Kolejny kryzys czy to już koniec?

[BeautifulThings87]

Czy jestem zbyt wymagająca?

Mam 22lata, On 25 lat. Jesteśmy ze sobą ponad 3 i pół roku.Nie mieszkamy razem. Od jakiegoś roku zaczyna się wszystko sypać. Ostatnio doszłam do pewnych wniosków i przemyśleń...Doradźcie czy jestem wobec niego aż tak bardzo wymagająca?
1. Na początku naszej znajomości ciągle mi powtarzał, że mam być taka jak jego siostra, że mam zmienić styl ubierania, bo ona mieszkała w Niemczech przez rok i nosi super ciuchy i ja tez powinnam się podobnie ubierać. Mówił mi, że mam mu doradzać tak jak ona to zawsze robiła. (może nie dosłownie tak mi powiedział ale sens był ten sam)
2. Na weselu Jego siostry czułam się jak intruz. Skakał obok niej jak nie wiem kto a ja spędziłam samotnie wieczór. Nie bawiłam się bo nikogo nie znałam, siedziałam sama i strasznie głupio się czułam
3. Jak kiedyś byłam u niego na kawie w niedzielne popołudnie to musiał się kryć ze mną przed ojcem bo nie szedł do kościoła a to bardzo pobożna rodzina. Tylko, że miał wtedy 23lata
4. Często gdy jego rodzina na wspólnych grillach pyta mnie o zbyt intymne rzeczy to on nie potrafi mnie obronić. Czasami są to przykre rzeczy...
5. On jest informatykiem i pracuje w telewizji. Pracuje po pracy, nocami, a w weekend się dokształca. Gdzie w tym wszystkim ja? Czuje się od jakiegoś roku jakbym żyła w cieniu
6. Co jakiś czas maja imprezki formowe w pracy z okazji urodzin itp. Ostatnio był na takiej, o północy napisał mi smsa że wyjeżdża do domu. Patrze na zegarek 1:45 Żadnej wiadomości;/ mimo tego, że z pracy do domu miał 15min wydzwanialam, martwilam się mialam najczarniejesze myśli odezwał się o 2:15 twierdząc, że odwoził kolege który wymiotywał Tylko czemu nie umiał napisać głupiego smsa, że nic mu nie jest? myślałam, ze osiwieje
7. Gdy jesteśmy gdzieś z jego rodziną to on zapomina o mnie...
8. Ciagle pisze smsy z mamą..np.siedzimy sobie u mnie w pokoju i oglądamy film...a do niego sms -o której bedziesz w domu- mama

Zawsze gdy jest mi źle - mówię mu o tym. A jego odpowiedź jest zawsze ta sama - "to jest twoje zdanie, Ty tak uwazasz- -wydaje ci się, wcale tak nie jest-

Dzisiaj pękłam, nie potrafilam wytrzymać, rozstałam się z nim Dałam do pudla wszystkie rzeczy od niego...
Nie sądze abym byla zazdrosna czy zaborcza o niego.. Ale mam swoje uczucia, nie jestem znim szczęśliwa bo na pierwszym miejscu stawia prace w telewizji którą wykonuje wieczorami, nocami itp. Na drugim miejscu jest mama i siostra - dla nich zrobiłby wszystko..a ja? Ja jestem jak się upomnę, że zostałam w cieniu..
Kocham Go, ale tak dalej być nie może. Czy dobrze postąpiłam...?Bo ja już nic nie wiem

[Czczkafka]

Rozstania to zazwyczaj ostateczność ..
Kilka pytań ode mnie- rozmawiałaś z nim wcześniej? tłumaczyłaś co Ci się nie podoba, jak się czujesz? Reagował? Były jakieś postanowienie poprawy? Czy poprostu nie synalizując co jest nie tak zakończyłaś ten związek?

