odbieranie sobie życia

[Ewka:D:D]

po ostatnim przypadku mojego kumpla , ktory odebral sobie zycie wieszajac sie przez dziewczyne nie moge zrozumiec jak to sie dzieje ze ludzie odbieraja sobie zycie nagle tak pochopnie co ich do tego pcha ile musza miec otwagi by cos takiego zrobic przeciez to z mojego punktu widzenia wiaze sie z wielkim strachem; a sadzac po moim kumplu nie sprowadz do tego tylko depresja, poniewaz on zachowywal sie normalnie normalnie zartowal bawil sie dzien przed jak zawsze a tu nagle takie cos ... wielki szok rozmawial i zachowywal sie jak co dzien...a przeciez z kazdej sytuacji jest jakies wyjscie, kazdy problem jest do rozwiazania...a teraz sobie moze ulepszyl... chociaz kto wie czy by teraz tej swojej decyzji nie zalowal...bo zadna dziewczyna nie jest tego warta! ale za to zostawil po sobie wielki bol przyjaciolom i rodzinie, to im juz utrudnil cale zycie, to im zostawil wiele "problemow" . siedze i ciagle o nim mysle i nie moge zrozumiec jak to jest ze ludzie sa odwazni do takiego czynu, czy jesli juz wiaze sobie petle na szyi czy nie mozna pomyslec i zastanowic sie co dalej zrezygnowac bo to nie jest zadne wyjscie, ze to tylko jeszcze wiekszy problem.... ze zawsze trzeba pamietac o koncu ... o koncu kazdej decyzji podjetej w naszym zyciu i wszystkim tym co sie z tym wiaze...nie wiem moze zle mysle ale po prostu nie moge tego zrozumiec...tak bardzo mi go brakuje bo byl najlepszym kumplem jakiego mialam

[magdzia81]

piszesz, że zachowywał się normalnie...myślę że często nie pokazujemy innym, że mamy problemy, że z czymś sobie nie radzimy. Boimy się że będziemy postrzegani jako słabi i stracimy zainteresowanie innych ludzi, bo przecież "fajni są tylko uśmiechnięci i weseli ludzie". Być może podobnie było z Twoim kolegą, uśmiech i normalne zachowanie były tylko przykrywką tego co się działo w środku ....

A co do odbierania sobie życia to dla mnie z jednej strony jest to wielka odwaga ale także tchórzostwo...ludzie postępujący w ten sposób uciekają przed problemami, przed światem niestety swoim zachowaniem ranią innych, tych najbliższych, którzy gdyby tylko wiedzieli na pewno by pomogli...

[uparta Marti]

ehh.. miałam takie dwa przypadki w swoim otoczeniu
do dziś zastanawiam się co czuli kiedy nie było już odwrotu, jaka była ich ostatnia myśl...
z jednej strony podziwiam ich za odwage jednak z drugiej strony są to tchórze.Uciekli od problemów,z których dziś by się pewnie śmiali.

[illuvies]

Napisane przez uparta Marti

ehh.. miałam takie dwa przypadki w swoim otoczeniu
do dziś zastanawiam się co czuli kiedy nie było już odwrotu, jaka była ich ostatnia myśl...
z jednej strony podziwiam ich za odwage jednak z drugiej strony są to tchórze.Uciekli od problemów,z których dziś by się pewnie śmiali.

Cóż - ja wierzę, że od problemu nie uciekli - dlatego uważam samobójstwo za głupotę.

Mój kumpel się powiesił. Nie wiem, dlaczego.
Ja miałam myśli samobójcze, miałam już nawet plan. Czytałam, że samobójstwa to prawdziwa zmora wśród nastolatków - GW jakiś raport sporządzała czy coś w ten deseń...

