które opisałaś, charakteryzuje dość często mężczyzn, którzy mieli zaburzone dzieciństwo, musieli szybko dorosnąć, rzucić emocje w kąt i wykazać się twardością charakteru, którzy mieli nieciekawe wzorce...może w tym jest problem?

A może po prostu potrzebuje nieco więcej czasu żeby się otworzyć, zaufać...3 miesiące to stosunkowo krótko, zwłaszcza że oboje macie pokaleczone związkowo emocje.

[ewa102]

czesto mezczyźbi uwazają ze lepsze sa czyny niż słowa

[Precious things]

Napisane przez lllsakuralll

Witajcie dziewczyny...
jestem świeżaczkiem jeśli chodzi o forum ale pilnie potrzebuje pomocy, opinii, rady. Może gości tu jakaś Pan/Pani psycholog która może mi wytłumaczyć zachowanie mojego partnera bo ja kompletnie nie potrafię się w tym połapać.
Otóż sprawa wygląda następująco jesteśmy parą od 3 miesięcy ( jest potwierdzone obustronnie, wiec nie ma tu mowy jakimś koleżeństwie) ja mam syna 3 lata i on to akceptuje , wszystko jest niby na swoim miejscu nie dzieli nas duza odleglosc bo jedynie 5 km jednak nasze spotkania głownie wygladaja tak ze przyjezdzam do niego w pt do nd by spedzić jak najwiecej czasu razem, gdyz na tygodniu nie pozwala nam jego praca. Rozmawiamy, razem coś gotujemy, powygłupiamy się mniej wiecej trening przed prawdziwym mieszkaniem. No własnie i teraz pytanie w czym jest problem? A mianowicie w tym że facet jest zamkniety emocjonalnie przede mną, nie potrafi mi powiedzieć komplementu, nie zwraca się do mnie za pomocą zdrobnień, nie stara sie o mnie ... choć nie ukrywa przed nikim ze ze soba jestesmy i w łóżku się świetnie dogadujemy. Tylko odrobina alkoholu jest w stanie odwracać w nim te defekty ( nie chodzi mi tu o grubo zakrapiane imprezy ale chocby lampka wina) Pytałam go wielokrotnie dlaczego tak jest, tłumaczy mi to w ten sposób że facet poprostu musi być twardy nie może być ciotą... ale co ma piernik do wiatraka?? Jeden fakt jaki ustaliłam w drodze śledztwa nad jego zachowaniem to to że 3 lata temu był w 4 letnim zwiazku który zakonczył sie tak ze nakrył swoją byłą na zdradzie. sadze ze to może mieć jakiś wpływ... jednak to tez starałam sie rozwiązać w jego obecności i powiedziałam mu że oceniajac mnie przez pryzmat innej - może mnie starcic, tym bardziej ze on też wie że moje wcześniejsze związki do banalnych nie należały.
Nie wiem, nie wiem, poprostu czarna dziura - takiego przypadku jeszcze nie mialam. Pomóżcie mi, prosze.

Ja do swojego obecnego Partnera też nie zwracam się za pomocą zdrobnień prawie wcale - zależy co kto lubi Komplementy natomiast słyszę bardzo często, on ode mnie też ( trochę rzadziej ) - uważam, że są ważne w związku.
A jakie są przejawy tego, że się o Ciebie nie stara ?

Poza tym zgadzam się z Elve - też mi to wygląda na powielanie pewnego wzorca.

[QueenBlair]

Myślę,że Twój chłopak po prostu należy do kategorii mężczyzn mniej wylewnych.

[lllsakuralll]

Jak przejawia to że się nie stara hmm... jak to Wam najprościej powiedzieć rzadko mnie przytula, nie wykazuje poprostu gestów które by określałby coś ciepłego. No może czasem coś mu się wymsknie ukradkiem ale jak proszę by powtórzył bo wydaje mi się że nie dosłyszałam albo jestem juz tak przejęta ta sytuacją, że wydaje mi się że słyszę to co chce usłyszeć - to szybko zmienia temat. Najlepiej w ogóle jak nie poruszam sprawy uczuć między nami i udaję, że mi to odpowiada. A tak naprawdę to bym mu wtłukła za to milczenie, bo nie lubie jak nie wiem o co chodzi.

