Nadopiekuńcza "teściowa"?

[_Balba_]

Chęć wygadania się, przywabiła mnie tutaj...
Problem polega na tym, a raczej na... mamie mojego TŻ. Jest nadopiekuńcza.
Mój TŻ jest na prawdę mądrym i inteligentnym mężczyzną. Nie ma przysłowiowego "siana w głowie" jak niektórzy rówieśnicy. Skończył szkołę średnią. Zaczął studia zaoczne. Pracuje.
A Jego mama zachowuje się, jakby miał 10, a nie 20 lat. Im częściej z Nią rozmawiałam, spędzałam czasu, zaczęłam to zauważać, a to zaczęło mi przeszkadzać. Wtrąca się w Jego życie prywatne. Rozkazuje, nakazuje. Ingeruje w Jego finanse.
Musi wiedzieć, co, gdzie, z kim, kiedy... O wszystko wypytuje. Dzwoni do TŻ gdy jest na Uczelni, u mnie, gdziekolwiek.
Od czasu do czasu, a teraz coraz częściej zarzuca mi, że Jej już w ogóle nie słucha, że teraz słucha tylko mnie. Jest jakby zazdrosna?
Poza tym jest kobietą, jakby to powiedzieć... chytrą? Cały czas mówi o pieniądzach. Jest to irytujące. Wszystko porównuje do kwestii finansowej.
Najgorsze jest to, że jest leniwa. Ost. czasy wraz z tatą TŻ mieli problemy. Pożyczyli od Niego pieniądze, które miał odłożone na studia, gdy przyszło co do czego, nie mieli mu z czego oddać, a TŻ musiał w niespodziewanym terminie zapłacić za studia, inaczej zostałby skreślony z listy.
Nie oddali mu pieniędzy do dzisiaj. Dodatkowo TŻ ma problemy z wdrążeniem się w rytm na Politechnice, z nowymi przedmiotami, przez niski poziom tehcnikum, do którego chodził, ma spore zaległości i zastanawia się czy nie zrezygnować, w obawie, że nie da sobie rady.
A Jego mama zamiast Go wspierać cały czas, mówi, że straci pieniądze, które wpłacił, że ma tam zostać, itd.

Nie myślcie, że TŻ nic z tym nie robi. Oczywiście nie spowiada się rodzicom(głownie mamie) jak księdzu na spowiedzi. Częściowo nie pozwala sobie na ingerowanie Mamusi w Jego prywatne życie. Jednak ze względu, że nadal z Nimi mieszka, nie chce się zbytnio rzucać.
Poza tym pomimo iż jest wykorzystywany przez nich finansowo, chce im pomagać, i sam proponuje, że zrobi remont, itd.

Czasami nie rozumiem Jego postępowania... Ma tyle marzeń, planów, zamiast oszczędzać pieniądze, wciąż ma na myśli pomoc rodzicom. Uważam, że nauczył ich do tego, a Oni wiedzą, że w razie W mogą na Niego liczyć i śpią spokojnie.
Nie wiem, co mam mu mówić, co doradzić w głównie w związku z tymi studiami, bo dopóki nie zostanę Jego żoną; ) nie zamierzam wypowiadać się na temat Jego rodziców. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przeniesienie się na studia dziennie, jednak Jego samego na to nie stać, pracuje dopiero od 6 miesięcy, a na pomoc rodziców nie może liczyć.
Cały czas o tym myślę. Wypowiedzcie się co myślicie na ten temat Dziewczyny. Co Wy byście doradziły TŻ na moim miejscu w tej sytuacji?

Pozdrawiam ciepło.

[Pimpolinka]

Hmmm... Twój TŻ bardzo ceni sobie zycie rodzinne i dlatego stara sie im pomoc jak tylko może i nie badz za to zla,bo rodzina jest bardzo wazna w zyciu kazdego czlowieka i rodzicow sie nie wybiera jacy straszni by nie byli . Jeżeli mu to bardzo przeszkadza moze powiedziec mamie,ze nie jest juz dzieckiem i chcialby miec troche wiecej swobody . Kazda mama uwaza swoje dziecko za maluskiee ;D i nie zdaje sobie sprawy z tego,ze tak szybko uroslo.

Postaraj sie tak nie przejmowac i moze pomyslcie o wszpolnym mieszkaniu razem??
Buziaki ;*

[karolynka90]

szczerze mowiac chyba niewiele mozesz zrobic.. po prostu musisz wspierac TZa.

swoja droga, skoro facet pracuje, dlaczego nie wynajmie pokoju w mkieszkaniu z jakimis wspollokatorami i nie odetnie sie od rodzicow?

[_Balba_]

Napisane przez Pimpolinka

Hmmm... Twój TŻ bardzo ceni sobie zycie rodzinne i dlatego stara sie im pomoc jak tylko może i nie badz za to zla,bo rodzina jest bardzo wazna w zyciu kazdego czlowieka i rodzicow sie nie wybiera jacy straszni by nie byli . Jeżeli mu to bardzo przeszkadza moze powiedziec mamie,ze nie jest juz dzieckiem i chcialby miec troche wiecej swobody . Kazda mama uwaza swoje dziecko za maluskiee ;D i nie zdaje sobie sprawy z tego,ze tak szybko uroslo.

Postaraj sie tak nie przejmowac i moze pomyslcie o wszpolnym mieszkaniu razem??
Buziaki ;*

Rozumiem, że rodzina jest ważna. Dla mnie też to najważniejsza wartość.
Mamie mówił, a raczej cały czas powtarza że jest dorosły, że nie jest dzieckiem. Nie dociera.

O wspólnym zamieszkaniu nie ma mowy. Przede mną matura.; )
W przyszłości, owszem, zamierzamy zamieszkać razem, właśnie po mojej maturze, gdy pójdę na studia.
Wtedy nie pozwolę na ingerowanie w nasze życie, sprawy... Ale to dopiero za kilka lat.; )
Choć wydaje mi się, że to zamieszkanie nie będzie zadaniem prostym, to też koszta, a zważając na teraźniejszą sytuację, nie wiadomo, jak to będzie. Wiadomo, przez ten rok, czy dwa, bardzo dużo może się zmienić. Oby na lepsze!; )
Ale w chwili obecnej nie myślę o tym, skupiam się na teraźniejszości.

Być może masz rację, żeby się tyle nie przejmować... Ale ja po prostu chcę dla TŻ jak najlepiej...

[foremka001]

Napisane przez _Balba_

O wspólnym zamieszkaniu nie ma mowy. Przede mną matura.; )
W przyszłości, owszem, zamierzamy zamieszkać razem, właśnie po mojej maturze, gdy pójdę na studia.

