Duchy.

[olka94xd]

Założyłam wątek, bo w sumie jestem ciekawa, co myślicie. No własnie - o duchach
Oglądałam wczoraj z tż horrory. Praktycznie całą noc na to przeznaczyliśmy. Horrory o duchach, demonach, wywoływaniem duchów i tak dalej. Jak zakończyliśmy nasz maraton zaczęliśmy rozmyślać. Czy tak może być naprawdę? Uznaliśymy, że niby w to nie wierzymy, ale jednak balibyśmy się próbować wywolać ducha czy jakiegoś demona, ze strachu po prostu Ciekawa jestem właśnie jakie Wy macie do tego podejscie. Wierzycie w takie cos? Sprobowalibyście wywołać ducha? Oraz jakby dajmy na to zadziałało to, jakbyscie sie z tym czuli? Temat taki ni z gruchy ni z pietruchy, ale jakoś wzięło mnie to i ciekawa jestem

[Leszy]

Napisane przez olka94xd

Założyłam wątek, bo w sumie jestem ciekawa, co myślicie. No własnie - o duchach
Oglądałam wczoraj z tż horrory. Praktycznie całą noc na to przeznaczyliśmy. Horrory o duchach, demonach, wywoływaniem duchów i tak dalej. Jak zakończyliśmy nasz maraton zaczęliśmy rozmyślać. Czy tak może być naprawdę? Uznaliśymy, że niby w to nie wierzymy, ale jednak balibyśmy się próbować wywolać ducha czy jakiegoś demona, ze strachu po prostu Ciekawa jestem właśnie jakie Wy macie do tego podejscie. Wierzycie w takie cos? Sprobowalibyście wywołać ducha? Oraz jakby dajmy na to zadziałało to, jakbyscie sie z tym czuli? Temat taki ni z gruchy ni z pietruchy, ale jakoś wzięło mnie to i ciekawa jestem

Było już kilka takich tematów. Nie, duchy nie istnieją: http://www.polityka.pl/tygodnikpolit...-kosmitow.read

[semprebambino]

A skąd niby miały by się wziąć te duchy? W ludziach nie ma duszy xd

[szklana_mgla]

.

[klaudia10113]

A ja widziałam ducha i to tyle

[Lexie]

Ja nie wierzę w duchy, ani nie wierzę relacjom jak to ktoś niby widział ducha Wiele rzeczy może się człowiekowi wydawać, szczególnie jak w takie rzeczy wierzy i się nieco zestresuje.

[bernikula]

Bliskie mi osoby brały niejednokrotnie udział w seansach spirytystycznych, nawet mnie do tego namawiając. Ogólnie mało przyjemny temat jak dla mnie... Nasłuchałam się tyle, że sama wolę nie próbować.

[kalincia]

Spokojnie mogłabym się bawić w taki sposób, gdyby mnie głupie zabawy pociągały. Nie przewiduję pojawienia się żadnego, dlatego nie zastanawiam się, co bym wtedy zrobiła. Nie wierzę w to, co nie jest sprawdzalne naukowo i powtarzalne jako eksperyment.

[Mileva_]

Nie wiem, po co miałabym się w to bawić.

Po zastanowieniu - mimo wszystko jednak nie. Na podobnej zasadzie, jak nie powinno się bawić tarotem - ludzie zajmujący się nim na poważnie ostrzegają, że może być niebezpieczny, że to silna energia, której nie powinno się "pobudzać", nie będąc odpowiednio przygotowanym. Niby w "duchy" nie wierzę, w przeciwieństwie do tarota, ale jednak

Napisane przez semprebambino

A skąd niby miały by się wziąć te duchy? W ludziach nie ma duszy xd

A skąd wiesz? To, że ty w coś nie wierzysz, nie oznacza, że to nie istnieje. W ogóle jak dla mnie nie można mówić w tego typu sprawach że coś nie istnieje lub istnieje - to nie jest kwestia wiedzy ale wierzeń

[Colderia]

Jak sobie człowiek coś do głowy wkręci to dla niego nawet spadający przedmiot, który stopniowo sam się ześlizgiwał jest dowodem na istnienie duchów Nie wierzę ani w duchy, ani w tarota. Jakakolwiek siła, to tylko i wyłącznie siła naszego umysłu.