[yv0nne]

Na Twoim miejscu zrobiłabym tak samo nie ma sensu ciągnąć zwiazku jesli facet ma milion innych spraw a potem dopiero jest miejsce na Ciebie. To Ty masz byc na pierwszym miejscu, on ma spędzac jak najwiecej z toba czasu i sprawiać bys była szczęśliwa. Zresztą to zmienianie Cie bys była jak jego siostra.... co to ma byc wogóle

[BeautifulThings87]

Napisane przez Czczkafka

Rozstania to zazwyczaj ostateczność ..
Kilka pytań ode mnie- rozmawiałaś z nim wcześniej? tłumaczyłaś co Ci się nie podoba, jak się czujesz? Reagował? Były jakieś postanowienie poprawy? Czy poprostu nie synalizując co jest nie tak zakończyłaś ten związek?

Oczywiście, że rozmawiałam, ale zawsze słyszałam tylko jedno "Wydaje Ci się" "Wcale tak nie jest, tylko Ty jesteś najważniejsza" itp. Ale ileż można czekać na zmiany?? Czekam już rok i po prostu dzisiaj pękłam !! Zrozumiałam, ze wole być sama niż męczyć sie z nim choć bardzo Go kocham

---------- Dopisano o 20:09 ---------- Poprzedni post napisano o 20:07 ----------

Napisane przez yv0nne

Na Twoim miejscu zrobiłabym tak samo nie ma sensu ciągnąć zwiazku jesli facet ma milion innych spraw a potem dopiero jest miejsce na Ciebie. To Ty masz byc na pierwszym miejscu, on ma spędzac jak najwiecej z toba czasu i sprawiać bys była szczęśliwa. Zresztą to zmienianie Cie bys była jak jego siostra.... co to ma byc wogóle

On razem ze swoją siostra kochają kraj -Niemcy. Ja nie przepadam za tym językiem ich obyczajami itp. Ale to nie jest takie ważne. Zawsze mnie do niej porównywał Tak cięzko jest skończyć coś co tyle czasu trwało

[Sandruś88]

dobrze zrobiłaś.

Ale pozostaje jeszcze kwestia... czy kiedy z nim 'zerwałaś' jakoś zareagował? Tzn. czy próbował się tłumaczyć, uratować to jakoś?

[diamentowa]

1,2,7 - dla mnie nienormalne i chore

Tylko jedno pytanie, mogłabyś zdradzić o co Ciebie wypytują jego rodzice? Bo nie bardzo sobie wyobrażam.

[muammamija]

Napisane przez BeautifulThings87

[COLOR=Red]
Zawsze gdy jest mi źle - mówię mu o tym. A jego odpowiedź jest zawsze ta sama - "to jest twoje zdanie, Ty tak uwazasz- -wydaje ci się, wcale tak nie jest-
Kocham Go, ale tak dalej być nie może. Czy dobrze postąpiłam...?Bo ja już nic nie wiem

Bardzo dobrze.


Egoisci to najgorsze, co moze nas- kobiety- spotkac.Pamietaj, ze on robi miejsce komus lepszemu kto pojawi sie w Twoim zyciu

[yv0nne]

Skoro jest ci przykro mówiłaś o tym swojemu facetowi a on nic nie zmienił z swoim postepowaniu czyli nie zwraca uwagi na Twoje uczucia, Twoje szczęście tylko na siebie nie ma sensu dłużej tego ciągnąc bo bedzie ci jeszcze trudniej

[BeautifulThings87]

Napisane przez Sandruś88

dobrze zrobiłaś.

Ale pozostaje jeszcze kwestia... czy kiedy z nim 'zerwałaś' jakoś zareagował? Tzn. czy próbował się tłumaczyć, uratować to jakoś?

Tak, próbował ratować i się tłumaczyć. Tylko, że on zawsze się tłumaczy a potem wszytko wraca do punktu wyjścia.

---------- Dopisano o 20:48 ---------- Poprzedni post napisano o 20:44 ----------

Napisane przez diamentowa

1,2,7 - dla mnie nienormalne i chore

Tylko jedno pytanie, mogłabyś zdradzić o co Ciebie wypytują jego rodzice? Bo nie bardzo sobie wyobrażam.