Ale chyba nie chodzilo o Wasze wspolne zamieszkanie, tylko o to, zeby Twoj TZ wyprowadzil sie od rodzicow wynajmujac gdzies pokoj...z Toba lub tez sam. Wtedy na pewno mialby wieksza swobode.
A Ty jak sama wiesz...mozesz narazie tylko ponarzekac, ale nic nie zmienisz jesli chodzi o stosunek Twoj TZ - jego mama.

[MissHuffy]

Napisane przez foremka001

Ale chyba nie chodzilo o Wasze wspolne zamieszkanie, tylko o to, zeby Twoj TZ wyprowadzil sie od rodzicow wynajmujac gdzies pokoj...z Toba lub tez sam. Wtedy na pewno mialby wieksza swobode.
A Ty jak sama wiesz...mozesz narazie tylko ponarzekac, ale nic nie zmienisz jesli chodzi o stosunek Twoj TZ - jego mama.

Tylko najpierw on sam musiałby tego chcieć, a z tego co autorka wątku napisała wnioskuję ,że przywiązany jest do rodziców.

Jedyne co teraz ci pozostaje, to przywyknąć do mamuni i nie przejmować się tak wszystkim. Twój tż ma własną wolę i niech sam zadecyduje czy chce żyć w ten sposób...

[Antilia]

Wiesz co teraz rodzice mi pomagają i mogę spać spokojnie. Zawsze dbali o to żeby było papu i ciepło w pupę nie wyobrażam sobie w przyszłości powiedzieć im "radźcie sobie sami" a tego oczekujesz od tż. Dobrze o nim świadczy, że dba o bliskie sobie osoby ale chyba troszkę Cie uwiera, że pomaga im zamiast wydawać na Ciebie pieniądze

[stokrotka_to_ja]

skąd ja to znam ?

Moja tesciowa tez jest nadopiekuńcza. To świetna babka, kontaktowa,sympatyczna,za wsze chętna do pomocy -ale na jej warunkach. Przed slubem kiedy mielismy inne zdanie niz ona w kwesti dot.wesela usłyszeliśmy "to radzcie sobie sami" (a nie oczekiwalismy zadnej pomocy z jej strony) a kiedy sobie "poradzilismy" problemem stało się to,że "nikt jej nie potrzebuje".
Lubi ustawiać zycie swoich synów i synowych według swojego schematu ,a kiedy nasze plany /poglądy są inne wpędza nas w poczucie winy. Bo ona chce dobrze. Bo ona wie lepiej. Bo to z troski.
Ja wiem,że ona zwykle dział w dobrej wierze,ogólnie bardzo ją lubię i szanuję ,ale chciałabym,żeby zamiast krytykować i dołowac spróbowała wspierać swoich synów. I zeby czasem zaakceptowała ,bez obrażania się fakt, że nie tylko jej patent na zycie jest jedynie słuszny.

[paula78]

Skoro jemu to nie przeszkadza az tak bardzo to jakie ty masz prawo aby sie wtrącac w ich zycie rodzinne?

Jka jest chlopak mądry to sie odetnie jak przyjdzie jego czas i pora a ,że ciebie to uwiera no cóż pomysl co bedzie jak bedzie faktycznie twoją tesciową

[Pimpolinka]

Napisane przez _Balba_

Rozumiem, że rodzina jest ważna. Dla mnie też to najważniejsza wartość.
Mamie mówił, a raczej cały czas powtarza że jest dorosły, że nie jest dzieckiem. Nie dociera.

O wspólnym zamieszkaniu nie ma mowy. Przede mną matura.; )
W przyszłości, owszem, zamierzamy zamieszkać razem, właśnie po mojej maturze, gdy pójdę na studia.
Wtedy nie pozwolę na ingerowanie w nasze życie, sprawy... Ale to dopiero za kilka lat.; )
Choć wydaje mi się, że to zamieszkanie nie będzie zadaniem prostym, to też koszta, a zważając na teraźniejszą sytuację, nie wiadomo, jak to będzie. Wiadomo, przez ten rok, czy dwa, bardzo dużo może się zmienić. Oby na lepsze!; )
Ale w chwili obecnej nie myślę o tym, skupiam się na teraźniejszości.

Być może masz rację, żeby się tyle nie przejmować... Ale ja po prostu chcę dla TŻ jak najlepiej...

Zamieszkanie razem to nie jest tak duzy problem jak ci sie wydaje . Ja zamieszkalam z moim TŻ i to byla bardzo spontaniczna decyzja, znalismy sie od 3 tygodni i ta decyzje podjelismy z dnia na dzien wynajelismy na poczatek pokoj w domku za 430 zl na obrzezach miasta wiec sadze,ze to duze koszty nie sa? Teraz szukamy mieszkania,bo chcemy troche lepszych warunkow i intymnosci... Ale jest super i jestem tylko rok starsza od Ciebie,bo jestem na 1 roku studiow .

A kiedy juz zamieszkacie razem nie izoluj swojego TŻ od matki... Wlasnie oboje jej pokazcie,ze jestescie dojrzali i odpowiedzialni

[paula78]

Z calym szacunkiem ale jaki jest sens w zamieszkiwaniu razem kiedy ani autorka ani partner tego nie chcą ? plus z czego beda sie utrzymywac ?

i co jesli okaze sie ze jednak nie sa idealna para i jednak nie sa odpowiedzialni ?

po jasna cholere pakowac sie w dorosle zycie skoro rodzice nie robia problemow w domu ?utrzymuja?i interesuja sie swoim dzieckiem w zdrowy sposob ?

jednoczesnie nie jestem zwolennikiem wychodzenia z domu wprost do domu z partnerem ,jestem zwolenniczką mieszkania takze samemu ,w akdemiku, gdzies w wynajteym mieszkaniu z kolezankami ale nie od razu z chlopakiem.

A zamieszkanie z chlopakiem po 3 tygodniach znajomosci rzadko konczy sie szzesliwie plus nie ma etapu chodzenia ze soba co niestety rowniez dziala na niekorzysc dla wielu.

