Kompleks który niszczy.

[kinga_cz]

Jestem ze swoim chłopakiem Jest naprawde cudownie. Spotkałam faceta o którym zawsze marzyłam. Faceta prawie idealnego. Która kobieta o takim nie marzy?
Przystojny, niesamowicie inteligentny, towarzystki, bardzo lubiany, dobry. Tak mogłabym określić swojego Tż-ta. I jak to przystaje idealny facet powinien mieć idealną kobiete. Na początku chcieliśmy się po prostu poznać. Nie miałam pojęcia, że to co uważałam, za takie wielkie plusy sprawi , że sama poczuje się gorzej. On wykształcony, skończył 2 bardzo cięzkie kierunki, dostał prace o jakiej niejedna osoba może sobie pomarzyć. Jest bardzo mądry. A ja? Kończe co prawda studia, Mój Tż mówi, żebym się nie marnowała, żebym zapisała się na jakieś studia, że jestem młoda, że powinnam.. On zawsze miał mnóstwo znajomych. Ja kilku na krzyż. On prowadzi ożywione życie towarzyskie, ja czasem spotkam się z jakaś koleżanką. Masakra. . Nie wiem z czego to wynika. Może z tego, że w poprzednich związkach to ja byłam zawsze ta ,,silniejszą '' stroną. Teraz spotkałam osobę za bardzo idealną.Jak dla mnie.

[madana]

" I jak to przystaje idealny facet powinien mieć idealną kobiete. Niestety.Nie jestem ani w połowie tak doskonała jak on. I on zaczyna to zauważać."- wiesz,nie wierzę w tego idealnego faceta. Wierzę, że odnosi sukcesy, zna języki i jest wykształcony, ale że idealny- nie, bo takich ludzi nie ma. Poza tym, podejrzewam, że to chyba jednak on tak wpływa na twoje poczucie własnej wartości: sama piszesz, że masz stypendium naukowe, radzisz sobie dobrze na studiach.A może to ten pan idealny tak deprecjonuje twoje studia, osiągnięcia itp.????

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

sama mu podsuwasz te kompleksy na tacy.
jesli sama siebie nie akceptujesz-jak on ma cie zaakceptowac.
nie rozumiem czemu czujesz sie głupsza?przeciez jesli jest z toba-to akceptuje ciebie

[kinga_cz]

Nie mówię, że jest on idealny, ale prawie idealny. Wiadomo jestem w nim zakochana to go idealizuje. Nie wiem czy to jego wina czy sama sobie wymyślam takie opinie na własny temat. On nigdy nie dał mi do zrozumienia, że myśli o mnie gorzej, wręcz przeciwnie mobilizuje mnie, chwali , mówi, ze jestem bardzo ambitna. Ale nie wiem co naprawde myśli bo przecież on ma o wiele wieksze wykształcenie ode mnie , o wiele wiecej osiaga w życiu. Na dodatek to , że namawia mnie do powiekszania swoich kwalifikacji itd. Zastanawiam się czy to po prostu nie znak od niego że zaczynam mu taka nie wystarczać. Zwłaszcza , że jego poprzednie partnerki były jemu równe. Wykształcone z dobra posadą. Naprawde czasem czuje, ze to poczucie bycia gorszą mnie zniszczy. Bo bardzo się z tym męcze.

[sine.ira]

Chyba nadszedł czas żeby otwarcie i szczerze porozmawiać z panem idealnym.

Mieszkacie razem ?

[madana]

A dlaczego nie możesz mu powiedzieć, że po prostu musisz pójść do pracy? Szczerze (a to dla mnie podstawa w związku!!!) powiedzieć, co się czuje, mysli, planuje.

[loottie]