Pytają o różne rzeczy, które jak sądze są zbyt osobiste (nie chciałabym zdradzać).
Ale bardziej przeszkadzało mi to, że mąż siostry jego nazywa mnie "dziewczyna" tak jakbym nie miala imienia... nie jest to ton przyjemny.. I on nigdy nie potrafi mu zwrócić uwagi!! Wszystko za nim robi, kopiuje fryzury, ubrania, buty, gadżety!! To jest chore!!!

[marlis2904]

Hmmm...jakaś dziwna ta rodzinka Twojego chłopaka:/Powiem Ci,że bardzo dobrze zrobiłaś kończąc ten związek,bo skoro teraz wszystko oprócz Ciebie było dla niego ważniejsze to myśle,że nie zmieniłoby się to już.
Jak ty w ogóle tyle wytrzymałaś z tą rodzinką i z nim??

[BeautifulThings87]

Napisane przez marlis2904

Hmmm...jakaś dziwna ta rodzinka Twojego chłopaka:/Powiem Ci,że bardzo dobrze zrobiłaś kończąc ten związek,bo skoro teraz wszystko oprócz Ciebie było dla niego ważniejsze to myśle,że nie zmieniłoby się to już.
Jak ty w ogóle tyle wytrzymałaś z tą rodzinką i z nim??

Zawsze mi obiecywał, że się zmieni, wiesz wkońcu byliśmy razem 3 i pół roku. A od pewnego czasu nie widywałam się z jego rodziną, pochłaniała mnie praca no i studia...
Ehhhh

[hryzotemis]

Dobrze, że sama widzisz brak przyszłości dla takiego związku. Będzie Ci łatwiej pozbierać się po rozstaniu i może szybciej zapomnieć? Myślę, że z czasem to na pewno się uda.
Wiem, jak ciężko jest się z kimś rozstać po tylu latach wspólnego bycia, jednak czasami jest to konieczne, tak jak i tutaj.
Na pewno z czasem odżyjesz i będziesz zadowolona ze swojej decyzji.
Życzę powodzenia

[kitekat69]

Mam taka sama sytuacje( Tez 3,5 roku razem, chociaz do szczesliwych moge zaliczyc tylko ten pierwszy rok... Ja mam 20 lat, a on 21. Ciagle mnie zaniedbuje, ile razy juz plakalam po nocach i nie tylko, nawet przy nim plakalam, obiecywal, ze sie zmieni...nie zmienil. Nie mam problemow z jego rodzina, ale czuje jakby mu na mnie nie zalezalo. Nie proponuje spotkan, nie pisze, nie dzwoni, z kazda inicjatywa musza wychodzic ja. Kiedys snulismy plany na przyszlosc, teraz gdy o tym mowie on mnie gasi slowami'daj spokoj, to jeszcze daleko, czas pokaze'. Zero fantazji, romantyzmu. Wiele razy mowilismy sobie, ze to koniec, ale wracalismy do siebie. Ja wpadalam w histerie gdy wyobrazalam sobie zycie bez niego, ale kazda kolejna klotnia dawala mi do zrozumienia, ze koniec jest bliski, ze nastapi. Dzisiaj tez nie odzywamy sie do siebie, obrazil sie, bo powiedzialam mu co czuje. Jakos sie trzymam, jednak mysl o samotnosci mnie przeraza, tyle czasu razem, boje sie samotnosci, reakcji rodziny, otoczenia. Caly dzien dzisiaj spalam, uciekam od tego problemu, ale sie nie da Najgorsze ze nie mam komu sie wyzalic. On sprawil, ze zapomnialam o calym swiecie, o ludziach, a teraz oni zapomnieli o mnie. Jestem zupelnie sama, dlatego tak ciezko mi sobie z tym poradzic. Przepraszam, ze tak dlugo, ale nie mam sie do kogo wyzalic Jedyna przyjaciolka, z ktorej zreszta konta pisze, bo mi je podarowala, wyjechala do Niemiec i nie zapowiada sie na powrot. Bedac z nim czuje sie samotna, nie spotykamy sie, ja ciagle placze a gdy mowie co czuje, to jego'przesadzasz, tylko ty tak uwazasz' mnie rozbraja Najgorsza jest ta jego obojetnosc, kiedys odzywal sie po klotni, zalezalo mu, teraz ma wszystko w powazaniu. Lekcewazy mnie, nie zauwaza, mam wrazenie, ze woli kolegow niz mnie. Nie wspomne juz o tym, ze nie dal mi nawet glupiego kwiatka na dzien kobiet, w zeszlym roku tez. Tylko na pierwszy dzien kobiet dostalam roze. Czuje sie nieatrakcyjna, jak podgatunek, na pewno nie kobieta. Wiem, latwo powiedziec-zerwij, gorzej wykonac...Ja boje sie samotnosci, ja naprawde nie mam nikogo Kocham go, ale czasami mam dosc. Kiedys zrozumielismy sie bez slow, dzis kazda rozmowa to klotnia( jestem w kropce. Z nim jest zle, 6/7 dni w tygodniu to dolowanie sie z jego powodu, ale bez niego bedzie jeszcze gorzej