[Ewka:D:D]

no ja tak samo zastanawiam sie czy gdyby czlowiek mogl zatrzymac ta petle czy by nie zalowal tego co zrobil, bo przeciez hmmm... dziewczyna...co to za powod ludzie maja gorsze problemy i daja rade ... a tego kwiatu to pol swiatu no sorrki...
wydaje mi sie ze nie chodzi tu o pokazanie innym , o udowodnienie im czegos w ten sposob , a zwyczajnie o slaba psychike czlowieka nib jest mocny twardy a ta naprawde w srodku wszystki sie zbiera i kiedys waga sie przechyla nie na ta strone co trzeba i ludzie w takich momentach robia to czego pozniej chyba by zalowali gdyby mogli cofnac czas

`Cóż - ja wierzę, że od problemu nie uciekli - dlatego uważam samobójstwo za głupotę.` - ja uwazam i wiem ze problem to zostawili najblizszym bo czas leczy rany ale pustka i bol w sercu zostanie na zawsze, i zastanawianie sie dlaczego? dlaczego to zrobili? bo prawde kazdy zabiera tak naprawde ze soba do ziemi, a mmy mozemy sie tylko domyslac....dlaczego?!

[Axunia]

U mnie w mieście był taki przypadek :
Było dwóch przyjaciół. Właśnie w wieku nastoletnim. Jeden miał problemy w domu ( jego rodzice sie rozwiedli i do tego liczne sprzeczki, kłótnie) drugi mu pomagał, ale i tak do konca nie był świadomy że to bardzo wchodzi w jego psychikę. Pogłoski mówią, że tego pierwszego jakiś czas przed śmiercią rzuciła dziewczyna, ale wydaje mi się że oni długo już ze sobą nie byli... W każdym bądź razie Come - bo tak mówili na przyjaciela samobójcy jeszcze w ten sam dzien rozmawiał z nim, niby coś było innego w tej rozmowie, z biegiem czasu uświadamiał sobie, że jego przyjaciel dwa razy mówił że to jest ostatni raz jak się widzą. Oczywiście Come myślał że ostatni na dziś. jak się później okazało drogi przyjaciel Come powiesił się na własnej sznurówce na dworcu pkp... ponoć strasznie się męczył, umierał dusząc się. Po sekcji zwłok stwierdzono że mógł umierać dobre kilka minut... to straszne.
Na pogrzebie Come tak bardzo rozpaczał za swym jedynym od serca przyjacielem że rzucił się do dziury za trumną. Na oczach całej rodziny samobójcy, przyjacieli, znajomych, a także zwykłych gapiów którzy znali go z widzenia. Przyjechały nawet 5-6 radiowozów, gdyż ojciec samobójcy był policjantem. Jaki był lament i szloch rodziców, obwinianie się i obarczanie wzajemnie winą a także wieczne doszukiwanie się błędu jaki popełnili w wychowaniu syna.
Tego nie znajdą. Nie istnieje żaden błąd. Wydaje mi się że tacy ludzie chcą pokazać że potrafią, częstokrtoć nie zdając sobie sprawy jakie to niesie konsekwencje jemu i jego rodzinie, przyjacielom... Prawdziwy przyjaciel nigdy go nie zapomni, przeżywa do dziś. A tacy zwykli koledzy... zapomną... nie będą przychodzić na cmentarz... zwyczajnie zapomną...
Mówi się, że potencjalny samobójca nie wie co go kieruje aby podjął taką decyzję, mówią że często ma jakieś zaburzenia psychiczne... że z taką osobą jest źle.. mimo że na pozór tego nie pokazują...
Nie wiem ja tak bym nie potrafiła, nie potrafiwe tłumić w sobie uczuć...

[rapifen]

Dla mnie tacy ludzie to egoiści. Nasze życie, nie należy tylko do nas. Mamy rodziców, mamy przyjaciół, mamy wielką rodzinę i wielu ludzi którzy po nas będą płakać. Później gdy jesteśmy dorośli, mamy dzieci męża i być może wnuki. Co byście zrobili gdyby wasza mama popełniła samobójstwo ze względu na problemy o których nie mieliście pojęcia? Młodzi ludzie działają identycznie, niespełniona miłość, żal, ból skok z okna. Wystarczy rozmawiać, iść do psychologa, nawiązać kontakt i zrobić coś z tym. Życie nie jest własnością, to nie jest prawo które możemy modyfikować.