[oshinek]

Napisane przez _Balba_

Chęć wygadania się, przywabiła mnie tutaj...
Problem polega na tym, a raczej na... mamie mojego TŻ. Jest nadopiekuńcza.
Mój TŻ jest na prawdę mądrym i inteligentnym mężczyzną. Nie ma przysłowiowego "siana w głowie" jak niektórzy rówieśnicy. Skończył szkołę średnią. Zaczął studia zaoczne. Pracuje.
A Jego mama zachowuje się, jakby miał 10, a nie 20
Wtrąca się w Jego życie prywatne. Rozkazuje, nakazuje. Ingeruje w Jego finanse.
Musi wiedzieć, co, gdzie, z kim, kiedy... O wszystko wypytuje. Dzwoni do TŻ gdy jest na Uczelni, u mnie, gdziekolwiek.
Od czasu do czasu, a teraz coraz częściej zarzuca mi, że Jej już w ogóle nie słucha, że teraz słucha tylko mnie. Jest jakby zazdrosna?
Poza tym jest kobietą, jakby to powiedzieć... chytrą? Cały czas mówi o pieniądzach. Jest to irytujące. Wszystko porównuje do kwestii finansowej.
Najgorsze jest to, że jest leniwa. Ost. czasy wraz z tatą TŻ mieli problemy. Pożyczyli od Niego pieniądze, które miał odłożone na studia, gdy przyszło co do czego, nie mieli mu z czego oddać, a TŻ musiał w niespodziewanym terminie zapłacić za studia, inaczej zostałby skreślony z listy.
Nie oddali mu pieniędzy do dzisiaj. Dodatkowo TŻ ma problemy z wdrążeniem się w rytm na Politechnice, z nowymi przedmiotami, przez niski poziom tehcnikum, do którego chodził, ma spore zaległości i zastanawia się czy nie zrezygnować, w obawie, że nie da sobie rady.
A Jego mama zamiast Go wspierać cały czas, mówi, że straci pieniądze, które wpłacił, że ma tam zostać, itd.

Nie myślcie, że TŻ nic z tym nie robi. Oczywiście nie spowiada się rodzicom(głownie mamie) jak księdzu na spowiedzi. Częściowo nie pozwala sobie na ingerowanie Mamusi w Jego prywatne życie. Jednak ze względu, że nadal z Nimi mieszka, nie chce się zbytnio rzucać.
Poza tym pomimo iż jest wykorzystywany przez nich finansowo, chce im pomagać, i sam proponuje, że zrobi remont, itd.

Czasami nie rozumiem Jego postępowania... Ma tyle marzeń, planów, zamiast oszczędzać pieniądze, wciąż ma na myśli pomoc rodzicom. Uważam, że nauczył ich do tego, a Oni wiedzą, że w razie W mogą na Niego liczyć i śpią spokojnie.
Nie wiem, co mam mu mówić, co doradzić w głównie w związku z tymi studiami, bo dopóki nie zostanę Jego żoną; ) nie zamierzam wypowiadać się na temat Jego rodziców. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przeniesienie się na studia dziennie, jednak Jego samego na to nie stać, pracuje dopiero od 6 miesięcy, a na pomoc rodziców nie może liczyć.
Cały czas o tym myślę. Wypowiedzcie się co myślicie na ten temat Dziewczyny. Co Wy byście doradziły TŻ na moim miejscu w tej sytuacji?

Pozdrawiam ciepło.

Nie zazdroszczę ponieważ sama mam teściową dla której liczą się jedynie pieniądze i to, żeby ona miała ich jak najwięcej bez względu na wszystko i wszystkich dookoła. Taka typowa egoistka w dodatku rozwiedziona, więc nie ma nikogo kto móglby ją "temperować", bo kochanek wiadomo - nie jego sprawa, a w razie ingerencji jeszcze i jemu się dostanie
Rada: sam TŻ musi się jej przeciwstawić(oczywiście o ile on również ma takie samo zdanie jak Ty, bo jeślli nie to nie ma o czym rozmawiać) - a Tobie radzę nie wtrącaj się, nie rozmawiaj z nią na "drażliwe tematy", powiedz, że to nie twoja sprawa itd. - jednym słowem trzymaj się od takich dyskusji jak najdalej.
Wyjdzie Ci to na zdrowie

Napisane przez stokrotka_to_ja

skąd ja to znam ?

Moja tesciowa tez jest nadopiekuńcza. To świetna babka, kontaktowa,sympatyczna,za wsze chętna do pomocy -ale na jej warunkach. Przed slubem kiedy mielismy inne zdanie niz ona w kwesti dot.wesela usłyszeliśmy "to radzcie sobie sami" (a nie oczekiwalismy zadnej pomocy z jej strony) a kiedy sobie "poradzilismy" problemem stało się to,że "nikt jej nie potrzebuje".
Lubi ustawiać zycie swoich synów i synowych według swojego schematu ,a kiedy nasze plany /poglądy są inne wpędza nas w poczucie winy. Bo ona chce dobrze. Bo ona wie lepiej. Bo to z troski.
Ja wiem,że ona zwykle dział w dobrej wierze,ogólnie bardzo ją lubię i szanuję ,ale chciałabym,żeby zamiast krytykować i dołowac spróbowała wspierać swoich synów. I zeby czasem zaakceptowała ,bez obrażania się fakt, że nie tylko jej patent na zycie jest jedynie słuszny.

moja nie jest chętna do pomocy w ogóle, ale jeśli trzeba jej coś zrobić to oczywiście to nasz ...obowiązek
Jak szukaliśmy sali to wg niej źle szukaliśmy, bo najlepsze były te sale, w których ona była na dancingach, a za zespół powiedziała że sama zapłaci, ale jak wybierzemy jeden konkretny, przy którym ona się świetnie bawi na dancingach - jak nazwać taką osobębo mi słów brakuje....
finalnie pokłóciłam się z nią strasznie w dzień przed ślubem i póki co od 5m-cy jej nie widziałam.

[stokrotka_to_ja]

ja ze swoją tesciową staram sie zawsze załatwić sprawę delikatnie .Raz bylo spiecie wlasnie w kwesti slubu ,"co ludzie powiedzą" i innych takich ,ale tez obyło się bez awantury ,jedynie chodziła obrazona i czuła sie pokrzywdzona,bo ona chciała dobrze a my "źli" jej nie słuchalismy. I autentycznie było mi jej szkoda ,bo widziałam,że się martwi,że się męczy... no i jakoś doszliśmy do kompromisu. My nie oczekujemy od niej zadnej pomocy ,jesli sama chce pomóc,to ok,ale na nic nie liczymy ,niczego nie wymagamy. Bo w sumie z jakiej racji?

Balbo według mnie powinien starać się skończyć studia. Mysle,że warto próbować. Ewentualnie pomyslec o zmianie kierunku. Pocieszę Cię,że moj TZ tez miał taką sytuację, skończył technikum i pierwszy rok na informatyce to była dla niego męką. Był jednym kłebkiem nerwów. Tez zastanawiał się czy nie szkoda kasy. Jego mama tez zamiast go wspierac ,dołowała go. Zawziął sie i dał radę. Skończy studia, obronił mgr... Tylko nie ma zamiaru pracowac w zawodzie. Zajmuje się w tej chwili czyms zupelnie innym.
BTW ,nie wtracalabym się w kwestię finansow w jego rodzinie.