[inia80]

Moja droga jeżeli ten kryzys trwa tak długo, to nie zastanawiaj się że źle zrobiłaś zrywając z nim. Ja jestem mężatką od 6 lat, od jakiegoś czasu myślę o rozstaniu. Tylko widzisz, jeśli jest dziecko jest to o wiele trudniejsze. Lepiej, że zakończyłaś ten związek teraz, bo czym później tym trudniej podjąć tak drastyczną decyzję. Z tego co piszesz Twój facet Cię nie szanuje, -i nie licz na to, że się zmieni.
Na pewno spotkasz kogoś na swojej drodze, kto Cię kochał za to ze jesteś.

GŁOWA DO GÓRY

[Kationa]

Bardzo dobrze zrobiłaś!
Zasługujesz na kogoś kto nie będzie mógł od Ciebie oka odwrócić, dla kogo będziesz najważniejsza!

[marlis2904]

Napisane przez kitekat69

Mam taka sama sytuacje( Tez 3,5 roku razem, chociaz do szczesliwych moge zaliczyc tylko ten pierwszy rok... Ja mam 20 lat, a on 21. Ciagle mnie zaniedbuje, ile razy juz plakalam po nocach i nie tylko, nawet przy nim plakalam, obiecywal, ze sie zmieni...nie zmienil. Nie mam problemow z jego rodzina, ale czuje jakby mu na mnie nie zalezalo. Nie proponuje spotkan, nie pisze, nie dzwoni, z kazda inicjatywa musza wychodzic ja. Kiedys snulismy plany na przyszlosc, teraz gdy o tym mowie on mnie gasi slowami'daj spokoj, to jeszcze daleko, czas pokaze'. Zero fantazji, romantyzmu. Wiele razy mowilismy sobie, ze to koniec, ale wracalismy do siebie. Ja wpadalam w histerie gdy wyobrazalam sobie zycie bez niego, ale kazda kolejna klotnia dawala mi do zrozumienia, ze koniec jest bliski, ze nastapi. Dzisiaj tez nie odzywamy sie do siebie, obrazil sie, bo powiedzialam mu co czuje. Jakos sie trzymam, jednak mysl o samotnosci mnie przeraza, tyle czasu razem, boje sie samotnosci, reakcji rodziny, otoczenia. Caly dzien dzisiaj spalam, uciekam od tego problemu, ale sie nie da Najgorsze ze nie mam komu sie wyzalic. On sprawil, ze zapomnialam o calym swiecie, o ludziach, a teraz oni zapomnieli o mnie. Jestem zupelnie sama, dlatego tak ciezko mi sobie z tym poradzic. Przepraszam, ze tak dlugo, ale nie mam sie do kogo wyzalic Jedyna przyjaciolka, z ktorej zreszta konta pisze, bo mi je podarowala, wyjechala do Niemiec i nie zapowiada sie na powrot. Bedac z nim czuje sie samotna, nie spotykamy sie, ja ciagle placze a gdy mowie co czuje, to jego'przesadzasz, tylko ty tak uwazasz' mnie rozbraja Najgorsza jest ta jego obojetnosc, kiedys odzywal sie po klotni, zalezalo mu, teraz ma wszystko w powazaniu. Lekcewazy mnie, nie zauwaza, mam wrazenie, ze woli kolegow niz mnie. Nie wspomne juz o tym, ze nie dal mi nawet glupiego kwiatka na dzien kobiet, w zeszlym roku tez. Tylko na pierwszy dzien kobiet dostalam roze. Czuje sie nieatrakcyjna, jak podgatunek, na pewno nie kobieta. Wiem, latwo powiedziec-zerwij, gorzej wykonac...Ja boje sie samotnosci, ja naprawde nie mam nikogo Kocham go, ale czasami mam dosc. Kiedys zrozumielismy sie bez slow, dzis kazda rozmowa to klotnia( jestem w kropce. Z nim jest zle, 6/7 dni w tygodniu to dolowanie sie z jego powodu, ale bez niego bedzie jeszcze gorzej

