TŻ kontra znajomi-czy ten wybór jest konieczny?

[90agnieszka90]

Naszła mnie ostatnio ochota na refleksję czy trzeba wybierać pomiędzy posiadaniem partrnera a posiadaniem znajomych,zawsze wydawało mi się że taki wybór nie jest konieczny bo można mieć chłopaka/dziewczynę i przyjaciół.Ale ostatnio zastanawiam się czy aby na pewno ponieważ...

Mój pierwszy chłopak w ogóle nie przyjmował do wiadomości że ja chcę się spotkać z koleżanką no bo jakim prawem ja go olewam i idę do koleżanki Dochodziło do tego że ja musiałam go oszukiwać gdy byłam umówiona ze znajomymi to mówiłam że np.muszę pomagać w domu.Nie mówię że chciałam się spotykać ze znajomymi jakoś bardzo często-no jakieś 1-2 w miesiącu-resztę wolnego czasu chciałam poświęcać mojemu ówczesnemu chłopakowi i to właśnie było to moje "olewanie"

Gdy się w końcu rozstaliśmy ( z tego właśnie powodu ale nie tylko) myślałam że takie coś więcej się nie powtórzy ze strony chłopaka w stosunku do mnie,ale bardzo się myliłam...

Gdy poznałam mojego drugiego (teraz już ex) chłopaka zadurzyłam się w nim bez pamięci.Cały swój wolny czas poświęcałam wyłącznie jemu a znajomych mówiąc brutalnie olałam całkowicie ( bo albo się uczyłam do matury albo gnałam do TŻta,teraz wiem że to był błąd) A po maturze? Miałam wakacje więc też poświęcałam je w całości ukochanemu.Albo jechałam do niego na 2-3 dni albo on do mnie albo chodziliśmy do kina,na zakupy itp.Ale w końcu powiedziałam dość-chciałam się spotkać z długo niewidzianą koleżanką w weekend no i się zaczęło Wyrzuty że nie spotkam się z nim w sobotę bo wolę koleżankę ( co ciekawe spotkałam się z nim...w piątek) i czy ja oby na pewno jestem z koleżanką a nie z jakimś innym facetem Ale to nie był koniec jego "występów" gdy po zajeciach raz poszłam sama do centrum handlowego ( miałam czekać 2 godziny aż TŻ skończy zajęcia) to stwierdził że to jest podejrzane że ja tak sama na zakupy pojechałam Ale miarka się przebrała gdy raz podczas okienka chciałam iść z koleżanką do biblioteki zrobić wspólnie pracę domową (to była praca w grupach)-wtedy to już się obraził na dobre i znów snuł podejrzenia że zamiast w bibliotece jestem z jakimś facetem.PO tej kłotni skończył się nasz związek.

Teraz mam spokój.Mogę się w spokoju uczyć,wyjść gdzieś sama lub ze znajomymi i nikt nie robi mi wyrzutów.

Tylko pytaie ile tak można? Czy zawsze będę musiała wybierać pomiędzy facetem a znajomymi? Dlaczego wszyscy mają takie pretensje że raz na jakiś czas chcę spotkać się z koleżanką lub pojść sama na zakupy? Już mam czarne myśli że jak znów będę miała chłopaka to będę musiała zrezygnować z reszty życia

[Sarrai]

Napisane przez 90agnieszka90

Naszła mnie ostatnio ochota na refleksję czy trzeba wybierać pomiędzy posiadaniem partrnera a posiadaniem znajomych,zawsze wydawało mi się że taki wybór nie jest konieczny bo można mieć chłopaka/dziewczynę i przyjaciół.Ale ostatnio zastanawiam się czy aby na pewno ponieważ...