---------- Dopisano o 13:22 ---------- Poprzedni post napisano o 13:14 ----------

Co do kwestii sytuacji rodzinnej - ojciec mu zmarł gdy miał 17 lat długo chorował, poza tym nie było innych problemów choć moze też wpłyneło to ze po smierci ojca gdy została im tylko mama (bo ma jeszcze rodzeństwo )
nie miała na dobrą sprawę dla nich za wiele czasu bo pracowała w systemie zmianowym. Ogólnie nie ma problemów z wpływem otoczenia na jego decyzje i charakter.

[elvegirl]

Napisane przez lllsakuralll

Co do kwestii sytuacji rodzinnej - ojciec mu zmarł gdy miał 17 lat długo chorował, poza tym nie było innych problemów choć moze też wpłyneło to ze po smierci ojca gdy została im tylko mama (bo ma jeszcze rodzeństwo )
nie miała na dobrą sprawę dla nich za wiele czasu bo pracowała w systemie zmianowym. Ogólnie nie ma problemów z wpływem otoczenia na jego decyzje i charakter.

No to jak dla mnie całkiem nieźle tłumaczy jego zamknięcie w kwestii emocji, chłopak nie miał gdzie się nauczyć, że przytulanie to coś normalnego, że mówienie o emocjach to nie słabość.

[lllsakuralll]

ale przecież był w związku 4 lata .... więc w geście tęsknoty stykali się opuszkami palców mając taki staż ?

Niedługo wyjeżdża do Norwegii do pracy i bedziemy sie baaardzo rzadko widzieć przynajmniej tak do końca roku pozniej sie to ma zmienić. Wiec zaufanie i wierność to podstawy które każde musi dać na 110%. I wczoraj go pytałam czy jest pewny w zupełności tego związku tym bardziej że angażujemy w to nie tylko siebie ale i dziecko, wytłumaczyłam mu że nie chce by cierpiał mój syn i prosze go o szczerość. Powiedział ze nie ma najmniejszych wątpliwości i nie chce nic zmieniać.

[elvegirl]

Napisane przez lllsakuralll

ale przecież był w związku 4 lata .... więc w geście tęsknoty stykali się opuszkami palców mając taki staż ?

Nie wiesz jaka była tamta kobieta, skąd wiesz, może zdradziła go bo za mało było w ich związku właśnie tych emocji? Bo wolała pójść na bok, niż z nim powoli i cierpliwie pracować nad budowaniem otwartości?

Zasygnalizował Ci, że traktuje okazywanie emocji jako słabość - to jest według mnie podstawa do tego żeby sądzić, że on emocje ma, czuje, tylko wstydzi się je okazać.

Mogę się mylić, jasne. Ale jeśli mam rację, to czeka Cię dużo pracy i będziesz potrzebowała mnóstwo cierpliwości, żeby gość się otworzył. Jeśli nie jesteś na to gotowa, jeśli potrzebujesz tego wszystkiego już teraz, jeśli nie chcesz mieć partnera z którym trzeba ciężko pracować nad tym tematem, to odpuść, zostaw go, poszukaj kogoś bardziej otwartego.
A jeśli on po prostu taki jest bo mu nie zależy (a o to go podejrzewasz), to tym bardziej nie ma sensu się męczyć.

[lllsakuralll]

Raczej jestem upartą kobietką choć z cierpliwością u mnie słabo, jednak może to dobra okazja by się jej nauczyć. Nie chce rezygnować z czegoś co może być najlepsze w moim życiu.
Dziekuję Wam za te opinie i piszcie jak wpadną Wam jakieś ciekawe do głowy ;] czekam i pozdrawiam.

[bleuclair]

Wg mnie zdecydowanie przesadzasz. Po pierwsze 3 mc to bardzo krótko a Ty oczekujesz,żeby facet ciągle Ci mówił jak Cię wielbi,kocha;szaleje. Dla mnie 3 mc to nawet przeważnie za wcześnie by jakoś się deklarować poważniej. Tego,że masz problem z tym, że nie mówi zdrobnieniami to ja już w ogóle nie jestem w stanie zrozumieć
Na pewno po prostu jest mniej wylewny, nie odczuwa potrzeby mówienia co pięć minut że mu się podobasz, nie odczuwa potrzeby w kółko powtarzania jak za Tobą szaleje i jaka to jest "big love". Może też nie ma potrzeby Cię ciągle przytulać np woli odpowiedni klimat do tego właśnie wspolna kolacja, kieliszek wina. Nie liczą się słowa, a czyny I nie dziw się że był w 4 letnim związku nie postępując tak, jak Ty uważasz za słuszne, jest wiele kobiet które ma do tego inne podejście-mnie np denerwowałoby ciągłe przytulanie, mizianie, prawienie komplementów a przede wszystkim zdrobnienia. Bo to jest wszystko bardzo fajne, ale w umiarze, inaczej powszednieje i nie ma w tym już "magii"