[vretka]

Napisane przez Pimpolinka

Zamieszkanie razem to nie jest tak duzy problem jak ci sie wydaje . Ja zamieszkalam z moim TŻ i to byla bardzo spontaniczna decyzja, znalismy sie od 3 tygodni i ta decyzje podjelismy z dnia na dzien wynajelismy na poczatek pokoj w domku za 430 zl na obrzezach miasta wiec sadze,ze to duze koszty nie sa? Teraz szukamy mieszkania,bo chcemy troche lepszych warunkow i intymnosci... Ale jest super i jestem tylko rok starsza od Ciebie,bo jestem na 1 roku studiow .

Nie no jasne, co za problem zamieszkać razem, kiedy jedno uczy się jeszcze w szkole średniej i nie ma własnych dochodów, a drugie pracując musi pokryć koszty studiów zaocznych

Ja bym powiedziała, że zamieszkanie razem, to nie jest takie hop siup, jak Ci się wydaje

[oshinek]

Niestety nie z każdym można się dogadać, bo nam to nawet ciężko się przebić przez słowotok, który jak się zaczyna to nie ma końca....
Ale masz rację najlepiej zawsze radzić sobie samemu i nie prosić się o nic.

Aczkolwiek jeśli ja będe mamą to chciałabym być podobna do swojej, bo zawsze wiem, że jakby co mogę na nią liczyć a ona na mnie. Mój TŻ niestety nie ma takiego szczęścia. Tylko to jest przykre.

[kermitowa]

Napisane przez Antilia

Wiesz co teraz rodzice mi pomagają i mogę spać spokojnie. Zawsze dbali o to żeby było papu i ciepło w pupę nie wyobrażam sobie w przyszłości powiedzieć im "radźcie sobie sami" a tego oczekujesz od tż. Dobrze o nim świadczy, że dba o bliskie sobie osoby ale chyba troszkę Cie uwiera, że pomaga im zamiast wydawać na Ciebie pieniądze

O tym samym pomyslalam.

[Linka25]

hmm..Mama TŻ chyba nie jest nadopiekuńcza, nie jest nawet "opiekuńcza" bo zwyczajnie go wykorzystuje.
Jest zaborcza, chce go sobie podporządkować...
Czy rodzice TŻ są w podeszłym wieku? Wymagają opieki? Wtedy bym jeszcze zrozumiała ich podejście..
Coś mi sie wydaje, ze to oni jemu powinni pomagać, nie odwrotnie...
Masz racje, ze chcesz byc delikatna, i nie chcesz krytykować jego rodziny.. Jednak moze jakieś delikatne sugestie by były na miejscu?

[Elfir]

Napisane przez _Balba_

Od czasu do czasu, a teraz coraz częściej zarzuca mi, że Jej już w ogóle nie słucha, że teraz słucha tylko mnie. Jest jakby zazdrosna?:

Tak, jest zazdrosna.
Była dotychczas jedynym autorytetem syna, a ty jakaś "flądra" zabiera jej miejsce i miłość syna.
To sprawa dla twojego TŻ - on musi to załatwić, przeciąć pępowinę.
Na twoim miejscu po prostu pomagałabym TZ w nauce.

[_Balba_]

Napisane przez Antilia

Wiesz co teraz rodzice mi pomagają i mogę spać spokojnie. Zawsze dbali o to żeby było papu i ciepło w pupę nie wyobrażam sobie w przyszłości powiedzieć im "radźcie sobie sami" a tego oczekujesz od tż. Dobrze o nim świadczy, że dba o bliskie sobie osoby ale chyba troszkę Cie uwiera, że pomaga im zamiast wydawać na Ciebie pieniądze

Zgadzam się. Natomiast absolutnie nie jest tak, że mnie uwiera, że nie wydaje na mnie pieniędzy. W ogóle tego nie oczekuję. Nie chciałabym tego. Ani razu mu tego nie wypomniałam, nie wypomnę.
Nigdy nie wykorzystuję Go finansowo. Jeżeli On coś postawi, po pewnym czasie, ja odstawiam, itd. Wiem, że ma swoje marzenia, na które potrzebuje nakładu finansowego, niech je realizuje, a nie wydaje pieniądze na mnie.

[asienka1702]

Noo a moze on wlasnie woli najpierw zalatwic sprawe z pomoca dla swoich najbizszych.. pomoc rodzicom w ciezszych chwilach a pozniej dopiero zajac sie realizowaniem marzen. Sama bym tak zrobila gdybym miala do wybory pomoc rodzicom czy realizowanie marzen.
A swoja droga to tesciowe juz takie sa ,ze chca wszystko i wszystkich kontrolowac (nie wszystkie oczywiscie)

[Hultaj]

20latek jest jeszcze silnie związany z rodziną, jeśli dostał w niej miłość, powinien. oczywiście, są 15latki już doskonale samodzielne i wolne , ale nie o tym.
mnie nie dziwi, że skoro wyrastał w domu, w którym pewnie słyszał n-dziesiąt czy n-set razy, jacy to są średnio zamożni, biedni, że myśli o tym, jak polepszyć ich (rodziców, rodziny) byt. na marzenia przyjdzie jeszcze czas, grunt, by nie przyszedł za późno albo wcale.
to, że jemu rodzice kasy na te studia nie oddali jest wredne (wredne, że tak to roezgrano, a nie inaczej), ale też pracujący 20letni chłopak mieszkający z rodzicami łaski nie robi, że wspiera ich, gdy trzeba swoją pensją.

natomiast. co mi się do końca nie podoba. Twoja troska o to. Nie twierdzę, że ta mamuśka jest ideales, ale jednak ona jest jego matką od 20 lat, dorosłą kobietą ma lat 40 czy 50, a Ty masz ile, 18, 19. Jesteś z chłopakiem może parę miesięcy a może parę lat i już chcesz rządzić. Tak,l tak chcesz, inaczej temat byłby zbędny. Będziesz żoną, będziecie na swoim, to będziesz rządzić, a przede wszystkim będziesz też za parę lat mądrzejsza, bo na razie to Ci się tylko wydaje, że jesteś dojrzała.
I wybacz, jaką matką bym nie była , przyjmijmy, żed normalną , ocenianie przez miłość dziecka, bawiłoby by mnie i działało na nerwy zarazem. No niestety, sytuacja: ja mam 40parę lat a dziewczyna synusia jeszcze w liceum i już ma zastrzeżenia. Sorry. Jednak trochę za daleko się posuwasz w swoim znaczeniu terenu. Oj. Trochę cięzko byś ze mną miała. A tak w ogóle tak, też byłabym wkurzona, że 20letni syn wyżej ceni sobie zdanie dziewczyny, siksy, podkreślam, jak matki. Nie, nie uważałabym, że ona taka mądra, a on to odkrył.
Ja rozumiem, gdybyś Ty chociaż miała 20parę, miała już swój z nim dom, i wtedy pretensje.