[201711281320]

Ja sama nie wiem czy wierzę czy nie wierzę w duchy, czy też dusze i życie po śmierci. Z jednej strony jestem sceptyczna ale jak czasem czytam lub słucham przeróżnych ludzkich doświadczeń w tej kwestii to mam wątpliwości.
Mój wujek przeżył śmierć kliniczną i płacząc chyba z nadmiaru emocji, opowiadał swoje przeżycia, chociaż brakowało mu słów żeby opisać pozytywne doświadczenia. Dodam, że wujek ten jest ateistą i wcale nie nawrócił się ale wierzy w życie duszy po śmierci ciała, bo jak sam mówi doświadczył tego.
Mówił, że w momencie gdy jego serce stanęło on uniósł się ponad ciałem i zobaczył jak lekarze reanimują go. Chciał im powiedzieć żeby się nie trudzili, bo jemu wreszcie jest dobrze i odchodzi ale oni go nie słyszeli. Powtarzał potem dokładnie zdania, które oni mówili do siebie podczas reanimacji, opisywał co widział, co z nim robili i okazało się, że to co widział i słyszał z boku było autentyczne. Mówił, że wiedział w którym kierunku ma iść- jakaś siła go tam przyciągała i stan w jakim się znajdował wtedy opisywał jako błogość. Zobaczył swoich rodziców i nieżyjącego brata, którzy go zatrzymali i nie pozwolili iść dalej.
Wiem, że to brzmi jak jakieś brednie ale gdybyście mieli możliwość usłyszeć jak opowiadał tą historię mój wujek, z trzęsącym się głosem i łzami w oczach to też byście się nad tym zastanowili
Jeszcze taki artykuł znalazłam:
http://www.portal.spirytyzm.pl/najno...mado-martinez/

[201803090921]

Napisane przez kalincia

Spokojnie mogłabym się bawić w taki sposób, gdyby mnie głupie zabawy pociągały. Nie przewiduję pojawienia się żadnego, dlatego nie zastanawiam się, co bym wtedy zrobiła. Nie wierzę w to, co nie jest sprawdzalne naukowo i powtarzalne jako eksperyment.

Hehe ja próbowałam za małolaty i duchy wywoływać i tarotem się bawić i co? I d.upa, nic się nie pojawiło, nic mnie nie "nawiedziło". Zapewne dlatego, że w nic nie wierzę

[Leszy]

Napisane przez sliweczka85

Ja sama nie wiem czy wierzę czy nie wierzę w duchy, czy też dusze i życie po śmierci. Z jednej strony jestem sceptyczna ale jak czasem czytam lub słucham przeróżnych ludzkich doświadczeń w tej kwestii to mam wątpliwości.
Mój wujek przeżył śmierć kliniczną i płacząc chyba z nadmiaru emocji, opowiadał swoje przeżycia, chociaż brakowało mu słów żeby opisać pozytywne doświadczenia. Dodam, że wujek ten jest ateistą i wcale nie nawrócił się ale wierzy w życie duszy po śmierci ciała, bo jak sam mówi doświadczył tego.
Mówił, że w momencie gdy jego serce stanęło on uniósł się ponad ciałem i zobaczył jak lekarze reanimują go. Chciał im powiedzieć żeby się nie trudzili, bo jemu wreszcie jest dobrze i odchodzi ale oni go nie słyszeli. Powtarzał potem dokładnie zdania, które oni mówili do siebie podczas reanimacji, opisywał co widział, co z nim robili i okazało się, że to co widział i słyszał z boku było autentyczne. Mówił, że wiedział w którym kierunku ma iść- jakaś siła go tam przyciągała i stan w jakim się znajdował wtedy opisywał jako błogość. Zobaczył swoich rodziców i nieżyjącego brata, którzy go zatrzymali i nie pozwolili iść dalej.
Wiem, że to brzmi jak jakieś brednie ale gdybyście mieli możliwość usłyszeć jak opowiadał tą historię mój wujek, z trzęsącym się głosem i łzami w oczach to też byście się nad tym zastanowili
Jeszcze taki artykuł znalazłam:
http://www.portal.spirytyzm.pl/najno...mado-martinez/

Zdajesz sobie sprawę, że mózg to potężna maszyna, tyle że głupia? Realistyczne halucynacje to dla niej żaden wysiłek,a wujek słyszał co się dzieje, bo cóż. Ma uszy. Te tunele, błogość, światła i widok zmarłych to po prostu zakorzeniony w naszej kulturze obraz śmierci. Nic niezwykłego.

Natomiast wierzę, że wujek jest święcie przekonany w to co się stało. Tak samo jak kiedyś ludzie wierzyli, że Słońce jest bogiem, a nadchodząca noc jest dziełem pożerania Słońca przez jakiegoś mitycznego stwora. Mieli za mało wiedzy, by sądzić inaczej.

[szklana_mgla]

.

[Leszy]

Napisane przez szklana_mgla

Jak można nazwać coś takiego jak ludzki mózg, który ma tyle potencjału głupim?