[lllsakuralll]

troszkę chyba się nie zrozumiałyśmy, nie oczekuję by adorował mnie codziennie co dwa czy trzy tylko by to sie zdarzało w ogóle. Może jesteś troszkę inna niż ja ale sądze że kobiety potrzebują takich gestów raz na jakiś czas, tak samo jak facet potrzebuje spotkania z kumplami lub zwykłej pochwały za to, że uda im się naprawić Twoją suszarkę.

[bleuclair]

Na pewno zdarzają się czasem chwile, w których okazuje Ci że mu zależy. Zrobi śniadanie, kolacje, kupi kwiatka, zaprosi na kawe, zrobi herbatę, da buziaka?Nic?? Nie wierzę Jeśli częśtotliwość tego Tobie nie odpowiada to porozmawiaj z nim o tym po prostu, powiedz że chcesz czuć ,że jesteś dla niego ważna... Wiesz, facetom trzeba dawać chyba proste komunikaty raczej... A przede wszystkim-daj mu trochę czasu

[dancerdhq]

Jak na moje oko i doswiadczenie to nie jest blokada emocjonalna. Nie prawi Ci komplementow i nie stara sie o Ciebie bo nie czuje takiej potrzeby. Ma to co chce bez zbednego wysilku. Jak sie nie wymaga na poczatku tego wszystkiego od partnera to pozniej ciezko to zmienic. Ja tez myslalam, ze to blokada, duzo przeszedl itp itd ale to jest tylko wymowka, i co gorsza same sobie tak tlumaczymy, by w ten sposob usprawiedliwic jego brak zaangazowania.

Nie tlumacz, nie lituj sie nad nim, ze mial trudna przeszlosc dlatego zadowolisz sie tym co ci skapnie, odrobina zainteresowania. Mysl o sobie i o swoich potrzebach emocjonalnych. Nie ulatwiaj mu niczego a wrecz wymagaj swoim zachowaniem, nie mam na mysli upominanie sie o wielkie wyznania milosne, po prostu nie ulegaj mu zbyt latwo, niech wie, ze musi sie starac by cie zdobyc i nie stracic. Kazdej kobiecie potrzebne sa gesty ze strony partnera, by wiedziec ze sa dla nich wazne, ze im zalezy itp. Dziewczyny tu pisza ze to tylko 3 miesiace, ze nie ma co tu duzo oczekiwac, ale ja wiem ze w tym czasie mozna sie zblizyc, zakochac jak i rowniez zaangazowac, wiec wydaje mi sie, ze tlumaczenie sobie, ze jest za wczesnie i nie ma co duzo wymagac od faceta jest bledem, bo to szczegolnie na poczatku powinni pokazac jak im zalezy. Jak nie wychodza z wlasna inicjatywa od razu to trzeba im troche pomoc swoim zachowaniem Oni w dzisiejszych czasach sa bardzo leniwi i wygodni, ale jezeli facet dostaje to co chce bez wysilku, to nie docenia i nie szanuje tego. Z jednej strony chca zeby wszystko latwo im przychodzilo ale z drugiej strony potrzebuja wyzwan i jezeli nie zobaczy ich u Ciebie to z czasem moze zaczac szukac ich gdzie indziej.

[chwast]

Jak dla mnie on tego nie robi bo to dopiero 3 miesiące i widocznie nie czuje jeszcze takiej potrzeby, dla niektórych to naprawdę za wcześnie by się tak właśnie odkryć. Ja przez pół roku związku nie potrafiłam powiedzieć do mojego tż "kochanie" przykładowo.

[Irisfeal]

dancerdhq

Nie moge sie zgodzic z Twoim postem. Od ponad roku spotykam zsie z facetem z problemami rodzinnymi i ogromna blokada. Co wiecej mimo ze byl wczesniej w zwiazku nadal nie wiedzial jak sie powininen zachowywac w zwiazku, jak traktowac dziewczyny. Po roku moge dopiero stwierdzic ze naprawde sie otworzyl i w pelni zaufal. Mial to samo podejscie ze facet musi byc twardy, pewny siebie, nie okazywac slabosci i dziewxzyne zawsze traktowac z dystansem-wtedy go nie zostawi. Dlugo jedynym komplementem jaki od niego slyszalam bylo ze "fajna" jestem. Naprawde potrzeba sporo cierpliwosci, zeby taka osobe do siebie zblizyc. Ale naprawde, naprawde warto. Ogromna roznica kiedy teraz slysze ze jestem jego sloncem, jedyna gwiazda jaka ma sens w jego swiecie. To cos niesamowitego wiedziec ile takie zaufanie i otwarcie go kosztowalo i niesamowicie sie docenia takie wyznania po takim czasie.