---------- Dopisano o 15:23 ---------- Poprzedni post napisano o 15:01 ----------

i dalej, bo nie skonczyłam. Opisujesz swoją teściówkę jako niezłego sępiucha. No to ja tam zauważam, że Ty w jej wieku to masz szansę byc lepszym w tej kwestii modelem. Tak, tak, teraz jesteś delikutaśną mimozką, o dobrym serduszku, gdzie tam pieniądze, jakie myslenie o pieniądzach. Za to masz jakies 18 czy 19 lat i zmartwienie, co się dzieje z zarobkami chłopaka? Że on marzeń jeszcze nie realizuje?? Bo pracuje już całe pół roku? I jakiekolwiek wąty, że on deklaruje chęc pomocy w remoncie w domu rodzinnym? Bo oni śmiali pojechac z nim po bandzie, owszem, w kwestii tej raty za studia? To on już nie ma żadnych zobowiązań wobec rodziny??? I co ma mu matka mówić. Nie każdy jest taki, że pogłaska dziecko po ramieniu i powie, oj co tam, dasz radę. Dość normalne, że mu truje, że rzuci to straci kasę za semestr, więc że ma nie wymyślać tylko się uczyć. Tak postępuje większośc rodziców,.

[makeupnotwar]

Napisane przez Elfir

Tak, jest zazdrosna.
Była dotychczas jedynym autorytetem syna, a ty jakaś "flądra" zabiera jej miejsce i miłość syna.
To sprawa dla twojego TŻ - on musi to załatwić, przeciąć pępowinę.
Na twoim miejscu po prostu pomagałabym TZ w nauce.

tzw. kompleks opuszczonego gniazda, tak?
od razu powiem że nie jestem obiektywna, bo matka TŻta jest chyba ulepiona z podobnej gliny co autorki wątku; a irytuje mnie to i smuci niestety.

to jest chore. ja na przykład do tej pory nie wiem jak przetrwałam te jej sceny zazdrości, zakazy, idiotyczne komentarze, awantury jakie robiła TŻtowi. przecież jak zaczynaliśmy się spotykać to byliśmy dzieciakami które dopiero skończyły lo, to wszystko było takie... piękne, świeże, niezwykłe, chodzenie 50cm ponad chodnikami, wiecie o co chodzi

zwykłe wyjście do kina (każdy przecież płacił za siebie, wiadomo od rodziców się brało) kończyło się komentarzem na forum całej rodziny: bo ty całe pieniądze na tą twoją wydajesz!

mówcie co chcecie, ale nawet moja mama, osoba która kwalifikuje się już pod kategorię dojrzała pani, twierdzi że to nienormalne. że nienormalnym jest krytykowanie chłopaka/dziewczyny dziecka i to jeszcze przy nim, wypominanie czy chytrusostwo.
a najbardziej nienormalne są panie które nie zauważyły że pępowinę odcięły 20+ lat temu i zaciskają ją na szyi swoich dzieci chociaż one są już zupełnie dorosłe

Napisane przez Antilia

Wiesz co teraz rodzice mi pomagają i mogę spać spokojnie. Zawsze dbali o to żeby było papu i ciepło w pupę nie wyobrażam sobie w przyszłości powiedzieć im "radźcie sobie sami" a tego oczekujesz od tż. Dobrze o nim świadczy, że dba o bliskie sobie osoby ale chyba troszkę Cie uwiera, że pomaga im zamiast wydawać na Ciebie pieniądze

no dobra, ale nie każdym rodzicom trzeba pomagać. moi żyją sobie bez szaleństw, ale spokojnie i byłoby im wstyd prosić mnie o cokolwiek. oni mają swoje własne życie, a ja swoje. np. remont robią sobie powolutku razem. ja bym im nieba przychyliła gdybym tylko mogła, ale oni twierdzą że pracowali całe życie na siebie, ja mam swoje i teraz mam się zająć sobą a oni razem dają sobie zawsze radę.

co do pogrubionego: na prawdę nie znasz osób które mają do pomagania/pieniędzy chore, pazerne podejście? bo u Mojego jak powie że ma kolokwium i nie może przyjechać na weekend i pomóc skosić trawy w domku na wsi to jest wielka awantura że odcina się od rodziny i niszczy więzy i taki argument dotyczy wszystkiego. pamiętam jak babka się obraziła bo TŻ miał zaplanowany wieczór na walentynki, a ona kazała mu godzinę przed wyjściem iść z bratem który ma 17 lat i jest całkowicie sprawny i normalny do przychodni, bo cytuję: JA TAK
POSTANOWIŁAM.

i takie podejście dominuje w każdym aspekcie życia. a jeśli TŻ się stawia i mówi nie: mam swoje życie, studia, plany i nie zamierzam np. wracać i pracować w naszym rodzinnym mieście, to słyszy że jest niewdzięczny i nie szanuje rodziny.

[NiepozornaWampirka]

Ech...ona napewno jest zazdrosna.
Teraz Ty jesteś najważnieszą kobietą w jego zyciu...i ona się czuje zagrożona.

[Hultaj]

Napisane przez NiepozornaWampirka

Ech...ona napewno jest zazdrosna.
Teraz Ty jesteś najważnieszą kobietą w jego zyciu...i ona się czuje zagrożona.

hie hie.

a ten kawał znasz..?
matka, jest tylko jedna...

[Luba]

Tjjja, pocieszajcie dalej, że ta czy inny mamunia zazdrosna jest Bo to tak podnosi wasza samoocene, nie? Że dorosła, dojrzała kobieta jest o jakąś dziewczynkę zazdrosna, ze ta dziewczynka gra jej na nosie i jest ważneijsza w życiu synusia...
No przykre ale tak nie jest Kobite może lekko drażnicie ale zazdrość? O co? O kogo?
Tak normalnie, to każda matka zdaje sobie sprawę z tego, że jej dziecko ma jakąs dziewczyne, jedną potem pare nastepnych. I nic w tym złego. Problem zaczyna się w momencie, kiedy jedna z tych dziewcząt zaczyna za bardzo się wczuwać w rolę i mieszać w rodzinie. Bo rodzinę, to ten chłopak jak na razie ma w mamusi, tatusiu i rodzeństwie a nie tworzy jej z ta dziewczyną. I ona niech poczeka, nie będzie taka hop do przodu! bo jak na razie nie ma specjalnie się o co burzyć. Będą razem dłużej, zamieszkają razem i wtedy mozna zacząc tworzyć własna rodzinę i wzajemnie się uczyc tego, że teraz to partner wychodzi na plan pierwszy.

