Problem z poczuciem własnej wartości

[suzie]

Od niedawna chodzę do nowej szkoły, ale wciąż nie mogę znaleźć bratniej duszy. Trwa to od września. Już na początku czułam, że tu, tak jak wszędzie, dziewczyny dzielą się na tzw. ''grupki''. Zaprzyjaźniłam się z pewną dziewczyną i fajnie nam się razem żyło . Inne dziewczyny wprawdzie niekoniecznie lubiły tą osobę więc automatycznie wykluczały mnie, chociaż wcale mnie nie znały. Ta dziewczyna nie zdawała sobie sprawy, że jest tak nielubiana. Nagle zaczęła się przyjaźnić z kimś, kogo ja nie lubię. Uświadomiłam sobie, że skoro zostawiła mnie na lodzie teraz ani ona ani tamte mnie nie lubią. Chodzi głównie o osoby z równoległej klasy. Z mojej teraz tak naprawdę przyjaźnię się z chłopakami i tylko jedną dziewczyną. Ostatnio kiedy ta dziewczyna poszła do innej mocno do mnie dotarło, że nie jestem 'uniwersalna' i nie mam tak, że mogę np. zawsze z każdym gadać, często się wstydzę. Ale to głównie z tego powodu, że inne dziewczyny są po prostu wredne, a ja nie chcę taka być, jak one. CO ROBIĆ? Ratunku, pomóżcie.

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:14 ----------

Z mojej klasy bardziej są fajni chłopacy, ale z równoległej jest parę spoko dziewczyn. Chciałam się z nimi zakolegować, bo jednak u nas jest tak, że na przerwie bardzo się mieszamy klasowo. Ale teraz się tak źle nastawiłam, że tamta dziewczyna sobie ode mnie poszła i wgl. zaczęłam wyolbrzymiać że niby jestem w nowej szkole taka nielubiana, że teraz już się wgl boję zagadać, a jak tak cicho siedzę, smutna i zamyślona, to nie mogę liczyć, że będzie cud i ktoś do mnie zagada. Potem gadałam z mamą i mi tłumaczyła, że mogłam mieć zły dzień, że na pewno trochę przesadzam. Kazała mi też spojrzeć na to z innej strony, innego punktu widzenia, nie nakręcać się i uwierzyć w siebie. Trochę pomogło. Ale i tak dzień po największej załamce nie byłam w szkole. Staram się teraz zagadywać do innych osób itd. ale wciąż mam lekkiego dołka. Wiem, że były tu podobne wątki, ale mi bardzo zależy na opinii w tym konkretnym przypadku. To nienormalne, że tak się tym przejmuję. Przecież nie muszę koniecznie mieć w tej szkole przyjaciół, mam ze starej. Ale z drugiej strony nie mogę być takim odludkiem totalnym. Strasznie się martwię. POMOCY! Nie wiem jak sobie radzić. Kiedyś byłam bardziej asertywna. Miałam 3 dobre przyjaciółki w klasie, a z resztą dziewczyn zawsze miałam na pieńku, ale miałam to w d****. Wiedziałam, że dokuczając mi chcą się dowartościować, bo mi czegoś zazdroszczą. Te 3 dziewczyny mi wystarczały. Tu nie mam w klasie osoby, która jest SUPER, ale teraz się chociaż z jedną przyjaźnię. Oczywiście tą niekoniecznie popularną i towarzyską. Ja wgl. w szkole jestem cicha, zamknięta w sobie. A w domu i ogólnie poza szkołą jestem po prostu sobą-dużo gadam, żartuję i się śmieję. CO MAM ROBIĆ? PROSZĘ O SZYBKĄ, MĄDRĄ ODPOWIEDŹ BO MAM LEKKĄ DEPRECHĘ.
Liczę na Was, niezawodne Wizażanki!

---------- Dopisano o 22:27 ---------- Poprzedni post napisano o 22:25 ----------

Dodaję, że nie byłoby takiego problemu, gdyby nie to, że to nowe gimnazjum, i jeśli nie zacznę być asertywna i pewna siebie, to będę się przez te trzy lata męczyła. Muszę działać bo wiem, że wyrobioną opinię trudno potem zmienić.
HELP.

[nelyen]

powiem Ci tyle - olej ludzi.
lepiej idź do szkoły z książką i czytaj na przerwach. a jednocześnie znajdź sobie znajomych poza szkołą. gimnazjum minie nim się obejrzysz, a jeśli ludzie są nieciekawi to lepiej się od nich alienować niż przesiąknąć niefajnością

[Meell]

Odnoszę wrażenie, że bardzo chcesz, żeby Cię wszyscy kochali, a przecież nie muszą - co więcej, to nie możliwe być lubianą przez wszystkich. Dogadujesz się dobrze z chłopakami? Fajnie, będziesz mieć od kogo przepisać pracę domową czy pogadać na przerwie. Są ciekawe dziewczyny w równoległych klasach? Dobrze, może wśród nich znajdziesz przyjaciółkę. Przyjaciółka w klasie to żadna konieczność. W sumie nawet łatwiej jest się przyjaźnić z kimś spoza klasy, bo nie zmęczysz się tą drugą osobą. A tamtym dziewczynom na pewno z czasem przejdzie ta rzekoma wrogość, którą opisujesz.
I nie ma co dostosowywać się do "wrednych" dziewczyn. Bądź sobą!

[suzie]

No tak rzeczywiście najłatwiej byłoby gdyby wszyscy mnie lubili :p. Zdaję sobie sprawę, że to nierealne. Martwię się jednak tym że nie zawsze potrafię odnaleźć się w grupie. To poniekąd dlatego, że większość osób głównie obgaduje inne i myśli jak zrobić im na złość. To takie podłe. Wiem że są różni ludzie ale każdy powinien mieć w sobie choć trochę tolerancji i zrozumienia! Wkurzają mnie osoby które patrzą głównie na to, ile masz kasy, jak wyglądasz i jak bardzo szpanujesz. Z tym akurat nie mam problemu ; taka dygresja. Co do książki- pomysł fajny ale to jednak ucieczka od problemu a ja chcę go rozwiązać. Rzeczywiście powinnam zacząć być pewniejsza siebie i zacząć się komunikować z 'równoległymi' dziewczynami. Wszyscy mi powtarzają, że muszę być sobą. DZIĘKI!
(Nie na temat: jestem raczej niezaawansowaną Wizażanką-jak tworzy się to, że do każdej wiadomości dołącza się wybrany cytat czy zdjęcie? gdzie trzeba wejść, aby to edytować?)

[caipirinha]

A nie możesz po prostu przenieść się do równoległej klasy?

Napisane przez suzie

(Nie na temat: jestem raczej niezaawansowaną Wizażanką-jak tworzy się to, że do każdej wiadomości dołącza się wybrany cytat czy zdjęcie? gdzie trzeba wejść, aby to edytować?)

Pod postami są przyciski "cytuj" a zdjęcia dodaje się w opcji "zarządzaj załącznikami" w zaawansowanej edycji postu :).

[suzie]

chyba nie o to mi chodziło... ale o te sygnaturki czy jakoś tak... xD