czy odejsc od meza

[ada303]

CZesc wszystkim
Mam powazn dylemat z ktorym sama nie daje sobie rady wiec prosze was o obiektywne opinie. Stoje przed dylematem czy odejsc od meza. ten problem ciagnie sie juz latami a chodzi o to ze go nie kocham, a przynajmniej tak mi sie wydaje. Mamy razem coreczke ktora zreszta byla powodem slubu. Kochamy ja bardzo oboje do tego stopnia ze zadne z nas nie wyobraza sobie mieszkac nie pod tym samym dachem co dziecko. R jest moim pierwszym chlopakiem i nawet nie mam porownania jak moze byc. Moze w tym problem, moze ja sobie za wiele wyobrazam. R jest cudownym czlowiekiem, dba o mnie i nasza coreczke, pomaga, naprawde do niczedo sie nie moge przyczepic, bywa miedzy nami milo kiedy np idziemy razem do parku jak rodzina ale kiedy jestesmy sami, wszelka bliskosc miedy nami to dla mnie stres, spinam sie juz na sama mysl o tym. Sytuacja jest o tyle trudna ze on nie chce slyszec o rozstaniu, z powodu dziecka, mowi mi ze ja jak chce to moge odejsc ale nie dziecko, tymczasem ja boje sie tej szarpaniny o nia, nie chce zeby mala musiala przez to przechodzic bo wiem ze on zrobi wszystko ( i mam na mysli wszystko) zeby mala zostala z nim. Wszelkie rozmowy na ten temat traktuje jakby ich nie bylo. Mowi ze to kwestia mojego nastawienia i ze sie nie staram. I tak to sie ciagnie, ja sie staram pozytywnie nastawic znowu i starcza na troche ale mam juz serdecznie dosc. Czy jest jakies wyjscie?

[Fresa]

Napisane przez ada303

CZesc wszystkim
Mam powazn dylemat z ktorym sama nie daje sobie rady wiec prosze was o obiektywne opinie. Stoje przed dylematem czy odejsc od meza. ten problem ciagnie sie juz latami a chodzi o to ze go nie kocham, a przynajmniej tak mi sie wydaje. Mamy razem coreczke ktora zreszta byla powodem slubu. Kochamy ja bardzo oboje do tego stopnia ze zadne z nas nie wyobraza sobie mieszkac nie pod tym samym dachem co dziecko. R jest moim pierwszym chlopakiem i nawet nie mam porownania jak moze byc. Moze w tym problem, moze ja sobie za wiele wyobrazam. R jest cudownym czlowiekiem, dba o mnie i nasza coreczke, pomaga, naprawde do niczedo sie nie moge przyczepic, bywa miedzy nami milo kiedy np idziemy razem do parku jak rodzina ale kiedy jestesmy sami, wszelka bliskosc miedy nami to dla mnie stres, spinam sie juz na sama mysl o tym. Sytuacja jest o tyle trudna ze on nie chce slyszec o rozstaniu, z powodu dziecka, mowi mi ze ja jak chce to moge odejsc ale nie dziecko, tymczasem ja boje sie tej szarpaniny o nia, nie chce zeby mala musiala przez to przechodzic bo wiem ze on zrobi wszystko ( i mam na mysli wszystko) zeby mala zostala z nim. Wszelkie rozmowy na ten temat traktuje jakby ich nie bylo. Mowi ze to kwestia mojego nastawienia i ze sie nie staram. I tak to sie ciagnie, ja sie staram pozytywnie nastawic znowu i starcza na troche ale mam juz serdecznie dosc. Czy jest jakies wyjscie?