Kochana ja myśle,że jaenak mimo tego strachu przed samotnością powinnaś zakończyć ten związek,albo jeszcze raz poważnie porozmawiać z nim,ale musisz być konkretna i konsekwentna.Jeśli on powie,że nie zależy jemu,to nie ma już na co liczyć i nawet nie proś go,by to się zmieniło,ponieważ może zmieni się jego stosunek do Ciebie,ale tylko na chwile.
Sama widzisz,że doprowadził do Twojej niskiej samooceny.
Samotność po dość długim związku jest rzeczywiście trudna,ale i do przeżycia.
A może po jakimś czasie znajdziesz kogoś,kto będzie lepszy dla Ciebie,kto kto poszanuje Twoje zdanie,nie zapomni o Twoim święcie...może warto skończyć to i zacząć żyć na nowoPrzemyśl sobie to kochaniutkaA co do wygadania się czy jakiejś koleżanki,z którą chciałabyś pogadać,to możesz liczyć na mnie
Trzmaj się cieplutko

[madziamkk]

Napisane przez kitekat69

Mam taka sama sytuacje( Tez 3,5 roku razem, chociaz do szczesliwych moge zaliczyc tylko ten pierwszy rok... Ja mam 20 lat, a on 21. Ciagle mnie zaniedbuje, ile razy juz plakalam po nocach i nie tylko, nawet przy nim plakalam, obiecywal, ze sie zmieni...nie zmienil. Nie mam problemow z jego rodzina, ale czuje jakby mu na mnie nie zalezalo. Nie proponuje spotkan, nie pisze, nie dzwoni, z kazda inicjatywa musza wychodzic ja. Kiedys snulismy plany na przyszlosc, teraz gdy o tym mowie on mnie gasi slowami'daj spokoj, to jeszcze daleko, czas pokaze'. Zero fantazji, romantyzmu. Wiele razy mowilismy sobie, ze to koniec, ale wracalismy do siebie. Ja wpadalam w histerie gdy wyobrazalam sobie zycie bez niego, ale kazda kolejna klotnia dawala mi do zrozumienia, ze koniec jest bliski, ze nastapi. Dzisiaj tez nie odzywamy sie do siebie, obrazil sie, bo powiedzialam mu co czuje. Jakos sie trzymam, jednak mysl o samotnosci mnie przeraza, tyle czasu razem, boje sie samotnosci, reakcji rodziny, otoczenia. Caly dzien dzisiaj spalam, uciekam od tego problemu, ale sie nie da Najgorsze ze nie mam komu sie wyzalic. On sprawil, ze zapomnialam o calym swiecie, o ludziach, a teraz oni zapomnieli o mnie. Jestem zupelnie sama, dlatego tak ciezko mi sobie z tym poradzic. Przepraszam, ze tak dlugo, ale nie mam sie do kogo wyzalic Jedyna przyjaciolka, z ktorej zreszta konta pisze, bo mi je podarowala, wyjechala do Niemiec i nie zapowiada sie na powrot. Bedac z nim czuje sie samotna, nie spotykamy sie, ja ciagle placze a gdy mowie co czuje, to jego'przesadzasz, tylko ty tak uwazasz' mnie rozbraja Najgorsza jest ta jego obojetnosc, kiedys odzywal sie po klotni, zalezalo mu, teraz ma wszystko w powazaniu. Lekcewazy mnie, nie zauwaza, mam wrazenie, ze woli kolegow niz mnie. Nie wspomne juz o tym, ze nie dal mi nawet glupiego kwiatka na dzien kobiet, w zeszlym roku tez. Tylko na pierwszy dzien kobiet dostalam roze. Czuje sie nieatrakcyjna, jak podgatunek, na pewno nie kobieta. Wiem, latwo powiedziec-zerwij, gorzej wykonac...Ja boje sie samotnosci, ja naprawde nie mam nikogo Kocham go, ale czasami mam dosc. Kiedys zrozumielismy sie bez slow, dzis kazda rozmowa to klotnia( jestem w kropce. Z nim jest zle, 6/7 dni w tygodniu to dolowanie sie z jego powodu, ale bez niego bedzie jeszcze gorzej