---------- Dopisano o 00:34 ---------- Poprzedni post napisano o 00:10 ----------

Napisane przez dancerdhq

Oni w dzisiejszych czasach sa bardzo leniwi i wygodni, ale jezeli facet dostaje to co chce bez wysilku, to nie docenia i nie szanuje tego. Z jednej strony chca zeby wszystko latwo im przychodzilo ale z drugiej strony potrzebuja wyzwan i jezeli nie zobaczy ich u Ciebie to z czasem moze zaczac szukac ich gdzie indziej.

Jak mnie to rozśmieszyło. To jest prawie dokładnie to co słyszałam od mojego. Ze dziewczyne powinno sie trzymac na dystans, zeby sie starala, facet powinien byc gangsta i pewny siebie zeby widziala ze jest chlop a nie baba i na takich laski leca, a jak dziewczyna ma za dobrze, jak facet sie za bardzo stara to widac ze jest pantofel, ze jest niepewny siebie i znajdzie sobie innego, takiego c o to ja olewa dlatrzech innych. (troche przejaskrawilam to co mowil) i sie, jak stwierdzic kto tu ma racje? lepszy chyba zloty srodek jakis znalezc, i w tej sytuacji zrozumiec ze facet ma blokade, ze to moze dla niegobza wczesnie i jednoczesnie pomagac mu sie otworzyc.

Ze swojego doswiadczenia moge tylko dradzic nigdy, nie naciskac i nie wymagac wyznan. Pierwsze prawdziwe wyznanie uslyszalam po ponad pol roku pierwsze kocham cie jeszcze pozniej ale kazdy ma.swoje tempo. Warto poczekac zeby cos takiego uslyszec z nieprzymuszonej niczym woli

[lllsakuralll]

hmm... czyli mam się spodziewać, że to "nieoszlifowany diament" ?

[Irisfeal]

Napisane przez lllsakuralll

hmm... czyli mam się spodziewać, że to "nieoszlifowany diament" ?

Jesli postawisz na niego to nie stracisz niz oprocz ewentualnie czasu. Moze ogranicz jego kontakty z dzieckiem dopoki nie bedziesz go bardziej pewna. Trzy miesiace to naprawde krotko zeby sie otworzyc przed nowa osoba. On sie musi upewnic ze nie uciekniesz jesli okaze ci uczucia, ze moze ci ufac i ze przyjmiesz go takim jakim jest.

[elamem]

Jeśli stracił ojca to musiał być silny.

Ale mi się tak wydaje, że nie powinnaś bawić się w psychologa swojego faceta... Wiadomo, że bliską osobę chce się zrozumieć, ale trzeba próbować zrozumieć tyle ile on/ona sama pokazuje a nie sięgać wziernikiem we wnętrze licząc że odnajdzie się klucz do charkteru i odczaruje się osobę na swoje wyobrażenie. To całkiem błędna droga, przede wszystkim dlatego, że nie można kogoś zmieniać na siłę według zasady, że to czego chcę to on powinien z natury wiedzieć.
Ale najistotniejsze to żeby NIE ZABURZAĆ PROPORCJI ZWIĄZKU każdy po mału powinien angażować się ze swojej strony,

Wnikanie w czyjeś wnętrze i psychologizowanie na temat drugiej osoby sprawia że osoba robiąca to trochę rozpływa się w związku, znika. Stara się osiągnąć cel jakby naokoło co często kończy się fiaskiem.

Słowem masz dwie drogi: zaakceptować faceta jakim jest, bo ewidentnie jest to kwestia także natury u niego i do końca nigdy się nie zmieni. Cierpliwie czekać na rozwój wypadków.

lub wprost komunikować czego i DLACZEGO pragniesz tak żeby jego otwarcie było kwestią jego wyboru a nie "fortelu".
Bo nie możesz być terapeutą tylko partnerem.