Zrobisz jak będziesz chciała, ale fakt, że eR jest Twoim pierwszym i jedynym i nie masz porównania jest, moim zdaniem, co najmniej dziwnym powodem do rozstania.
Chyba masz za dobrze w życiu i z nudów wymyślasz

[martynka89]

Decyzje musisz podjac sama. Najpierw wszystko dokladnie przemysl. Jednak wez pod uwage to, ze masz prawo do szczescia a jezeli naprawde nie kochasz czlowieka z ktorym w tej chwili zyjesz to szczesliwa raczej nie bedziesz. Mysle ze oboje Ty i Twoj maz macie prawo do tego zeby ulozyc sobie zycie w milosci. Jezeli chodzi o dziecko to ludzie w takich kwestiach sie dogaduja i to, ze sie rozstaja wcale nie znaczy, ze tylko jedno z rodzicow wychowuje dziecko. Jestescie dorosli wiec napewno znalezlibyscie jakies rozwiazanie co do wspolnego wychowywania dzieciaczka.
Zycze podjecia wlasciwej decyzji.

[Ewakuacja69]

zastanow sie, co Ci nie odpowiada i co bys chciala zmeinic, porozmawiaj o tym z mezem. moze to pomoze. zgadzam sie, ze podany podany powod jest dziwny.

[Malaika85]

I dlatego wlasnie nie nalezy sie spieszyc ze slubem - obojetnie z jakiego powodu...

[aniko 23]

nie wiem czy dobrze zrozumialam ale chcesz odejsc od meza bo byl Twoim pierwszym i nie masz porownania jak to jest byc z innym mezczyzną?

zaden to powod, chyba ze go nie kochasz

[Malla]

Napisane przez Malaika85

I dlatego wlasnie nie nalezy sie spieszyc ze slubem - obojetnie z jakiego powodu...

Zgadzam się...

[aniko 23]

Napisane przez Malla

Zgadzam się...

a tu Cie mam ty beracioro!!!

a o watku zapomnialas???

[Aggie125]

Napisane przez ada303

bywa miedzy nami milo kiedy np idziemy razem do parku jak rodzina ale kiedy jestesmy sami, wszelka bliskosc miedy nami to dla mnie stres, spinam sie juz na sama mysl o tym.

A czy próbowalaś cos z tym zrobić? Jakoś się postarać? Bo jesli z góry jesteś na nie, to jakiej bliskości możesz oczekiwać?

Napisane przez ada303

Sytuacja jest o tyle trudna ze on nie chce slyszec o rozstaniu, z powodu dziecka, mowi mi ze ja jak chce to moge odejsc ale nie dziecko, tymczasem ja boje sie tej szarpaniny o nia, nie chce zeby mala musiala przez to przechodzic bo wiem ze on zrobi wszystko ( i mam na mysli wszystko) zeby mala zostala z nim. Wszelkie rozmowy na ten temat traktuje jakby ich nie bylo. Mowi ze to kwestia mojego nastawienia i ze sie nie staram. I tak to sie ciagnie, ja sie staram pozytywnie nastawic znowu i starcza na troche ale mam juz serdecznie dosc. Czy jest jakies wyjscie?

Rozumiem, że jst dla Ciebie oczywiste, że dziecko zostanie z Tobą.
Więc możesz się zdziwić, bo Twój mąż najwyraźniej nie ma zamiaru oddawać Ci dziecka ot tak. Więc albo zgodzisz się, aby opiekunem dziecka został Twoj mąż, a Ty będziesz dziecko widywać i płacić alimenty, albo czeka Cię ostra walka w sądzie. I nie winię tu Twojego męża, raczej podziwiam go za to, że wiząc, że jest dobrym ojcem, nie ma zamiaru oddać dziecka, które kocha.

[fikmiik]

a chodzi o to ze go nie kocham, a przynajmniej tak mi sie wydaje

w tym tkwi problem ady, a nie w braku porównania z innymi mężczyznami.

hm zanim podejmiesz ostateczna decyzje spróbuj przypomnieć sobie jak to było na początku, co was połączyło, co ci sie podobało w twoim mężu.. i szczerze o tym z nim porozmawiać. z tego co piszesz wynika że jemu nadal zależy na tobie..

piszesz ze ciąża była powodem ślubu,możliwe ze przez to zabrakło wam czasu na pobycie tylko ze soba, dotarcie sie etc. może przydało by sie wam kilka chwil tylko we dwoje by odbudować intymność w związku np weekendowy wyjazd bez dziecka..?
pozdrawiam i zycze powodzenia!