Masz dopiero 20 lat... Powinnas chodzic z bananem na twarzy przez caly czas Powiem Ci szczerze, ze ja bym go wymieniala na lepszy model. Taki, ktory sprawi, ze w koncu poczujesz sie 100% kobieta...

[koKOro]

jakbyś dla niego nie istniała, Twoje potrzeby, problemy były dla niego nieważne. Dla mnie przeczy to idei związku, gdzie człowiek jest na dobre i na złe, wspiera się, staje w obronie. Dobrze, że wyszłaś z cienia i pomyślałaś o sobie, jeśli on nie chciał nigdy Cię zrozumieć, to gdzie tu mowa o porozumieniu, dążeniu do wspólnych celów. A to zachowanie na weselu karygodne, on nie potrafił o Ciebie zadbać.
Też niedawno się rozstałam po 3,5 letnim związku, mija już drugi miesiąc i jest coraz lepiej. Miałam zwątpienia, poczucie samotności, ale wtedy należy przywołać te rzeczy, które były złe i zrobić rachunek, wtedy zawsze wiem, że to była dobra decyzja. Nie wyobrażam sobie znów kłótni, żadne dobre chwile nie są tego warte.

[TeQuiero]

Słusznie postąpiłaś. Z Tego co piszesz ten koleś nie był Ciebie wart.! A teraz niech zrozumie co stracił i albo się zmieni.... ale Ty znajdziesz wspaniałą drugą połówkę tego Ci życzę.

[madziusia89]

Cześć dziewczyny! Chciałam się dopisać i opowiedzieć wam o swojej sytuacji. Jestem totalnie bezradna i sama już nie wiem co robić.Na dodatek nie mam z kim o tym pogadać. Jestem trzy lata z facetem o osiem lat starszym (ja mam 20 on 28) Od jakichś dwóch lat mieszkamy razem u mnie.Coraz częściej wydaje mi się,że to nie to.Pierwszy rok to oczywiście super, rewelacja a teraz? Zwykła obojętność.W ogóle myślałam ostatnio o całym tym naszym związku..Ale po kolei..Wpadłam tak po uszy,że nawet nie przeszkadzało mi to,że mnie kilkakrotnie uderzył, wyzywał mimo,że nic nie zrobiłam- chciałam się rozstać, ale nie potrafiłam.Niedawno byłam na spotkaniu klasowym- przyjechał po mnie i zaczął szarpać i wyzywać ( chłopaki z klasy się za mną wstawili), wtedy go spakowałam, ale on wrócił...z pierścionkiem, a ja głupia mu wybaczyłam.W ogóle czuję się nikim- nie pracuję i jestem na jego utrzymaniu, sama nigdzie nie mogę wyjść a razem nie wychodzimy, bo on nie lubi iść np. na dyskotekę.Czuję,że to była kompletna pomyłka, dałam sobą manipulować-żałuję tego strasznie.Nie wiem co robić, nie potrafię się z nim rozstać, boję się i jego i tego rozstania Moi znajomi już dawno mi to radzili ale oczywiście ja jestem mądrzejsza..Sorry,że tak się rozpisałam ale muszę się chociaż tu wyżalić skoro nie mam komu