Najlepsza wersja to kombinacja obu dróg i pozytywny komunikat.
Jeśli powie komplement, przytuli itp. można powiedzieć "uszczęśliwiasz mnie kiedy mnie przytulasz", "o jaką mi sprawiłeś tym przyjemność/radość" itp. za to bez krytyki "za mało robisz to i to".
Wtedy nie odbierze tego jako próby zmieniania na siłę. Będzie to komplement także wobec niego.
Nie najlepsze za to jest pytanie "Możesz to powtórzyć?". Jeśli ktoś powie coś niepewnie woli być ciepło przyjęty, a nie jak wymaga się od niego stanowczego powtarzania. Większość osób poczuje się czymś takim zakłopotana.
No i tak mi jeszcze przyszło do głowy, skoro on jest mało wylewny, bo "mężczyźni to nie cioty" daj mu do zrozumienia, że przytulając i komplementująć Cię staje się dla Ciebie silnym męższczyzną. (na zasadzie: kiedy mnie przytulasz czuję, że jesteś tym mężczyzną w którym mam oparcie, chciałabym żebyś ty też miał oparcie we mnie jeśli tego chcesz)

Myślę, że czasem nie ma sensu docierać do kogoś na siłę, bo może pomyśleć że go nieakceptujesz, albo wręcz przeciwnie może go to rozleniwić, że inni mu nadskakują.
Choć w Twoim przypadku wydaje mi się, że to raczej facet w stylu "nie słowa a czyny".

W każdym razie życzę wszystkiego dobrego i cierpliwości.

[Gr0szek]

lllsakurall, nawiązując do kamieni szlachetnych-trafiłaś na prawdziwy diament-dbaj więc o niego. Nie szlifuj go, a jedynie obracaj w dłoniach: nienaciskaj, nie domagaj się, nie oczekuj natychmiastowych zmian czy deklaracji-zobaczysz: to zaprocentuje i za jakiś czas będziesz widziała w nim człowieka, który swoim spokojem i powściągliwością w okazywaniu emocji, daje Ci poczucie bezpieczeństwa, oparcie, siłę.
Najpewniej w gruncie rzeczy to bardzo wrażliwy mężczyzna, który na codzień paraduje w emocjonalnym pancerzu-tak by się chronić przed zranieniem.
Bo jak wiesz już-został nie raz zraniony. Nikt przy zdrowych zmysłach nie chce przeżywać powtórnie tego co bolesne.

Radzę Ci też powstrzymać się od zabaw w detektywa-zaufaj swojej intuicji i zaufaj jemu. Tego samego przecież oczekujesz od niego-by Ci ufał.

[Sadek]

Napisane przez dancerdhq

Jak na moje oko i doswiadczenie to nie jest blokada emocjonalna. Nie prawi Ci komplementow i nie stara sie o Ciebie bo nie czuje takiej potrzeby. Ma to co chce bez zbednego wysilku. Jak sie nie wymaga na poczatku tego wszystkiego od partnera to pozniej ciezko to zmienic. Ja tez myslalam, ze to blokada, duzo przeszedl itp itd ale to jest tylko wymowka, i co gorsza same sobie tak tlumaczymy, by w ten sposob usprawiedliwic jego brak zaangazowania.

Nie tlumacz, nie lituj sie nad nim, ze mial trudna przeszlosc dlatego zadowolisz sie tym co ci skapnie, odrobina zainteresowania. Mysl o sobie i o swoich potrzebach emocjonalnych. Nie ulatwiaj mu niczego a wrecz wymagaj swoim zachowaniem, nie mam na mysli upominanie sie o wielkie wyznania milosne, po prostu nie ulegaj mu zbyt latwo, niech wie, ze musi sie starac by cie zdobyc i nie stracic. Kazdej kobiecie potrzebne sa gesty ze strony partnera, by wiedziec ze sa dla nich wazne, ze im zalezy itp. Dziewczyny tu pisza ze to tylko 3 miesiace, ze nie ma co tu duzo oczekiwac, ale ja wiem ze w tym czasie mozna sie zblizyc, zakochac jak i rowniez zaangazowac, wiec wydaje mi sie, ze tlumaczenie sobie, ze jest za wczesnie i nie ma co duzo wymagac od faceta jest bledem, bo to szczegolnie na poczatku powinni pokazac jak im zalezy. Jak nie wychodza z wlasna inicjatywa od razu to trzeba im troche pomoc swoim zachowaniem Oni w dzisiejszych czasach sa bardzo leniwi i wygodni, ale jezeli facet dostaje to co chce bez wysilku, to nie docenia i nie szanuje tego. Z jednej strony chca zeby wszystko latwo im przychodzilo ale z drugiej strony potrzebuja wyzwan i jezeli nie zobaczy ich u Ciebie to z czasem moze zaczac szukac ich gdzie indziej.