[uparta Marti]

Napisane przez rapifen

Dla mnie tacy ludzie to egoiści. Nasze życie, nie należy tylko do nas. Mamy rodziców, mamy przyjaciół, mamy wielką rodzinę i wielu ludzi którzy po nas będą płakać. Później gdy jesteśmy dorośli, mamy dzieci męża i być może wnuki. Co byście zrobili gdyby wasza mama popełniła samobójstwo ze względu na problemy o których nie mieliście pojęcia? Młodzi ludzie działają identycznie, niespełniona miłość, żal, ból skok z okna. Wystarczy rozmawiać, iść do psychologa, nawiązać kontakt i zrobić coś z tym. Życie nie jest własnością, to nie jest prawo które możemy modyfikować.

jak to nie jest ? a kto np mi zabroni popełnić samobójstwo ? chce to zrobić to ide i robie.
to o czym piszesz(o rodzinie,która bedzie po nas płakać itp) to nic innego jak jakies zasady i wartości,którymi kierują się ludzie.Ja np takimi zasadami się nie kieruje w życiu-uważam,że to jest MOJE życie i nikt bez mojej zgody nie ma prawa decydować o tym,kiedy mam umierać.To ja decyduje czy bede rozmawiać o moich problemach z psychologiem czy nie itd.
I pominmy kwestie tego,że życie dają nam rodzice

[rapifen]

jak to nie jest ? a kto np mi zabroni popełnić samobójstwo ? chce to zrobić to ide i robie.

Nikt ci nie zabroni, absolutnie. Możesz sobie iść i się zabić. To prawda. Niemniej jednak to dosłownie - brak szacunku i skrajny egoizm, zwłaszcza w stosunku do rodziców.

Ja np takimi zasadami się nie kieruje w życiu-uważam,że to jest MOJE życie i nikt bez mojej zgody nie ma prawa decydować o tym,kiedy mam umierać.

Dziwne, bo do 18 roku życia dzieci są częściowo ubezwłasnowolnione i to rodzice za nie decydują, więc to życie nie jest takie twoje. Skoro jest tylko twoje, czemu masz w sobie część mamy i taty?

[uparta Marti]

Napisane przez rapifen

Dziwne, bo do 18 roku życia dzieci są częściowo ubezwłasnowolnione i to rodzice za nie decydują, więc to życie nie jest takie twoje. Skoro jest tylko twoje, czemu masz w sobie część mamy i taty?

ja już do tych ubezwłasnowolnionych nie należe

co do pogrubionego: czyżbyś spała na lekcjach biologii ?

[rapifen]

._. No tak, myślisz tylko w jedną stronę, że nie należysz do nikogo i to twoje życie. Ale gdybyś doświadczyła samobójstwa rodzica to już patrzałabyś na to inaczej. To wtedy to zamiast wolność byłaby wg ciebie nieodpowiedzialność. "Jak to? Zostawić dziecko? Na lodzie??"

[magdzia81]

uparta Marti gdyby życie faktycznie było naszą własnością i decydowalibyśmy o tym kiedy mamy umrzeć nie byłoby wypadków czy chorób. Bo przecież nikt z nas nie chce leżeć w szpitalu i czekać np. na przeszczep, a jednak takie sytuacje się zdarzają i nie zawsze kończą się szczęśliwie. Myślę, że żadna z tych osób nie chciała umierać, miała marzenia, pragnienia, plany...

Życie jest najcenniejszą "rzeczą" którą mamy i powinniśmy je szanować !!