[madziamkk]

Napisane przez madziusia89

Cześć dziewczyny! Chciałam się dopisać i opowiedzieć wam o swojej sytuacji. Jestem totalnie bezradna i sama już nie wiem co robić.Na dodatek nie mam z kim o tym pogadać. Jestem trzy lata z facetem o osiem lat starszym (ja mam 20 on 28) Od jakichś dwóch lat mieszkamy razem u mnie.Coraz częściej wydaje mi się,że to nie to.Pierwszy rok to oczywiście super, rewelacja a teraz? Zwykła obojętność.W ogóle myślałam ostatnio o całym tym naszym związku..Ale po kolei..Wpadłam tak po uszy,że nawet nie przeszkadzało mi to,że mnie kilkakrotnie uderzył, wyzywał mimo,że nic nie zrobiłam- chciałam się rozstać, ale nie potrafiłam.Niedawno byłam na spotkaniu klasowym- przyjechał po mnie i zaczął szarpać i wyzywać ( chłopaki z klasy się za mną wstawili), wtedy go spakowałam, ale on wrócił...z pierścionkiem, a ja głupia mu wybaczyłam.W ogóle czuję się nikim- nie pracuję i jestem na jego utrzymaniu, sama nigdzie nie mogę wyjść a razem nie wychodzimy, bo on nie lubi iść np. na dyskotekę.Czuję,że to była kompletna pomyłka, dałam sobą manipulować-żałuję tego strasznie.Nie wiem co robić, nie potrafię się z nim rozstać, boję się i jego i tego rozstania Moi znajomi już dawno mi to radzili ale oczywiście ja jestem mądrzejsza..Sorry,że tak się rozpisałam ale muszę się chociaż tu wyżalić skoro nie mam komu

Madziusia... Glowka do gory. Musisz wziac sie w garsc i przestac pozwalac na pomiatanie soba... Co to za facet, ktory Ci wszystkiego zabrania??
Przepraszm Cie najmocniej, ale wg mnie ten koles to zwykla meska szma_ta, ktora nie zasluguje na Ciebie. Dziewczyno sznuj sie!!!

[madziusia89]

Dziękuję bardzo Madziu za odpowiedź Ja to wszystko zaczynam rozumieć po czasie..ehhh. Postaram się zebrać w sobie , mam weekend do namyśleń Nie dam sobą manipulować.Mam nadzieję,że za jakiś czas będę mogła napisać,że pozbyłam się ,,problemu'' i jestem szczęśliwa

[madziamkk]

Napisane przez madziusia89

Dziękuję bardzo Madziu za odpowiedź Ja to wszystko zaczynam rozumieć po czasie..ehhh. Postaram się zebrać w sobie , mam weekend do namyśleń Nie dam sobą manipulować.Mam nadzieję,że za jakiś czas będę mogła napisać,że pozbyłam się ,,problemu'' i jestem szczęśliwa

Madziu Nie daj sie mu... Ja tez mialam kiedys faceta, ktory mnie zbil i powiem Ci, ze nawet po tym nie chcialam go zostawic, bo przeciez go kocham. Ale pomyslalam sobie, ze nie chce miec tak przez cale zycie. Nie chce miec dzieci z czlowiekiem, ktory jest tak okrutny. 3mam za Ciebie kciuki. Daj sobie szanse na poznanie kogos wartosciowego...