a kto Ci zabrania iśc na studia zaoczne? Możesz studiować również pracując, wiele osób ktore znam, daja radę choć jest ciężko. Kto zabrania Ci poprawić mature (jeśli zdawałaś nową)? Stawiasz swojego chłopaka na piedestale a sama gnębisz się że jesteś do niczego. Jeśli źle Ci z tym co osiągnęłaś zrób coś z tym zamiast się użalać. A jeśli chęć zmian w sobie spowodowana jest kompleksami, a nie potrzebą rozwoju, to sory masz problem. I nie ma co wieszać psów na Twoim chłopaku za to że w Twoich oczach jest idealny bo on pewnie nie jest świadom jakie chore filmy masz w głowie. Ogarnij sie po prostu, bo jest wiele możliwości, nie musisz kończyć drugich,piątych studiów by stać się madrzejsza, nawet języków możesz sama sie uczyć, czytać ksiązki i interesować się po prostu. Nic nie przychodzi za darmo kochana, ja zapieprzałam na dwóch kierunkach dziennych i pracowałam na pół etatu w barze, i sie dało. teraz mam satysfakcję z tego. Ponad to mam faceta, który rzeczywiście jest ode mnie "mądrzejszy" i wrecz ciesze sie z tego. ja mam swój świat, zwiazany ze sztuką, oderwany trochę od rzeczywistości, czesto palne głupotę i smieje sie z tego, ale swoje wiem. Chodzi o to żebyś po prostu była sobą. Nawet jesli wiąże sie to z "nijakością", jak sama siebie określasz. Wybacz, że nie będę Cie po głowie głaskać ale jestes młoda i to Twoje życie. Najłatwiej płakać na forum nad swoim losem, co...?

[sine.ira]

Napisane przez loottie

a kto Ci zabrania iśc na studia zaoczne? Możesz studiować również pracując, wiele osób ktore znam, daja radę choć jest ciężko. Kto zabrania Ci poprawić mature (jeśli zdawałaś nową)? Stawiasz swojego chłopaka na piedestale a sama gnębisz się że jesteś do niczego. Jeśli źle Ci z tym co osiągnęłaś zrób coś z tym zamiast się użalać. A jeśli chęć zmian w sobie spowodowana jest kompleksami, a nie potrzebą rozwoju, to sory masz problem. I nie ma co wieszać psów na Twoim chłopaku za to że w Twoich oczach jest idealny bo on pewnie jest świadom jakie chore filmy masz w głowie. Ogarnij sie po prostu, bo jest wiele możliwości, nie musisz kończyć drugich,piątych studiów by stać się madrzejsza, nawet języków możesz sama sie uczyć, czytać ksiązki i interesować się po prostu. Nic nie przychodzi za darmo kochana, ja zapieprzałam na dwóch kierunkach dziennych i pracowałam na pół etatu w barze, i sie dało. teraz mam satysfakcję z tego. Ponad to mam faceta, który rzeczywiście jest ode mnie "mądrzejszy" i wrecz ciesze sie z tego. ja mam swój świat, zwiazany ze sztuką, oderwany trochę od rzeczywistości, czesto palne głupotę i smieje sie z tego, ale swoje wiem. Chodzi o to żebyś po prostu była sobą. Nawet jesli wiąże sie to z "nijakością", jak sama siebie określasz. Wybacz, że nie będę Cie po głowie głaskać ale jestes młoda i to Twoje życie. Najłatwiej płakać na forum nad swoim losem, co...?

Czujesz się głupsza od swojego faceta i nie masz z tym problemu ?

[bubelmart]

dokładnie, to tkwi W TOBIE! miałam z resztą to samo..
jedyny ratunek (chyba) to wyjść do ludzi, nie zamykać się na niego, zdziałać coś samemu, tak, żebyś to ty uwierzyła, że dasz radę. pracujesz i studiujesz (z tego, co zrozumiałam) - czy to nie jest dużo? jest! znajdź znajomych, twoi znajomi na pewno kogoś znają - spotykajcie się w większym gronie, tak, abyś mogła poznać innych ludzi, chodź na imprezy, baw się - jesteś młoda.. co do nauki, pomyśl jednak o tym drugim kierunku - przecież maturę można poprawić! ewentualnie możesz też zrobić jakieś dodatkowe kursy (np. językowe) czy staże - to zawsze ładnie wygląda w CV, no i dokształca Cię, jakby nie patrzeć..
powiem ci tak: ja po rozstaniu, żeby o tym nie myśleć, znalazłam pracę, dzięki temu poznałam nowych ludzi, pozbyłam się wielu kompleksów (np. nieśmiałości), odkryłam, że bez pracy z ludźmi nie potrafię żyć (a wcześniej kompletnie się w tym nie widziałam), pracowałam i studiowałam, przyjaciółki wyciągały mnie na imprezy, poznałam mnóstwo ludzi, którzy są moimi znajomymi (wiadomo, niektórzy troszkę lepszymi, inni to znajomi na "cześć-cześć").. a wcześniej? szara myszka, uważałam go za najwspanialszego faceta pod słońcem, a siebie tylko za "jego dziewczynę". i myślałam, że inni też tak mnie widzą. pewnego razu na imprezie (już po rozstaniu) spotkałam jego znajomego, co ciekawe, mimo że mam pamięć do twarzy, nie rozpoznałam go, dopiero to on się przywitał, pamiętał moje imię nawet.. facet mnie tak kompletnie zaskoczył, że do dziś to pamiętam i pewnie będę pamiętać..
generalnie: WALCZ O SIEBIE! bo ludzie wokół ciebie będą się zmieniać, ale to z samą sobą przeżyjesz całe swoje życie, więc im prędzej zaakceptujesz siebie taką, jaką jesteś (lub zmienisz w sobie to, co ci się nie podoba), tym prędzej będziesz mogła być po prostu szczęśliwa, czego, oczywiście, życzę pozdrowionka, 3maj się.