[Ewka:D:D]

masz racje i tak samo to jest w druga strone, rodzice przez cale nasze zycie w nas inwestuja staraja sie by ulatwic nam start w zyciu ksztalca nas...a my takim odebraniem sobie zycia nie dajem im nic w zamian nic procz bolu, pustki mimo ze zostaniemy w pamieciu i sercu na zawsze ale tak samo na zawsze w sercu zostaje pustka i bol...
zastanawialam sie kiedys jaki jest sens zycia ... jaki jest sens zycia kiedy gina wogol ciebie najblizsze osoby, przyjaciele i wkolko sie slyszy ze coraz mlodsi ludzie umieraja... i kiedys madra kobieta w podeszlym wieku powiedziala mi bardzo wazne slowa `sen zycia kazdy czlowiek musi odszukac sam ... ale zobaczysz jak znajdziesz mezczyzne ktorego pokochasz z calego serca i on takze obdarzy cie miloscia wielka i bedziecie miec dziecko to wlasnie w nim wiekszosc ludzi odnajduje sens zycia dla ktorego warto zyc, bo najpiekniejsza rzecza na swiecie jest milosc , milosc ktora mozesz zobaczyc w pierszym usmiechu swojego dziecka, w jego pierwszych slowach ktore zapamietuje sie na cale zycie, w jego pierwszych krokach...` i mysle ze ta kobitka miala duzo racji tylko szkoda ze niektorzy nie beda mogli sie juz tym wszystkim nacieszyc

[uparta Marti]

Napisane przez magdzia81

uparta Marti gdyby życie faktycznie było naszą własnością i decydowalibyśmy o tym kiedy mamy umrzeć nie było by wypadków czy chorób. Bo przecież nikt z nas nie chce leżeć w szpitalu i czekać np. na przeszczep, a jednak takie sytuacje się zdarzają i nie zawsze kończą się szczęśliwie. Myślę, że żadna z tych osób nie chciała umierać, miała marzenia, pragnienia, plany...

Życie jest najcenniejszą "rzeczą" którą mamy i powinniśmy je szanować !!

żeby nie chcieli umierać to by nie popełniali samobójstwa
nie mówimy tu o wypadkach losowych(wypadek,choroba-na to często nie mamy wpływu) tylko o samowolnym odebraniu sobie życia.

[rapifen]

Zdrowy człowiek nie chce umierać.
Myśli samobójcze się leczy.
Depresję się leczy.
Farmakologicznie.
Są spotkania.
Szpitale psychiatryczne.

[magdzia81]

Depresja, która często pcha ludzi do samobójstwa jest chorobą i należy ją leczyć tak jak chore serce, czy wątrobę. Ludzie często nie zdają sobie z tego sprawy i bagatelizują jej objawy.

A pisząc o tym, że ktoś nie chciał umierać chodziło mi o osoby chore, czy tracące życie w wypadkach...

[vainilla]

Nie potrafię tego zrozumieć - wątek wyżej Madzia walczy o życie i normalność a ktoś odbiera sobie życie od tak... przez problem który dziś byłby niczym, przez kobietę która nie jest tego warta..

uparta Marti, mylisz się, życie nie jest nasza własnością - kto Cię wychował? masz rodzinę, przyjaciół prawda? - dopóki możesz zadać im ból swoim odejściem, Twoje życie jest częścią ich życia. i to nie jest kwestią ubezwłasnowolnienia tylko moralności.
jak dorośniesz to zrozumiesz

[madzia2306]

ja też miałam kolegę który się powiesił... był super facetem, miłym, zabawnym zawsze uśmiechnięty od ucha do ucha, maił dziewczynę, owszem miała dziecko z innym ale była z nim... i pewnego dnia pokłucili się... on pojechał ona została w domu, na następny dzień jago mama zobaczyła go wiszącego w stodole... nikomu nie życzę takiego widoku... powiesił się przez nią przez tą jego dziewczynę... potem ta jego dziewczyna czuła na sobie ciężar winy i poszła do rozmów w toku by przeprosic mamę tego chłopaka... płakałam przed ekranem normalnie...

