Czy któras z was wyprowadzila sie od razu po skonczeniu 18stki?

[ChilliRed]

Wyprowadziła sie któraś z was po drugiej liceum z domu na tzw 18? Jesli to jak jak sobie poradzilyscie (mieszkanie, praca itd..)

[ViLLeMkA]

ja się wyprowadziłam w wieku 18 lat, ale na studia więc się chyba nie liczy

[ChilliRed]

Ale utrzymywałaś sie sama?

[cholernarejestracja]

Ja nawet wcześniej. Ale też na studia, i wciąż mnie rodzice utrzymują, więc chyba nie o to Ci chodzi

[ViLLeMkA]

Napisane przez ChilliRed

Ale utrzymywałaś sie sama?

częściowo
miałam opłacony akademik przez mamę

żyłam głównie z oszczędności, które miałam wcześniej - jakieś niecałe 3,5 tys
czasem jakaś dorywcza praca jako hostessa

[przytulanka87]

Ja wyprowadziłam sie z domu mając 19lat....mając 250zł rodzinnej renty uczyłam się(szkoła była płatna),opłacałam stancje.....na początku było i tak że czasem miesięcznie zostawało mi 50-60zł do przeżycia(było ciężko)......
Potem naukę zaczęłam godzić z pracą.....lekko nie było ale jakoś żyć trzeba było...
Szkołę skończyłam,maturę zdałam,technika obroniłam......teraz dalej się uczę....
Dla chcącego nic trudnego

[ChilliRed]

Ooooo To się chwali!

[Arissa]

Ja się wyprowadziłam mając 19 lat ale jestem na częściowym utrzymaniu rodziców.

[Serdelekk]

Ja sie wyprowadzilam w wieku 19lat i to daleku, bo wywialo mnie do UK..bylo bardzo ciezko, dostalam niezla szkole zycia, i nawet wyszlo mi po roku pare siwych wlosow. Moja historia nadaje sie na material na ksiazke. Moi rodzice sa po rozwodzie, ojciec alkoholik nie mam z nim kontaktu do dzis dnia i nie mam ochoty miec. Moja mam chciala bym poszla na studia, ale pytanie za co? Ja nie chcialam jej obciazac, bo i tak miala wystarczajaco ciezko, wiec wyjechalam. Tak naprawde nie widzialam innego wyjscia. Teoretycznie pojechalam do siostry na ktora jak sie okazalo nie mozna liczyc, pracowalam najpierw na czarno u Arabow w hotelu!!To byla trauma mojego zycia. Musialam dokladac do utrzymania z pieniedzy, ktore pozyczylam przed wyjazdem od mojego wujka. Mialam wczesiej innego partnera z ktorym bylam 2 lata. Mial do mnie przyjechac i przyjechal. ALe co sie okazalo mial juz kogos innego i wyobrazcie sobie wymyslil sobie, ze ja zalatwie mu prace, a on potem sprowadz do UK swoja nowa dziewczyne!! Do tej pory zoladek mnie boli na wspomnienie z tamtych czasow. Ale to jeszcze nie koniec historii..W dniu kiedy zdecydowal, ze wraca do Polski(jeszcze nie wiedzialam wtedy ze kogos ma, a za powod podal mi, ze nie moze znalez pracy i przyjedzie we wrzesniu, po wakacjach jak wyjada studenci) wywalili mnie z pracy i nie chcieli mi zaplacic moich pieniedzy!!!A zarabialam tam 25£na dzien!!przez 5 dni harujac jak wol!Dla porownania podam,ze za pokoj musialam placic 250£ tygodniowa travelka to wtedy byl koszt ok 20£ o ile dobrze pamietam. A moj szef z kazdej tygodniowki odkladal sobie jeden dzien pracy na tzw"depozyt"??nie wiadomo po co. W kazdym razie grozilam im polocja i to poskutkowalo. A jak wrocilam do domu to okazalo sie, ze nie mam gzie mieszkac Tak wiec jednego dnia oposcil mnie chlopak, stracilam prace, i wyrzucilai mnie z domu. I bylam z tym sama! Mamie nic nie mowilam, bo nie chcialam jej martwic. Straszne to bylo. Szczerze powiem, jesli mialabym mozliwosc to wolalabym bedac w tamtym wieku przezywac chwile adekwatne do wieku, czyli studia, mlodosc, i nie martwic sie czy masz dach nad glowa i czy masz na chleb. Zastanow sie 5 razy czy jest sens spieszyc sie do doroslosci, o ile masz wybor by sie nia jeszcze pocieszyc przez pare lat..Teraz skoncze 25lat i ciagle tu jestem. Jakos sie ulozylo mam dobra prace swoje biuro, koncze szkole. Z perspektywy czasu oceniam, ze maksyma" co nas nie zabije to nas wzmocni" niesie wiele prawdy.Juz niedlugo wracamy z moim nowymTZtem (moze nie takim nowym,bo mamy staz3,5letni)do Polski. To dzieki niemu zaczelam sie znowu usmiechac. I jak mysle o tym okropnym okresie w moim zyciu..to kocham go jeszcze mocniej.