Ale dajcie spokój, żeby matka każdą dziewczynę traktowała jak "najważniejsza osobę w życiu jej syna" Tych "najwazniejszych" to jest na pęczki przecież, poczekajcie aż faktycznie sie takie najważneijsze staniecie. A i potem dobrze byłoby z tej miłej strony się teściom pokazać a nie od razu zadzierac noska, co to ja nie jestem i ileż ja rozumków nie zjadłam. I jeszcze hasełka w stylu: "najgorsze jest to, że jest leniwa (niby ta tesciowa przyszła niedoszła). Odzywa się dziewoja, która siedzi na pupci i sie uczy... No dajcie spokój.

Z perspektywy czasu stwierdzam, ze ja dla swoich tesciów najmilsza nie byłam i mieli ze mna krzyż pański. Jaka ja byłam mądrusia, jak to oni byli "zazdrośni" i "wredni"... pomyślałby kto. Usiłaowałam niegłupim, ludziom dwa razy starszym ode mnie udowodnic że jestem mądrzejsza od nich i ile ja to o życiu wiem. A oczywiście ile oni o życiu nie wiedzą. Przeżyłam swoje i teraz wiem, że wtedy wiedziałam wielkie nic... na temat życia, wychowywania dzieci i współżycia w rodzinie.
A moi teściowie od dłuższego czasu kochaja mnie nad życie
Ale wiecie, do tego, to ja musiałam wydoroślec i zmądrzeć, nie oni.
I nie pochlebiajcie sobie, że jestescie takie lepsze i mądrzejsze niż ja byłam kiedyś

[Dzikun]

Napisane przez _Balba_

Najgorsze jest to, że jest leniwa. Ost. czasy wraz z tatą TŻ mieli problemy. Pożyczyli od Niego pieniądze, które miał odłożone na studia, gdy przyszło co do czego, nie mieli mu z czego oddać, a TŻ musiał w niespodziewanym terminie zapłacić za studia, inaczej zostałby skreślony z listy.
Nie oddali mu pieniędzy do dzisiaj. Dodatkowo TŻ ma problemy z wdrążeniem się w rytm na Politechnice, z nowymi przedmiotami, przez niski poziom tehcnikum, do którego chodził, ma spore zaległości i zastanawia się czy nie zrezygnować, w obawie, że nie da sobie rady.
A Jego mama zamiast Go wspierać cały czas, mówi, że straci pieniądze, które wpłacił, że ma tam zostać, itd.

Jednak ze względu, że nadal z Nimi mieszka, nie chce się zbytnio rzucać.
Poza tym pomimo iż jest wykorzystywany przez nich finansowo, chce im pomagać, i sam proponuje, że zrobi remont, itd.

Czasami nie rozumiem Jego postępowania... Ma tyle marzeń, planów, zamiast oszczędzać pieniądze, wciąż ma na myśli pomoc rodzicom. Uważam, że nauczył ich do tego, a Oni wiedzą, że w razie W mogą na Niego liczyć i śpią spokojnie.
Nie wiem, co mam mu mówić, co doradzić w głównie w związku z tymi studiami, bo dopóki nie zostanę Jego żoną; ) nie zamierzam wypowiadać się na temat Jego rodziców. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przeniesienie się na studia dziennie, jednak Jego samego na to nie stać, pracuje dopiero od 6 miesięcy, a na pomoc rodziców nie może liczyć.
Cały czas o tym myślę. Wypowiedzcie się co myślicie na ten temat Dziewczyny. Co Wy byście doradziły TŻ na moim miejscu w tej sytuacji?

W zasadzie to nie rozumiem Twojego problemu? Jeśli chodzi o kwestię "nadopiekuńczości", to wiadomo, że matka chce wiedzieć, gdzie jest jej dziecko i o której wróci. Ja nie widzę problemu w tym, aby wychodząc powiedzieć, że idę do kina/do koleżanki/na imprezę i wrócę o 1/2/nie wiem kiedy/ albo zadzwonię.

Co do pogrubionych, to...
Czy Ty widzisz, co napisałaś? NIE MIELI Z CZEGO ODDAĆ. Tak czasem bywa, że "idzie" coś kosztem czegoś. I jeszcze wielu rzeczy w życiu sobie odmówi. I nie dziw się ani nie miej pretensji o to, bo nie masz ku temu podstaw! Każdy normalny człowiek, jeśli ma możliwość, pomoże rodzicom. A jeśli mieszka z nimi i pracuje na stałe, to wg. mnie to jest wręcz obowiązek dokładać się do wspólnego życia. I łaski, za przeproszeniem, im nie robi.


I znowu wychodzi na to, że chłopak nie ma problemu z pomaganiem rodzicom, bo piszesz, że on chce to robić. Więc to Ciebie to uwiera. A to, że się nie rzuca, to jak najbardziej prawidłowo, bo nie ma o co się rzucać. A tym bardziej, póki jest na ich utrzymaniu.
WYKORZYSTYWANY? Nie zagalopowałaś się przypadkiem z tym słowem? Przecież jest dorosły, mieszka z rodzicami i pracuje, więc to chyba naturalne, że jeśli rodzice nie mają możliwości, to wspomoże finansowo ich i odciąży w remoncie? Wybacz, ale gdyby dziewczyna mojego brata prezentowała taki szczeniacki tok rozumowania jak Twój, to u mnie w domu nie byłoby czego do garnka niekiedy włożyć. I już wyobraziłam sobie, jaką by miała opinię u mnie w domu, u mojej mamy, taty i rodzeństwa. A jakoś nie ma pretensji, że brat oddaje mamie całą(!) wypłatę, zostawiając sobie tylko na paliwo i papierosy. Może dlatego tak mnie temat podrażnił, że wiem, jak to wygląda z drugiej strony. Naprawdę wyluzuj, bo niedługo będziesz to Ty w jego oczach uchodziła za tą chytrą.

...A marzenia marzeniami - czasem trzeba wstrzymać się z realizacją na rzecz tych przyziemnych obowiązków. Bo wyobraźnią i marzeniami domu nie wyremontujesz, jedzenia nie wyczarujesz i nie wyżyjesz.
I dobrze, że rodzice mają takiego syna i wiedzą, że w razie czego zawsze im pomoże.

Ja, widząc zatroskaną twarz mojej mamy dziękuję jej, że dała mi takiego brata.