[natusia167]

mysle ze powinnas wszystko na spokojnie przeanalizowac zrobic sobie bilans tzw. "zyskow" i "strat". Moze byc tak ze kiedy odejdziesz od meza nagle poczujesz ze popelnilas ogromny blad i co wtedy? znowu bedzie dylemat bo chcesz wrocic do niego? to troche bez sensu by wtedy bylo

[izun]

"Kochać"to trochę przereklamowane słowo...Tak naprawdę być ze sobą na dobre i złe...właśnie to obiecywaliście sobie!Nie rezygnuj z dobrego człowieka tylko dla tego,że masz wątpliwości.Każda mężatka je ma,czasem prędzej,czasem póżniej...ale dziś trudno trafić na kogoś,kto przede wszystkim jest przyjacielem.To warto docenić.To procentuje w przyszłości.A jeżeli powodem twojego problemu jest tylko brak doświadczeń z innymi partnerami,to przecież możesz to nadrobić,choć osobiście wolałabym nabierać nowych doświadczeń z obecnym.A możliwości ku temu jest mnóstwo!!!!!Przestań więc rozmyślać jak mogłoby być gdzie indziej,a zacznij myśleć co zrobić,żeby było lepiej tu i teraz!!!!Powodzenia!:glas iu:

[LzaNaRzesie]

Popieram dziewczyny, decyzja należy tylko do ciebie, a już najbardziej przychylam się do wypowiedzi o wspólnym weekendzie tylko we dwoje... Zanim podejmiesz decyzję o odejściu powinnaś wypróbować wszelkie mozliwe sposoby na odbudowanie tego co kiedyś między Wami było. To tylko moje skromne zdanie, jesli nie chcesz walczyć to i tak nie będziesz... Jak już pisałam - decyzja należy tylko i wyłącznie do Ciebie.

[ewell]

tez uwazam ze weekend to dobry pomysl. powinnas sie zastanowic czy poprostu nie wymyslasz sobie problemow. przeciez kazda kobieta chcialaby miec takiego meza:troskliwego czulego kochajacego, zajmujacego sie dzieckiem, oddanego,etc. nie doceniasz tego co masz. a co do rozstania. no dobra rozstaniesz no i co dalej? powinnas odrzucic wszystkie niecheci ktore sprawiaja ze negatywnie myslisz i poprostu dac szanse sobie i mezowi. podejdz do tego wszystkiego z pozytywnym mysleniem. jesli to sie nie uda dopiero wtedy powinnas rozwazac rozstanie.

[izaroksan]

zgadzam się z dziewczynami zaplanujcie wspólny weekend bez małej zobaczcie co sie wtedy wydaży .Dziwnie piszesz że nie wiesz jak jest z innymi ja wolałabym miec jednego partnera kochajacego dbajacegi itp niz kilku .Ja osobiscie jestem po trzech nieudanych związkach z jednego mam dziecko ale to inna historia bo ojcej małej wogołe sie nia nie interesuje.Więc powinnaś docenic to co masz ,a miłość może przyjść z czasem pozdrawiam

[buziaczka3]

Nie wiem co poradzić.Smutno tak czytać,że kolejne dziecko może stracić szansę normalnego dzieciństwa tylko dlatego że mama nie miała nikogo poza tatą albo nie jest pewna czy go jeszcze kocha.
Jestem po ślubie 10 lat i różne sytuacje mam za sobą.Mój maż też jest moim pierwszym.Mam jednak dzieci i nigdy nie pomyślałam o odebraniu im uczucia stałości i bezpieczeństwa jaki daje dom z szanującymi się rodzicami.Wiem co piszę bo wychowywałam sie bez ojca.
Przemyśl to.Mąż dba o ciebie i dziecko.Nie bije ciebie,nie pije,nie zdradza.Czego ty oczekujesz od następnego partnera?A pamiętaj że do obcego na początku to diabeł zawsze dodaje łyżkę miodu.
Są poradnie małżeńskie do których warto się udać.A nuż pomogą i będzie ok.Rozwód moim zdaniem to ostateczność.