Mój pierwszy chłopak w ogóle nie przyjmował do wiadomości że ja chcę się spotkać z koleżanką no bo jakim prawem ja go olewam i idę do koleżanki Dochodziło do tego że ja musiałam go oszukiwać gdy byłam umówiona ze znajomymi to mówiłam że np.muszę pomagać w domu.Nie mówię że chciałam się spotykać ze znajomymi jakoś bardzo często-no jakieś 1-2 w miesiącu-resztę wolnego czasu chciałam poświęcać mojemu ówczesnemu chłopakowi i to właśnie było to moje "olewanie"

Gdy się w końcu rozstaliśmy ( z tego właśnie powodu ale nie tylko) myślałam że takie coś więcej się nie powtórzy ze strony chłopaka w stosunku do mnie,ale bardzo się myliłam...

Gdy poznałam mojego drugiego (teraz już ex) chłopaka zadurzyłam się w nim bez pamięci.Cały swój wolny czas poświęcałam wyłącznie jemu a znajomych mówiąc brutalnie olałam całkowicie ( bo albo się uczyłam do matury albo gnałam do TŻta,teraz wiem że to był błąd) A po maturze? Miałam wakacje więc też poświęcałam je w całości ukochanemu.Albo jechałam do niego na 2-3 dni albo on do mnie albo chodziliśmy do kina,na zakupy itp.Ale w końcu powiedziałam dość-chciałam się spotkać z długo niewidzianą koleżanką w weekend no i się zaczęło Wyrzuty że nie spotkam się z nim w sobotę bo wolę koleżankę ( co ciekawe spotkałam się z nim...w piątek) i czy ja oby na pewno jestem z koleżanką a nie z jakimś innym facetem Ale to nie był koniec jego "występów" gdy po zajeciach raz poszłam sama do centrum handlowego ( miałam czekać 2 godziny aż TŻ skończy zajęcia) to stwierdził że to jest podejrzane że ja tak sama na zakupy pojechałam Ale miarka się przebrała gdy raz podczas okienka chciałam iść z koleżanką do biblioteki zrobić wspólnie pracę domową (to była praca w grupach)-wtedy to już się obraził na dobre i znów snuł podejrzenia że zamiast w bibliotece jestem z jakimś facetem.PO tej kłotni skończył się nasz związek.

Teraz mam spokój.Mogę się w spokoju uczyć,wyjść gdzieś sama lub ze znajomymi i nikt nie robi mi wyrzutów.

Tylko pytaie ile tak można? Czy zawsze będę musiała wybierać pomiędzy facetem a znajomymi? Dlaczego wszyscy mają takie pretensje że raz na jakiś czas chcę spotkać się z koleżanką lub pojść sama na zakupy? Już mam czarne myśli że jak znów będę miała chłopaka to będę musiała zrezygnować z reszty życia

Wg mnie odpowiedź na (pogrubione przeze mnie) Twoje pytanie brzmi - NIE
Miałaś po prostu pecha dziewczyno, bo jacyś dziwni Ci Twoi koledzy byli.
Na przyszłość po prostu pamiętaj by od początku zachowywać równowagę pomiędzy życiem prywatnym a partnerem...

ale nie martw się na świecie są też normalni faceci

[Marwari]

Napisane przez 90agnieszka90

Naszła mnie ostatnio ochota na refleksję czy trzeba wybierać pomiędzy posiadaniem partrnera a posiadaniem znajomych,zawsze wydawało mi się że taki wybór nie jest konieczny bo można mieć chłopaka/dziewczynę i przyjaciół.Ale ostatnio zastanawiam się czy aby na pewno ponieważ...

Mój pierwszy chłopak w ogóle nie przyjmował do wiadomości że ja chcę się spotkać z koleżanką no bo jakim prawem ja go olewam i idę do koleżanki Dochodziło do tego że ja musiałam go oszukiwać gdy byłam umówiona ze znajomymi to mówiłam że np.muszę pomagać w domu.Nie mówię że chciałam się spotykać ze znajomymi jakoś bardzo często-no jakieś 1-2 w miesiącu-resztę wolnego czasu chciałam poświęcać mojemu ówczesnemu chłopakowi i to właśnie było to moje "olewanie"

Gdy się w końcu rozstaliśmy ( z tego właśnie powodu ale nie tylko) myślałam że takie coś więcej się nie powtórzy ze strony chłopaka w stosunku do mnie,ale bardzo się myliłam...