[NiepozornaWampirka]

Napisane przez Hultaj

hie hie.

a ten kawał znasz..?
matka, jest tylko jedna...

Owszem jest tylko jedna.Jednak aby zbudować dojrzalą relację partnerską , potem zalożyć odrębną rodzinę.To niestety ale mamusia(choć jedna) musi ustąpić miejsca.
Matka swojego męża już miała. A syn nie jest "czymś" co może zagarnać ->bo jest on odrębną jednostką.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Luba

Tjjja, pocieszajcie dalej, że ta czy inny mamunia zazdrosna jest Bo to tak podnosi wasza samoocene, nie? Że dorosła, dojrzała kobieta jest o jakąś dziewczynkę zazdrosna, ze ta dziewczynka gra jej na nosie i jest ważneijsza w życiu synusia...
No przykre ale tak nie jest Kobite może lekko drażnicie ale zazdrość? O co? O kogo?
Tak normalnie, to każda matka zdaje sobie sprawę z tego, że jej dziecko ma jakąs dziewczyne, jedną potem pare nastepnych. I nic w tym złego. Problem zaczyna się w momencie, kiedy jedna z tych dziewcząt zaczyna za bardzo się wczuwać w rolę i mieszać w rodzinie. Bo rodzinę, to ten chłopak jak na razie ma w mamusi, tatusiu i rodzeństwie a nie tworzy jej z ta dziewczyną. I ona niech poczeka, nie będzie taka hop do przodu! bo jak na razie nie ma specjalnie się o co burzyć. Będą razem dłużej, zamieszkają razem i wtedy mozna zacząc tworzyć własna rodzinę i wzajemnie się uczyc tego, że teraz to partner wychodzi na plan pierwszy.

Ale dajcie spokój, żeby matka każdą dziewczynę traktowała jak "najważniejsza osobę w życiu jej syna" Tych "najwazniejszych" to jest na pęczki przecież, poczekajcie aż faktycznie sie takie najważneijsze staniecie. A i potem dobrze byłoby z tej miłej strony się teściom pokazać a nie od razu zadzierac noska, co to ja nie jestem i ileż ja rozumków nie zjadłam. I jeszcze hasełka w stylu: "najgorsze jest to, że jest leniwa (niby ta tesciowa przyszła niedoszła). Odzywa się dziewoja, która siedzi na pupci i sie uczy... No dajcie spokój.

Z perspektywy czasu stwierdzam, ze ja dla swoich tesciów najmilsza nie byłam i mieli ze mna krzyż pański. Jaka ja byłam mądrusia, jak to oni byli "zazdrośni" i "wredni"... pomyślałby kto. Usiłaowałam niegłupim, ludziom dwa razy starszym ode mnie udowodnic że jestem mądrzejsza od nich i ile ja to o życiu wiem. A oczywiście ile oni o życiu nie wiedzą. Przeżyłam swoje i teraz wiem, że wtedy wiedziałam wielkie nic... na temat życia, wychowywania dzieci i współżycia w rodzinie.
A moi teściowie od dłuższego czasu kochaja mnie nad życie
Ale wiecie, do tego, to ja musiałam wydoroślec i zmądrzeć, nie oni.
I nie pochlebiajcie sobie, że jestescie takie lepsze i mądrzejsze niż ja byłam kiedyś

Luba podziwiam ogromnie ,naprawdę
do autokrytyki trzeba dorosnąć widocznie


a to,ze niektórzy nigdy nie dorastają to juz inna bajka...

Wampirko

ja tam nie uważam,że tesciowa musi ustapic miejsca....Mysle ,że lepsze jest pokojowe współistnienie

Fakt,miała juz mężą ,ale ma tez syna ,którego żona nie może "zagarnąć" ,bo będzie kiedyś przeciez miała swojego syna

[Fresa]

Napisane przez _Balba_

Chęć wygadania się, przywabiła mnie tutaj...
Problem polega na tym, a raczej na... mamie mojego TŻ. Jest nadopiekuńcza.
Mój TŻ jest na prawdę mądrym i inteligentnym mężczyzną. Nie ma przysłowiowego "siana w głowie" jak niektórzy rówieśnicy. Skończył szkołę średnią. Zaczął studia zaoczne. Pracuje.
A Jego mama zachowuje się, jakby miał 10, a nie 20 lat. Im częściej z Nią rozmawiałam, spędzałam czasu, zaczęłam to zauważać, a to zaczęło mi przeszkadzać. Wtrąca się w Jego życie prywatne. Rozkazuje, nakazuje. Ingeruje w Jego finanse.
Musi wiedzieć, co, gdzie, z kim, kiedy... O wszystko wypytuje. Dzwoni do TŻ gdy jest na Uczelni, u mnie, gdziekolwiek.
Od czasu do czasu, a teraz coraz częściej zarzuca mi, że Jej już w ogóle nie słucha, że teraz słucha tylko mnie. Jest jakby zazdrosna?
Poza tym jest kobietą, jakby to powiedzieć... chytrą? Cały czas mówi o pieniądzach. Jest to irytujące. Wszystko porównuje do kwestii finansowej.
Najgorsze jest to, że jest leniwa. Ost. czasy wraz z tatą TŻ mieli problemy. Pożyczyli od Niego pieniądze, które miał odłożone na studia, gdy przyszło co do czego, nie mieli mu z czego oddać, a TŻ musiał w niespodziewanym terminie zapłacić za studia, inaczej zostałby skreślony z listy.
Nie oddali mu pieniędzy do dzisiaj. Dodatkowo TŻ ma problemy z wdrążeniem się w rytm na Politechnice, z nowymi przedmiotami, przez niski poziom tehcnikum, do którego chodził, ma spore zaległości i zastanawia się czy nie zrezygnować, w obawie, że nie da sobie rady.
A Jego mama zamiast Go wspierać cały czas, mówi, że straci pieniądze, które wpłacił, że ma tam zostać, itd.

Nie myślcie, że TŻ nic z tym nie robi. Oczywiście nie spowiada się rodzicom(głownie mamie) jak księdzu na spowiedzi. Częściowo nie pozwala sobie na ingerowanie Mamusi w Jego prywatne życie. Jednak ze względu, że nadal z Nimi mieszka, nie chce się zbytnio rzucać.
Poza tym pomimo iż jest wykorzystywany przez nich finansowo, chce im pomagać, i sam proponuje, że zrobi remont, itd.