[larva]

Napisane przez uparta Marti

żeby nie chcieli umierać to by nie popełniali samobójstwa
nie mówimy tu o wypadkach losowych(wypadek,choroba-na to często nie mamy wpływu) tylko o samowolnym odebraniu sobie życia.

Tylko że niektórzy samobójcy nie są świadomi tego, co robią. Myślą, że łykną tabletki, popija alkoholem, ktoś ich znajdzie i ich życie w końcu sie wyprostuje, a relacje z ludźmi ułożą. Tak robiła moja koleżanka. Cztery razy.

Ktoś, kto popełnia samobójstwo, ma zaburzenia psychiczne i nie kontroluje w pełni swoich reakcji. Dla niektórych to jakieś wyjście. Mozna mówić, że są głupi albo i nie, odważni albo bojaźliwi, ale to nie zmienia faktu, że ich dusza/psychika nie jest w porządku.

Bo depresja u kilkudziesięciu procent to wynik zaburzeń hormonalnych. Jak i tarczyca . I to sie leczy.

[gramwzielone]

Napisane przez Ewka:D:D

po ostatnim przypadku mojego kumpla , ktory odebral sobie zycie wieszajac sie przez dziewczyne nie moge zrozumiec jak to sie dzieje ze ludzie odbieraja sobie zycie nagle tak pochopnie co ich do tego pcha ile musza miec otwagi by cos takiego zrobic przeciez to z mojego punktu widzenia wiaze sie z wielkim strachem; a sadzac po moim kumplu nie sprowadz do tego tylko depresja, poniewaz on zachowywal sie normalnie normalnie zartowal bawil sie dzien przed jak zawsze a tu nagle takie cos ... wielki szok rozmawial i zachowywal sie jak co dzien...a przeciez z kazdej sytuacji jest jakies wyjscie, kazdy problem jest do rozwiazania...a teraz sobie moze ulepszyl... chociaz kto wie czy by teraz tej swojej decyzji nie zalowal...bo zadna dziewczyna nie jest tego warta! ale za to zostawil po sobie wielki bol przyjaciolom i rodzinie, to im juz utrudnil cale zycie, to im zostawil wiele "problemow" . siedze i ciagle o nim mysle i nie moge zrozumiec jak to jest ze ludzie sa odwazni do takiego czynu, czy jesli juz wiaze sobie petle na szyi czy nie mozna pomyslec i zastanowic sie co dalej zrezygnowac bo to nie jest zadne wyjscie, ze to tylko jeszcze wiekszy problem.... ze zawsze trzeba pamietac o koncu ... o koncu kazdej decyzji podjetej w naszym zyciu i wszystkim tym co sie z tym wiaze...nie wiem moze zle mysle ale po prostu nie moge tego zrozumiec...tak bardzo mi go brakuje bo byl najlepszym kumplem jakiego mialam

A ja współczuję tej dziewczynie i wszystkim innym w takiej sytuacji. Bo taki powiedzmy sobie szczerze tchórz ucieknie przez śmierć od problemów, a to ona musi żyć każdego dnia z piętnem winnej czyjejś śmierci. Musi żyć wśród wrogich spojrzeń, obgadywania, wyzwisk. A to przecież nie jej wina, bo to dzieje się nie tyle "przez dziewczynę" a przez problemy samobójcy z własną psychiką.

[stasiek]

Napisane przez rapifen

Dla mnie tacy ludzie to egoiści. Nasze życie, nie należy tylko do nas. Mamy rodziców, mamy przyjaciół, mamy wielką rodzinę i wielu ludzi którzy po nas będą płakać.

nie każdy ma przyjaciół i nie każdy ma rodzinę, która będzie płakać. A nawet gdy koleżanka zapłacze na pogrzebie, to za 30 minut zapomni i wróci oglądać MTV.

Świat bez nas dalej się kręci, nie zatrzyma się nawet na 3 minuty.