Gdy poznałam mojego drugiego (teraz już ex) chłopaka zadurzyłam się w nim bez pamięci.Cały swój wolny czas poświęcałam wyłącznie jemu a znajomych mówiąc brutalnie olałam całkowicie ( bo albo się uczyłam do matury albo gnałam do TŻta,teraz wiem że to był błąd) A po maturze? Miałam wakacje więc też poświęcałam je w całości ukochanemu.Albo jechałam do niego na 2-3 dni albo on do mnie albo chodziliśmy do kina,na zakupy itp.Ale w końcu powiedziałam dość-chciałam się spotkać z długo niewidzianą koleżanką w weekend no i się zaczęło Wyrzuty że nie spotkam się z nim w sobotę bo wolę koleżankę ( co ciekawe spotkałam się z nim...w piątek) i czy ja oby na pewno jestem z koleżanką a nie z jakimś innym facetem Ale to nie był koniec jego "występów" gdy po zajeciach raz poszłam sama do centrum handlowego ( miałam czekać 2 godziny aż TŻ skończy zajęcia) to stwierdził że to jest podejrzane że ja tak sama na zakupy pojechałam Ale miarka się przebrała gdy raz podczas okienka chciałam iść z koleżanką do biblioteki zrobić wspólnie pracę domową (to była praca w grupach)-wtedy to już się obraził na dobre i znów snuł podejrzenia że zamiast w bibliotece jestem z jakimś facetem.PO tej kłotni skończył się nasz związek.

Teraz mam spokój.Mogę się w spokoju uczyć,wyjść gdzieś sama lub ze znajomymi i nikt nie robi mi wyrzutów.

Tylko pytaie ile tak można? Czy zawsze będę musiała wybierać pomiędzy facetem a znajomymi? Dlaczego wszyscy mają takie pretensje że raz na jakiś czas chcę spotkać się z koleżanką lub pojść sama na zakupy? Już mam czarne myśli że jak znów będę miała chłopaka to będę musiała zrezygnować z reszty życia

Powiem Ci tak, trafisz na odpowiedniego faceta to zobaczysz, że nie trzeba wybierać
To po prostu kwestia zaufania i akceptacji tego, że poza dziewczyną/chłopakiem istnieją jeszcze znajomi, bo ile można cały czas tylko we dwoje...
Na początku związku to wiadomo, że kompletne szaleństwo i cały czas razem, ale nie dajmy się zwariować
Oczywiście nie można też robić tak, że Ty z koleżankami/kolegami tak, ale facet juz z kolegami/kolezankami nie albo wiecej czasu dla znajomych niż TŻ bo wtedy tez jest chora sytuacja

Powtórzę to, co na początku, znajdziesz odpowiedniego faceta to zobaczysz, że można wszystko pogodzić

p.s. mówię to z własnego doświadczenia

[studi]

nie trafiłas na odpowiedzialnego i mądrego faceta-co tu dużo mówić.Ja takich problemów nie mam-idę na spotkanie i TŻ nie robi mi żadnych wyrzutów czy problemów, bo wie,że z nim tez się spotkam i wcale koleżanki nie są pierwszoplanowe w moim życiu.Osobiście obrzydłoby mi życie gdybym spotykała się tylko z TŻ a nie miała czasu dla innych.
Mądry facet nie będzie Cie tak ograniczał

[Lexie]

Zastanów się czy nie wybierasz jakiegoś konkretnego typu faceta, np czy nie ciągnie Cię typ dość zaborczy. Skoro dwa razy trafiłaś na takiego gościa, to warto to rozważyć, bo może coś sprawia, że kiepsko wybierasz?