Łatwy wyrok ale nie poparty dowodami. Nigdzie nie jest napisane, że jest leniwy albo że się nie stara?
Widocznie ma problemy a nikt nie jest idelany...
Swoją drogą podziwiam go za szybkie i jasne deklaracje. Ja nigdy bym się nie zgodził na związek z kobietą, która ma już dziecko podobnie jak większość mężczyzn.

[lllsakuralll]

Napisane przez Sadek

Ja nigdy bym się nie zgodził na związek z kobietą, która ma już dziecko podobnie jak większość mężczyzn.

A pod jakim wzgledem taka kobieta jest gorsza od innych? Bo myśli rozsądniej? Bo podejmuje odpowiedzialne decyzje? Bo swój czas rozdziela pomiędzy nim i dzieckiem? Bo chce być szczęsliwa jak każdy człowiek?

[elvegirl]

Autorko, nie oburzaj się, nie każdy jest gotów do związania się z kimś, kto ma dziecko. I ludzie mają do tego prawo.

[lllsakuralll]

Interesują mnie powody takich decyzji ?

[elvegirl]

Każdy ma swoje powody, przy czym w tym przypadku "nie bo nie" jest wystarczającym. Nie ma sensu się zmuszać do takiego związku, bo w takiej relacji najbardziej zagrożone jest dziecko.
Ludzie bardzo często chcą partnera z tak samo "czystą kartą" jak mają oni, nie chcą partnera ze zobowiązaniami emocjonalnymi i finansowymi wobec dziecka. Dla niektórych bardzo ważne są geny i nie będą w stanie zaakceptować dziecka innego, poprzedniego partnera. Dochodzi jeszcze ewentualny kontakt dziecka z biologicznym ojcem - nie każdy jest na tyle odporny psychicznie żeby to znieść. Dochodzi też to, o czym wspomniałaś - niektórzy nie chcą się dzielić partnerem. Boją się że jeśli się zdecydują na dziecko z już dzieciatą osobą, to to dziecko będzie zawsze na drugim miejscu. I pewnie tak by można było mnożyć powody.
Po prostu nie wszyscy udźwigną taką odpowiedzialność i lepiej że wiedzą i decydują o tym wcześniej niż później.

[Sadek]

Napisane przez lllsakuralll

A pod jakim wzgledem taka kobieta jest gorsza od innych? Bo myśli rozsądniej? Bo podejmuje odpowiedzialne decyzje? Bo swój czas rozdziela pomiędzy nim i dzieckiem? Bo chce być szczęsliwa jak każdy człowiek?

Nie jest gorsza, może faktycznie pod wieloma względami lepsza.... ( jesli mozna to tak kolokwialnie nazwać)

To co napisałaś pewnie jest uzasadnione i sie z tym zgadzam, ale tutaj nie ma jasnej, klarownej i obiektywnej odpowiedzi.
Z pewnością wiązanie się z taką osobą to ogromna odpowiedzialność ( szeroko rozumiana, nie tylko względem dziecka), to większa ilość trudności, problemów, które mogą sie pojawić z czasem. Do tego dochodzą pewne pierwotne mechanizmy oraz instynkty podświadomie "zakorzenione" w psychice samca/męzczyzny, dotyczące akceptacji ( a raczej braku akceptacji) "cudzego" dziecka. Oczywiście to się może pojawic lub ujawnić ale tez nie musi, co nie zmienia faktu, że nie zawsze jest to łatwa decyzja.

[elamem]

Mi się wydaje, że nie bez znaczenia jest wiek partnera. Oczywiście nie zawsze, ale starszemu łatwiej zaakceptować dziecko, bo jest już w tym wieku, że ojcostwo to nie problem i jest też bardziej wyrozumiały dla partnerki. Młodzi mężczyźni częściej mają wymarzony wzorzec i często też nie są jeszcze gotowi nawet na własne dzieci.

Oczywiście z młodymi i nie młodymi różnie bywa. Ale po tym, że koleżanki z dziećmi mają życie osobiste wnoszę, że jednak nie jest to problem "dla większości mężczyzn", choć niewątpliwie dla części jest i nie można ich za to oceniać bo każdy ma prawo do swoich marzeń o swoim związku.