ps. sorry, że się tak rozpisałam

[Madelaine87]

a czy on daje ci powody do tego byś czuła się mądra, z pasjami itd? może tu nie chodzi o ciebie? może to on daje ci odczuć że jesteś "głupsza"? przepraszam za określenie

[loottie]

Napisane przez sine.ira

Czujesz się głupsza od swojego faceta i nie masz z tym problemu ?

to, że uważam mojego faceta za mądrzejszego, nie oznacza ze ja czuje się głupsza. Jakbyś się wczytała w mój post zauważyłabyś, że napisałam, iż to czym żyję i interesuję się to sztuka i nie potrzebuję do szcześcia być np na bieżąco z innymi dziedzinami, w czym akurat dobry jest mój chłopak. Ponad to nie ma nic złego w uważaniu kogoś za mądrzejszego od nas bo taka jest prawda akurat w tym wypadku-"madrzejszy" czytaj: interesujący się większa ilościa dziedziń: polityka, nauka, motoryzacja, historia et cetera et cetera, niżja. Ja sie swojego w życiu nauczyłam - skończyłam prawo i architekture, władam 3-ma językami i mam na koncie wiele innych osiagnieć naukowych i twórczych. Jestem usatysfakcjonowana jak narazie. Tu odnosiłam się do postu autorki, która uważa siębie za gorszą w odniesieniu do osiągnięć partnera,uważającą, ze sama niczego znaczącego w życiu nie osiągnęła. Ja znam swoją wartość a mimo to doceniam intelekt mojego TŻ.

[studi]

Napisane przez kinga_cz

Jestem ze swoim chłopakiem Jest naprawde cudownie. Spotkałam faceta o którym zawsze marzyłam. Faceta prawie idealnego. Która kobieta o takim nie marzy?
Przystojny, niesamowicie inteligentny, towarzystki, bardzo lubiany, dobry. Tak mogłabym określić swojego Tż-ta. I jak to przystaje idealny facet powinien mieć idealną kobiete. Na początku chcieliśmy się po prostu poznać. Nie miałam pojęcia, że to co uważałam, za takie wielkie plusy sprawi , że sama poczuje się gorzej. On wykształcony, skończył 2 bardzo cięzkie kierunki, dostał prace o jakiej niejedna osoba może sobie pomarzyć. Jest bardzo mądry. A ja? Kończe co prawda studia, Mój Tż mówi, żebym się nie marnowała, żebym zapisała się na jakieś studia, że jestem młoda, że powinnam.. On zawsze miał mnóstwo znajomych. Ja kilku na krzyż. On prowadzi ożywione życie towarzyskie, ja czasem spotkam się z jakaś koleżanką. Masakra. . Nie wiem z czego to wynika. Może z tego, że w poprzednich związkach to ja byłam zawsze ta ,,silniejszą '' stroną. Teraz spotkałam osobę za bardzo idealną.Jak dla mnie.

możesz na sił e ze swoimi komlekasami wlaczyć i być nieszczęsliwa,albo być tym kim jesteś i być szczęśliwa, facet akceptuje Cie taka jaką jesteś, więc nie przyjmuj się kolejnym skończonym przez niego fakultetem,tylko skończ swój i poszukaj fajnej pracy, nie koniecznie za 10000 tysięcy zł, tylko taka która da Ci satysfakcję