Normalnie, jeśli ma się tylko szczątkową wiedzę o nim. Jest najbardziej złożoną maszyną, którą można oszukiwać w banalny sposób. Mało to jest przykładów, że mózg nie potrafi poprawnie odczytywać zwykłych, widzialnych sygnałów?

[kalincia]

Napisane przez Mileva_

Nie wiem, po co miałabym się w to bawić.

Po zastanowieniu - mimo wszystko jednak nie. Na podobnej zasadzie, jak nie powinno się bawić tarotem - ludzie zajmujący się nim na poważnie ostrzegają, że może być niebezpieczny, że to silna energia, której nie powinno się "pobudzać", nie będąc odpowiednio przygotowanym. Niby w "duchy" nie wierzę, w przeciwieństwie do tarota, ale jednak


Tarotem się bawiłam. Bez "duchowych" podtekstów. Kupiłam sobie książkę i karty, wróżyłam na dany moment koleżankom. "Wszystko im się sprawdzało" - jak mówiły, a to tylko trochę psychologii było. Energia? Jaka energia w kartonikach obrazkami, no proszę cię.
A skąd wiesz? To, że ty w coś nie wierzysz, nie oznacza, że to nie istnieje. W ogóle jak dla mnie nie można mówić w tego typu sprawach że coś nie istnieje lub istnieje - to nie jest kwestia wiedzy ale wierzeń

Wiem, że coś nie istnieje i już. Mam w domu stado krasnoludków. Codziennie wystawiam im miseczkę mleka i bułeczkę, a one w zamian chronią mój dom od nieszczęść. Nigdy się na nich nie zawiodłam, więc wiem, że istnieją i pomagają mi w trudnych chwilach. Wierzysz mi?

[marzenw]

Cześć wszystkim! To mój pierwszy post
Ja w duchy zupełnie nie wierzę. No, chyba że świeżo po obejrzeniu horroru Na szczęście strach trwa to góra dzień

[201803080934]

Napisane przez sliweczka85

Ja sama nie wiem czy wierzę czy nie wierzę w duchy, czy też dusze i życie po śmierci. Z jednej strony jestem sceptyczna ale jak czasem czytam lub słucham przeróżnych ludzkich doświadczeń w tej kwestii to mam wątpliwości.
Mój wujek przeżył śmierć kliniczną i płacząc chyba z nadmiaru emocji, opowiadał swoje przeżycia, chociaż brakowało mu słów żeby opisać pozytywne doświadczenia. Dodam, że wujek ten jest ateistą i wcale nie nawrócił się ale wierzy w życie duszy po śmierci ciała, bo jak sam mówi doświadczył tego.
Mówił, że w momencie gdy jego serce stanęło on uniósł się ponad ciałem i zobaczył jak lekarze reanimują go. Chciał im powiedzieć żeby się nie trudzili, bo jemu wreszcie jest dobrze i odchodzi ale oni go nie słyszeli. Powtarzał potem dokładnie zdania, które oni mówili do siebie podczas reanimacji, opisywał co widział, co z nim robili i okazało się, że to co widział i słyszał z boku było autentyczne. Mówił, że wiedział w którym kierunku ma iść- jakaś siła go tam przyciągała i stan w jakim się znajdował wtedy opisywał jako błogość. Zobaczył swoich rodziców i nieżyjącego brata, którzy go zatrzymali i nie pozwolili iść dalej.
Wiem, że to brzmi jak jakieś brednie ale gdybyście mieli możliwość usłyszeć jak opowiadał tą historię mój wujek, z trzęsącym się głosem i łzami w oczach to też byście się nad tym zastanowili
Jeszcze taki artykuł znalazłam:
http://www.portal.spirytyzm.pl/najno...mado-martinez/

gdyby przemieścił się do innego pomieszczenia, słyszał o czym tam mówią ludzie i spotkał kogoś, kogo nie zna, a o kim dowiedziałby się po przebudzeniu, że jest martwy - uwierzyłabym.

mój starszy wujek po śmierci klinicznej też opowiadał, że był w jakimś raju, widział swoją zmarłą rodzinę, etc, etc, więc bóg i niebo istnieją na 100%.
ja w takie opowieści totalnie nie wierzę, mózg płata nam różne figle.

[Mileva_]

Napisane przez kalincia

Wiem, że coś nie istnieje i już. Mam w domu stado krasnoludków. Codziennie wystawiam im miseczkę mleka i bułeczkę, a one w zamian chronią mój dom od nieszczęść. Nigdy się na nich nie zawiodłam, więc wiem, że istnieją i pomagają mi w trudnych chwilach. Wierzysz mi?