Co do odpowiedzi na pytanie w temacie, to oczywiście brzmi ona NIE, pod warunkiem że zwiążesz się z normalnym facetem I na pewno wiele kobiet może to własnym związkiem potwierdzić, mój mnie wręcz zachęca do wychodzenia z koleżankami, bo ze mnie raczej domatorka

[Myszunia19]

odpowiedź NIE. ja uwazam ze nie wytrzymalabym jakbym sie miala tylko i wylacznie non stop widywac z facetem. trzeba miec tez swoich przyjaciol. najgorsze co mozna zrobic to wlasnie tak zrezygnowac ze wszystkich dla tz-a.

[milenka22]

Trafiłaś na ten typ. który uzależnia od siebie dziewczynę aby potem trudniej jej było odejść (bo zostanie całkiem sama). Oczywiście że nie każdy taki jest, lepiej przez cały okres związku utrzymywać kontakty z przyjaciółmi i to nie raz-2 w miesiącu ale normalnie

[90agnieszka90]

Napisane przez lexie

Zastanów się czy nie wybierasz jakiegoś konkretnego typu faceta, np czy nie ciągnie Cię typ dość zaborczy. Skoro dwa razy trafiłaś na takiego gościa, to warto to rozważyć, bo może coś sprawia, że kiepsko wybierasz?

Nie,raczej nie...Mojego pierwszego faceta poznałam na grillu u koleżanki.Miałam wtedy niecałe 18 lat i głupio się przyznać byłam zdesperowana tym,że nigdy nie miałam faceta a że ten wydawał się być w porządku to zaczęliśmy się spotykać ale to był niewypał.Sprzeczne pasje,poglądy,marzenia... A ja niestety mam tak że nie dogadam się z kimś kto jest przeciwieństwem mnie

A drugi facet to było przeciwieństwo pierwszego.Preferowaliśmy te same sposoby spędzania czasu,mieliśmy podobne plany na przyszłość.Jego pasja stała się moją pasją ( chyba nawet moja pasja była w pewnym momencie silniejsza od jego...),pomagał mi w trudnych okresach życia,był opiekuńczy i czuły.Szkoda że dopiero po ponad 8 miesiącach odkryłam jego drugą,mroczną stronę

[Lexie]

No to może zwyczajnie miałaś pecha...
Ale to nie znaczy, że nie ma facetów, którym nie przeszkadzają znajomi ich dziewczyny, na dodatek znajomi płci obojga!

[BrillanteAstro5]

Ja nie miałam takiego problemu przy moim eks. Bo należeliśmy do jednej paczki i mieliśmy wspólnych znajomych, więc było okey. Ale teraz z moim nowym chłopakiem są z tym problemy. Bo moi znajomi i mój facet delikatnie mówiąc, nie przepadają za sobą. Dlatego, mój chłopak ma zawsze jakieś "ale", gdy chcę wyjść gdzieś z moimi znajomymi, ale także dlatego, że w tej grupie jest mój eks. Rozumiem go, ale zdecydowanie oznajmiłam, że ze nie zamierzam zrezygnować z moich przyjaciół, tylko dlatego, że jemu się to nie podoba. I od tego czasu ma mniej wątów o to, że sobie z nimi wychodzę, chociaż wiem, ze niezbyt mu się to podoba.
Pogodzić tutaj mojego chłopaka i znajomych nie ma w ogóle mowy, bo jak już wspomniałam - nie znoszą się. Próbowałam, ale nie da się, dlatego musi być tak jak jest - spotykam się osobno z przyjaciółmi i osobno z chłopakiem.

[201604200942]

ja nie rozumiem jak można cały swój czas poświęcić chłopakowi. Nie wiem, może ja nie jestem aż tak zakochana?
Ja i mój chłopak mamy różnych znajomych. Często wychodziłam na imprezy sama, on też. Nie wiedzę w tym złego, że "mój misiu-pysiu zostawił mnie na wieczór i poszedł z paczką na piwo."
Przecież czasem trzeba odetchnąć od chłopaka, porozmawiać z kimś innych.

[magge]

Zgadzam się z dziewczynami,nie morzna się ograniczać w niczym i nikim,bo kiedyś się budząc nie będzie nic.