Czasami nie rozumiem Jego postępowania... Ma tyle marzeń, planów, zamiast oszczędzać pieniądze, wciąż ma na myśli pomoc rodzicom. Uważam, że nauczył ich do tego, a Oni wiedzą, że w razie W mogą na Niego liczyć i śpią spokojnie.
Nie wiem, co mam mu mówić, co doradzić w głównie w związku z tymi studiami, bo dopóki nie zostanę Jego żoną; ) nie zamierzam wypowiadać się na temat Jego rodziców. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przeniesienie się na studia dziennie, jednak Jego samego na to nie stać, pracuje dopiero od 6 miesięcy, a na pomoc rodziców nie może liczyć.
Cały czas o tym myślę. Wypowiedzcie się co myślicie na ten temat Dziewczyny. Co Wy byście doradziły TŻ na moim miejscu w tej sytuacji?

Pozdrawiam ciepło.

Napisane przez _Balba_

Rozumiem, że rodzina jest ważna. Dla mnie też to najważniejsza wartość.
Mamie mówił, a raczej cały czas powtarza że jest dorosły, że nie jest dzieckiem. Nie dociera.

O wspólnym zamieszkaniu nie ma mowy. Przede mną matura.; )
W przyszłości, owszem, zamierzamy zamieszkać razem, właśnie po mojej maturze, gdy pójdę na studia.
Wtedy nie pozwolę na ingerowanie w nasze życie, sprawy... Ale to dopiero za kilka lat.; )
Choć wydaje mi się, że to zamieszkanie nie będzie zadaniem prostym, to też koszta, a zważając na teraźniejszą sytuację, nie wiadomo, jak to będzie. Wiadomo, przez ten rok, czy dwa, bardzo dużo może się zmienić. Oby na lepsze!; )
Ale w chwili obecnej nie myślę o tym, skupiam się na teraźniejszości.

Być może masz rację, żeby się tyle nie przejmować... Ale ja po prostu chcę dla TŻ jak najlepiej...

Właściwie to nie mam nic do dodania do wypowiedzi Hultaja, nic też nie ujęłam, bo myślę identycznie toczka w toczkę.

Napisane przez Hultaj

20latek jest jeszcze silnie związany z rodziną, jeśli dostał w niej miłość, powinien. oczywiście, są 15latki już doskonale samodzielne i wolne , ale nie o tym.
mnie nie dziwi, że skoro wyrastał w domu, w którym pewnie słyszał n-dziesiąt czy n-set razy, jacy to są średnio zamożni, biedni, że myśli o tym, jak polepszyć ich (rodziców, rodziny) byt. na marzenia przyjdzie jeszcze czas, grunt, by nie przyszedł za późno albo wcale.
to, że jemu rodzice kasy na te studia nie oddali jest wredne (wredne, że tak to roezgrano, a nie inaczej), ale też pracujący 20letni chłopak mieszkający z rodzicami łaski nie robi, że wspiera ich, gdy trzeba swoją pensją.

natomiast. co mi się do końca nie podoba. Twoja troska o to. Nie twierdzę, że ta mamuśka jest ideales, ale jednak ona jest jego matką od 20 lat, dorosłą kobietą ma lat 40 czy 50, a Ty masz ile, 18, 19. Jesteś z chłopakiem może parę miesięcy a może parę lat i już chcesz rządzić. Tak,l tak chcesz, inaczej temat byłby zbędny. Będziesz żoną, będziecie na swoim, to będziesz rządzić, a przede wszystkim będziesz też za parę lat mądrzejsza, bo na razie to Ci się tylko wydaje, że jesteś dojrzała.
I wybacz, jaką matką bym nie była , przyjmijmy, żed normalną , ocenianie przez miłość dziecka, bawiłoby by mnie i działało na nerwy zarazem. No niestety, sytuacja: ja mam 40parę lat a dziewczyna synusia jeszcze w liceum i już ma zastrzeżenia. Sorry. Jednak trochę za daleko się posuwasz w swoim znaczeniu terenu. Oj. Trochę cięzko byś ze mną miała. A tak w ogóle tak, też byłabym wkurzona, że 20letni syn wyżej ceni sobie zdanie dziewczyny, siksy, podkreślam, jak matki. Nie, nie uważałabym, że ona taka mądra, a on to odkrył.
Ja rozumiem, gdybyś Ty chociaż miała 20parę, miała już swój z nim dom, i wtedy pretensje.

---------- Dopisano o 15:23 ---------- Poprzedni post napisano o 15:01 ----------

i dalej, bo nie skonczyłam. Opisujesz swoją teściówkę jako niezłego sępiucha. No to ja tam zauważam, że Ty w jej wieku to masz szansę byc lepszym w tej kwestii modelem. Tak, tak, teraz jesteś delikutaśną mimozką, o dobrym serduszku, gdzie tam pieniądze, jakie myslenie o pieniądzach. Za to masz jakies 18 czy 19 lat i zmartwienie, co się dzieje z zarobkami chłopaka? Że on marzeń jeszcze nie realizuje?? Bo pracuje już całe pół roku? I jakiekolwiek wąty, że on deklaruje chęc pomocy w remoncie w domu rodzinnym? Bo oni śmiali pojechac z nim po bandzie, owszem, w kwestii tej raty za studia? To on już nie ma żadnych zobowiązań wobec rodziny??? I co ma mu matka mówić. Nie każdy jest taki, że pogłaska dziecko po ramieniu i powie, oj co tam, dasz radę. Dość normalne, że mu truje, że rzuci to straci kasę za semestr, więc że ma nie wymyślać tylko się uczyć. Tak postępuje większośc rodziców,.

[Hultaj]

Napisane przez NiepozornaWampirka

Owszem jest tylko jedna.Jednak aby zbudować dojrzalą relację partnerską , potem zalożyć odrębną rodzinę.To niestety ale mamusia(choć jedna) musi ustąpić miejsca.
Matka swojego męża już miała. A syn nie jest "czymś" co może zagarnać ->bo jest on odrębną jednostką.

Cudownie. Może jeszcze tego nie wiesz, bo los Cię nie zdążył oswiecić, ale plany na przyszłość tak młodych osób (co nazywasz dojrzałą relacją partnerską u ludzi w tym wieku? ), szczególnie te matrymonialne, to wyjątkowy patykiem-na-wodzie-pisantyzm. To, że Balba być może widzi się w bialej sukni przed ołtarzem z tym kolesiem nic jeszcze nie znaczy. To, że innym tak to wychodzi, że spędzają życie z osobą poznaną za szczyla , w podstawówce, liceum, nie jest jakims standardem.
Jak już Luba napisala, 19latka to dla przeciętnej matki, 20latka do tego, żadna ''konkurencja''. To tak, jakbyś Ty miała być zazdrosna o dziewczynkę z gimnazjum, której ledwie cycki wychynęły za brzuch. Bo coś tam. Czaisz bazę?