Ależ wystawiaj sobie na zdrowie Jeśli masz potrzebę wierzenia w krasnoludki, krzywdy tym nikomu nie robisz. Ale jeśli porównujesz tarota (pewnie zaraz pojawi się tu i religia) do bajek, to poziom sięgnął już absurdu. Zresztą to chyba nie jest temat od przekonywania kogokolwiek do wiary w cokolwiek

Co do tarota - jeśli sięgasz po niego nastawiona na nie (i masz prawo) to oczywiste, że będziesz myśleć w ten sposób, żeby niczego się w nim nie dopatrzeć. Ale coś za dużo tych zbiegów okoliczności, gdy karty wychodziły co do joty.

[Leszy]

Napisane przez Mileva_

Co do tarota - jeśli sięgasz po niego nastawiona na nie (i masz prawo) to oczywiste, że będziesz myśleć w ten sposób, żeby niczego się w nim nie dopatrzeć. Ale coś za dużo tych zbiegów okoliczności, gdy karty wychodziły co do joty.

A jeśli sięgasz po niego nastawiona na tak, to oczywistym jest, że wszystkie niezwiązane ze sobą zdarzenia będziesz łączyć z tym, co "pokazały" Ci karty.


Ten mechanizm działa w obie strony.

[ama]

Napisane przez Mileva_

Ależ wystawiaj sobie na zdrowie Jeśli masz potrzebę wierzenia w krasnoludki, krzywdy tym nikomu nie robisz. Ale jeśli porównujesz tarota (pewnie zaraz pojawi się tu i religia) do bajek, to poziom sięgnął już absurdu. Zresztą to chyba nie jest temat od przekonywania kogokolwiek do wiary w cokolwiek

Co do tarota - jeśli sięgasz po niego nastawiona na nie (i masz prawo) to oczywiste, że będziesz myśleć w ten sposób, żeby niczego się w nim nie dopatrzeć. Ale coś za dużo tych zbiegów okoliczności, gdy karty wychodziły co do joty.

Ty chyba żartujesz?! Przecież tarot to bajka! Absurdem jest sądzić inaczej.
Wierzyć możecie w co chcecie, krzywdy nikomu nie robicie. Jednak: istnieje tylko to co naukowo potwierdzone i sprawdzalne. Nie ma dowodu = nie ma duchów. I takie założenie trzeba przyjąć bez względu na opowieści umierających wujków.

[gryx82]

Napisane przez Leszy

Zdajesz sobie sprawę, że mózg to potężna maszyna, tyle że głupia?

Otóż to - głupia. Wydaje się nam, że "szkiełkiem i okiem" wszystko zbadać zdołamy, no ale cóż, nie.

Napisane przez ama

Jednak: istnieje tylko to co naukowo potwierdzone i sprawdzalne

O! Kolejna prawda objawiona? Więc pewnie wiesz, gdzie się wszechświat kończy i co jest dalej?

[ama]

Napisane przez gryx82

Otóż to - głupia. Wydaje się nam, że "szkiełkiem i okiem" wszystko zbadać zdołamy, no ale cóż, nie.

O! Kolejna prawda objawiona? Więc pewnie wiesz, gdzie się wszechświat kończy i co jest dalej?

NAUKA, a nie prawda objawiona.

[gryx82]

NAUKA! Dobrze wiedzieć nam, ludziom z głębi jaskiń

[Leszy]

Napisane przez gryx82

Otóż to - głupia. Wydaje się nam, że "szkiełkiem i okiem" wszystko zbadać zdołamy, no ale cóż, nie.

Potrafisz odpowiadać nie wycinając mojej wypowiedzi z kontekstu?

[coffee]

Napisane przez szklana_mgla

Jak można nazwać coś takiego jak ludzki mózg, który ma tyle potencjału głupim?

Obejrzyj sobie (najlepiej dwa razy, raz wykonując polecenia) i zastanów czy Twój megamądry mózg Cię przez przypadek nie oszukał. http://www.youtube.com/watch?v=SxjPRIYojRg

[Lexie]

Napisane przez Mileva_

Co do tarota - jeśli sięgasz po niego nastawiona na nie (i masz prawo) to oczywiste, że będziesz myśleć w ten sposób, żeby niczego się w nim nie dopatrzeć. Ale coś za dużo tych zbiegów okoliczności, gdy karty wychodziły co do joty.

To działa w obie strony.