[izaroksan]

Kolezanka ma racje jak by Cie bił czy pił ja tak miałam z ojcem mojej córki bił mnie pił i odeszłam ale miałam wazny powód bo nie chciałam zeby zrobił krzywde małej ale Ty nie masz postaw sprobujcie czegos nowego w zwiazku i moze Wam sie uda

[ada303]

Czesc dziewczyny, dziekuje wszystkim za opinie. Mam wrazenie ze wiele z was mnie blednie zrozumialo, ja nie rozwazam rozstania bo nie mam doswiadczenia z innymi i chce jej zdobyc. Zupelnie nie o to mi chodzilo. Nie mam ochoty na nowy zwiazek, chodzilo mi o to ze jesli ma sie jakies inne doswiadczenia to latwiej docenic to co sie ma, lepiej sie wie czego sie chce bo mialo sie mozliwosc weryfikacji swoich oczekiwan i tylko w tym sensie to napisalam. Mi rzeczywiscie ciezko docenic to co mam, mieszkamy z daleka od rodziny i znajomych, a nas samych ledwo co laczy oprocz dziecka i jestem po prostu strasznie samotna. On sie stara ale co to za przyjemnosc isc z kims gdzies wiedzac ze to mu nie sprawia przyjemnosci, a mnie zmeczylo naginanie sie do jego swiata ktory tez mnie nie pociaga. To za czym tesknie to nie zaden plomienny romans tylko poczucie bliskosci. Nie zgadzm sie z mysleniem ze jak nie pije i nie bije to juz granica szczescia. Co do dziecka to rowniez jestem z rozbitej rodziny i uwazam ze lepiej miec szczesliwych rodzicow oddzielnie niz nieszczesliwych razem. Co do decyzji to mozecie mi wierzyc ze nie podejme jej ot tak bo mi sie chce. Jak juz mowilam ja bardzo chce zeby to zadzialalo ale czasami sie czuje jakbym byla w takim robocie ktorym jest moje cialo ze chce zeby cos zrobilo a ono sie jakby zacina, nie dzila, nie slucha. Co innego mysli glowa a czego innego chce seerce. Bede to ciagnac tak dlugo jak sie da ale wiem ze nie jestem z typu meczennica i bez konca nie dam rady. Cierpi moja praca i moje dziecko bo moj umysl jest ciagle gdzies indziej, ciegle mysli. Moze macie pomysly jak budowac bliskosc z kims z kim tak malo cie laczy. Ja nawet nie wiem czego sie po nim spodziewac, moze mam za wysokie oczekiwania. Moze tak po prostu jest w dlugoletnim zwiazku i warto sie z tym pogodzic. Moze ktos wie.

[Fresa]

Napisane przez ada303

Czesc dziewczyny, dziekuje wszystkim za opinie. Mam wrazenie ze wiele z was mnie blednie zrozumialo, ja nie rozwazam rozstania bo nie mam doswiadczenia z innymi i chce jej zdobyc. Zupelnie nie o to mi chodzilo. Nie mam ochoty na nowy zwiazek, chodzilo mi o to ze jesli ma sie jakies inne doswiadczenia to latwiej docenic to co sie ma, lepiej sie wie czego sie chce bo mialo sie mozliwosc weryfikacji swoich oczekiwan i tylko w tym sensie to napisalam. Mi rzeczywiscie ciezko docenic to co mam, mieszkamy z daleka od rodziny i znajomych, a nas samych ledwo co laczy oprocz dziecka i jestem po prostu strasznie samotna. On sie stara ale co to za przyjemnosc isc z kims gdzies wiedzac ze to mu nie sprawia przyjemnosci, a mnie zmeczylo naginanie sie do jego swiata ktory tez mnie nie pociaga. To za czym tesknie to nie zaden plomienny romans tylko poczucie bliskosci. Nie zgadzm sie z mysleniem ze jak nie pije i nie bije to juz granica szczescia. Co do dziecka to rowniez jestem z rozbitej rodziny i uwazam ze lepiej miec szczesliwych rodzicow oddzielnie niz nieszczesliwych razem. Co do decyzji to mozecie mi wierzyc ze nie podejme jej ot tak bo mi sie chce. Jak juz mowilam ja bardzo chce zeby to zadzialalo ale czasami sie czuje jakbym byla w takim robocie ktorym jest moje cialo ze chce zeby cos zrobilo a ono sie jakby zacina, nie dzila, nie slucha. Co innego mysli glowa a czego innego chce seerce. Bede to ciagnac tak dlugo jak sie da ale wiem ze nie jestem z typu meczennica i bez konca nie dam rady. Cierpi moja praca i moje dziecko bo moj umysl jest ciagle gdzies indziej, ciegle mysli. Moze macie pomysly jak budowac bliskosc z kims z kim tak malo cie laczy. Ja nawet nie wiem czego sie po nim spodziewac, moze mam za wysokie oczekiwania. Moze tak po prostu jest w dlugoletnim zwiazku i warto sie z tym pogodzic. Moze ktos wie.

