Emocje przed ślubne.

[Nefretete]

No właśnie, Miałyście może nasilenie roztrzepania, zdenerwowania i ogólnego rozdrażnienia przed ślubem???
Bo mnie już to dopadło a byłam taka twarda, że mnie nie i wogóle.
- w sobotę mama wysłała mnie po chleb a przy okazji wyrzucić śmieci, no i marysia z zadowoleniem poszła, weszła do sklepu i co ma w ręku śmieci, oczywiście przechodziłam obok, ale...
- w zeszłą sobote chajtała się moja koleżanka z liceum, poszłam z moim przyszłym do Kościoła, stoimy przed wejściem bo młodzi stoją w drzwiach i mówię do mojego " kurcze ale Mrówka urosła, może ma szpile, ale wiesz coś mi nie gra to nie ona" pomyliłam śluby, zamiast na 17 poszliśmy na 15. W kalendarzu jak byk napisane : 17 św. Paweł.

Dzisiaj miałam odebrać sukienkę, krórą wypożyczam- nowa nikt jej nie miał a poza tym dobrze się w niej czułam i wyglądałam. Miałam przymiarkę pod koniec lipca, okazało się że mocno zjechałam z wagi i musi być zwężana. ok.
Tak więc poszłam do salonu, włożyłam sukienkę i upa. W tali, pod pachami mi odstaje , jak założę rękawki ( miały być zwężone) to ramiona mam jak sztangnistka enerdowska , zupełnie inaczej leży niż ostatnio , wyglądam w niej jak szafa trzydrzwiowa gdańska poza tym po 10-15 minutach byłam cała mokra i jak tu wytrzymać cały dzień i całą noc???
Wiem, nie to jest najważniejsze, ale chciałam się w niej dobrze czuć, kurczę raz w życiu idę do ołtarza i chcę chociaż raz w życiu wyglądać oszałamiająco, chce się sobie podobać a tu
Sukienki nie odebrałam, idę jutro z mamą i jestem ciekawa czy zrobi poprawki jak jej powiem, że to i to mi się nie podoba
Powiedzcie mi czy wasze sukienki były idealnie dopasowane??? tz. miałyście jakiś luz czy też prawie trzeszczała w szwach ?
ryczeć mi się chce, z moim się popstrzykałam i wogóle

pozdrawiam

[Magda.]

Ja sie na moim slubie smialam. Mialam cywilny w niewielkim gronie, mam mi sukienke uszyla wiec wszystko dobrze lezalo. Totalny luzik. Ja tego dnia bylam po prosty szczesliwa, nie zdenerwowana. Z reszta do dzisiaj mi zostalo . Trzymaj sie. Slub nie jest az tak wazny jak udane zycie po nim.

[Alien]

U mnie emocje przedślubne są juz coraz wieksze tak ze nawet po nocach mi sie snią jakies przedslubne przygotowania itp. Nerwy takze niestety coraz wieksze i zamieszanie tez
Ale mam nadzieje ze wszystko dobrze pojdzie.
A co do sukienki to na mnie za szeroka jest ale w poniedziałek ide do przymiarki tak że panie mi juz dokładnie na mnie zrobią, bo chyba do nastepnej soboty tak bardzo sie nie zmienie zeby przestała pasować
A to co Magda napisała to święta racja !!
Nefretete pozdrawiam i przesyłam buziaczki
i słyszłam ze najwiekszy stres to dwie pierwsze godziny a potem to juz sielanka.

[sarenka]

ja też się emocjonuję. boję się, że coś nie wypali. obleję sobie suknię , zachoruję, wszystkie filmy się prześwietlą i nie będę miała zdjęć ze ślubu, samochód złapie gumę.. z tymi filmami to chyba najgłupsza obawa, bo znajomi robiący nam zdjęcia będą mieli cyfrówki ..nie spędza mi to wszystko snu z powiek, ale.. co jakiś czas mam taki napad złowieszczych mysli

[Alien]

Sarenka
wydaje mi sie więc że takie objawy to normalny stan przed ślubny u każdej z nas chyba
Bo ja obawy podobne mam (az sie boje zeby sie za bardzo nie zdenerwowac i jeszcze w trakcie ceremoni w jakimś momencie nie zemdleć ojjj), wiadomo pomomo że nie wygląd jest najważniejszy to jednak każda chce wtedy ładnie wyglądać bo w końcu to tylko raz w życiu taki dzień z tym jedynym ukochanym

[sarenka]

Zeta napisał(a):

> Bo ja obawy podobne mam (az sie boje zeby sie za bardzo nie zdenerwowac i jeszcze w trakcie ceremoni w jakimś momencie nie zemdleć ojjj

ja sie boję, że się zacznę głupio śmiać [jak wszyscy będą poważni] albo się rozpłaczę

[Kamilanet]

Pamiętam jeden moment, kiedy zrobiło mi sie ciepło, e tam ciepło, wręcz gorocą... ugęły sie przede mną nogi...
to było wtegy, gdy moja mała siostrzyczka zawołała z dołu, że misio już idzie po mnie. Pomyślałam, że JUŻ SIE ZACZĘŁO.

Potem poszło szybko. Przed ślubem chciałam, by to wszystko przeszło jak najszybciej, a podczas ślubu i wesela - nie chciałam by mienęło.

Pamiętam błysk w oku Michała jak zeszłam w białej sukni. Wspominamy to czule do tej pory. Często też wspólnie opisujemy sobie na nowo, co czuliśmy, jak odczuwaliśmy i czasami chce mi sie płakać... to było piękne.

Dziewczyny głowy do góry...
To wasze jedne z piękniejszych chwil w życiu.

Ja najbardziej obawiałam się Kościoła i tego, że na przysiędze albo się roześmieję albo rozpłaczę. I chyba coś z tego było, bo znajomi pytali czy na przysiędze się podśmiewałam, a ja miałam szklankę w oczach i gdybym jeszcze miała dopowiedzieć choć ze 2 słowa to z pewnością łzy poleciałyby jak groch .
To była piękna chwila, piękny dzień, wieczór i noc i szkoda, że nie da się tego powtórzyć