[rapifen]

Kręci, się, kręci. Ale są różne okoliczności śmierci np jak wyżej opisana, przez dziewczynę. To nie była jej wina, ale wyobrażacie żyć sobie z takim ciężarem? Facet w liście pożegnalnym pisze wprost że zabija się przez was.
Każdy różnice przeżywa śmierć, jedna osoba po pogrzebie pójdzie do domu oglądać telewizję i ma do tego prawo. Inna osoba, niekoniecznie znająca nas osobiście, może zachować pamięć o nas - o osobie którą mijała na przerwach.
Ale są też bliscy, są rodzice. Są prawdziwi bliscy przyjaciele. Jest mąż. Są dzieci. I oni śmierć przeżyją. Bardzo.

[uparta Marti]

kwestia moralności i wartości którymi się kierujemy w życiu to sprawa indywidualna każdego z nas.
a ja o tych kwestiach tu nie mówie. Mówie tylko o prawie odebrania sobie życia bez niczyjej zgody.

[aniko 23]

oczywiscie ze moje zycie jest tylko moje...i nie wydaje mi sie by samobojcy w chwilii targniecia sie na wlasne zycie mysleli o innych....moj znajomy rowniez odebral sobie zycie..wzial sznur wyszedl z domu i pwiesil sie w lesie...w swieta Bozego Narodzenia...dwa dni wczesniej z nim rozmawialam przelotem..usmiechal sie po 6 ...

samobojcy przed smiercia przejawiaja symptomy tzw "agonii zycia" tyle ze praktycznie nie ma szans by to wylapac ...by sie zorientowac ze cos jest nie tak..tak dobrze sie maskuja...

[stasiek]

Napisane przez rapifen

Ale są też bliscy, są rodzice. Są prawdziwi bliscy przyjaciele. Jest mąż. Są dzieci. I oni śmierć przeżyją. Bardzo.

ale właśnie mówie, nie każdy ma męża i dzieci. Niektórych rodzice już dawno nie żyją. Inni myślą, że są dla otoczenia tylko ciężarem i lepiej będzie się rodzinie żyło bez nich.

[rapifen]

To prawda stasiek że nie każdy ma rodzinę, ale tu - gdy czują się ciężarem - już mówimy o chorobie...
Każdy ma prawo decydować o sobie, ale tu zależy - eutanazja, w przypadku nieuleczalnej choroby - tak, powieszenie się bo dziewczyna mnie rzuciła + obarczanie drugiej osoby własną śmiercią - ... To pierwsze, to skrócenie cierpienia, problemu nie do rozwiązania, bardziej humanitarne chwilami. To drugie to ucieczka, zwalenie problemu na kogoś.
Jak już tak mówimy.

[stasiek]

a co z depresją, która się ciągnie latami i nie można jej uleczyć, schizofrenią, chorobą afektywną dwubiegunową? gdy ta osoba czuje się ciężarem dla otoczenia, dla siebie samej i chce odejść?

nie wierzę, że ktoś popełnia samobójstwo: bo dziewczyna rzuciła. Musi być coś ponad tym, to była po prostu iskra, która wyzwoliła płomień.

[rapifen]

Tak tak, to iskra... Takie osoby to tykająca bomba która pod impulsem wybucha.
Niestety ja nie jestem psychologiem, nie wiem co z tym zrobić choć bym chciała.
Nie jestem psychiatrą, nie wiem jak postępują wymienione choroby. Ale wydaje mi się że z na prawdę przychylną osobą, lekarzem, któremu ufamy, wiele można zdziałać. Najgorsze tchórzostwo to się poddać od razu i zwalić na kogoś śmierć...

[aniko 23]

no nie wiem ile samobojca ma w sobie z tchorza ...skoro ma ikre by odebrac sobie zycie...

[vainilla]

Napisane przez uparta Marti

kwestia moralności i wartości którymi się kierujemy w życiu to sprawa indywidualna każdego z nas.
a ja o tych kwestiach tu nie mówie. Mówie tylko o prawie odebrania sobie życia bez niczyjej zgody.

To jest takie prawo jak 'oko za oko i ząb za ząb' czyli 'kali być, kali mówić'