Jeżeli chodzi o mnie to zrozumiałam bardzo dobrze.
I znowu napisałaś to samo tylko innymi słowami.
Bzdura, wcale nie potrzeba innych doświadczeń, żeby docenić to, co się ma. Rozejrzyj się wokół siebie i zobacz ile jest nieszczęśliwych kobiet, bitych, poniżanych, z alkoholikami, bez środków do życia...
Naprawdę nie uważasz, że dostałaś od życia sporo w postaci dobrego, kochającego Ciebie i dziecko partnera?
To jeszcze za mało?

Lepiej żeby pił i bił?
Wtedy byłoby lepiej?

[Aggie125]

On sie stara, a Ty co? Czy Ty w ogóle cokolwiek w tym kierunku robisz? Jesli prezentujesz sobą postawę na nie, to trudno oczekiwac, aby facet starał się z radością i szczęściem. Prawdopodobnie ciągnie ten związek ze względu na dziecko, a Ty oczekujesz traktowania jak księzniczka. Obudź się, nie zyjesz w bajce, masz dziecko i ze względu na dziecko powinnaś zacząć wreszcie coś robić ze swoim zyciem, a nie tylko oczekiwać cudów i księcia z bajki.

[Fresa]

Napisane przez Aggie125

On sie stara, a Ty co? Czy Ty w ogóle cokolwiek w tym kierunku robisz? Jesli prezentujesz sobą postawę na nie, to trudno oczekiwac, aby facet starał się z radością i szczęściem. Prawdopodobnie ciągnie ten związek ze względu na dziecko, a Ty oczekujesz traktowania jak księzniczka. Obudź się, nie zyjesz w bajce, masz dziecko i ze względu na dziecko powinnaś zacząć wreszcie coś robić ze swoim zyciem, a nie tylko oczekiwać cudów i księcia z bajki.

DOKŁADNIE!

[Hultaj]

Jakie tu staranie, ona jak widzę to w tych 2 wpisach, nie odczuwa milości do niego, o seksie myśli z niechęcią. Co to, średniowiecze , ''szanuj'' ''męża''. Kochasz go czy nie? Na to sobie odpowiedz. Potem na to, jak sobie dasz radę, czy bez jego pieniędzy się utrzymasz. Żebyś sobie nie pogorszyła. Już niejedna z nudów i szukania kłuj wie czego kopnęła w dupę fajnego faceta wymieniając go na cud miód i orzeszki leniwego maczo. I siadła potem jedna z drugą na dupie i już nie szuka kłuj wie czego. Z 2 str za młoda jesteś, by marnować sobie życie (pytanie, ktorym wariantem zmarnowałabyś ). Skoro wiesz, że kiedyś odejdziesz po co to ciągnąć. Licz się z tym, że on może Ci zabrać dziecko, jak nie prawnie, to porwać, wywieźć. No nie masz łatwych decyzji.

[Fresa]

Nie wiem... ale jak jest dziecko (zwłaszcza małe) to moim zdaniem najpierw się myśli o nim a dopiero potem o sobie, o swoich zachciankach i dziwnych fanaberiach, bo za takowe uważam podany przez autorkę wątku powód do zakończenia małżeństwa: mieć porównanie.