Z tego co wiem, to karty do tarota nie mówią nikomu konkretów w stylu "dnia 12 grudnia po godzinie 15 szef powie, że zwalnia cię z roboty", każda karta może znaczyć parę rzeczy i ogólnie jest spore pole do interpretacji. Tak więc jak się rozkłada karty wierząc w ich "moc", albo się w sumie nie wie, czy się wierzy czy nie, to bardzo łatwo jest to co z kart wychodzi dopasować do swojego życia. Nawet jak coś niezbyt pasuje, to ludzie zaczynają grzebać w pamięci, obracać podanymi interpretacjami, aż do czegoś sobie dopasują i wydaje im się nagle, że och, tak, wszystko się zgadza, więc to prawda.
To ten sam mechanizm co przy innych wróżbach, dlatego wiele osób w to wierzy, nawet jak "wróży" im ktoś przypadkowy, organizujący jakiś eksperyment.

Wynika to po części z tego, że wiele osób bardzo by chciało wierzyć w takie zjawiska, mieć jakąś kontrolę nad nieprzewidywalnym losem, móc jakoś sobie podejrzeć co ich czeka To dość ludzkie pragnienie, ale niestety prowadzi do tego, że łatwiej uwierzyć, że faktycznie jakieś wróżby się sprawdzają.

[kalincia]

Napisane przez Mileva_

Ależ wystawiaj sobie na zdrowie Jeśli masz potrzebę wierzenia w krasnoludki, krzywdy tym nikomu nie robisz. Ale jeśli porównujesz tarota (pewnie zaraz pojawi się tu i religia) do bajek, to poziom sięgnął już absurdu. Zresztą to chyba nie jest temat od przekonywania kogokolwiek do wiary w cokolwiek

Co do tarota - jeśli sięgasz po niego nastawiona na nie (i masz prawo) to oczywiste, że będziesz myśleć w ten sposób, żeby niczego się w nim nie dopatrzeć. Ale coś za dużo tych zbiegów okoliczności, gdy karty wychodziły co do joty.

Poziom absurdu osiągnęłam bawiąc się tarotem, bo mówiłam, a psiaapsóły wiedziały na pewno, że mówię prawdę. jakkolwiek sięgnę po tarota - dostanę tyle ile włożę., Kto wierzy - dostanie swoją prawdę, kto kpo - pobawi się.

[Wieszczka]

Napisane przez Leszy

A jeśli sięgasz po niego nastawiona na tak, to oczywistym jest, że wszystkie niezwiązane ze sobą zdarzenia będziesz łączyć z tym, co "pokazały" Ci karty.


Ten mechanizm działa w obie strony.

A wiesz, jak można to sprawdzić? Bo ja próbowałam. Nie wierzę w nic i nikomu (no prócz mamy i chłopaka) na słowo. Muszę sprawdzić. Więc, przeprowadziłam serię eksperymentów stawiając karty osobom z mojego otoczenia, nie informując ich o tym a następnie czekając czy się sprawdzi. Sprawdza się, ale nie myślę nikogo przekonywać ani namawiać.
Nawet wiedza nie daje kontroli nad losem. Czasem tylko pomaga podjąć decyzję albo lepiej się przygotować na coś.

[Leszy]

Napisane przez Wieszczka

A wiesz, jak można to sprawdzić? Bo ja próbowałam. Nie wierzę w nic i nikomu (no prócz mamy i chłopaka) na słowo. Muszę sprawdzić. Więc, przeprowadziłam serię eksperymentów stawiając karty osobom z mojego otoczenia, nie informując ich o tym a następnie czekając czy się sprawdzi. Sprawdza się, ale nie myślę nikogo przekonywać ani namawiać.
Nawet wiedza nie daje kontroli nad losem. Czasem tylko pomaga podjąć decyzję albo lepiej się przygotować na coś.

Szczerze to nie wiem jak to sprawdzić. Bo siłą rzeczy, jeśli zacznę coś sprawdzać, to będę wykazywał minimum wiary w działanie tego systemu (jestem człowiekiem, nie robotem), także stawiając tarota komuś będę podświadomie doszukiwał się usilnie jakichś niuansów z jego życia, które by pasowały do wróżby.

Efekt horoskopowy, ot co. Sam się złapałem na tym, że znalazłem jeden horoskop, który idealnie wyrażał moje cechy charakteru. Problem w tym, że to bzdura wierutna polegająca na wyciąganiu pieniędzy z ludzi, którzy usilnie chcą wierzyć (tak jak napisała lexie), że mogą sterować rzeczami/zdarzeniami NIEZALEŻNYMI od nich samych. Nie da się i tyle.

Nic nie daje kontroli nad losem, bo go najzwyczajniej nie ma. W mojej opinii jest to wymówka ludzi, którzy nie potrafią ponieść konsekwencji swoich decyzji ("los tak chciał").