Rodzina to nie buty, których można przymierzyć i z 30 par w jednym sklepie, żeby się przekonać, które są najwygodniejsze i najfajniejsze.

[Hultaj]

Dobro dziecka najważniejsze ale co to za małżeństwo gdy jedno z pary nie chce być w tej rodzinie.

[LzaNaRzesie]

Napisane przez ada303

Czesc dziewczyny, dziekuje wszystkim za opinie. Mam wrazenie ze wiele z was mnie blednie zrozumialo, ja nie rozwazam rozstania bo nie mam doswiadczenia z innymi i chce jej zdobyc. Zupelnie nie o to mi chodzilo. Nie mam ochoty na nowy zwiazek, chodzilo mi o to ze jesli ma sie jakies inne doswiadczenia to latwiej docenic to co sie ma, lepiej sie wie czego sie chce bo mialo sie mozliwosc weryfikacji swoich oczekiwan i tylko w tym sensie to napisalam. Mi rzeczywiscie ciezko docenic to co mam, mieszkamy z daleka od rodziny i znajomych, a nas samych ledwo co laczy oprocz dziecka i jestem po prostu strasznie samotna. On sie stara ale co to za przyjemnosc isc z kims gdzies wiedzac ze to mu nie sprawia przyjemnosci, a mnie zmeczylo naginanie sie do jego swiata ktory tez mnie nie pociaga. To za czym tesknie to nie zaden plomienny romans tylko poczucie bliskosci. Nie zgadzm sie z mysleniem ze jak nie pije i nie bije to juz granica szczescia. Co do dziecka to rowniez jestem z rozbitej rodziny i uwazam ze lepiej miec szczesliwych rodzicow oddzielnie niz nieszczesliwych razem. Co do decyzji to mozecie mi wierzyc ze nie podejme jej ot tak bo mi sie chce. Jak juz mowilam ja bardzo chce zeby to zadzialalo ale czasami sie czuje jakbym byla w takim robocie ktorym jest moje cialo ze chce zeby cos zrobilo a ono sie jakby zacina, nie dzila, nie slucha. Co innego mysli glowa a czego innego chce seerce. Bede to ciagnac tak dlugo jak sie da ale wiem ze nie jestem z typu meczennica i bez konca nie dam rady. Cierpi moja praca i moje dziecko bo moj umysl jest ciagle gdzies indziej, ciegle mysli. Moze macie pomysly jak budowac bliskosc z kims z kim tak malo cie laczy. Ja nawet nie wiem czego sie po nim spodziewac, moze mam za wysokie oczekiwania. Moze tak po prostu jest w dlugoletnim zwiazku i warto sie z tym pogodzic. Moze ktos wie.

Jeśli aż tak bardzo Ci zalezy na doświadczeniu z innymi to może mały skok w bok? Bo skoro nie szukasz nowego zwiazku to rozumiem, że chodzi tylko o seks z innym? No chyba, że szukasz przyjaciela, ale to można znaleźc i bez rozwodu.. Ja jestem wielką przeciwniczką zdrady, ale z tego co piszesz to chyba własnie takiej rady oczekiwałas.. Tak to jest, ta która nie ma, marzy o facecie troskliwym, który kochałby ją i dziecko, itd itp, a ta która ma takiego meżczyznę obok siebie chce go zostawić zamast spróbowac naprawić. Bo skoro macie dziecko i długoletni związek to chyba coś między Wami było?!
Każdego dnia coraz bardziej przekonuje się, jak ciężko zrozumieć niektóre kobiety.
Mimo wszystko życze byś podjeła słuszną decyzję przez którą nikt nie ucierpi, nieważne co wybierzesz. Pozdrawiam

[Fresa]

No tak, przecież odejść może, nikt jej nie zabroni.
Tyle, że odpowiadając na pytanie tytułowe, uważam, że to bez sensu odchodzić od cudownego człowieka, bo coś się tam sobie wyobraża...

Napisane przez ada303

R jest cudownym czlowiekiem, dba o mnie i nasza coreczke, pomaga, naprawde do niczedo sie nie moge przyczepic